بهترین تمرینات برای بهبود لکنت زبان کودک

آیا با بهترین تمرینات برای بهبود لکنت زبان کودک آشنایی دارید؟ (( باید آهسته صحبت کنی. )) (( شاید اضطراب داری. )) به احتمال زیاد کودکانی که لکنت دارند، این نصیحت ها را زیاد شنیده اند و از آن ها خسته شده اند. آیا این نصیحت ها به بهبود لکنت آن ها کمک می کنند؟ خیر، آیا این گفته ها باعث می شوند که آن ها نسبت به روان نبودن گفتار خود آگاه تر شوند؟ بله! در حقیقت، اضطراب، ترس یا کمرویی باعث لکنت زبان نمی شوند. کودکانی که لکنت دارند یا لکنت پیدا می کنند، ممکن است هنگام صحبت کردن با همکلاسی های خود، افراد جدید یا در موقعیت های ناآشنا بیشتر دچار لکنت شوند. با این حال، احساسات باعث لکنت زبان نمی شوند.

علوم مدرن جهش های متعددی را در چندین کروموزوم پیدا کرده است که با لکنت ارتباط دارند. این جهش ها می توانند ارثی باشند. مردان نسبت به زنان بیشتر مستعد لکنت زبان هستند. 60 درصد از افرادی که لکنت دارند، سابقه خانوادگی دارند. با این اوصاف، آیا روش هایی برای بهبود لکنت کودک وجود دارند؟ البته. به عنوان مثال، می توانید به کودک خود کمک کنید تا تمرینات مربوطه را در خانه انجام دهد.

 

قبل از آشنایی با این تمرینات، بهتر است اصول اولیه را درک کنیم.

• بیشتر بخوانید: لکنت زبان در کودکان و گفتار درمانی

چرا لکنت زبان بین کودکان پیش دبستانی رایج است؟

گفتاردرمانی، تمرینات گفتاری منظم و تکرار آن ها می توانند لکنت را در کودکان پیش دبستانی کاهش دهند و یا حتی کاملاً از بین ببرند. لکنت زبان در کودکان 2.5 تا 3 سال که مهارت های زبانی را به سرعت یاد می گیرند، رایج است. چنین لکنتی که به لکنت رشدی معروف است و در کودکان رایج است، در عرض چند ماه خود به خود از بین می رود.

بسیاری از گفتاردرمانگران توصیه می کنند در صورتی که کودک کمتر از 6 ماه لکنت داشته باشد، منتظر بمانید و به حرف های او توجه کنید. اگر لکنت آن ها بیش از 6 تا 12 ماه طول کشید، والدین باید از پاتولوژیست (آسیب شناس) گفتار و زبان یا گفتاردرمانگر کمک بگیرند.

چه کسانی در معرض لکنت زبان قرار دارند؟

داشتن لکنت زبان یا لکنت پیدا کردن بسیار رایج است. به گفته کارشناسان، بسیاری از کودکان هنگام یادگیری سریع زبان جدید یا گسترش دایره لغات خود، لکنت زبان را تجربه می کنند. در بسیاری از موارد، کودکان به روش های خود بر لکنت زبان غلبه می کنند، با این حال ممکن است لکنت زبان برای برخی از کودکان به یک وضعیت مادام العمر تبدیل شود. عواملی که ریسک ابتلا به لکنت زبان را بالا می برند عبارت اند از:

• داشتن سابقه خانوادگی لکنت زبان
• ادامه داشتن لکنت بیش از 12 ماه
• لکنت زبان در پسران بیشتر است. دختران سریع تر بهبود پیدا می کنند. دختری که بیش از 12 ماه لکنت داشته باشد، بیشتر در معرض خطر لکنت دائمی است.
• احتمال لکنت دائمی در کودکی که دیرتر دچار لکنت زبان می شود (بعد از 3.5 سالگی) بیشتر است.
• کودکان مبتلا به اوتیسم در سنین اولیه بیشتر مستعد لکنت پیدا کردن هستند. سایر اختلالات و شرایطی که با لکنت همراه هستند عبارت اند از: ADHD (اختلال کم توجهی – بیش فعالی)، TS (سندروم تورت)، اختلالات شنوایی، اختلال پردازش مرکزی شنوایی و فلج مغزی.

چگونه می توان متوجه لکنت زبان کودک شد؟

لکنت رشدی چندین نشانه دارد که به راحتی می توان متوجه آن ها شد. این علائم عبارت اند از:

• مشکل داشتن در شروع یک کلمه، جمله یا عبارت
• تکرار یک هجا، یک کلمه کامل یا یک صدای خاص
• شکستن کلمات یا مکث بی مورد، جا انداختن هجاها
• طولانی شدن بخش هایی از کلمات یا کل کلمات
• اضافه کردن صداهایی مانند um یا uh در ابتدای کلمه بعدی
• علاوه بر این علائم، می توانید به موارد زیر نیز توجه کنید:
• تکان خوردن یا لرزش لب ها و یا فک
• سفت شدن عضلات صورت
• مشت کردن دست ها
• پلک زدن سریع و ناگهانی
• تکان دادن سر
• اگر کودک حین ادای کلمات، فشار فیزیکی را تجربه کند، ممکن است نشان دهنده یک لکنت زبان جدی باشد. همچنین ممکن است صدای کودک با هر تکرار تغییر کند و بلند شود.

همه این ها علائمی هستند که نشان می دهند شما باید اقدامات پیشگیرانه ای برای بهبود لکنت کودک خود انجام دهید و به امید از بین رفتن خود به خودی لکنت وقت را تلف نکنید.

اگر متوجه لکنت کودک خود شدید، چه باید کنید؟

در این زمان باید از گفتاردرمانگر کمک بگیرید. گفتاردرمانی برای کودکان شامل چندین تمرین ساده برای بهبود لکنت است که می توان آن ها را در خانه و زیر نظر والدین انجام داد.

در بسیاری از موارد، پاتولوژیست گفتار و زبان رویکردی غیر مستقیم اتخاذ می کند و با والدین و سایر اعضای خانواده صحبت می کند. یکی از  اهداف درمان لکنت کودکان، کاهش نگرانی خانواده و تغییر تعاملات خانواده و کودک است.

برخی از تمریناتی که والدین می توانند برای کاهش لکنت کودکان انجام دهند چیست؟

در این بخش، برخی از رایج ترین فعالیت های پاتولوژیست های گفتار و زبان برای بهبود لکنت زبان کودکان آورده شده است:

شمرده و با مکث صحبت کنید

سرعت پایین در گفتار (آهسته و شمرده صحبت کردن) دو هدف را دنبال می کند:

والدین الگوی کودکان هستند. هنگامی که شما به عنوان والدین آهسته و شمرده صحبت می کنید، کودک روان صحبت کردن را یاد می گیرد. همین کار باعث می شود کودک کمتر عجله کند. او متوجه می شود که می تواند زمان بیشتری را برای پاسخ دادن صرف کند و روان تر صحبت کند.

همچنین می توانید حین صحبت کردن بیشتر مکث کنید تا صحبت های شما آهسته تر و طبیعی تر به نظر برسند. بنابراین، به جای صحبت کردن به روش همیشگی خود، بیشتر مکث کنید تا گفته های شما آرام تر به نظر برسند.

روش دیگر این است که اولین کلمه را بیشتر بکشید. با این کار به کودک خود نشان می دهید که چگونه یک کلمه را به آسانی ادا کند و به طور طبیعی در مکالمات خود روان تر صحبت کند.

گفتار هجا – زمان

تکنیک گفتار هجا – زمان (STS) می تواند لکنت کودک شما را طی 12 ماه تا 96 درصد کاهش دهد. با این حال، باید این تکنیک را هر روز با کودک خود تمرین کنید تا نتیجه بگیرید.

در ادامه، نحوه اجرای این تکنیک توضیح داده شده است.

این. طور. صُح. بَت. کُ. نید. هر. نُق. طه. نِ. شان. دَ. هَن. دِه. یِ. یک. مکث. در. هِ. جا. ها. یِ. کَ. لَ. ما. تِ. یک جُم. لِه. است.

اگر کودکان زیر 6 سال این تکنیک را 4 تا 6 بار در روز به مدت 10 دقیقه، برای 12 ماه تمرین کنند، لکنت زبان آن ها تا 96 درصد کاهش پیدا می کند.

ممکن است برای شما سخت باشد که از این تکنیک در مکالمات روزانه خود استفاده کنید. قبل از این که این تکنیک را با فرزند خود تمرین کنید، برای هر هجا روی پای خود ضربه بزنید تا بتوانید بر این تکنیک مسلط شوید. کاملاً طبیعی است که در ابتدا احساس عجیبی داشته باشید. با این حال سعی کنید صدای خود را عادی نگه دارید و با سرعت عادی صحبت کنید. کافی است سعی کنید در مکالمات روزانه خود به هجاها توجه کنید.

انتظارات خود را پایین آورید

کودکی که لکنت زبان دارد، نمی تواند مکالمه را خود به خود شروع کند. تنها کاری که باید انجام دهید این است که انتظارات خود را نسبت به صحبت کردن کودک پایین آورید.

تحقیقات انجام شده در زمینه روانشناسی کودک نشان می دهند که زیاد سوال پرسیدن می تواند باعث ایجاد استرس و اضطراب در کودک شود و به دنبال آن می تواند لکنت زبان او را بیشتر کند. بنابراین اجازه دهید کودکان درباره احساسات، دانش و تجربیات خود به طور خودجوش صحبت کنند.

به فرزند خود اجازه دهید تا در مورد آنچه که می خواهد بحث کند، بازی کند یا نظاره گر صحبت های دیگران باشد. جملات آن ها را تکمیل نکنید یا حدس نزنید که چه می خواهند بگویند. به آن ها اجازه دهید تا جملات خود را تمام کنند.

به جای سوال پرسیدن از آن ها، نظرات خود را بیان کنید. به عنوان مثال، به جای این که بپرسید: چه بازی می کنی؟ می توانید بگویید: می بینیم که داری ماینکرفت بازی می کنی.

برای کودکان یادگیری به طور طبیعی اتفاق می افتد و زیاد سوال نپرسیدن روند یادگیری آن ها را کند نمی کند.

پاسخ های کلامی جدید را امتحان کنید

پاسخ های کلامی به کودک در مورد گفتارشان بازخورد نشان می دهند. از آنجایی که مغز کودکان انعطاف پذیری بالایی دارند (توانایی یادگیری چیزهای جدید)، آن ها می توانند بدون استفاده از تکنیک های پیچیده گفتاردرمانی، روان صحبت کردن را یاد بگیرند.

پنج پاسخ کلامی که می توانید هنگام صحبت کردن با کودک خود از آن ها استفاده کنید:

زمانی که روان صحبت می کنند:

حتماً از آن ها تعریف کنید. (( عالی بودی، اشتباه نداشتی، وقتی روون حرف میزنی، خیلی خوشحال میشم. ))

می توانید از آن ها بخواهید که گفتار خود را ارزیابی کنند.

با گفتن واقعاً روون حرف زدی و عبارت های دیگر به آن ها یادآوری کنید که روان صحبت کردند.

زمانی که لکنت دارند:

با گفتن کمی گیر داشتی یا کلمه سختی بود، آن ها را از لکنت خود آگاه کنید.

می توانید از خود کودک بخواهید که اشتباه خود را تصحیح کند: میتونی این کلمه رو دوباره بگی؟

توجه داشته باشید که کودکان نسبت به نظراتی که می دهید واکنش مثبت نشان نمی دهند. اگر کودک شما واکنش منفی نشان داد، توجهی نکنید.

توجه خود را بر روی واکنش های مثبت متمرکز کنید. به ازای هر یک نظری که درباره لکنت آن ها می دهید، پنج دفعه نیز از آن ها تعریف و تمجید کنید.

افزایش زمان گوش دادن

کودکانی که لکنت دارند، نمی توانند کلمات را به خوبی ادا کنند. گوش شنوا بودن می تواند نگرش کودک نسبت به گفتار خود را به طرز قابل توجهی تغییر دهد. حتماً هر روز زمانی را برای گوش دادن به حرف های کودک خود اختصاص دهید.

این کار به کودک این اطمینان را می دهد که شما در کنار او هستید و به حرف های گوش می دهید. البته سعی کنید در این مدت او را نصیحت نکنید یا از گفتار او ایراد نگیرید.

بازی کردن با کودک می تواند به بهبود گفتار او کمک قابل توجهی کند. توجه به حالات کودک و منعکس کردن آن ها از طریق نشانه های آوایی در طول بازی بسیار مهم است و می تواند در دراز مدت در کودک شما اعتماد به نفس ایجاد کند.

شما باید در طول بازی به کودک خود اجازه دهید بدون هیچ قانون خاصی و به صورت خودجوش رهبر بازی باشد و از آن لذت ببرد.

 

7 نکته دیگر برای بهبود لکنت زبان کودکان

به کمک این 7 نکته می توانید به کودک خود کمک کنید که روان تر صحبت کند.

1. شمرده صحبت کنید. هنگام صحبت کردن با کودک خود عجله نکنید و مکرراً مکث کنید. بعد از این که صحبت کودک تمام شد، چند ثانیه صبر کنید و سپس شروع به صحبت کنید. شمرده و آهسته صحبت کردن بسیار موثر است.
2. به حرف های کودک خود کامل گوش کنید. سعی کنید زمان بیشتری را برای گوش دادن به صحبت های کودک خود اختصاص دهید و واقعاً به او گوش دهید. البته لازم نیست هر بار همه کارهای خود را تعطیل کنید.
3. از کودک خود به اندازه کافی سوال بپرسید. سوال پرسیدن بخشی از یک زندگی عادی است، اما از پرسیدن سوالات پی در پی خودداری کنید. گاهی اوقات بهتر است به جای سوال پرسیدن، راجع به گفته های او نظر بدهید و منتظر پاسخ او بمانید.
4. از همه اعضای خانواده کمک بگیرید. سعی کنید نوبتی با کودک صحبت کنید و به حرف های او گوش دهید. هر چه وقفه کمتری بین این کار وجود داشته باشد، کودک راحت تر صحبت می کند.
5. به کودک خود اعتماد به نفس بدهید. از تمجیدهای توصیفی استفاده کنید. از دیگر نقاط قوت او نظیر مهارت های ورزشی، مستقل بودن یا حواس جمع بودن او تعریف کنید.
6. زمان های خاصی را برای بودن در کنار کودک خود ترتیب دهید. هر روز برای چند دقیقه تمام توجه خود را به کودک خود معطوف کنید. سعی کنید محیط آرامی را آماده کنید و تلویزیون، موبایل یا هر وسیله دیگری را دور نگه دارید. فقط پنج دقیقه در روز نیز می تواند مفید باشد.
7. با کودک خود عادی رفتار کنید. با کودکی که لکنت دارد، همانند دیگر کودکان رفتار کنید و تفاوتی قائل نشوید.

سوالات متداول

آیا تکنیک نوشیدن از طریق نی به بهبود لکنت زبان کودک کمک می کند؟

چندین دهه است که منابع مختلف تکنیک نوشیدن از طریق نی را تمرینی برای بهبود لکنت زبان می دانند. متاسفانه هیچ مدرکی وجود ندارد که این ادعا را تایید کند. در حال حاضر، هیچ مطالعه منتشرشده ای وجود ندارد که نشان دهد نوشیدن از طریق نی می تواند لکنت زبان کودک را کاهش دهد. با این حال، تمرینات دیگری وجود دارند که به کمک آن ها می توانید به رفع لکنت زبان کودک خود کمک کنید.

آیا تکنیک فک می تواند به کاهش لکنت کودک کمک کند؟

تکنیک فک باز کردن دهان تا حد امکان و بلند کردن زبان به سمت سقف دهان است. این تمرین ممکن است ماهیچه های فک و زبان را تقویت کند، اما به روان شدن گفتار کودک شما کمکی نمی کند. ورزش عضلات فک و داشتن ماهیچه های صوتی قوی برای کاهش لکنت کودکان کافی نیستند.

آیا سبک زندگی والدین بر لکنت زبان کودک تاثیر می گذارد؟

وقتی لکنت زبان کودک شما شروع می شود، طبیعی است که احساس نگرانی، درماندگی و حتی گناه کنید. ممکن است فکر کنید که بیش از حد به کودک خود سخت گرفته اید یا وقت کافی را با او سپری نکرده اید. این دلایل کاملاً بی تاثیر نیستند. عوامل ژنتیکی متعددی وجود دارند که در ایجاد اختلال گفتاری در دوران کودکی نقش دارند. گاهی اوقات استرس ناشی از نقل مکان به محله جدید، رفتن به مدرسه جدید و تغییرات ناگهانی در خانه مانند تولد خواهر یا برادر می توانند باعث ایجاد لکنت در کودکان مستعد شوند. با این حال، بسیار بعید است که سبک زندگی شما باعث لکنت کودک شما شده باشد.

آیا اعضای خانواده باید جلوی کودکی که لکنت دارد، از لکنت زبان پرهیز کنند؟

لکنت یک اختلال گفتاری است که گاهی اوقات در خانواده ها بروز می کند. این موضوع نشان می دهد که لکنت دارای یک بخش ارثی (ژنتیکی) است. با این حال، اگر لکنت دارید، لزوماً قرار نیست فرزند شما نیز دچار لکنت شود. اگر لکنت زبان دارید، لزومی ندارد لکنت خود را جلوی کودکتان پنهان کنید. کودکان با تماشا کردن یا تقلید کردن یکی از اعضای خانواده که لکنت دارد، دچار اختلالات گفتاری نمی شوند. در واقع، شما نه تنها نباید لکنت خود را پنهان کنید، بلکه باید با اطمینان صحبت کنید تا این پیام را به کودک خود بدهید که داشتن لکنت زبان خجالت آور نیست.

با تمرینات گفتاردرمانی تا چه اندازه می توان به کودک کمک کرد تا لکنت خود را کنترل کند؟

هنگامی که کودک لکنت پیدا می کند، والدین باید در اسرع وقت با یک پاتولوژیست گفتار و زبان (SLP) مشورت کنند. مداخله زودهنگام شانس از بین بردن لکنت کودک را افزایش می دهد. لکنت زودرس ممکن است در 22 ماهگی بروز کند. در صورتی که کودک شما در حدود 3 سالگی علائم لکنت زبان را از خود نشان داد، می توانید از یک گفتاردرمانگر کمک بگیرید. پاتولوژیست های گفتار و زبان تمرینات گفتاری را برای کودکان بسیار خردسال و در سنین پیش دبستانی توصیه نمی کنند، زیرا مانع تکامل طبیعی زبان می شود. پاتولوژیست ها معمولاً توصیه می کنند درمان را در 6 تا 12 ماه اول پس از مشاهده علائم لکنت شروع کنید.

چگونه در خانه به بهبود لکنت کودک کمک کنیم؟

برای بهبود لکنت کودک در خانه، با پرسیدن سوالات کم شروع کنید. همیشه برای گوش دادن به آن ها وقت بگذارید و جملات آن ها را تمام نکنید. سعی کنید به آرامی با آن ها صحبت کنید و وقتی می خواهند پاسخ بدهند، عجله نکنید. اگر کودک شما به اندازه ای بالغ است که متوجه تفاوت گفتار خود با همسالانش است، درباره لکنت زبان با او صحبت کنید. این کار به کودک شما کمک می کند تا اعتماد به نفس خود را از دست ندهد.

لکنت کودکان پیش دبستانی – والدین چه کاری می توانند انجام دهند؟

لکنت زبان در کودکان پیش دبستانی بیشتر از آن چیزی است که فکر می کنید. اگر کودک پیش دبستانی شما علائم لکنت زبان را از خود نشان داد، می توانید با کاهش سرعت صحبت کردن خود به او کمک کنید. سعی کنید سوالات کمتری از او بپرسید و وقتی با شما صحبت می کند، به حرف های او توجه کنید. اگر با کلمه یا عبارتی مشکل دارد، آن را تصحیح نکنید. در عوض، از او بخواهید که آن را یک بار دیگر برای شما تکرار کند. همیشه به کودک خود انرژی مثبت دهید و از سرزنش، انتقاد و مقایسه او با دیگر همسالان خودداری کنید. هنگامی که متوجه لکنت زبان کودک خود شدید، با یک پاتولوژیست گفتار و زبان مشورت کنید.

سخن پایانی

زمانی که کودک شما هنگام صحبت کردن علائم لکنت نظیر تکرار، ادای طولانی کلمات و قفل شدن را نشان داد، باید بلافاصله با یک گفتاردرمانگر مشورت کنید. گفتاردرمانگر با توجه به شدت لکنت تمرینات مناسبی را به شما پیشنهاد می دهد. این تمرینات معمولاً توسط گفتاردرمانگران پیشنهاد می شوند. تکرار این تمرینات در خانه می تواند به کودک شما کمک کند تا ضمن به اشتراک گذاشتن افکار خود، اعتماد به نفس بیشتری پیدا کند و روان صحبت کند.

منابع: stutteringhelp و stamurai