نماد سایت شرکت خدماتی شکوفایی

7 مورد از رایج ترین کمبود مواد مغذی

7 مورد از رایج ترین کمبود مواد مغذی
 در این مطلب به توضیح 7 مورد از رایج ترین کمبود مواد مغذی خواهیم پرداخت. بسیاری از مواد مغذی برای سلامتی ضروری هستند. در حالی که می توان بیشتر آنها را از طریق رژیم غذایی متعادل دریافت کرد، اما برخی از افراد بدنشان قادر به جذب این مواد مغذی نیست. در این مقاله در مورد کمبود مواد مغذی جهت سالمندان و کودکان و مراقب سالمند و پرستار کودک آورده شده است.

کمبود آهن

آهن یک مینرال یا ماده معدنی ضروری است که جزء بزرگی از گلبوبل های قرمز را ایجاد می کند که در آن با هموگلوبین متصل می شود و اسیژن را به سلول های شما منتقل می کند. دو نوع آهن موجود عبارتند از:

آهن هِم: این نوع آهن به خوبی جذب می شود و فقط در غذاهای حیوانی یافت می شود. گوشت قرمز حاوی مقادیر بالایی از این ماده مغذای است. آهن غیر هِم: این نوع آهن که هم در غذاهای حیوانی و هم گیاهی یافت می شود بیشتر دیده می شود و به سادگی آهن هِم جذب نمی شود. کمبود آهن یکی از شایع ترین کمبودها ی مواد مغذی در جهان است که بیش از 25 درصد از مردم سراسر جهان به آن مبتلا هستند. این رقم در کودکان پیش دبستانی به 47 درصد می رسد. مگر اینکه غذاهای غنی شده با آهن یا سرشار از آن به آنها داده شود وگرنه احتمال کمبود آهن در آنها بسیار زیاد است. حدود 30 دصد از زنان ممکن است به دلیل از دست دادن خود ماهانه دچار کمبود آهن شوند و تا 42 درصد از زنان باردار هم ممکن است دچار کمبود این ماده مغذی شوند. علاوه بر این، گیاهخواران و وگان ها خطر کمبود آهن را افزایش می دهند، زیرا آنها فقط آهن غیر هِم مصرف می کنند که به خوبی آهن هِم جذب نمی شود. شایع ترین پیامد کمبود آهن کم خونی است که در آن تعداد گلبول های قرمز خون و توانایی خون برای حمل اکسیژن کاهش می یابد. علائم معمولاً شامل خستگی، ضعف، ضعف سیستم ایمنی و اختلال در عملکرد مغز است. بهترین منابع غذایی آهن هِم عبارتند از: گوشت قرمز. 3 اونس (85 گرم) گوشت چرخ کرده تقریبا 30 درصد از ارزش روزانه (DV) را تامین می کند. جگر :(81 گرم) جگر بیش از 50 درصد از DV را تامین می کند. صدف: صدف ها منابع عالی آهن هِم هستند، به طوری که 3 اونس (85 گرم) صدف پخته شده تقریباً 50 درصد از DV را تشکیل می دهد. ساردین کنسرو شده: یک 3.75 اونس (106 گرم) می تواند 34 درصد از DV را ارائه دهد. بهترین منابع غذایی آهن غیر هِم عبارتند از: لوبیا: نصف فنجان (85 گرم) لوبیا پخته شده 33 درصد از DV را تامین می کند. دانه: دانه های کدو تنبل، کنجد و کدو حلوایی منابع خوبی از آهن غیر هم هستند. یک اونس (28 گرم) دانه کدو تنبل یا کدو برشته حاوی 11 درصد DV است. سبزی های تیره و برگ دار: کلم بروکلی، کلم پیچ و اسفناج سرشار از آهن هستند. یک اونس (28 گرم) کلم پیچ تازه 5.5 درصد از DV را تامین می کند. با این حال هرگز نباید سر خود مکمل آهن استفاده کنید چون خطرات زیادی را به همراه دارد. نکته قابل توجه این است که ویتامین C می تواند جذب آهن را افزایش دهد. خوردن غذاهای سرشار از ویتامین C مانند پرتقال، کلم پیچ و فلفل دلمه ای در کنار غذاهای سرشار از آهن می تواند به حداکثر رساندن جذب آهن شما کمک کند. خلاصه اینکه: کمبود آهن به ویژه در میان زنان جوان، کودکان و گیاهخواران بسیار شایع است. فقر آهن ممکن است باعث کم خونی، خستگی، ضعف سیستم ایمنی و اختلال در عملکرد مغز شود.

کمبود ید

ید یک ماده معدنی ضروری برای عملکرد طبیعی تیروئید و تولید هورمون های تیروئید است. هورمون های تیروئید در بسیاری از فرآیندهای بدن مانند رشد، رشد مغز و حفظ استخوان نقش دارند. آنها همچنین میزان متابولیسم شما را تنظیم می کنند. کمبود ید یکی از شایع ترین کمبودهای مواد مغذی است که تقریباً یک سوم جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. شایع ترین علائم کمبود ید ، بزرگ شدن غده تیروئید است که به نام گواتر نیز شناخته می شود. همچنین ممکن است باعث افزایش ضربان قلب، تنگی نفس و افزایش وزن شود. کمبود شدید ید با آسیب های جدی به خصوص در کودکان مرتبط است. ممکن است باعث عقب ماندگی ذهنی و ناهنجاری های رشدی شود. منابع غذایی خوب ید عبارتند از: جلبک دریایی. تنها 1 گرم جلبک 460 تا 1000 درصد DV را تشکیل می دهد. ماهی. سه اونس (85 گرم) ماهی پخته شده 66 درصد از DV را تامین می کند. لبنیات. یک فنجان (245 گرم) ماست ساده حدود 50 درصد از DV را تامین می کند. تخم مرغ: یک تخم مرغ بزرگ حاوی 16 درصد DV است. با این حال، این مقادیر می تواند بسیار متفاوت باشد. از آنجایی که ید بیشتر در خاک و آب اقیانوس ها یافت می شود، خاک بدون ید باعث تولید مواد غذایی کم ید می شود. برخی کشورها غنی سازی نمک خوراکی با ید را الزامی می کنند که با موفقیت میزان کمبود را کاهش داده است. خلاصه اینکه: ید یکی از شایع ترین کمبودهای مواد مغذی در جهان است. ممکن است باعث بزرگ شدن غده تیروئید شود. کمبود شدید ید می تواند باعث عقب ماندگی ذهنی و ناهنجاری های رشدی در کودکان شود.

کمبود ویتامین D

ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است که مانند یک هورمون استروئیدی در بدن شما عمل می کند. از طریق جریان خون شما و به سلول‌ها انتقال داده می شود و به آن‌ها می‌گوید که ژن‌ها را فعال یا غیر فعال کنند. تقریباً هر سلول در بدن شما گیرنده ای برای ویتامین D دارد. ویتامین D از کلسترول در پوست شما پس از قرار گرفتن در معرض نور خورشید تولید می شود. بنابراین، افرادی که دور از خط استوا زندگی می کنند به احتمال زیاد دچار کمبود می شوند، مگر اینکه دریافت از رژیم غذایی یا مکمل ویتامین D کافی باشد. در ایالات متحده، حدود 42 درصد از مردم ممکن است دچار کمبود این ویتامین باشند. این عدد در افراد مسن به 74% و در افرادی با پوست تیره به 82% می رسد زیرا پوست آنها ویتامین D کمتری در پاسخ به نور خورشید تولید می کند. کمبود ویتامین D معمولاً مشخص نیست، زیرا علائم آن ظریف هستند و ممکن است طی سال‌ها یا دهه‌ها ایجاد شوند. بزرگسالانی که کمبود ویتامین D دارند ممکن است دچار ضعف عضلانی، تحلیل استخوان و افزایش خطر شکستگی شوند. در کودکان ممکن است باعث تاخیر در رشد و نرمی استخوان (راشیتیسم) شود. همچنین، کمبود ویتامین D ممکن است در کاهش عملکرد سیستم ایمنی و افزایش خطر ابتلا به سرطان نقش داشته باشد . در حالی که غذاهای بسیار کمی حاوی مقادیر قابل توجهی از این ویتامین هستند، بهترین منابع غذایی عبارتند از: روغن جگر ماهی کاد. یک قاشق غذاخوری (15 میلی لیتر) 227 درصد از DV را تشکیل می دهد. ماهی چرب. ماهی سالمون، ماهی خال خالی، ساردین و قزل آلا سرشار از ویتامین D هستند. یک وعده کوچک 3 اونس (85 گرمی) ماهی سالمون پخته شده 75 درصد از DV را تامین می کند. زرده تخم مرغ. یک زرده تخم مرغ بزرگ حاوی 7 درصد DV است. افرادی که کمبود دارند ممکن است بخواهند مکمل مصرف کنند یا قرار گرفتن در معرض نور خورشید را افزایش دهند. دریافت مقادیر کافی از طریق رژیم غذایی دشوار است . خلاصه اینکه: کمبود ویتامین D بسیار شایع است. علائم شامل ضعف عضلانی، از دست دادن استخوان، افزایش خطر شکستگی، و – در کودکان – استخوان های نرم است. دریافت مقادیر کافی از رژیم غذایی به تنهایی بسیار دشوار است.

کمبود ویتامین B12

ویتامین B12 که به نام کوبالامین نیز شناخته می شود، یک ویتامین محلول در آب است. برای خون سازی و همچنین عملکرد مغز و اعصاب ضروری است. هر سلول در بدن شما برای عملکرد طبیعی به B12 نیاز دارد، اما بدن شما قادر به تولید آن نیست. بنابراین باید آن را از طریق غذا یا مکمل ها دریافت کنید. B12 فقط در مقادیر کافی در غذاهای حیوانی یافت می شود، اگرچه انواع خاصی از جلبک دریایی ممکن است مقادیر کمی را فراهم کند. بنابراین، افرادی که از محصولات حیوانی استفاده نمی کنند، در معرض خطر کمبود این ویتامین هستند. مطالعات نشان می دهد که 80 تا 90 درصد گیاهخواران و وگان ها ممکن است کمبود ویتامین B12 داشته باشند. بیش از 20 درصد از افراد مسن نیز ممکن است دچار کمبود این ویتامین باشند، زیرا با افزایش سن، جذب کاهش می یابد. جذب B12 پیچیده‌تر از سایر ویتامین‌ها است، زیرا توسط پروتئینی به نام فاکتور درونی کمک می‌کند. برخی از افراد فاقد این پروتئین هستند و بنابراین ممکن است به تزریق B12 یا دوزهای بالاتر مکمل نیاز داشته باشند. یکی از علائم رایج کمبود ویتامین B12 کم خونی مگالوبلاستیک است که یک اختلال خونی است که گلبول های قرمز شما را بزرگ می کند. علائم دیگر شامل اختلال در عملکرد مغز و افزایش سطح هموسیستئین است که یک عامل خطر برای چندین بیماری است. منابع غذایی ویتامین B12 عبارتند از: صدف:  صدف سرشار از ویتامین B12 هستند. یک بخش 3 اونسی (85 گرمی) صدف پخته شده 1400 درصد DV را تامین می کند. جگر: یک تکه 2 اونسی (60 گرمی) جگر بیش از 1000 درصد DV را تشکیل می دهد. گوشت: یک استیک گوشت گاو کوچک 6 اونس (170 گرمی) 150٪ DV را ارائه می دهد. تخم مرغ: یک تخم مرغ کامل حدود 6 درصد از DV را تامین می کند. محصولات شیر.: یک فنجان (240 میلی لیتر) شیر کامل حاوی حدود 18 درصد DV است. ویتامین B12 در مقادیر زیاد مضر تلقی نمی شود زیرا اغلب به خوبی جذب می شود و به راحتی دفع می شود. خلاصه اینکه: کمبود ویتامین B12 به خصوص در گیاهخواران، وگان ها و افراد مسن بسیار شایع است. شایع ترین علائم شامل اختلالات خونی، اختلال در عملکرد مغز و افزایش سطح هموسیستئین است.

کمبود کلسیم

کلسیم برای هر سلول بدن شما ضروری است. استخوان ها و دندان ها را محکم می کند، به خصوص در زمان رشد سریع. همچنین برای حفظ استخوان بسیار مهم است. علاوه بر این، کلسیم به عنوان یک مولکول سیگنال دهنده عمل می کند. بدون آن، قلب، ماهیچه ها و اعصاب شما نمی توانند کار کنند. غلظت کلسیم در خون شما به شدت تنظیم می شود و هر مقدار اضافی در استخوان ها ذخیره می شود. اگر میزان دریافتی شما کم باشد، استخوان های شما کلسیم آزاد می کنند. به همین دلیل است که شایع ترین علامت کمبود کلسیم پوکی استخوان است که با استخوان های نرم تر و شکننده تر مشخص می شود. یک نظرسنجی در ایالات متحده نشان داد که کمتر از 15 درصد از دختران نوجوان، کمتر از 10 درصد از زنان بالای 50 سال، و کمتر از 22 درصد از پسران نوجوان و مردان بالای 50 سال، کلسیم دریافتی توصیه شده را دریافت کردند. اگرچه مصرف مکمل این اعداد را اندکی افزایش داد، اما اکثر مردم هنوز کلسیم کافی دریافت نمی کردند. علائم کمبود شدید کلسیم در رژیم غذایی شامل نرمی استخوان (راشیتیسم) در کودکان و پوکی استخوان، به ویژه در افراد مسن تر است. منابع غذایی کلسیم عبارتند از: ماهی : یک قوطی (92 گرم) ساردین حاوی 44 درصد DV است. محصولات لبنی: یک فنجان (240 میلی لیتر) شیر 35 درصد از DV را تامین می کند. سبزیجات سبز تیره: کلم پیچ، اسفناج، بوک چوی و کلم بروکلی سرشار از کلسیم هستند. فقط 1 اونس (28 گرم) کلم پیچ تازه 5.6 درصد از DV را ارائه می دهد. اثربخشی و ایمنی مکمل های کلسیم در چند سال اخیر تا حدودی مورد بحث بوده است. در حالی که دریافت کلسیم از غذا به جای مکمل ها بهتر است، اما به نظر می رسد این مکمل ها برای افرادی که به اندازه کافی در رژیم غذایی خود دریافت نمی کنند مفید باشد. خلاصه اینکه:  مصرف کم کلسیم بسیار رایج است، به ویژه در زنان در تمام سنین و افراد مسن. علامت اصلی کمبود کلسیم افزایش خطر ابتلا به پوکی استخوان در مراحل بعدی زندگی است.

کمبود ویتامین A

ویتامین A یک ویتامین محلول در چربی ضروری است. به شکل گیری و حفظ سلامت پوست، دندان ها، استخوان ها و غشای سلولی کمک می کند. علاوه بر این، رنگدانه های چشم را تولید می کند که برای بینایی ضروری هستند .دو نوع مختلف ویتامین A در رژیم غذایی وجود دارد: ویتامین A از پیش ساخته شده. این نوع ویتامین A در محصولات حیوانی مانند گوشت، ماهی، مرغ و لبنیات یافت می شود. ویتامین A پرو: این نوع در غذاهای گیاهی مانند میوه ها و سبزیجات یافت می شود. بتاکاروتن که بدن شما آن را به ویتامین A تبدیل می کند، رایج ترین شکل آن است. بیش از 75 درصد از افرادی که از رژیم غذایی غربی استفاده می کنند بیش از مقدار کافی ویتامین A دریافت می کنند و نیازی به نگرانی در مورد کمبود آن ندارند. با این حال، کمبود ویتامین A در بسیاری از کشورهای در حال توسعه بسیار رایج است. حدود 44 تا 50 درصد از کودکان پیش دبستانی در مناطق خاصی دچار کمبود ویتامین A هستند. این عدد در زنان هندی حدود 30 درصد است. کمبود ویتامین A می تواند باعث آسیب موقت و دائمی چشم شود و حتی ممکن است منجر به نابینایی شود. در واقع این کمبود عامل اصلی نابینایی در جهان است. کمبود ویتامین A همچنین می تواند عملکرد سیستم ایمنی را سرکوب کرده و مرگ و میر را به ویژه در میان کودکان و زنان باردار یا شیرده افزایش دهد. منابع غذایی ویتامین A از پیش ساخته شده عبارتند از: جگر: یک تکه 2 اونسی (60 گرمی) جگر گاو بیش از 800 درصد DV را تامین می کند. روغن جگر ماهی. یک قاشق غذاخوری (15 میلی لیتر) تقریباً 500٪ DV را بسته بندی می کند. منابع غذایی بتاکاروتن(ویتامین A پرو) عبارتند از: سیب زمینی های شیرین: یک سیب زمینی شیرین آب پز متوسط ​​6 اونس (170 گرم) حاوی 150 درصد DV است. هویج: یک هویج بزرگ 75 درصد DV را تامین می کند. سبزیجات سبز تیره و برگ دار: یک اونس (28 گرم) اسفناج تازه 18 درصد از DV را تامین می کند. در حالی که مصرف کافی از این ویتامین بسیار مهم است، ویتامین A بیش از حد از پیش ساخته شده ممکن است باعث مسمومیت شود. این در مورد ویتامین A پرو مانند بتا کاروتن صدق نمی کند. مصرف زیاد ممکن است باعث شود پوست شما کمی نارنجی شود، اما این اثر خطرناک نیست. خلاصه اینکه:  کمبود ویتامین A در بسیاری از کشورهای در حال توسعه بسیار رایج است. ممکن است باعث آسیب چشم و نابینایی شود و همچنین عملکرد سیستم ایمنی را سرکوب کرده و مرگ و میر را در بین زنان و کودکان افزایش دهد.

کمبود منیزیم

منیزیم یک ماده معدنی کلیدی در بدن شماست. برای ساختار استخوان و دندان ضروری است و در بیش از 300 واکنش آنزیمی نیز نقش دارد. نزدیک به 70 درصد از جمعیت زیر 71 سال ایالات متحده و حدود 80 درصد افراد بالای 71 سال کمتر از مقدار مورد نیاز منیزیم مصرف می کنند. مصرف کم و سطوح خونی منیزیم با چندین بیماری از جمله دیابت نوع 2، سندرم متابولیک، بیماری قلبی و پوکی استخوان مرتبط است. سطوح پایین به ویژه در میان بیماران بستری در بیمارستان شایع است. برخی از مطالعات نشان می دهد که 9-65٪ از آنها کمبود دارند. کمبود ممکن است ناشی از بیماری، مصرف دارو، کاهش عملکرد گوارشی یا دریافت ناکافی منیزیم باشد. علائم اصلی کمبود شدید منیزیم شامل ریتم غیر طبیعی قلب، گرفتگی عضلات، سندرم پای بی قرار، خستگی و میگرن است. علائم ظریف تر و طولانی مدتی که ممکن است متوجه آنها نشوید عبارتند از مقاومت به انسولین و فشار خون بالا. منابع غذایی منیزیم عبارتند از: غلات کامل. یک فنجان (170 گرم) جو حاوی 74 درصد DV است. آجیل. بیست بادام 17 درصد از DV را تشکیل می دهد. شکلات تلخ. یک اونس (30 گرم) شکلات تلخ 15 درصد از DV را ارائه می دهد. سبزیجات سبز تیره و برگ دار. یک اونس (30 گرم) اسفناج خام 6 درصد از DV را تامین می کند. خلاصه اینکه: کمبود منیزیم در کشورهای غربی رایج است و مصرف کم آن با بسیاری از بیماری ها و ناخوشی ها مرتبط است.

جمع بندی

مواد مغذی اشاره شده در بالا 7 مورد از رایج ترین مواردی است که در بین افراد رایج است. به نظر می‌رسد کودکان، زنان جوان، سالمندان، گیاه‌خواران و وگان‌ها در معرض خطر ابتلا به چندین کمبود قرار دارند. بهترین راه برای جلوگیری از کمبود، داشتن یک رژیم غذایی متعادل است که شامل غذاهای کامل و سرشار از مواد مغذی است. با این حال، مکمل ها ممکن است برای کسانی که نمی توانند به اندازه کافی از رژیم غذایی به دست آورند، ضروری باشد. منبع: healthline
خروج از نسخه موبایل