چه عواملی باعث شکستگی لگن در سالمندان می شود؟

چه عواملی باعث شکستگی لگن در سالمندان می شود؟

شکستگی لگن در سالمندان یکی از خطراتی است که ممکن است زندگی افراد مسن را تهدید کند. در صورتی که فرد سالمند به خاطر شکستگی لگن در بستر بماند ممکن است عوارض پزشکی دامن گیرش شود. بدی شکستگی لگن این است که یک محیط ساده را به یک عامل تهدید کننده زندگی تبدیل می کند. هر ساله تعداد زیادی از سالمندان به خاطر شکستگی لگن در بیمارستان بستری می شوند. وظیفه پرستار سالمند با شکستگی لگن شامل چه مواردی می باشد؟

مدت زمان زیادی طول می کشد تا سالمندان دچار شکستگی لگن بهبود پیدا کنند. طبق تحقیقات انجام شده 87 تا 96 درصد از افرادی که از شکستگی لگن رنج می برند افراد بالای 65 سال هستند. متاسفانه آسیب اولیه و غالبا جراحی لگن می تواند به کاهش قابل توجهی در استقلال سالمندان منجر شود.

در بررسی دیگری که صورت گرفته نشان داده شده است که فقط 41 درصد از بیماران بالای 90 سال که تحت توانبخشی شدید قرار گرفته اند دوباره کاملا سرپا شده اند در حالی که 80 درصد به سطح عملکرد عمومی قبل از آسیب بازگشته اند. مروری بر مطالعات مختلف نشان می دهد که میزان مرگ و میر در بیماران مسن مبتلا به شکستگی لگن 21 درصد است. اما چرا شکستگی لگن در سالمندان خطرناک است؟

عوامل شکستگی لگن در سالمندان

شکستگی لگن اغلب در اثر افتادن از روی صندلی و سایر حواث ناشی از انرژی کم، سرگیجه و غیره ایجاد می شود. در ادامه برخی از عواملی لیست شده است که سالمندان دچار شکستگی لگن را در معرض خطر قرار می دهد:

زمین خوردن سالمند و شکستگی لگن

بسیاری از شکستگی لگن در سالمندان به خاطر آسیب هایی مانند زمین خوردن رخ می دهد. در واقع این زمین خوردن هم در نتیجه شکستگی لگن اتفاق می افتد. در واقع ابتدا لگن می شکند و باعث زمین خوردن سالمند می شود. پوکی استخوان یکی از شرایطی است که باعث شکستن لگن می شود. در ادامه در این رابطه بیشتر صحبت خواهیم کرد.

تراکم استخوان پایین (پوکی استخوان) و توده عضلانی پایین

تراکم استخوان و توده عضلانی با افزایش سن کاهش پیدا می کند. پوکی استخوان یکی از عوامل اصلی است که بیشتر در افراد سالمند و بیشتر در زنان دیده می شود. این بیماری باعث ضعیف شدن و شکنندگی استخوان های می شود و استخوان حدید به سرعت و با حذف بافت استخوان قدیمی تولید نمی شود. شکستگی مربوط به پوکی استخوان از متداول ترین انواع شکستگی لگن است چون شکستگی استخوان با هر نوع افتادنی به راحتی ایجاد می شود.

چه عواملی باعث شکستگی لگن در سالمندان می شود؟

بیماران مسن با توده عضلانی کاهش یافته به دلیل مشکلات حرکتی و تعادل؛ بیشتر در معرض خطر افتادن قرار دارند و متعاقبل از شکستگی لگن رنج می برند. یک مرحله نامشخص ممکن است منجر به پیچش مفصل شود که فشار زیادی را در سراسر گردن استخوان وارد می کند. گردن استخوان ران می شکند و بیمار روی زمین می افتد. این رویداد به قدری سریع اتفاق می افتد که سالمند آن را حس نخواهد کرد.

شکستگی لگن در سالمندان به خاطر وجود شرایط پزشکی

شرایط پزشکی مختلف می توانند سالمندان را در معرض شکستگی لگن قرار دهد و مانع از بهبود بعد از شکستگی و جراحی استخوان لگن شود. این موارد در افراد مسن رایج است:

دیابت – دیابت نوع 1 و نوع 2 تراکم استخوان را کاهش می دهد. بهبود می تواند به دلیل بازسازی ضعیف استخوان؛ ترمیم زخم و کنترل قند خون که خطر عفونت و عوارض جراحی را افزایش می دهد؛ دشوارتر باشد.

سکته قلبی – بیماران سکته قلبی ممکن است در تولید و انتقال عوامل انعقادی مشکل داشته باشند که مانع بهبود بعد از شکستگی و جراحی خواهد شد.

هایپرپاراتیروئیدیسم ثانویه – مشکلات مربوط به کاهش سطح کلسیم و تنظیم آن ممکن است منجر به آسیب دیدگی و عدم بهبودی فرد با شکستگی لگن شود.

یائسگی – 70 درصد شکستگی لگن در زنان رخ می دهد چون سطح استروتژن پایین تر به ضعف استخوان در اثر پوکی استخوان ربط پیدا می کند که به نوبه خود به مشکلات غدد دیگر مرتبط می شود.

سوء تغذیه – سلامتی ضعیف و کمبود مواد مغذی برای بهبودی منجر به نتایج ضعیف تری در بیماران مسن می شود.

اختلالات روده ای – این مشکل می تواند بر توانایی جذب کلسیم و ویتامین D در افراد مختلف تاثیر بگذارد. با ضعیف شدن استخوان ها در ارتباط هستند؛ بنابراین از عوامل خطرناک قبل و بعد از شکستگی لگن محسوب می شود.

اختلالات عصبی – زوال عقل؛ سکته مغزی؛ نوراتی محیطی و بیماری پارکینسون خطر سقوط یک فرد مسن را افزایش می دهد.

عدم فعالیت – پیاده روی و سایر تمرینات به افزایش قدرت استخوان و عضله کمک می کند و خطر افتادن را کاهش می دهد. عدم انجام تمرینات ورزشی می تواند استخوان ها را ضعیف کند.

داروها – استروئیدهای کورتیکال می توانند به مرور زمان استخوان را ضعیف کنند. داروهایی که روی سیستم عصبی تاثیر می گذارند؛ مانند سایر داروها یا ترکیبی از داروها که باعث سرگیجه می شوند؛ اغلب منجر به افتادن می شوند.

سلامت بیمار قبل از شکستگی هم باید مورد توجه قرار بگیرد. به عنوان مثال، افرادی که فعالیت کمتری دارند مستعد کاهش عملکرد قلب و تنفس هستند؛ که می تواند بهبودی را پیچیده کند. به طور کلی؛ بیماری های همراه، یا سایر شرایطی که بیمار دچار شکستگی لگن دارد؛ ذخایر بدن را برای بهبود و کنار آمدن با استرس مربوط به جراحی کاهش می دهد.

بعد از جراحی شکستگی لگن؛ بیماران با شاخص توده بدنی کم (BMI) به احتمال زیاد از یک عارضه قلبی نامطلوب رنج می رند؛ استخوان های شکننده تر دارند و عملکرد قلبی تنفسی و ایمنی آنها کاهش پیدا می کند و در بیشتر در معرض خطر هستند.

زمان بهبود طولانی

طول دوره نقاهت در میان بیماران دچار شکستگی لگن با بالا رفتن سن افزایش پیدا می کند. به طور کلی؛ افراد مسن تر با شرایط بیشتری همراه هستند و مدت زمان بهبودی آنها طول می کشد. زمان بهبودی برای افرادی که استخوان لگن آنها تعویض شده از چهار هفته تا شش ماه است. با این حال افرادی که قبل از آسیب دیدگی فعالیت کمتری دارند؛ طول درمان بیشتری دارند.

چه عواملی باعث شکستگی لگن در سالمندان می شود؟

نوع آسیب می تواند روی زمان بهبودی تاثیر بگذارد. بیشتر افرادی که با لگن شکسته مواجه می شوند یکی از دو نوع شکستگی لگن را تجربه می کنند. یک شکستگی داحل کپسولار شامل قسمت بالای استخوان لگن است که چنین آسیبی می تواند روی خونرسانی این ناحیه تاثیر بگذارد.

شکستگی اینترتروکانتریک  شکستگی استخوان ران در ناحیه لگن است. این نوع شکستی خارج کپسولار است؛ دسته ای که شامل شکستگی های ساب تروکانتریک هم می شوند که در قسمت های تحتانی استخوان ران اتفاق می افتد. این شکستگی در محدوده زیر تروکانتر کوچک تا ۵ سانتیمتر پایینتر از آن ایجاد می شو و در گروه شکستگی های لگن قرار می گیرند.

عوارض شکستگی لگن در سالمندان

ضربه و جراحی اولیه می تواند به اندازه کافی خطر ایجاد عوارض جانبی را ایجاد کند. مسئله این است که شکستگی لگن می تواند فرد را برای مدتی بی حرکت نگه دارد که می تواند منجر به لخته شدن خون در پاها یا رسه ها؛ عفونت های دستگاه ارداری؛ زخم بستر شود. عدم فعالیت می تواند منجر به کاهش بیشتر توده عضلانی شود؛ که حتی اگر بیمار شروع به بهبودی کند خطر افتادن دوباره را افزایش می دهد.

عوامل مختلفی می توانند منجر به مرگ بعد از شکستگی لگن شود. مشکلاتی مانند بیماری های قلبی عروقی؛ ریوی، عصبی تا عوارض بعد از جراحی مانند عفونت ها و آمبولی ریه می تواند وضعیت بیمار را بدتر کند.

علائم شکستگی لگن در سالمندان

اگر زمین خورده اید یا پرستار شخصی هستید که زمین خورده است در اینجا علائمی وجود دارد که باید آن را در خود یا آن شخص جستجو کنید:

  • درد شدید در ناحیه لگن یا کشاله ران
  • عدم توانایی در حرکت دادن پاها بعد از افتادن
  • کبودی؛ تورم و سفتی در ناحیه ران
  • عدم توانایی تحمل وزن روی پای آسیب دیده
  • پای آسیب دیده به سمت بیرون متمایل می شود
  • پای آسیب دیده کوتاه تر به نظر می رسد

افراد سالمند با هر یک از علائئم بالا باید فورا تحت مراقبت های پزشکی قرار بگیرند. آنها همچنین باید به متخصص مراجعه کنند تا میزان آسیب دیدگی تعیین شود و بهترین دوره درمان تجویز شود.

آیا می توان از شکستگی لگن در سالمندان جلوگیری کرد؟

ترکیبی از عوامل؛ شکستگی لگن را برای افراد مسن خطرناک می کند؛ اما شکستگی استخوان و عواقب آن اجتناب ناپذیر نیست. در وهله اول روش هایی برای کاهش خطر شکستگی لگن در سالمندان وجود دارد.

هر چه سالمندان زودتر سیک زندگی سالم تری را انتخاب کنند؛ بیشتر می توانند عوامل خطر افتادن و آسیب های لگنی را کاهش دهند. عادات سالم می توانند اوج توده استخوانی را تقویت کنند. تغذیه بهرت و ورزش بیشتر می تواند خطر ابتلا به پوکی استخوان را در بعدها کاهش دهد. با این حال، پذیرش عادت های خوب در هر سنی می تواند در بهبود سلامت و کاهش خطر افتادن مفید واقع شود.

در ادامه برخی از موثرترین اقدامات پیشگیرانه آورده شده است:

رژیم غذایی – میزان کافی ویتامین D و کلسیم مهم است. مردان و زنان بالای 50 سال باید روزانه 600 واحد ویتامین D و 1200 میلی گرم کلسیم دریافت کنند.

ورزش – ورزش باعث حفظ تراکم؛ قدرت و تعادل استخوان می شود. برای افراد مسنتمرینات تعادلی می تواند کمک کننده باشد چون این مسئله بعدا در زندگی به یک چالش تبدیل می شود.

معاینات چشم – هر ساله معاینه چشم داشته باشد تا مشکلات چشمی را بررسی کنید. در صورت ابتلا به دیابت به طور منظم به چشم پزشکی مراجعه کنید.

از استعمال دخانیات و نوشیدن الکل خودداری کنید – این کارهای می توانند روی تراکم استخوان تاثیر بگذارند و الکل حتی می تواند تعادل را به هم بزند و خطر زمین خوردن را افزایش دهد.

عواملی که منجر به افتادن می شوند را از بین ببرید – مبلمان های نامناسب و کابل ها در مکان های پر رفت و آمد در خانه جزو موارد خطرناکی هستند که باید مورد بررسی قرار دیهد. همچنین شما باید از وجود نور کافی در خانه اطمینان حاصل کنید.

مرلقب عوارض جانبی داروها باشید – اگر هنگام مصرف دارو ضعف یا سرگیجه را احساس می کنید با پزشک خود حتما در میان بگذارید.

مراقب باشید – برای جلوگیری از افت خطرناک فشار خون؛ به آرامی بایستید یا اگر در هنگام راه رفتن احساس بی ثباتی می کند از عصا یا واکر استفاده کنید.

تشخیص شکستگی لگن در سالمندان

تشخیص شکستگی لگن در سالمندان معمولا در اورژانس انجام می شود. تشخیص با شرح حال و معاینه شروع می شود. مهم است که پزشک در مورد مشکلات پزشکی دیگری که بیمار دارد، اطلاع داده شود تا درمان شکستگی لگن را برنامه ریزی کند. اطلاعات بیشتر از شرح حال و معاینه برای ارزیابی وضعیت کلی بدن بیمار است. ممکن است برای ارزیابی وضعیت کلی بیمار، آزمایش هایی مانند عکس برداری با اشعه ایکس، آزمایش خون و الکتروکاردیوگرام تجویز شود.

اشعه ایکس

اشعه ایکس معمولاً برای تعیین اینکه آیا شکستگی لگن رخ داده است یا خیر و اگر رخ داده، نوع شکستگی آن چیست صورت می گیرد. جراح ارتوپد از اشعه ایکس برای تعیین اینکه آیا به جراحی لگن نیاز است یا خیر و اینکه چه نوع روشی برای سالمند بهتر است استفاده می کند.

اسکن ام آرآی

در برخی مواقع اشعه ایکس ممکن است شکستگی را نشان دهد. اگر لگن به درد ادامه دهد و پزشک مشکوک به شکستگی لگن باشد، ممکن است اسکن MRI پیشنهاد شود. اسکنر MRI از مغناطیس به جای تشعشع برای گرفتن عکس های متعدد از استخوان لگن استفاده می کند. دستگاه MRI بسیار حساس است و می تواند شکستگی هایی را نشان دهد که در اشعه ایکس معمولی نشان نمی دهد.

این اطمینان می دهد که افتادن وزن بیمار روی استخوان باعث جابجایی شکستگی نمی شود. راه رفتن روی لگن شکسته ممکن است باعث شود که دو طرف شکستگی جابجا شوند یا از هم دور شوند، به طوری که دیگر به درستی در یک راستا نگیرند. درمان این مشکل بسیار سخت تر از شکستگی است که جابجا نشده است. شکستگی جابجا شده همچنین خطر آسیب رساندن به سر استخوان ران را افزایش می دهد.

رفتار با سالمند دچار شکستگی لگن

شکستگی لگن در سالمندان معمولاً با نوعی جراحی برای رفع شکستگی استخوان‌ها درمان می‌شود. در صورت امکان، عمل جراحی معمولاً ظرف بیست و چهار ساعت پس از پذیرش در بیمارستان انجام می شود. به این معنی است که اگر بیمار اجازه داشته باشد روی صندلی بنشیند، جا به جا نمی شود. اما اگر شکستگی پایدار به نظر می رسد، اگر پزشک احساس کند که بیمار می تواند ظرف چند روز از رختخواب خارج شود، ممکن است بیمار بدون جراحی درمان شود.

رفتار با سالمند دچار شکستگی لگناکثر شکستگی‌های لگن در واقع بدون جراحی بهبود می‌یابند، اما مشکل این است که سالمند باید هشت تا دوازده هفته در رختخواب بماند. ماندن سالمند در رختخواب برای این بازه که طولانی تر از جراحی شکستگی لگن است عوارض بیشتری را به همراه دارد. به همین دلیل است که جراحی تقریبا برای همه بیمارانی که دچار شکستگی لگن هستند توصیه می شود.

هدف از جراحی شکستگی لگن این است که استخوان های شکسته به طور ایمن مراقبت شوند تا بیمار در اسرع وقت از بستر خارج شود. روش های بسیار زیادی برای درمان انواع شکستگی ها ابداع شده اند. اکثر شکستگی هها به یکی از سه روش (پین های فلزی، صفحه فلزی و پیچ یا تعویض سر شکسته فمور) درمان می شوند.

پین های فلزی

شکستگی هایی که از طریق استخوان ران رخ می دهد ممکن است فقط به دو یا سه پین ​​فلزی برای داشتن دو قطعه شکستگی در کنار هم نیاز داشته باشند. این روش نسبتاً ساده است و به بیماران اجازه می دهد پس از جراحی شروع به کاهش وزن کنند.

صفحه و پیچ فلزی

برخی از شکستگی های لگن در زیر گردن فمور در ناحیه ای به نام ناحیه اینترتروکانتریک رخ می دهد. این شکستگی‌های لگن معمولاً حاصل زمین خوردن هستند و سخت‌ترین نوع شکستگی برای درمان هستند. آنها شامل بیش از یک محیط هستند. در نتیجه باید تکه شکسته را در کنار هم نگه داشت.

صفحه و پیچ فلزیجراحان معمولاً این نوع شکستگی را با استفاده از یک صفحه فلزی و پیچ هیپ ترمیم می کنند. این به تراز کردن استخوان‌ها کمک می‌کند و به ماهیچه‌ها متکی است تا استخوان را به هم جوش دهد.

صفحه و پیچ فلزی تعویض سر استخوان ران

زمانی که شکستگی لگن از طریق گردن استخوان ران رخ می دهد و توپ کاملاً جابجا می شود، احتمال بسیار زیادی وجود دارد که خون رسانی به سر استخوان ران با مشکل مواجه شده باشد. این امر باعث می شود که نکروز اسکولار (AVN) به عنوان عارضه این نوع شکستگی لگن بسیار محتمل باشد.

 تعویض سر استخوان راننکروز آواسکولار سر استخوان ران باعث مرگ استخوان سر استخوان ران می شود. استخوان سر استخوان ران هفته‌ها بعد از شروع به فروپاشی می‌کند و در ماه‌های آینده مشکلات بیشتری ایجاد می‌کند. این ممکن است به یک عمل دوم چند ماه بعد منجر شود. احتمال این امر به قدری زیاد است که اکثر جراحان توصیه می کنند سر فمور را فوراً خارج کرده و آن را با یک سر فلزی مصنوعی جایگزین کنید. به این عمل همی آرتروپلاستی می گویند زیرا فقط نیمی از سر تعویض می شود. سوکت مفصل ران دست نخورده مانده است.

 تعویض سر استخوان رانعوارض شکستگی لگن در سالمندان

عوارضی که ممکن است پس از شکستگی لگن ایجاد شود، آسیب را به یک مشکل تهدید کننده زندگی تبدیل می کند. برخی از عوارض ممکن است ناشی از جراحی باشد، و برخی دیگر نه.

بیشتر عوارضی که پس از شکستگی لگن رخ می دهد ناشی بستری شدن سالمند در رختخواب باشد. به طور کلی، به نظر می رسد که این همه مشکلات پزشکی بیمار را بدتر می کند. برخی از مشکلات رایج تری که شکستگی لگن می تواند احتمال بروز آنها را افزایش دهد عبارتند از:

  • ذات الریه
  • زخم بستر (زخم فشاری)
  • ترومبوز ورید عمقی (DVT) – لخته شدن خون در وریدهای بزرگ ساق پا
  • سردرگمی ذهنی

کمک به بیمار برای بلند شدن از تخت می تواند خطر ابتلا به عوارض جانبی را کاهش دهد.

توانبخشی سالمند دچار شکستگی استخوان لگن

یک فیزیوتراپ معمولاً بلافاصله پس از جراحی با بیماران در بیمارستان کار می کند. هر روز چندین بار به شما کمک می شود که از تخت خود به سمت صندلی بروید. راه رفتن را با واکر یا عصا شروع می‌کنید، دسترسی به حمام را تمرین می‌کنید و تمرین‌هایی را برای تقویت عضلات اطراف لگن و ران و جلوگیری از تشکیل لخته‌های خون شروع می‌کنید.

میزان وزنی که می توان روی پای عمل شده قرار داد به نوع جراحی انجام شده بستگی دارد. اکثر بیماران می توانند بلافاصله پس از جراحی شروع به تحمل وزن کنند. بسته به شدت شکستگی، بیماران ممکن است فقط بتوانند بلافاصله وزن جزئی را روی پای خود اعمال کنند.

بیمارانی که نیاز به همی آرتروپلاستی دارند، برنامه درمانی متفاوت را دنبال می کنند. این جراحی سخت تر است. این امر لگن را در خطر دررفتگی بعد از جراحی قرار می دهد. برای جلوگیری از انجام عمل جراحی، پزشکان از دستورالعمل‌های سختگیرانه پیروی می‌کنند که باید از کدام موقعیت‌های باسن خودداری کنند. بیماران حداقل به مدت شش هفته پس از جراحی همیشه از این دستورالعمل ها پیروی می کنند تا زمانی که بافت ها برای جلوگیری از دررفتگی به کمک سالمند بشتابند.

ممکن است به سالمند نخوه استفادهاز واکر یا عصای زیر بغل آموزش داده شود تا از افتادن وزن روی پاها و لگن خودداری شود.

پس از ترخیص از بیمارستان، ممکن است پزشک از شما بخواهد تا چهار ویزیت در خانه با یک فیزیوتراپیست انجام دهید. این کار برای اطمینان از امنیت شما صورت می گیرد. برای بیمارانی که در راه رفتن مشکل دارند یا باید به کار یا فعالیت های سنگین می خواهند برگردند، ممکن است تجویزهای دیگری صورت بگیرد.

وظیفه پرستار سالمند با شکستگی لگن

همانطور که در بالا اشاره کردیم شکستگی لگن در سالمندان یک مشکل جدی است. سالمند باید برای مدت زمان طولانی در رختخواب بماند و یا باید چراحی لگن را انجام دهد. در هر دو صورت فرد سالمند توانایی انجام کارهای روزانه خود را ندارد و برای آشپزی یا دستشویی رفتن نیاز به کمک دارد. یک پرستار سالمند می تواند مراقبت های لازم را برای این مدت زمان انجام دهد. برای آشپزی کردن، نظافت خانه، انجام کارهای اداری، خرید اقلام مورد نیاز خانه، خرید دارو، دادن داروها و غیره استخدام پرستار سالمند می تواند کمک کننده باشد.

به غیر از این پرستار سالمند می تواند از شکستگی لگن در سالمندان جلوگیری کند. به طور مثال یک پرستار سالمند می تواند با انجام اقدامات زیر این تهدید را تا حد زیادی کاهش دهد:

از پزشک یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی بخواهید که خطر افتادن سالمند را ارزیابی کند. در مورد کارهای خاصی که سالمند می تواند انجام دهد با آنها صحبت کنید.

از پزشک یا داروساز بخواهی داروهای سالمند شما را بررسی کند. داروها می توانند باعث سرگیجیه یا خواب آلودگی شوند.

در مورد مصرف مکمل های ویتامین D از پزشک سوال کنید.

برای پوکی استخوان در سالمند خود غربالگری انجام دهید.

به سالمند خود کمک کنید تا تمرینات قدرتی و تعادلی انجام دهد.

ورزش هایی که پاهای سالمند را قوی تر می کند و تعادل را بهبود می بخشد را به سالمند خود آموزش دهید.

حداقل سالی یک بار سالمند را نزد چشم پزشک ببرید. در صورت نیاز عینک سالمند را به روز کنید.

اگر سالمد از لنز استفاده می کند از وی بخواهید برای انجام فعالیت های خارج از منزل خود از عینک استفاده کند. گاهی اوقات لنزها می توانند باعث شوند چیزها نزدیکتر یا دورتر از آنچه هستند به نظر برسند.

خانه را ایمن کنید. چیزهایی که نیازی به آنها ندارید و احتمال افتادن سالمند را افزایش می دهد را دور بریزید.

در حمام یا توالت از دستگیره هایی که به نشستن یا بلند شدن سالمند کمک می کند استفاده کنید.

اگر پله دارید از نرده استفاده کنید و احتمالا سقوط سالمند را به صفر برسانید.

با اضافه کردن لامپ های بیشتر روشنایی خانه را افزایش دهید.

منبع: crystalrunhealthcare ، orthonorcal و cdc

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *