به التهاب بافت ریه پنومونی گفته می شود که معمولا به دلیل عفونت رخ می دهد. ذات الریه در سالمندان معمولا در سن 65 سال به بالا خطر بیشتری ایجاد می کند و عوارض جدی به همراه خواهد داشت. طبق گزارش انجمن ریه آمریکا (ALA)، افراد مسن به احتمال بیشتری به یک بیماری شدید مرتبط با ذات الریه دچار می شوند. این بدان خاطر است که سیستم ایمنی کمتر قادر به مبارزه با بیماری است. پرستار سالمند چه کاری میتونه برای سالمند مبتلا به ذات الریه انجام بده؟
سازمان بهداشت ملی بریتانیا بیان می کند که ذات الریه می تواند به طور ناگهانی در طی 1 تا 2 روز ایجاد شود و به آرامی در طی چند روز شعله ور شود. در ادامه اطلاعات بیشتری در مورد ذات الریه در سالمندان را در اختیار شما قرار می دهید.
ذات الریه چیست؟
ذات الریه یک عفونت تنفسی است که باعث التهاب در کیسه های هوایی در ریه ها به نام آلوئول می شود. آلوئول ها ممکن است با مایع یا چرک پر شوند و جریان اکسیژن را در جریان خون دشوار کنند. این ممکن است باعث مشکلات تنفسی همراه با تب، لرز و سایر علائم شود.
پنومونی می تواند یک یا هر دو ریه را درگیر کند. هنگامی که هر دو ریه را درگیر می کند، به آن ذات الریه مضاعف می گویند. علائم پنومونی مضاعف متفاوت یا شدیدتر نیست. شدت عفونت به سن، سلامت کلی و عامل ایجاد عفونت بستگی دارد.
علائم ذات الریه در سالمندان
علائم ذات الریه در سالمندانبر اساس بررسی های انجام شده رایج ترین علائم ذات اریه در سالمندان عبارتند از:
- سرفه ای که ممکن است خشک باشد یا خلط دار باشد
- مشکلات تنفسی
- تب
- درد قفسه سینه
با این حال ممکن است این علائم به طور کامل در سالمند شما ایجاد نشود. ALA خاطر نشان می کند که افراد مسن ممکن است با علائم کمتر و خفیف تر و شاید دمای بدن پایین تر از حد طبیعی ظاهر شوند.
علائم ذات الریه در سالمندان ممکن است شامل موارد زیر هم شود:
- تعادل ضعیف که ممکن است باعث زمین خوردن شود
- تغییر ناهگانی در عملکرد روزانه
- کاهش اشتها
- بی اختیاری
- گیجی
- هذیان
پنومونی باکتریایی
پنومونی باکتریاییپنومونی باکتریایی شایع ترین شکل بیماری ذات الریه است و می تواند جدی باشد. ALA بیان می کند که علائم می توانند به طور ناگهانی یا تدریجی ایجاد شوند. این علائم عبارتند از:
- تبی که می تواند به دمای بالا مانند 105 درجه فارنهایت برسد
- تعریق
- افزایش تنفس و ضربان نبض
- لب ها و ناخن های بنفش
- گیجی
پنومونی ویروسی
ALA خاطرنشان می کند که علائم پنومونی ویروسی در طی چند روز ایجاد می شود. در ابتدا، یک فرد ممکن است علائم زیر را تجربه کند:
- تب
- سرفه خشک
- سردرد
- درد عضلانی
- ضعف عضلانی
پس از یک یا دو روز، علائم بدتر می‌شوند و فرد ممکن است این موارد را تجربه کند:
- افزایش سرفه
- تنگی نفس
- درد عضلانی
- تب شدید
- لب های کبود
چه زمانی ذات الریه در سالمندان جدی می شود و باید به پزشک مراجعه کرد؟
در افراد مسن ذات الریه می تواند به سرعت جدی شود. اگر فردی مشکوک است که خود یا یکی از بستگان مسنش ممکن است ذات الریه داشته باشد باید فورا به دنبال مشاوره پزشکی باشد. اگر علائم شدید باشد یا بهبود نیابد، یک فرد مسن ممکن است نیاز به مراجعه به بیمارستان داشته باشد.
افراد در صورت مشاهده موارد زیر باید فوراً با خدمات اورژانس تماس بگیرند:
- مشکلات تنفسی
- صورت یا لب کبود
- سرفه همراه با خون
- درد قفسه سینه
- تب بالا
- سرفه شدید همراه با خلط
- عرق کردن و احساس سرما، با پوست رنگ پریده تر، تغییر رنگ
- غش کردن یا افتادن
- خواب آلودگی یا گیجی
وظیفه پرستار سالمند ذات الریه ای
به گفته ALA در اکثر مواقع افراد مبتلا به ذات الریه می توانند علائم خود را در خانه درمان کنند که در این راه استخدام پرستار سالمند هم می تواند کمک کننده باشد:
- مصرف آسپ ایرین برای کمک به کاهش تب
- نوشیدن مایعات زیاد، چه سرد و چه گرم
- استفاده از یک مرطوب کننده یا حمام آب گرم
- اجتناب از استعمال دخانیات
- استراحت زیاد
فرد نباید داروی ضد سرفه مصرف کنید مگر اینکه پزشک این تجویز را برایش انجام داده باشد.
اگر علت پنومونی باکتریایی باشد، پزشک آنتی بیوتیک تجویز می کند. افراد باید دوره کامل آنتی بیوتیک را کامل کنند، حتی اگر احساس بهتری داشته باشند این مصرف باید ادامه داشته باشد، زیرا قطع زودهنگام می تواند باعث ایجاد مجدد عفونت شود.
اگر یک فرد مسن به دلیل ذات الریه نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد، ممکن است به اکسیژن درمانی و همچنین IV برای دریافت مایعات نیاز داشته باشد.
بهبود ذات الریه در سالمندان چقدر طول می کشد؟
بهبود پنومونی در افراد مسن می تواند یک فرآیند طولانی باشد. طبق بررسی های انجام شده ، اگرچه برخی از آنها در 6 هفته بهبود می یابند، اما ممکن است برای برخی دیگر تا 12 هفته طول بکشد.
مهم است که در دوران نقاهت تا حد امکان استراحت کنید.
موسسه ریه بریتانیا جدول زمانی بهبودی زیر را ارائه می کند:
| طول زمان بهبودی | چه چیزی را باید انتظار داشته باشد |
| در عرض 1 هفته | تب باید برطرف شده باشد |
| در عرض 4 هفته | قفسه سینه احساس بهتری خواهد داشت و فرد مخاط کمتری تولید می کند |
| در عرض 6 هفته | فرد کمتر سرفه می کند و راحت تر نفس می کشد |
| در عرض 3 ماه | بیشتر علائم باید از بین رفته باشد، اگرچه ممکن است افراد هنوز احساس خستگی کنند |
| در عرض 6 ماه | ممکن است فرد احساس کند به حالت عادی بازگشته است |
نحوه جلوگیری از ذات الریه در سالمندان
هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از ذات الریه وجود ندارد. با این حال، افراد می توانند با موارد زیر به کاهش شانس ابتلا به این بیماری کمک کنند:
بهداشت دست: فرد باید به طور مرتب دست های خود را بشوید تا هرگونه میکروب از بین برود.
ترک سیگار: کسانی که سیگار می کشند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند.
واکسیناسیون: توصیه می شود که همه افراد بزرگسال بالای 65 سال واکسناسیون شوند.
انتخاب سبک زندگی سالم: رژیم غذایی مناسب، ورزش منظم و خواب کافی همگی برای سلامت کلی شما مفید هستند و همچنین به تقویت سیستم ایمنی شما کمک می کند.
شرایط مزمن را مدیریت کنید: بیماری های زمینه ای مانند آسم، COPD و دیابت می توانند ذات الریه را بدتر کنند.
علل و عوامل خطر ذات الریه
علل و عوامل خطر ذات الریهگاهی اوقات، افراد مسن ممکن است پس از بستری شدن در بیمارستان دچار ذات الریه شوند. در این موارد، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است آن را به عنوان پنومونی اکتسابی بیمارستانی معرفی کند.
با این حال، افراد در جامعه نیز می توانند به ذات الریه مبتلا شوند که به آن ذات الریه اکتسابی از جامعه گفته می شود.
علل ذات الریه عبارتند از:
باکتری ها: پنومونی پنوموکوکی شایع ترین نوع پنومونی باکتریایی است. ممکن است پس از ابتلای فرد به سرماخوردگی ویروسی یا آنفولانزا ایجاد شود.
ویروس ها: ویروس آنفولانزا یکی از علل شایع پنومونی ویروسی است. ویروس وارد ریه ها شده و تکثیر می شود.
قارچ: ذات الریه قارچی زمانی رخ می دهد که افراد خود را در معرض قارچ های ناشی از مدفوع پرندگان یا خاک آلوده قرار می دهند.
علاوه بر سن، سایر عوامل خطر پنومونی عبارتند از:
- سیگار کشیدن
- سکته قبلی
- اختلالات عصبی، مانند زوال عقل ، صرع ، و بیماری پارکینسون
- دیسفاژی یا مشکل در بلع
- سابقه بیماری تنفسی
- دیابت
- سرطان
- بیماری مزمن کبدی
عوارض ذات الریه در سالمندان
افراد مسن بیشتر در معرض عوارض ذات الریه قرار می گیرند. نمونه هایی از این موارد عبارتند از:
ذاتُ الجَنب: وضعیتی که در آن پلور ملتهب می شود. پلورا دو لایه بزرگ بافتی است که ریه ها را از دیواره قفسه سینه جدا می کند. جنب می تواند باعث نارسایی تنفسی شود.
آبسه ریه: جایی که بافت روی ریه می میرد و در فضای ایجاد شده چرک ایجاد می شود. این یک عارضه شایع است و ممکن است در افرادی رخ دهد که سابقه سوء مصرف الکل دارند یا به بیماری های جدی از قبل دچار شده اند.
سپسیس : در رابطه با ذات الریه، عفونت در ریه ها ممکن است باعث ایجاد یک پاسخ ایمنی بالقوه تهدید کننده حیات در سایر قسمت های بدن شود.
سندرم دیسترس تنفسی حاد (ARDS) : شکل شدید نارسایی تنفسی.
جمع بندی
ذات الریه یک التهاب ریه است که ممکن است به دلیل عفونت های ویروسی، باکتریایی یا قارچی رخ دهد. افراد مسن بیشتر در معرض ابتلا به عوارض ذات الریه شدید قرار می گیرند. اگر فردی مشکوک به ذات الریه است و یا فرد مسنی در اطراف خود دارد که به ذات الریه مشکوک است باید فورا به دنبال کمک پزشکی باشد. اگر درمان زود هنگام شورع شود، شانس بهبودی افزایش پیدا می کند و خطر عوارض جانبی کاهش پیدا می کند. مرگ و میر در میان سالمندان بیشتر است و سن یک عامل خطر مستقل است. بیماری های همراه ممکن است منجر به پیامدهای بدتر، به ویژه در مورد بیماری های زمینه ای ریوی یا بدخیمی شوند.
منبع: medicalnewstoday
بدون دیدگاه