هنگام گریه بچه چه کار کنیم؟ همه ما از یک گریه خوب سود می بریم. استرس را آزاد می کند، اضطراب را کاهش می دهد و گاهی اوقات حتی بعد از آن، احساس نشاط می کنید. نوزادان، کودکان نوپا و کودکان خردسال همه به دلایل مختلف گریه می کنند. و گرچه ممکن است ناامیدکننده باشد، اما هدفی برای آن وجود دارد.
چهار احساس اصلی و جهانی وجود دارد که همه ما مشترک هستیم (حتی کودکان نوپا!). عصبانیت، شادی، غم و ترس – و گریه می تواند بیانگر تمام این احساسات و احساسات مرتبط با آنها باشد. به طور معمول، ما با ناراحتی گریه می کنیم، اما گریه نکردن بزرگسالان یا کودکان هنگام تجربه هر یک از این احساسات غیرمعمول نیست.
با این اوصاف، اگر به نظر می رسد فرزند شما بی دلیل گریه می کند یا تسلی ناپذیر است، باید به این فکر کنید که چرا ممکن است گریه کند، تا بتوانید یک راه حل مناسب و موثر پیدا کنید. قبل از اینکه بدانیم چرا کودک شما ممکن است گریه کند، مهم است که به این نکته اشاره کنیم که از زمان تولد، گریه وسیله اصلی برقراری ارتباط است. به عبارت دیگر، گریه امری طبیعی است.
در حقیقت، آکادمی اطفال آمریکا (AAP) می گوید 2 تا 3 ساعت گریه در 3 ماه اول زندگی طبیعی است.
با بزرگتر شدن کودکان، آنها یادگیری روش های دیگری برای نشان دادن نیاز ها و احساسات خود را شروع می کنند، اما گریه همچنان یک روش موثر برای جلب توجه و برقراری ارتباط با مراقبان خود است.
همه کودکان هنگام گرسنگی، خستگی، ناراحتی، بیماری یا درد گریه می کنند. بعضی اوقات گریه می کنند زیرا به محبت احتیاج دارند. کودکان نوپا و کودکان بزرگتر نیز ممکن است گریه کنند زیرا مثلاً ناامید، غمگین یا عصبانی هستند.
اما انجام کارهایی که کودکان گریه کننده نیاز دارند ، گاهی اوقات ممکن است دشوار باشد، به خصوص اگر هنوز صحبت نمی کنند.
بنابراین هنگامی که کودک شما گریه می کند، با بررسی اینکه بیمار نیست یا صدمه دیده است شروع کنید. اگر مطمئن نیستید، با پزشک عمومی خود وقت ملاقات بگذارید یا با کودک و پرستار بهداشت خانواده تماس بگیرید.
اگر کودک شما به غیر از زمان بیماری یا درد گریه می کند، کار های زیادی وجود دارد که می توانید برای کمک به آنها انجام دهید.
هرگز کودکی که گریه می کند را تکان ندهید، به او ضربه نزنید و او را آزار ندهید. اگر احساس می کنید ممکن است به کودک خود آسیب برسانید، قبل از هر کاری جلوی این کار را بگیرید. دور شوید و نفس های عمیق بکشید. برای کمک به کسی زنگ بزنید.
- بیشتر بخوانید: گریه کودک و نحوه متوقف کردن گریه کودک
دلایل گریه کودکان
آنها گرسنه هستند
اگر به زمان غذا نزدیک می شوید و کودک کوچک شما شروع به سر و صدا می کند، گرسنگی اولین چیزی است که باید به آن توجه کنید. به گفته کارشناسان در بیمارستان کودکان سیاتل، در نوزادان، این شایع ترین دلیل گریه است.
به خاطر داشته باشید که هرچه کودک کوچک شما رشد می کند، برنامه ها و نیاز های زمان غذا نیز ممکن است تغییر کنند. هیچ مشکلی پیش نمی آید که کودک بخواهد زودتر به او شیر بدهید یا با رشد بیشتر غذا بخورد، بنابراین در صورت نیاز به تغییر برنامه ها و مقادیر راحت باشید.
آنها احساس درد یا ناراحتی می کنند
درد و ناراحتی که نمی توانید ببینید اغلب دلیل گریه فرزند شما است. درد معده، گاز و گوش درد فقط چند نمونه است که باید در بچه ها مورد توجه قرار گیرد.
اگر کودک شما بزرگتر است، احتمالاً به شما می گوید که آیا چیزی صدمه دیده است. با این اوصاف، ممکن است کمی طول بکشد، تا ببینید آیا آنها می توانند به طور خاص اشکال را تشخیص دهند. این به شما کمک می کند هر چیز داخلی را که نمی توانید ببینید، رد کنید.
ناراحتی همچنین می تواند از گرما یا سرمای بیش از حد باشد. لباس های آنها را کنترل کنید، آن را با دما مقایسه کنید و در صورت لزوم تنظیم کنید.
آنها خسته شده اند
خواه این بحران ظهر باشد و هم دلهره قبل از خواب، بچه ها در هر سنی اگر بیش از حد خسته شوند می توانند شروع به گریه کنند. در حقیقت، نیاز به خواب بعد از گرسنگی مقام دوم را در دلایل عمده گریه نوزادان می گیرد.
به همین دلیل است که به خصوص نوزادان و کودکان نوپا باید برنامه خواب را حفظ کنند. و اگر آنها خیلی کوچک هستند که نمی توانند از کلماتی استفاده کنند که نشان می دهد که نیاز به خواب دارند، شما باید به دنبال نشانه های جسمی باشید که نشان دهنده خستگی باشد.
اگر کودک کوچک شما در حال قطع تماس چشمی، مالش چشم های خود، از دست دادن علاقه به فعالیت ها، خمیازه کشیدن یا تحریک پذیری است، احتمالاً وقت آن است که کمی استراحت کنید. گریه نشانه بعدی خستگی بیش از حد آنها است.
کودکان بزرگتر می توانند به شما بگویند که خسته هستند و کار شما را راحت کنند.
آنها بیش از حد تحریک شده اند
تحریک بیش از حد محرک برای بچه ها در هر سنی است. در نوزادان و کودکان در سن پیش دبستانی ، سر و صدای زیاد، جلوه های بصری یا افراد باعث گریه می شود. ممکن است متوجه شوید که کودک شما قبل از شروع به گریه، به اطراف نگاه می کند یا سعی دارد در پشت پای شما یا در گوشه ای پناه بگیرد.
برای بچه هایی در سن مدرسه، داشتن یک برنامه فشرده، زیاد بودن تکالیف و حتی یک روز کامل مدرسه می تواند باعث گریه شدید شود. این می تواند منجر به خشم، ناامیدی و خستگی شود.
آنها استرس دارند یا ناامید شده اند
استرس و ناامیدی بسته به شرایط ممکن است متفاوت به نظر برسد. شاید کوچولوی شما چیزی را بخواهد که به او ندهید، مانند تلفن، یا او ناامید شده باشد زیرا اسباب بازی او آنطور که دوست دارد، کار نمی کند. ممکن است به دلیل تغییر یا چالش ها اوضاع در خانه شما تنش داشته باشد و رو به افزایش باشد.
صرف نظر از علت، کوچولو ها با مدیریت این احساسات دست و پنجه نرم می کنند. در نظر بگیرید که آنها قبل از شروع گریه درست چه کاری انجام می دادند. این می تواند نشانه ای از دلیل استرس یا ناامیدی آنها باشد.
آنها نیاز به توجه دارند
بعضی اوقات بچه ها فقط به توجه ما احتیاج دارند، و آنها نمی توانند یا نمی دانند چگونه این درخواست را بکنند. اگر سایر دلایل گریه مانند گرسنگی، خستگی، تحریک بیش از حد و ناامیدی را رد کرده اید، ممکن است وقت آن باشد که این دلیل را در نظر بگیرید.
اگر کودک شما از گریه به عنوان راهی برای جلب توجه شما بیش از حد استفاده می کند، می تواند به چرخه ای تبدیل شود که شکستن آن دشوار است.
آنها احساس اضطراب جدایی می کنند
اضطراب جدایی می تواند در هر مرحله از زندگی کودک شما اتفاق بیفتد، اما سنین 12 تا 20 ماهگی یک سن مشترک برای بروز آن است.
نوزادان
نوزادان با توانایی گریه به دنیا می آیند. گریه راه اصلی برقراری ارتباط آنها است. آنها وقتی گرسنه، خسته، ناراحت، یا بیمار هستند، گریه می کنند. بعضی اوقات گریه می کنند زیرا به راحتی نیاز دارند.
اما انجام کارهایی که کودک گریان شما به آن احتیاج دارد گاهی دشوار است. بنابراین هنگامی که کودک شما گریه می کند، با بررسی اینکه کودک بیمار نیست یا صدمه دیده است شروع کنید. اگر مطمئن نیستید، به پزشک مشورت کنید.
به طور متوسط، نوزادان تقریباً سه ساعت در روز گریه می كنند و سر و صدا می كنند و از هر 10 نوزاد 1 نفر بسیار بیشتر از این زمان گریه می كند.
گریه معمولاً در حدود 6-8 هفتگی به اوج خود می رسد و با بزرگتر شدن نوزادان به تدریج کم می شود.
همچنین، نوزادان زیر شش ماه بیشتر اواخر بعد از ظهر و اوایل شب گریه می کنند. ممکن است به شما کمک کند بدانید که این مرحله از گریه شدید، معمولاً قبل از پنج ماه سپری خواهد شد.
با بزرگتر شدن نوزادان، گریه در کل روز بیشتر می شود. این به این دلیل است که گریه در نوزادان بزرگ، بیشتر مربوط به برقراری ارتباط با شما یا چیزی در محیط اطراف است.
کولیک زمانی است که نوزادان بدون دلیل مشخصی گریه می کنند و آرام کردن آنها تقریباً غیرممکن است. اگر فکر می کنید کودک شما دچار کولیک است، بهتر است با پزشک عمومی یا متخصص اطفال بررسی کنید.
- بیشتر بخوانید: علت گریه نوزاد و چگونه گریه نوزاد را آرام کنیم؟
هنگام گریه بچه چه کار کنیم؟
اولین قدم این است که بررسی کنید کودک شما گرسنه است، خسته است یا ناراحت است. شاید بتوانید با دادن غذا، قرار دادن کودک برای خواب یا تغییر پوشک کودک به گریه کودک پاسخ دهید.
در اینجا چند نکته دیگر وجود دارد که ممکن است کنار آمدن با گریه راحت تر باشد تا زمانی که کودک شما بزرگتر شود و بتواند نیازهای شما را به شما بگوید.
برخی از نکات هم در ادامه ذکر شده، که می تواند مفید باشد :
کودک خود را به آرامی در یک حامل کودک یا گهواره تکان دهید یا حمل کنید. بعضی اوقات حرکت و نزدیک بودن با والدین می تواند نوزادان را آرام کند.
پیاده روی یا رانندگی کنید، به شرطی که خیلی خسته نباشید! حتی اگر کودک شما گریه را متوقف نکند، گاهی اوقات وقتی که در حال حرکت هستید، کنار آمدن با آن راحت تر است.
به کودک خود حمام گرم بدهید
ماساژ کودک را امتحان کنید. این ممکن است به شما کمک کند تا آرام باشید. همچنین می تواند پیوند بین شما و کودک را تقویت کند. کودک و پرستار بهداشت خانواده می توانند روش ماساژ کودک را به شما آموزش دهند.
کودک خود را برای خواب آماده کنید
سعی کنید الگویی برای تغذیه و حل و فصل ایجاد کنید.
کودک خود را بپیچید. این می تواند به کودک شما کمک کند تا احساس امنیت کند.
کودک خود را به پهلو در تخت خوابانده و به طور ریتمیک به پشت کودک ضربه بزنید. در صورت خوابیدن کودک را به آرامی به پشت برگردانید.
بعضی اوقات کودک شما گرسنه نیست اما می خواهد شیر بخورد. اگر کودک 3-4 ماه یا بیشتر است، می توانید به آنها کمک کنید انگشتان یا انگشت شست خود را برای مکیدن پیدا کنند.
با کودک خود آرام صحبت کنید، برای کودک آواز بخوانید یا موسیقی ملایم پخش کنید. صدای خاص همچنین می تواند برای برخی از نوزادان تسکین دهنده باشد.
با کاهش نور چراغ ها، به کاهش تحریک کمک کنید.
احساسات خود را مدیریت کنید.
نوزادان وقتی با آنها با روش های گرم، دوست داشتنی و پاسخگو ارتباط برقرار می کنید، احساس امنیت و آرامش می کنند.
کودکان نوپا
گریه کودک نو پا به همان دلایل گریه نوزادان اتفاق می افتد. اما کودکان نوپا همچنین به عنوان راهی برای کنار آمدن با احساسات جدید و دشوار مانند ناامیدی، خجالت یا حسادت گریه می کنند.
در بازه 1 تا 3 سالگی، احساسات و هیجانات در این سن حاکم هستند و احتمالاً با خستگی، ناامیدی، خجالت یا گیجی باعث تحریک آنها می شوند.
اگر کودک شما از نظر جسمی خوب است، نکات زیر ممکن است به شما کمک کند تا گریه کودک نوپای خود را کنترل کنید :
اگر فکر می کنید کودک شما ممکن است خسته باشد، استراحت می تواند به شما کمک کند. یا می توانید ساعتی آرام را برای گوش دادن به موسیقی یا داستان ارائه دهید.
اگر گریه در زمان خواب اتفاق بیفتد، ممکن است به حضور شما برای حل و فصل کودک خود نیاز باشد.
اگر کودک شما عصبانی است و یا کلافه می شود، کودک خود را به جایی امن برسانید تا آرام شود.
اگر کودک شما ناامید است، سعی کنید با هم یک راه حل پیدا کنید. به عنوان مثال، او ناامید شده است زیرا بلوک ها مدام می ریزند. با هم دوباره امتحان کنید. نام بردن از یک احساس به شما اجازه می دهد کودک شما بداند که شما احساسات او را درک می کنید. این همچنین به کودک شما کمک می کند تا خودتنظیمی را بیاموزد.
اگر کودک نوپای شما دمدمی مزاج است، سعی کنید با هم به پیاده روی در بیرون بروید، یک حمام حباب ارائه دهید، یا موسیقی گوش کنید و با هم برقصید. شاید تعجب کنید که چقدر لذت می برید.
کودکان پیش دبستانی و کودکان در سن مدرسه
کودکان با بزرگتر شدن کمتر گریه می کنند.
هنگامی که کودکان می توانند صحبت کنند، برای آنها بسیار آسان تر است که از کلمات استفاده کنند تا بگویند چرا ناراحت هستند و به چه چیز هایی نیاز دارند. همچنین احتمالاً صحبت کردن در مورد احساسات برای آنها راحت تر است. احساسات صدمه دیده یا آسیب دیدگی اغلب مقصر هستند.
آسیب دیدگی جسمی یا از دست دادن چیز خاصی عامل اصلی گریه در این گروه سنی است.
اگر فرزند شما از نظر جسمی خوب است، ایده های زیر را برای مدیریت گریه کودک پیش دبستانی خود امتحان کنید :
به کودک خود فرصت دهید تا آرام شود و سپس از او دلیل ناراحتی اش را بپرسید. با تکرار احساسات فرزندتان به او نشان دهید که در حال گوش دادن هستید. به عنوان مثال، “تو ناراحت هستی زیرا سام با تو بازی نمی کند”.
راه های دیگری برای کنار آمدن با شرایط به فرزند خود پیشنهاد دهید. به عنوان مثال، “چطور است در عوض به بازی جی ملحق شوی؟”
اطمینان حاصل کنید که کودک شما درک می کند احساس داشتن و گریه کردن اشکالی ندارد – به عنوان مثال، وقتی اتفاق غم انگیزی رخ می دهد یا وقتی کودک شما آسیب می بیند. می توانید چیزی مانند این را بگویید، “اوه ، اگر سر من هم به جایی برخورد کند، من هم گریه می کنم”.
اگر به نظر می رسد فرزند شما مدت زیادی را در حال گریه و غمگین است، در نظر داشته باشید از پزشک عمومی خود مشاوره بگیرید.
واکنش مناسب هنگام گریه کودکان
هنگامی که دلیل اشک را فهمیدید، می توانید به کودک خود کمک کنید تا احساسات موجود در بیان را شناسایی، درک و مدیریت کند.
اطمینان حاصل کنید که آرام هستید
اگر عصبی شده اید، وقت آن است که قدم بردارید، نفس عمیق بکشید.
با داشتن بچه های کوچک، AAP توصیه می کند کودک خود را در مکانی امن مانند تختخواب کودک خود بدون پتو یا سایر وسایل قرار دهید و هنگام گریه 10 تا 15 دقیقه از اتاق خارج شوید. اگر بعد از این وقفه کوتاه هنوز گریه می کنند، کودک خود را بررسی کنید اما تا زمانی که آرام نشده اید او را بلند نکنید.
اگر فرزندانتان بزرگتر هستند، با فرستادن آنها به اتاقشان یا یک لحظه بیرون آمدن در زمانی که آنها در یک مکان امن در خانه هستند، یک وقت استراحت برای شما و آنها کاملاً درست است.
به سخنان خود توجه کنید
قدم بعدی پرهیز از اظهارات یا قضاوت درباره رفتار آنها است. گفتن جملاتی مانند “فقط نوزادان گریه می کنند” یا “گریه را متوقف کنید” هیچ کمکی به آنها نخواهد کرد و ممکن است اوضاع را بدتر کند.
به جای تشدید اوضاع، اوضاع را مدیریت کنید.
به کودک خود کمک کنید تا یاد بگیرد
فارغ از سن – احساسات او را شناسایی، درک و مدیریت می كنید، به او كمك می كنید تا آنچه را كه به عنوان چهار جز اساسی هوش هیجانی شناخته می شود، توسعه دهد.
روتین ها را دنبال کنید
اگر گریه ناشی از خستگی بیش از حد است، اطمینان حاصل کنید که به یک برنامه منظم خواب و زمان خواب منظم که شامل یک روال ثابت است، پایبند هستید. برای همه بچه ها، صفحه نمایش را قبل از خواب خاموش کنید و از 30 تا 60 دقیقه قبل از خاموش شدن چراغ به عنوان زمان مطالعه استفاده کنید.
حفظ برنامه همچنین به زمان تغذیه نیز مربوط می شود. اگر متوجه شدید کودک شما خیلی کلافه است، در مورد اینکه چه چیزی و چند وقت یک بار می خورند، بررسی کنید. به خاطر داشته باشید که استرس یا تضاد درمورد اینکه چه چیزی یا چه مقدار می خورند نیز می تواند واکنش های احساسی ایجاد کند.
قبول کنید که نمی توانید همه چیز را برطرف کنید
مهم نیست که چقدر فرزندتان را خوب می شناسید، زمانی می رسد که شما نمی دانید چرا او گریه می کند، به خصوص با بچه های کوچکتر. و هنگامی که این اتفاق می افتد، حواس پرتی کودک خردسال شما با تغییر مناظر (رفتن از داخل به خارج از منزل) یا خواندن یک ترانه، کمک می کند.
همچنین مواقعی پیش خواهد آمد که نمی توانید دلیل گریه آنها را برطرف کنید. برای بچه های بزرگتر، فقط در آغوش گرفتن آنها و سکوت موثر است.
هنگامی که گریه علت مشخصی ندارد، یا مکرر است، یا طولانی مدت است.
هنگامی که گریه با رفتار الگویی همراه است (تکان خوردن و غیره) یا اینکه سابقه تاخیر در رشد وجود دارد.
وقتی گریه مداوم همراه با تب یا سایر علائم بیماری باشد.
علاوه بر این، اگر کودک شما بیش از حد معمول گریه می کند یا برعکس، هیچ احساسی ابراز نمی کند، با کودک خود در مورد احساس او صحبت کنید.
در مواردی که در بالا ذکر شد، شاید بهتر باشد به پزشک مراجعه کنید.
مراقبت از خود هنگام گریه فرزند
اگر کودک شما زیاد گریه می کند، مراقبت از خود شما نیز بسیار مهم است.
اگر احساس استرس، اضطراب یا عصبانیت دارید، حتی فقط پنج دقیقه خواندن کتاب، راه رفتن در اطراف خانه یا انجام مدیتیشن می تواند به شما استراحت دهد. یا گاهی ممکن است بهتر باشد تا شخص دیگری مدتی مسئولیت را بر عهده بگیرد. اگر می توانید، از شریک زندگی خود یا یکی از دوستان یا اقوام خود بخواهید که در این زمینه کمک کنند.
کمک خواستن، بخش مهمی از مراقبت از خود است. این برای شما خوب است و برای خانواده شما نیز خوب است. گریه در نوزادان و کودکان یکی از مهمترین دلایلی است که والدین به دنبال کمک حرفه ای هستند.
در صورت نیاز به پشتیبانی می توانید با پزشک عمومی یا کودک و پرستار بهداشت خانواده تماس بگیرید. آنها ممکن است مشاوره تلفنی ارائه دهند.
اگر شما یا همسرتان زیاد گریه می کنید، یا بدون دانستن و دلیل خاصی گریه می کنید، باید به پزشک عمومی یا پرستار خود مراجعه کنید. ممکن است برای افسردگی، افسردگی پس از زایمان در زنان یا افسردگی پس از زایمان در مردان به کمک نیاز داشته باشید.
اشکالی ندارد که گاهی در مقابل فرزندانتان گریه کنید. برای کودکان و بزرگسالان، گریه می تواند یک روش سالم برای مقابله با از دست دادن، درد یا غم قابل توجه باشد. کودک شما در مورد زمان و چگونگی ابراز احساساتی مانند غم، عصبانیت و شادی با تماشای شما یاد می گیرد. دیدن احساسات خود به کودک شما می آموزد که شما نیز احساساتی دارید.
گریه بخشی طبیعی از رشد است. مهم است که درک کنید چرا کودک شما ناراحت است و سپس روش های مناسب برای مدیریت احساسات را به او بیاموزید.
هر چه بزرگ تر می شوند، کمک به آنها برای شناسایی عوامل محرک – خواه این گرسنگی، استرس، تحریک بیش از حد باشد، یا اینکه فقط به آغوش شما احتیاج دارند – به آنها کمک می کند احساسات خود را بیشتر کنترل کنند
منابع: raisingchildren و healthline
بدون دیدگاه