ورم پاها در سالمندان : علت ادم اندام تحتانی و کارهایی که باید انجام دهید

ورم پاها در سالمندان که معمولا در ساق پاها رخ می دهد دارای اصطلاح پزشکی ادم اندام تحتانی است. ورم پاها مشکلی است که اغلب افراد سالمند را تحت تاثیر قرار می دهد. با وجود اینکه این مشکل بسیار ازاد دهنده است اما خیلی خطرناک نیست. با این حال، در موارد دیگر، ورم در پاها، مچ پاها یا ساق پا  می تواند نشانه یک مشکل سلامتی یا بدتر شدن یک وضعیت مزمن باشد.

اگر ورم پاها یک وضعیت خطرناک سلامتی هم نباشد می تواند افراد سالمند را در خطر کشیدگی، ترک پوست و کاهش تحرک قرار دهید. از آنجایی که ورم پا با افزایش سن بسیار رایج می شود، در ادامه اطلاعاتی که باید افراد سالمند، پرستار سالمند و اطرافیان سالمند در مورد این بیماری بدانند را آورده ایم.

• بیشتر بخوانید: مشکلات رایجی که باعث پا درد در سالمندان می شوند

ادم یا ورم پاها در سالمندان چگونه اتفاق می افتد؟

زمانی که کفش هایمان خلی تنگ است متوجه ادم می شویم یا رد جوراب هایمان را روی قوزک پا مشاهده می کنیم. اما واقعا در داخل بدن چه اتفاقی می افتد؟

ادم زمانی اتفاق می‌افتد که مایع به خارج از رگ‌های خونی حرکت می‌کند و به فضایی که به آن فضاهای بینابینی بدن می‌گویند می‌رود. رگ های خونی از نظر فیزیکی بیشتر شبیه یک غشای نیمه تراوا هستند که از سلول‌های رگ‌های خونی ساخته شده‌اند که معمولاً نزدیک به هم می‌مانند، و عبور مقادیر کمی مایع به عقب و جلو طبیعی است.

اگر مایعات بیش از حد معمول از رگ‌های خونی خارج شود و این اتفاق در پاها یا نزدیک سطح بدن رخ دهد، به نظر می‌رسد یک ناحیه متورم یا پف کرده زیر پوست است. مایع می تواند به فضاهای بینابینی منتقل شود و به دلایل مختلف باعث ادم شود.

• بیشتر بخوانید: راهنمای انتخاب کفش مناسب برای سالمندان

شایعترین علت ورم پاها در سالمندان

نشتی رگ های خونی: گاهی اوقات سلول های رگ های خونی آنطور که باید به هم نمی چسبند. این می تواند به مولکول های مایع اجازه دهد تا از طریق اتصالات بین سلول های رگ های خونی (مانند شکاف های بین آجرهای یک دیوار) بلغزند. این می تواند به دلیل عفونت یا التهاب شدید و موارد دیگر رخ دهد.

سطوح پروتئین پایین در خون: پروتئین هایی مانند آلبومین به نگه داشتن مابع در داخل رگ های خونی کمک می کنند. این بدان خاطر است که مولکول های پروتئین در خون فشار اسکری (که فشار انکوتیک هم نامیده می شود) را اعمال می کنند که به حفظ مایع در داخل رگ خونی کمک می کند. اگر سطح پروتئین در رگ خونی کاهش یابد، حتی اگر غشای رگ خونی دست نخوره باشد، مایع به خارج از ورید یا شریان حرکت می کند تا فشار اسمزی در سراسر غشاء یکسان شود و این باعث ورم پاها در سالمندان می شود. برخی از علل سطح آلبومین پایین در خون عبارتند از انواع خاصی از بیماری کلیوی، بیماری کبد و سوء تغذیه.

مایعات اضافه: اگر مایع بیش از حد معمول در رگ خونی وجود داشته باشد، مایع اضافی به دلیل فشارهای هیدرواستاتیک بالا به دیواره عروق خونی فشار وارد می کند. به طور معمول، کلیه‌های ما سطح مایعات بدن را با تنظیم مقدار آب و نمکی که دفع یا حفظ می‌شود، تنظیم می‌کنند. اما اگر این مکانیسم ها شکست بخورند یا تحت تأثیر قرار گیرند، اغلب منجر به ورم پاها در سالمندان می شود.

دلایل دیگر ادم در سالمندان

دلایل دیگری که باعث ورم کردن پاها در سالمندان می شود شامل موراد زیر است:

نارسایی مزمن وریدی

70 درصد علت ورم پاها در سالمندان نارسایی مزمن وریدی است. برای درک نارسایی مزمن وریدی (CVI) ابتدا باید نحوه عملکرد وریدها را پوشش دهیم.

سیاهرگ‌ها رگ‌های خونی هستند که خون را به قلب باز می‌گردانند تا بتوان آن را به ریه‌ها پمپ کرد و اکسیژن دریافت کرد. سیاهرگ ها مانند شریان ها در پوشش خود ماهیچه ای ندارند. در عوض، آنها به سیستمی از دریچه ها برای جلوگیری از جریان خون به سمت عقب متکی هستند. با گذشت زمان، این دریچه‌ها کارایی کمتری پیدا می‌کنند و خون می‌تواند بیش از حد نیاز در رگ‌ها جریان پیدا کند – پدیده‌ای به نام نارسایی وریدی.

هنگامی که نارسایی وریدی مزمن می شود، به دلیل وجود مایع اضافی در رگ ها، می تواند باعث واریس و/یا ادم شود. نارسایی وریدی همچنین می تواند منجر به فلبیت (التهاب وریدها)، زخم پوست و حتی گاهی اوقات سلولیت (عفونت پوستی) شود.

CVI شایع است و حدود 7 میلیون نفر در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث می شود 3 میلیون نفر به زخم های وریدی، شایع ترین نوع زخم پا، مبتلا شوند. هزینه زخم های وریدی برای سیستم مراقبت های بهداشتی ایالات متحده حدود 2 تا 3 میلیارد دلار در سال برآورد شده است.

عوامل خطر برای CVI عبارتند از:

• بالا رفتن سن
• سابقه خانوادگی
• ایستادن طولانی مدت
• چاقی
• سیگار کشیدن
• سبک زندگی کم تحرک
• تروما اندام تحتانی
• ترومبوز وریدی قبلی (لخته شدن خون در وریدها)

در بخش درمان، نحوه مدیریت ادم ناشی از CVI و نکاتی در مورد کاهش خطر عوارض را توضیح خواهیم داد. به خاطر داشته باشید که ورم پا چیزی است که افراد به صورت مزمن با آن زندگی می کنند و به ندرت به طور کامل درمان می شود. اهداف یک برنامه درمانی کاهش ادم، جلوگیری از تغییر رنگ و نازک شدن پوست و پیشگیری یا التیام زخم های پوستی است.

نارسایی احتقانی قلب (CHF)

نارسایی احتقانی قلب (CHF) شایع ترین علت ادم عمومی (در پاها، شکم، و گاهی اوقات کمر و حتی بالاتر روی بدن) و یکی از دلایل اصلی ورم پاها در سالمندان است.

نارسایی قلبی اصطلاحی است که زمانی استفاده می کنیم که عضله قلب ضعیف شده و خون را آنطور که باید به طور موثر پمپاژ نمی کند. نارسایی قلبی اغلب به عنوان “سمت راست” یا ” سمت چپ” توصیف می شود که بستگی به این دارد که کدام حفره قلب بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرد. قسمت “احتقانی” به برگشت خون به وریدهای ریه (اگر “سمت چپ”) یا پاها یا قسمت پایین بدن (اگر سمت راست باشد) اشاره دارد. برخی از افراد نارسایی قلبی سمت راست و چپ دارند.

در CHF، احتقان مایع در رگ ها وجود دارد، اما این تمام ماجرا نیست. هنگامی که CHF مزمن باشد و بیش از چند هفته طول بکشد، جریان خون به کلیه ها را کاهش می دهد و آنها با احتباس نمک و مایعات در بدن پاسخ می دهند. این یک عامل مهم در هنگام درمان ادم مرتبط با CHF است.

در CHF، ادم در ریه ها یا ادم ریوی می تواند بسیار دشوارتر باشد. معمولاً هنگام دراز کشیدن برای خوابیدن باعث تنگی نفس، سرفه و تنگی نفس می شود.

درمان CHF اغلب شامل داروهای دیورتیک برای تسکین علائم می شود. برخی از دیورتیک های رایج مورد استفاده برای CHF عبارتند از فوروزماید، اسپیرونولاکتون و متالازون. دوز دیورتیک ها اغلب باید با دقت مدیریت شود تا عوارض جانبی احتمالی فشار، کاهش پتاسیم، کم آبی بدن و آسیب کلیه به حداقل برسد.

معمولاً به افرادی که مبتلا به CHF هستند توصیه می شود مصرف روزانه مایعات و نمک خود را محدود کنند، مرتباً وزن خود را چک کنند و دوز مصرف روزانه آب را بسته به وزن خود تنظیم کنند.

در این مقاله، ما به جزئیات بیشتری در مورد CHF نمی پردازیم، زیرا این موضوع خود یک موضوع پیچیده است. نکته اصلی که باید بدانید این است که اگر در مورد ورم پاها در سالمندان نگران هستید، مهم است که بدانید آیا آنها سابقه نارسایی قلبی یا مشکلات قلبی دارند، به خصوص اگر علائم تنگی نفس را نیز گزارش کرده باشند.

ورم ساق پا در سالمندان به علت مصرف دارو

برخی از داروها می توانند باعث تورم پاها یا تشدید آن شوند. یا آنها را بدتر کنند. در بیشتر موارد، داروها احتباس مایعات و نمک را افزایش می‌دهند و باعث ادم می‌شوند، اما برای برخی داروها مانند مسدودکننده‌های کانال کلسیم دی‌هیدروپیریدین (مانند آملودیپین)، مویرگ‌ها بیشتر نشت می کنند و در موارد دیگر، مکانیسم دقیق ادم مشخص نیست. در زیر لیستی از داروهایی که ممکن است باعث ادم شوند آورده شده است.

• داروهای ضد فشار خون
• مسدود کننده های کانال کلسیم
• مسدود کننده های بتا
• کلونیدین
• هیدرالازین
• ماینوکسیدیل
• متیل دوپا

داروهای هورمونی

• کورتیکواستروئیدها
• استروژن
• پروژسترون
• تستوسترون

  سایر داروها

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (از جمله مسکن های بدون نسخه )
• پیوگلیتازون
• روزیگلیتازون
• مهارکننده های مونوآمین اکسیداز

تورم پا جدید یا بدتر شده همیشه باید یک ارزیابی پزشکی را به دنبال داشته باشد تا مطمئن شوید که ورم به دلیل عوارض جانبی دارو نیست.

بیماری کبد علت ورم پاها در سالمندان

در سیروز کبد، ادم ممکن است در اندام‌های تحتانی یا معمولاً موضعی در شکم (به نام آسیت) رخ دهد. کبد جایی است که بدن آلبومین می سازد، جزء اصلی پروتئین در خون، اما در سیروز، کبد آسیب دیده دیگر نمی تواند تولید کافی آلبومین و سایر پروتئین های کلیدی را حفظ کند. کاهش سطح پروتئین خون به این معنی است که مایع به فضاهای بینابینی نشت می کند که می تواند باعث ادم و همچنین ورم قابل توجه شکم شود.

می توان از دیورتیک ها برای کمک به افراد مبتلا به سیروز استفاده کرد و گاهی اوقات تخلیه آسیت شکمی با مدیریت دقیق فشار خون و تعادل الکترولیت انجام می شود.

بیماری کلیوی علت ورم پاها در سالمندان

یک بیماری کلیوی به نام سندرم نفروتیک با نشت پروتئین به داخل ادرار همراه است. این می تواند باعث ادم در پاها و سایر نقاط بدن شود. به طور معمول، آزمایش ادرار، پروتئین موجود در ادرار را بررسی می کند و بررسی دقیق تری را می توان از طریق آزمایشات جزئی تر انجام داد.

لنف ادم

اگرچه بیشتر مایعات در بدن از طریق رگ‌های خونی حرکت می‌کنند، بدن همچنین دارای شبکه‌ای از رگ‌های لنفاوی است که به غدد لنفاوی متصل می‌شوند و سلول‌های مایع و سیستم ایمنی را در بدن حرکت می‌دهند.

لنف ادم به معنای ادم ناشی از اضافه بار مایع در عروق لنفاوی است نه وریدها. وقتی مایعات زیادی برای تخلیه سیستم لنفاوی وجود داشته باشد یا ظرفیت کافی در کانال‌های لنفاوی وجود نداشته باشد، ورم حاصل می‌شود.

لنف ادم اغلب با سابقه سرطان و/یا جراحی غدد لنفاوی همراه است و معمولاً به جای هر دو، یک اندام را درگیر می کند. 70 درصد از بازماندگان سرطان پروستات و سینه و 80 درصد از افرادی که چاقی شدید دارند، ادم لنفاوی را تجربه می کنند.

این نوع ادم با بالا بردن تا حد ممکن اندام، استفاده از لباس های فشرده، نوعی ماساژ ضد احتقان یا میکروجراحی برای تقویت سیستم لنفاوی درمان می شود. توجه داشته باشید، درمان با دیورتیک ها  معمولا موثر نیست.

در مورد ورم پاها در سالمندان به پزشک چه بگوییم؟

اگر متوجه تورم جدید یا بدتر شدن پا شده اید، مهم است که به پزشک خود اطلاع دهید تا بتوانید مورد ارزیابی قرار بگیرید.

پزشک باید بررسی کند تا مطمئن شود که شما از یک مشکل بالقوه جدی (مانند مشکلی که قلب، کلیه یا کبد را درگیر می کند) رنج نمی برید، و به طور کلی سعی می کند تعیین کند که چه چیزی باعث ورم پاها در سالمندان شده است.

سوالاتی که پزشک احتمالا از شما خواهد پرسید عبارتند از:

• چه مدت است که ادم وجود دارد؟
• آیا هر دو پا را به یک اندازه تحت تأثیر قرار می دهد یا یکی بیشتر از دیگری؟
• آیا دردناک است؟ (ادم وریدی می تواند باعث درد شود، لنف ادم بدون درد است)
• چه داروهایی مصرف می شود؟
• آیا یک شبه بهتر می شود؟ یا با بالا بردن پاها ورم کاهش پیدا می کند؟
• تنگی نفس دارید؟ آیا برای دراز کشیدن مشکل تنفسی دارید؟

البته، پزشکان همچنین می‌خواهند یک تاریخچه سلامت کامل بگیرند تا بدانند آیا تا به حال سرطان، پرتودرمانی یا جراحی لگن یا جراحی پا را تجربه کرده اید یا هر گونه مشکل شناخته شده قلبی، کبدی یا کلیوی داشته اید یا نه.

علائمی که نشان می دهد به ارزیابی فوری ورم پا در سالمندان نیاز دارید

برخی علائم و نشانه‌هایی که باید ارزیابی فوری‌تری را به همراه داشته باشند عبارتند از:

علائم تنفسی: تنگی نفس، سرفه و مشکلات تنفسی هنگام دراز کشیدن ممکن است نشانه ادم ریوی، ناشی از CHF یا علت دیگری باشد. اگر فردی این علائم را همراه با تورم پا داشته باشد، باید فورا به پزشک مراجعه کند.

 ورم فقط در یک طرف: اکثر دلایل ورم پاها در سالمندان که در بالا توضیح داده شد باعث می شود هر دو پا تحت تاثیر قرار بگیرند، بنابراین اگر فقط یک پا متورم باشد، ممکن است به دلایل زیر این اتفاق رخ داده بشاد:

• لخته خون، که معمولاً آسیب محدودی به پا وارد می کند، اما می تواند پاره شود و به ریه برود و باعث بیماری شدید یا حتی مرگ شود.
• عفونت
• انسداد مربوط به تومور
• درد: بیشتر اوقات، ادم ناشی از CVI بدون درد است، اگرچه برخی افراد ناراحتی مشابه خستگی دردناک را تجربه می‌کنند. درد شدید یا قابل توجه را نباید نادیده گرفت. به ویژه، درد شدید ناگهانی در پاها یا قفسه سینه دلیلی برای کمک گرفتن بدون تردید است.

کاری که پزشک شما انجام خواهد داد

پزشک شما با فشار دادن ملایم بر روی ناحیه متورم، وجود “حفره” را بررسی می کند.. بیشتر علل ادم حفره‌های پوستی هستند، اما اگر حفره‌ای وجود نداشته باشد، به لنف ادم یا رسوب چربی (لیپدم) فکر می شود.

معاینه دقیق پاها برای بررسی وریدهای واریسی، تغییر رنگ پوست، زخم یا شکستگی در پوست و خشکی پوست ضروری است. اگر به نظر می رسد اندازه پاها با یکدیگر متفاوت است، پزشک ممکن است هر دو اندام را اندازه گیری کند تا ببیند آیا عدم تقارن واقعی وجود دارد یا خیر.

همچنین انجام معاینه قلب و ریه مهم است. انتظار داشته باشید که پزشک به صداهای تنفسی و صدای قلب گوش دهد و نبض و فشار خون شما را بررسی کند. پزشکان همچنین اغلب شکم را معاینه می کنند تا کبد را احساس کنند و همچنین مطمئن شوند که علائم ادم را در خارج از پاها مشاهده نمی کنند.

تست های بالقوه و ارزیابی اضافی برای ورم پاها در سالمندان

بر اساس آنچه که به پزشک می‌گویید، سابقه پزشکی و آنچه که پزشک از طریق معاینه فیزیکی مشاهده می‌کند، بررسی می شود سپس پزشک تعیین می‌کند که آیا آزمایش‌های اضافی لازم است یا خیر.

آزمایشاتی که ممکن است تجویز شوند عبارتند از: آزمایش ادرار (برای جستجوی پروتئین در ادرار)، کراتینین (آزمایش عملکرد کلیه)، TSH (برخی شرایط تیروئید منجر به ادم)، گلوکز، آلبومین (پروتئین اصلی موجود در خون) و آزمایش کبد.

آزمایش‌های عملکرد قلب نیز ممکن است بخشی از کار باشد، مانند عکس‌برداری با اشعه ایکس قفسه سینه برای بررسی وجود قلب یا مایع بزرگ شده در ریه‌ها، یا اکوکاردیوگرافی، که یک مطالعه اولتراسوند برای بررسی حفره‌های قلب و انقباض عضلات است.

D-dimer یک آزمایش خون است که می تواند به تشخیص لخته خون کمک کند، و سونوگرافی داپلر پا معمولاً می تواند ترومبوز ورید عمقی را پیدا کند – یک علت شایع تورم فقط در یک پا.

اگر پزشک به دنبال دلایل عمیق تری برای توضیح ورم پاها در سالمندان باشد، ممکن است مشکلات خواب مانند آپنه خواب را بررسی کند که اگر درمان نشود می تواند منجر به نارسایی قلبی سمت راست شود.

همچنین ممکن است پزشک شما نیازی به درخواست آزمایشات اضافی احساس نکند. به خصوص اگر در چند ماه گذشته آزمایش انجام شده باشد و علائم و معاینه با نارسایی مزمن وریدی مطابقت داشته باشد، می‌تواند معقول باشد که پزشک به درمان این عارضه اقدام کند.

درمان ورم پاها در سالمندان

همانطور که در بالا اشاره کردیم: بیشتر اوقات، ورم پاها در سالمندان ناشی از نارسایی مزمن وریدی (CVI) است، مشکلی که وریدهای پا کار کافی برای بازگشت خون به قلب را انجام نمی دهند.

ممکن است فکر کنید که یک دیورتیک کمک کننده خواهد بود و مطمئناً اغلب برای این منظور تجویز می شوند. با این حال، تحقیقات نشان داده است که آنها اغلب کمک چندانی نمی‌کنند ، احتمالاً به این دلیل که واقعاً به مشکل اساسی که دریچه‌های ضعیف در رگ‌ها و اضافه بار مایع موضعی است، رسیدگی نمی‌کنند.

علاوه بر این، دیورتیک ها در افراد مسن به راحتی می توانند عوارض جانبی مانند کم آبی، فشار خون پایین، سطوح پایین پتاسیم و یبوست ایجاد کنند. آنها همچنین ادرار را افزایش می دهند، که می تواند باعث یا بدتر شدن مشکلات ادراری شود. بنابراین بهتر است راه حل های زیر را امتحان کنید:

 پاها را بالا بیاورید: حداقل به مدت 30 دقیقه 3 یا 4 بار در روز پاهای خود را تا سطح قلب خود بالا بیاورید – این عادت از نیروی جاذبه استفاده می کند تا به رگ ها کمک کند خون را از اندام تحتانی تخلیه کنند تا برای گردش به قلب بازگردند.

جوراب ساق بلند بپوشید: جوراب های فشاری با فشار کم (فشار 15 تا 20 میلی متر جیوه) به راحتی در بسیاری از داروخانه ها در دسترس هستند و پوشیدن آنها چندان دشوار نیست. جوراب‌ها فشار بیشتری در مچ پا دارند که هر چه پا به سمت بالا می‌رود به تدریج کاهش می‌یابد. کسانی که دارای ادم متوسط ​​تا شدیدتر هستند ممکن است نیاز به بررسی بیشتر جوراب های فشاری داشته باشند که ممکن است نیاز به نسخه داشته باشند.

مصرف نمک را کاهش دهید: نمک (با نام مستعار سدیم) می تواند با افزایش احتباس مایعات، ادم را بدتر کند. کاهش مصرف نمک نیز می تواند خطر ابتلا به فشار خون بالا را کاهش دهد. نمکدان را مخفی کنید و از غذاهای فرآوری شده و غذای آماده خودداری کنید.

عضلات ساق پا را ورزش دهید: راه رفتن و پمپاژ کردن ساق پا برای کاهش علائم CVI و سرعت بخشیدن به بهبود زخم در صورت وجود توصیه می شود.

 عوامل وریدی: اینها ترکیباتی هستند که به روش های مختلفی برای تسکین علائم CVI عمل می کنند. آنها ورم وریدی را بهبود می بخشند، تخلیه لنفاوی را بهبود می بخشند، با التهاب مبارزه می کنند و ویسکوزیته خون را افزایش می دهند. به عنوان مثال می توان به عصاره بذر شاه بلوط ، فلاونوئید خالص شده میکرونیزه (MPFF) و پیکنوژنول اشاره کرد.

 مراقبت از پوست: این ممکن است به ادم کمک نکند، اما یک گام مهم برای جلوگیری از زخم (زخم های پوستی) است که می تواند به عنوان یک عارضه CVI رخ دهد.

مراقبت از زخم: زخم های پای ناشی از CVI می تواند مزمن باشد و درمان آن سخت باشد. اغلب با یک تیم تخصصی مراقبت از زخم مشورت می شود تا در مورد هر گونه درمان موضعی یا روش جراحی که می تواند به بهبود کمک کند، مشاوره دهد. تمام اقدامات برای کاهش ادم که در بالا توضیح داده شد به پیشگیری و بهبود زخم کمک می کند.

باز هم، هدف از درمان، مدیریت علائم و جلوگیری از مشکلات دیگر، مانند زخم و ناراحتی است. بیشتر افراد مسن می توانند ورم پاهای خود را با برخی از استراتژی های شرح داده شده در بالا درمان کنند و فعالیت های معمول و کیفیت زندگی خود را حفظ کنند.

اگر ادم به دلیل CVI نباشد، برنامه درمانی مشکل اصلی را مورد هدف قرار می دهد، خواه نارسایی قلبی، عارضه جانبی دارو، مشکل کلیوی یا بیماری کبدی باشد.

جمع بندی

ادم اندام تحتانی یا ورم پاهای در سالمندان شایع است. شایع ترین علت (حدود 70 درصد) ادم ساق به دلیل نارسایی مزمن وریدی (CVI) است.

سایر علل جدی ادم عبارتند از نارسایی احتقانی قلب، بیماری کلیوی و بیماری کبد. همیشه مطمئن شوید که برای ورم پاهای جدید یا بدتر شده ارزیابی می‌شوید تا مطمئن شوید که یکی از مشکلات پزشکی جدی‌تر را دارا نمی باشید.

اگر ورم پا فقط در یک پا وجود داشته باشد، یا اگر درد زیادی وجود داشته باشد، یا اگر متوجه علائم جدی دیگری همراه با تورم ساق پا شوید (تنگی نفس، درد قفسه سینه، سرفه یا مشکل در تنفس هنگام دراز کشیدن)، می‌تواند نشانه ای از یک مشکل فوری باشد که نیاز به مداخله فوری پزشکی دارد.

اما باز هم، اکثر ورم پاهای در سالمندان ناشی از نارسایی مزمن وریدی است. مدیریت ایده آل این بیماری مزمن شامل اقدامات “سبک زندگی” مانند بالا بردن مرتب پاها، استفاده از جوراب های فشاری، کاهش مصرف نمک و انجام تمریناتی است که حرکت مایعات را در پاها بهبود می بخشد.

کمک گرفتن از ارائه دهندگان سلامت برای مدیریت CVI بسیار مهم است، زیرا بدون درمان، می تواند عوارضی مانند زخم (زخم های پوستی)، عفونت ها و کاهش کیفیت زندگی ایجاد کند.

داروهای دیورتیک گاهی اوقات می توانند به کاهش ادم ناشی از CVI کمک کنند، اما عوارض جانبی آن می تواند جدی باشد (کم آبی، کاهش پتاسیم، بی اختیاری ادرار و فشار خون پایین). بنابراین متخصصان سالمندان توصیه می کنند که از این داروها برای افراد مسن با احتیاط استفاده شود.

منبع: betterhealthwhileaging