راهنمای خرید سمعک برای سالمندان

یکی از دلایل خرید سمعک برای سالمندان این است که کم شنوایی باعث انزوای اجتماعی و سرخوردگی می شود، این مسئله رئی بسیاری از بخش های مهم زندگی تاثیر می گذارد. کار، روابط، سرگرمی و حتی چیزی به سادگی گوش دادن به صدای پرندگان در بیرون از خانه همه تحت تاثیر قدرت شنوایی ما قرار می گیرند.

اکثر افراد مبتلا به کم شنوایی دچار کم شنوایی حسی عصبی هستند که ناشی از ژنتیک، افزایش سن و قرار گرفتن در معرض صدا است. هیچ دارو، جراحی یا درمانی وجود ندارد که بتوانید شنوایی ناشی از این نوع کم شنوایی را بازیابی کند و سمعک یکی از بهترین راه حل ها می باشد.

اگرچه سمعک شنوایی طبیعی سالمندان و سایر افراد را بازیابی نمی کند، اما فواید کوتاه مدت و بلندمدت زیادی را به همراه دارد. کم شنوایی درمان نشده با نرخ بالاتری از افسردگی، اضطراب و انزوای اجتماعی همراه است. کاهش شنوایی نیز با افزایش نرخ زوال عقل همراه است. سمعک می تواند به حفظ رفاه اجتماعی، عاطفی و شناختی کمک کند و به افراد اجازه می دهد بار دیگر بشنوند و با دیگران ارتباط برقرار کنند.

سمعک چیست؟

سمعک می تواند به طور قابل توجهی زندگی افرادی را که سلول های حسی گوش داخلی آسیب دیده دارند را بهبود می بخشد. این نوع کم شنوایی می تواند در نتیجه افزایش سن، بیماری یا آسیب باشد و قابل برگشت نیست. سمعک ها دستگاه های الکترونیکی هستند که در داخل یا پشت گوش قرار می گیرند تا فرد بتواند صداها را ساده تر درک کند. آنها یک یا دو میکروفون برای دریافت صدا، یک تقویت کننده دیجیتال برای افزایش قدرت صدا، و یک گیرنده دارند که صدا را به داخل کانال گوش هدایت می کند.

انواع سمعک برای سالمندان

انواع مختلفی از سمعک ها وجود دارد و هر فردی باید یکی را انتخاب کند که با سطح کم شنوایی و سبک زندگی اش سازگار باشد.

Receiver In Canal (RIC) – این نوع سمعک REI  هم نامیده می شود و محبوب ترین نوع سمعک است که از یک سیم نازک و یک گوشی سیلیکونی محکم برای اتصال به گوش استفاده می کند.

Mini Behind the Ear (mBTE) – از نظر اندازه شبیه RIC است اما بلندگو در داخل بدنه سمعک قرار دارد. صدا از طریق یک لوله باریک به بخش گنبدی یا گوشی می رسد.

Behind the Ear (BTE) – در این سبک سمعک، قطعات الکترونیکی در یک محفظه قرار می گیرند که پشت گوش قرار می گیرد. این گزینه انتخاب خوبی برای کسانی است که کم شنوایی قابل توجهی دارند.

Completely in the Ear (CIC) – این سمعک ها در داخل گوش قرار می گیرند و کمتر قابل مشاهده هستند. اندازه کوچک مانع از تاثیرگذاری آن در حذف نویز پس زمینه یا تنظیم صدا می شود.

In the Canal (ITC) – این سبک سمعک تا حدی در کانال گوش قرار می گیرد و کمی بزرگتر از CIC است، بنابراین می تواند ویژگی های بیشتری مانند میکروفون جهت دار را در خود جای دهد.

In the Ear (ITE) – این سبک سمعک تمام قطعات الکترونیکی را در یک محفظه دارند که در گوش خارجی قرار می گیرد. این بمعک ها به اندازه ای بزرگ هستند که کنترل صدا و عمر باتری طولانی تری داشته باشند.

آناتومی گوش

سیستم شنوایی انسان دارای 4 بخش است:

گوش بیرونی صدای ورودی را جمع آوری، هدایت و تقویت می کند. این بخش شامل پینا (قسمتی که عینک خود را به آن وصل می کنید)، مجرای گوش و سطح خارجی پرده گوش است.

گوش میانی یک تقویت کننده مکانیکی است. در پشت پرده گوش سه استخوان کوچک قرار دارد که انرژی صوتی را در کانال گوش تقویت می کنند و سپس این ارتعاشات تقویت شده را به گوش داخلی می رسانند. در مجموع این استخوان ها به عنوان استخوانچه شناخته می شوند. بخشی از گوش میانی که اغلب نادیده گرفته می شود.

گوش داخلی شامل حلزون و دهلیز یا سیستم تعادل است. حلزون حاوی تقریبا 30000 گیرنده کوچک به نام سلول های مو است که ارتعاشات مایع حلزون را به تکانه های عصبی تبدیل می کند. اجزای تعادل گوشی داخلی حرکت را به تکانه های عصبی تبدیل می کند.

سیستم شنوایی مرکزی، سیستم شنوایی است که شامل یک گروه پیچیده از ساختارها در عصب شنوایی، ساقه مغز و چندین ناحیه از مغز است که تکانه های عصبی از گوش داخلی را برای درک زیر و بم، بلندی صدا رمزگشایی می کند. این سیستم با حافظه ترکیب می شود تا به ما امکان شنیدن و درک گفتار و صداهای دیگر را بدهد.

علل و انواع کم شنوایی در سالمندان

توانایی ما در شنیدن صدا بر حسب میزان شدت (حساسی) و دقت صدا توصیف می شود. ما توانایی شنوایی را به قسمت هایی از مکانیسم شنوایی و همچنین میزان بلندی صداها برای شنیدن تفکیک می کنیم.

کاهش شنوایی انتقالی یا هدایتی ناشی از کاهش عملکرد گوش خارجی یا میانی است. این کاهش عموما بر حساسیت تاثیر می گذارد اما بر بلندی صدا تاثیری ندارد. این نوع کم شنوایی در بزرگسالان تقریبا 10 درصد از کاهش شنوایی را تشکیل می دهد و به طور کلی از نظر پزشکی قابل درمان است. علل کم شنوایی هدایتی عبارتند از:

انسداد مجرای گوش توسط ترشحات طبیعی یا اجسام خارجی که توسط یک متخصص آموزش دیده می تواند برطرف شود. همچنین می توانید ترشحات گوش را در خانه با قطره های نرم کننده (سرومنولیتیک‌ها) نرم کنید و به آرامی پاک کنید، اما عاقلانه ترین کار این است که از یک متخصص کمک بگرید و سلامت مجرای گوش و شنوایی خود را ارزیابی کنید.

اختلال عملکرد شیپور استاش می تواند ناشی از آلرژی، سرماخوردگی یا عفونت سینوسی باشد. هنگامی که شیپور استاش به درستی کار نمی کند، پرده گوش در اثر فشار منفی هوا به داخل گوش میانی کشیده می شود و شما حساسیت شنوایی را برای صداهای کم و بلند از دست می دهید. اگر این مشکل درمان نشود، می تواند به مایع در گوش میانی تبدیل شود که به آن افیوژن می گویند. این وضعیت می تواند به بستری برای رشد باکتری هایی تبدیل شود که منجر به عفونتی به نام اوتیت میانی می شود. اختلال عملکرد شیپور استاش (ETD) می تواند توسط ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی اولیه شما ارزیابی و درمان شود، اما اگر در عرض چند هفته برطرف نشد، باید به متخصص گوش، حلق و بینی (متخصص گوش و حلق و بینی) مراجعه کنید.

 بیماری یا آسیب استخوان گوش میانی اثر تقویت کننده استخوانچه ها را کاهش می دهد. شما می توانید برخی از این اختلالات را از طریق جراحی اصلاح کنید، بنابراین معاینه توسط یک متخصص گوش و حلق و بینی که فوق تخصص جراحی گوش نامیده می شود، ضروری است.

سوراخ شدن پرده گوش می تواند به دنبال ترشحات گوش میانی درمان نشده یا به دلیل ضربه هایی مانند انفجار، شلیک گلوله از فاصله نزدیک، تغییر سریع ارتفاع یا ناتوانی در پاک کردن گوش هنگام غواصی رخ دهد. آنها اغلب خود به خود بهبود می یابند اما نیاز به ارزیابی توسط متخصص گوش و حلق و بینی دارند.

  کم شنوایی حسی عصبی شامل اختلال عملکرد حلزون یا عصب شنوایی است و تقریباً 90٪ از کاهش شنوایی سالمندان را تشکیل می دهد، که معمولاً به آن “ناشنوایی عصبی” می گویند، این نوع از دست دادن شنوایی به طور دقیق تر نقص عملکردی سلول های مویی در حلزون گوش است. کم شنوایی حسی عصبی می تواند در بدو تولد (مادرزادی) یا در طول زمان اکتسابی باشد. برای خوانندگان این وب سایت، ضرر اکتسابی بسیار رایج تر است.

پیرگوشی (Presbycusis) با از دست دادن عملکرد سلول های موی خارجی شروع می شود. افزایش حجم صدا به طور کلی مشکل را حل می کند. عملکرد این سلول های مو را می توان با استفاده از آزمایشی به نام انتشارات صوتی گوش (OAE) اندازه گیری کرد.

در مراحل بعدی پیرگوشی، سلول های موی داخلی تحت تاثیر قرار می گیرند. این اثر به دلیل کاهش بلندی صدا، درجه بیشتری از آسیب را ایجاد می کند. افزایش صدا، شنیدن را آسان تر می کند، اما بسیاری از صداها نامشخص می مانند. این مانع استفاده از سمعک نمی‌شود، اما ممکن است نیاز به استفاده از فناوری‌های تخصصی داشته باشد.

در اتوتوکسیسیتی آسیب به سیستم شنوایی یا تعادل ناشی از عوامل شیمیایی یا داروها است. بسیاری از داروهای رایج ممکن است باعث کاهش شنوایی یا وزوز گوش (زنگ، وزوز، زمزمه در گوش) شوند یا آن را تشدید کنند.

  قرار گرفتن در معرض صدای بلند یکی دیگر از علل شایع کم شنوایی حسی عصبی است. گوش داخلی شما با قرار گرفتن طولانی مدت در معرض موسیقی با صدای بلند آسیب می بیند.

 اختلالات خودایمنی با کاهش شنوایی مرتبط است. اگر شما هر گونه مشکل خودایمنی دارید، عاقلانه است به طور منظم به متخصص گوش و حلق و بینی برای ارزیابی پایه شنوایی مراجعه کنید.

سایر شرایط و اختلالات پزشکی نیز می توانند بر شنوایی تأثیر بگذارند. اینها شامل دیابت، سندرم منیر، لابیرنتیت، مننژیت و عفونت های ویروسی مختلف است، اما محدود به آنها نیست. اگر سابقه پزشکی پیچیده‌ای دارید یا شرایط فعالی دارید که بر گردش خون یا سیستم ایمنی بدن تأثیر می‌گذارد، بهتر است یک ارزیابی اولیه شنوایی انجام دهید.

• بیشتر بخوانید: روش‌های صحیح مراقبتی از سالمندان در برابر کاهش شنوایی آنها

چگونه بفهمیم کم شنوایی داریم؟

• افراد مبتلا به کم شنوایی یک یا چند مورد از رفتارهای زیر را نشان می دهند:
• درخواست از افراد برای تکرار حرف هایشان، به ویژه در محیط‌هایی با صدای پس‌زمینه (رستوران‌ها، فروشگاه‌ها، دفاتر)
• گوش دادن به تلویزیون یا رسانه های دیگر با صدای بلندتر از آنچه خانواده یا دوستان گوش می دهند.
• پرهیز از قرارگیری در موقعیت های اجتماعی که مستلزم گوش دادن است (جلسات، عبادتگاه ها، مهمانی ها)
• کاهش سطح اعتماد به نفس در مورد اینکه شما حرف مردم را درک نمی کنید.
• محدود کردن مکالمات برای اجتناب از شنیدن و درک دیگران

چگونه تست شنوایی انجام دهیم؟

برای بررسی میزان شنوایی از دو روش استفاده می شود:

غربالگری شنوایی مشخص می کند که آیا احتمال کم شنوایی وجود دارد یا خیر . این یک آزمایش تشخیصی نیست و نوع خاصی از کم شنوایی یا علت احتمالی آن را شناسایی نمی کند. این غربالگری معمولاً فقط به بخش حساسیت شنوایی می پردازند. چندین راه برای غربالگری شنوایی وجود دارد که عبارتند از:

 پرسشنامه ها به صورت چاپی یا آنلاین. اینها از شما می خواهند که در موقعیت های مختلف به توانایی های شنوایی و/یا گوش دادن خود امتیاز دهید و سپس نتایج را جمع کنید. یک پرسشنامه استاندارد شده و متداول خود گزارشی، پرسشنامه نقص شنوایی برای سالمندان-نسخه غربالگری یا HHIE-S است. این پرسشنامه فقط چند دقیقه طول می کشد تا به تنهایی یا با متخصص شنوایی تکمیل شود.

 با افزایش استفاده از گوشی های هوشمند، غربالگری شنوایی مبتنی بر اپلیکیشن گوشی هوشمند رایج تر می شود. بسیاری از این برنامه ها در هر دو سیستم عامل iOS (Apple) و Android وجود دارد که اکثر آنها رایگان هستند. تولید کنندگان سمعک اغلب اپلیکیشن های غربالگری را تولید می کنند.

 ارزیابی شنوایی : اگر غربالگری شنوایی شما نشان می دهد که واقعاً ممکن است کم شنوایی داشته باشید، به نفع شماست که یک ارزیابی کامل شنوایی داشته باشید. این می تواند توسط یک متخصص شنوایی شناس یا یک متخصص سمعک دارای مجوز انجام شود.

هر دو نسخه تست شنوایی باید شامل موارد زیر باشد:

  بازرسی بصری گوش خارجی (پیننا) به دنبال آسیب، ضایعات مشکوک، یا شواهد احتمالی دفورمیتی مادرزادی.

بازرسی دقیق مجرای گوش و پرده گوش که اتوسکوپی نامیده می‌شود.

ارزیابی عملکرد گوش میانی میتواند با دو راه انجام شود. اندازه گیری مستقیم حرکت فیزیکی پرده گوش و استخوانچه ها که تمپانومتری نامیده می شود که یک روش استاندارد برای اکثر شنوایی شناسان و بسیاری از متخصصان است. یک نوک لاستیکی کوچک در مجرای گوش قرار می گیرد و صدای زمزمه مانند تولید می شود. در مرحله بعد، یک پمپ کوچک فشار هوا را تغییر می دهد و دستگاه تغییر صدایی که به حرکت پرده گوش مربوط می شود را اندازه گیری می کند. تمپانومتری یکپارچگی پرده گوش (که با حجم فیزیکی کانال گوش نشان داده می شود)، تحرک استخوانچه ها (با شکل و ارتفاع نمودار نشان داده شده است) و وضعیت شیپور استاش (نشان داده شده توسط موقعیت کانال گوش). اوج حرکت را ارزیابی می کند.

 دومین معیار سنجش عملکرد گوش میانی، ادیومتری هدایت استخوانی است. با استفاده از یک جعبه کوچک در پشت گوش، از شما خواسته می شود که هر بار که صدای “بوق” را در سطوح مختلف و بلندی صدا در سطوح کالیبره شده توسط دستگاهی به نام شنوایی سنج می شنوید، پاسخ دهید.

ویژگی هایی که هنگام خرید سمعک برای سالمندان باید در نظر گرفت

سمعک های فعلی کامپیوترهای مینیاتوری هستند که صدا را به صورت دیجیتالی در زمان واقعی پردازش می کنند. آنها ویژگی های زیادی را ارائه می دهند که ممکن است گیج کننده باشد. بدتر از آن، هیچ زبان استانداردی برای آنها وجود ندارد. در عوض، هر تولید کننده نام های جذاب خود را دارد. در ادامه متداول‌ترین ویژگی‌هایی که باید هنگام خرید سمعک برای سالمندان در نظر داشته باشید آورده شده است:

قدرت سمعک برای سالمندان

سمعک ها نیز مانند سایر وسایل الکترونیکی برای کار کردن به برق نیاز دارند. این عملکرد به طور سنتی با یک باتری کوچک “دکمه ای” انجام می شد. نسخه‌های فعلی این دستگاه‌ها از فناوری «Zinc-Air» استفاده می‌کنند که بسته به اندازه و قدرت مورد نیاز سمعک، بین ۲ تا ۱۴ روز استفاده را فراهم می‌کند.

در چند سال اخیر، گزینه های قابل شارژ به طور گسترده ای در دسترس قرار گرفته اند. رایج ترین سمعک های جدید لیتیوم-یون است. این در سمعک های RIC و BTE موجود است و راه بسیار مناسبی برای تامین انرژی سمعک شما فراهم می کند. اکثر دستگاه های فعلی در عرض چند ساعت به طور کامل شارژ می شوند و 24 ساعت زمان استفاده کامل را ارائه می دهند. سمعک های لیتیوم یون عموماً با یک شارژر رومیزی عرضه می شوند، اما شارژرهای مسافرتی هم در دسترس هستند که به شما امکان می دهند دستگاه های خود را چند بار در جاده شارژ کنید.

خرید سمعک برای سالمندان بر اساس تعداد کانال ها

سمعک ها به طور کلی تعداد “کانال” خود را تبلیغ می کنند. به این کانال ها مانند یک اکولایزر گرافیکی روی یک استریو رده بالا فکر کنید. منطقی به نظر می رسد که کانال های بیشتر تطابق بهتری با شنوایی شما فراهم کنند.

خرید سمعک برای سالمندان بر اساس میکروفون های جهت دار

همه، حتی آنهایی که شنوایی کامل دارند، در درک گفتار در نویز پس زمینه مشکل بیشتری دارند. میکروفون های جهت دار این مشکل را تا حدودی کاهش می دهند. درجه ای که میکروفون های جهت دار به شما اجازه می دهند با موفقیت صداها را بشنوید به سر و صدای محیط بستگی دارد. تفاوت بین بلندی گفتار و نویز نسبت سیگنال به نویز (SNR) نامیده می شود و بر حسب دسی بل (dB) اندازه گیری می شود. بهترین سیستم های میکروفون جهت دار موجود در سمعک ها می توانند SRN را تا حدود 15 دسی بل بهبود بخشند.

لوازم جانبی بی سیم

تقریباً تمام سمعک‌های ITE، RIC و BTE و برخی سمعک‌های CIC می‌توانند به‌صورت بی‌سیم به دستگاه‌های خارجی متصل شوند که مجموعاً لوازم جانبی نامیده می‌شوند. ایده این است که با گرفتن سیگنال مورد نظر (گفتار، موسیقی، تلویزیون و غیره) در شرایط ایده‌آل، بر چالش‌های فاصله، طنین و نویز پس‌زمینه غلبه کنید و آن را به سمعک ارسال کنید. در مورد فناوری بی سیم لوازم جانبی سمعک بی سیم به چند دسته تقسیم می شوند.

خرید سمعک برای سالمندان بر اساس میکروفون از راه دور

این دستگاه‌های کوچک روی بلندگوی مورد علاقه می‌چسبند و گفتار را با SNR تا 24+ دسی‌بل ضبط می‌کنند. سپس این سیگنال بهینه شده به سمعک ارسال می شود تا بدون توجه به SNR اتاق، به گونه ای صدا را بشنوید که گویی سمعک شما به اندازه میکروفون از راه دور به بلندگو نزدیک است. اکثر میکروفون های راه دور فعلی می توانند موقعیت خود را حس کرده و به طور خودکار حساسیت میکروفون را تنظیم کنند.

پخش کننده های رسانه ای

یک پخش کننده رسانه با گرفتن یک سیگنال صوتی مستقیم و با سیم سخت از تلویزیون یا  RCA یا Digital TOSLink و ارسال این سیگنال به سمعک، درست مانند میکروفون از راه دور، همه این متغیرها را خنثی می کند. راه‌اندازی اکثر آنها آسان است و پس از نصب، یا به‌طور خودکار متصل می‌شوند، یا فقط روی دکمه‌ای روی سمعک ضربه می‌زنید یا از یک برنامه تلفن همراه برای فعال کردن استریم استفاده می‌کنید.

کنترل از راه دور

حتی بزرگترین سمعک ها دکمه های کوچکی دارند. آنهایی که دارای قابلیت بی سیم هستند، گزینه ای برای کنترل صدا، برنامه هایی برای موقعیت های مختلف گوش دادن و پخش استریم با استفاده از یک برنامه تلفن همراه یا یک کنترل از راه دور اختصاصی ارائه می دهند. ریموت کنترل های مستقل معمولاً به اندازه یک جا کلیدی هستند و یا از نوع باتری ساعت با عمر طولانی استفاده می کنند یا قابل شارژ هستند.

• بیشتر بخوانید: کاهش شنوایی در سالمندان ، یک مشکل رایج در سالمندان

خرید سمعک برای سالمندان بر اساس برنامه های گوشی های هوشمند

تقریباً تمام سمعک‌های بی‌سیم یک اپلیکیشن گوشی هوشمند ارائه می کنند. این برنامه ها عموماً در هر دو پلتفرم اپل (iOS) و اندروید موجود هستند و به صورت رایگان توسط سازنده ارائه می شوند. علاوه بر کنترل‌های اولیه سمعک مانند میزان صدا و انتخاب برنامه، برخی از برنامه‌ها برچسب‌گذاری جغرافیایی را ارائه می‌کنند. این عملکرد دو هدف را دنبال می کند. ابتدا، به شما این امکان را می‌دهد که سمعک‌ها و لوازم جانبی را در تنظیمات خاص مورد علاقه‌تان تنظیم کنید، سپس هر بار که وارد موقعیت خاص می‌شوید، به‌طور خودکار به این تنظیمات می رود. ثانیاً، برچسب‌گذاری جغرافیایی به برنامه اجازه می‌دهد سمعک خود را پیدا کنید.

مقاومت در برابر رطوبت

سمعک های مدرن، به ویژه مدل های قابل شارژ لیتیوم-یون، همگی برای مقاومت در برابر رطوبت و گرد و غبار طراحی شده اند. آنها به طور کلی دارای رتبه IP67 یا IP68 هستند، به این معنی که اساساً در برابر گرد و غبار غیر قابل نفوذ هستند و می توانند در برابر پاشش و حتی غوطه ور شدن در عمق آب برای چند دقیقه مقاومت کنند. اگرچه از نظر فنی “ضدآب” نیستند، اما می توانند در باشگاه یا آب و هوای مرطوب از خود محافظت کنند.

ویژگی های نرم افزاری

علاوه بر ویژگی‌های «سخت‌افزاری» فوق، سمعک‌ها اغلب دارای چندین قابلیت نرم‌افزاری هستند که ممکن است به شما کمک کند بهتر بشنوید.

تجزیه و تحلیل خودکار صحنه تلاش می‌کند تا بفهمد که چه سیگنال اولیه با سمعک برخورد می‌کند (گفتار در حالت آرام، گفتار در نویز، موسیقی و غیره) و سمعک را بر اساس آن تنظیم می‌کند. این سیستم ها به طور مداوم در حال پیشرفت هستند، اما راحتی زیادی را ارائه می دهند.

 ثبت اطلاعات مواردی مانند ساعت‌های استفاده، برنامه‌های فعال و بهترین حدس سمعک از محیط‌هایی که در آن بودید را بر اساس تجزیه و تحلیل خودکار صحنه ثبت می‌کند. با استفاده از این داده‌ها، متخصصان می‌توانند تنظیمات دقیقی را متناسب با استفاده واقعی شما از دستگاه‌ها انجام دهند. برخی از محصولات از این برای “یادگیری” فعال عادات شما و تنظیم در طول زمان استفاده می کنند. این “یادگیری ماشینی” هنوز در مراحل اولیه خود است و طی چندین سال آینده تکامل خواهد یافت.

 نظارت بر سبک زندگی، از جمله تشخیص سقوط، ردیابی فعالیت، و ابزارهای درگیری ذهنی در سمعک ها ظاهر می شود. هنوز روزهای اولیه است و فقط به چند تولید کننده محدود می شود.

کنترل‌های دستی سمعک‌ها برای تجزیه و تحلیل خودکار و تنظیم صدا عالی هستند.

 کنترل بازخورد احتمال سوت زدن سمعک در گوش شما را کاهش می دهد، به خصوص هنگام جویدن یا در آغوش گرفتن یکی از عزیزان.

منابع: seniorliving