پرستار كودك و کمکهای پرستار به کودک براى داشتن رفتار مناسب

پرستار كودك و کمکهای پرستار به کودک براى داشتن رفتار مناسب :یكى از معموليترين چالشهايى كه پرستار كودك با آن مواجه مى شود رسيدگى به رفتارهاى نامناسب است. اين رفتارها، گاهى اوقات، به نوعى از همه  بچه ها سر مى زند. کودکان غالبا نياز به كمك دارند تا كنترل بر رفتار و ابراز احساسات و منظورشان را ياد بگيرند. يكى از مسئوليتهاى شما به عنوان پرستار كودك تلاش در جهت جلوگيرى از اين رفتارها و برخورد مناسب با آنهاست.

بچه ها به دلائل متعددى بدرفتارى مى كنند. برخى از رايجترين آنها به شرح زير هستند:

• تقليد از رفتار والدين، خواهران و برادران و نيز دوستان
• احساس حسادت يا رقابت با يكى از خواهران يا برادران
• به چالش كشيدن محدوديتها
• اثبات و دفاع از استقلال خود
• خستگى، نا اميدى، گرسنگى يا ترس
• نياز به توجه
• خستگى و كسالت روحى
• تكرار رفتارى كه قبلا بابت آن تحسين شده يا امتياز گرفته اند

پرستار كودك و کمکهای پرستار به کودک

یکی از رفتار های پرستار كودك و کمکهای پرستار به کودک تشويق كردن رفتار مثبت کودک

غالبا شما مى توانيد با برنامه ريزى قبلى و استفاده از بازخورد مثبت و پيش قدم شدن، رفتارهاى مثبت كودكان را تشويق و از بدرفتارى آنها پيشگيرى كنيد. در اينجا چند نكته ويژه ارائه مى شوند كه شما مى توانيد از آنها براى ارتقاء رفتار مثبت در كودكان استفاده كنيد:

• به بچه ها نشان دهيد كه متوجه رفتار خوبشان هستيد. آنهابه تقويت مثبت و تأييد از جانب شما به خوبى واكنش نشان مى دهند.
• از همان ابتدا كه كار پرستارى را شروع مى كنيد، قوانين، مرزها و محدوديتها را مشخص نماييد. اگر بچه ها پيشاپيش از مرزها و انتظارات شما  آگاه باشند، زياد نگران و ناراحت نمى شوند.
• انتظارات خود را از ابتدا مطرح كنيد.
• قوانين اضافه يا غير ضرورى براى بچه ها تعيين نكنيد.
• انتظارات شما بايد واقعى و مناسب سن آنهاباشد. بچه ها به هر حال بچه هستند.
• پيشاپيش يك برنامه زمانى تهيه كنيد به طوريكه انعطاف پذير باشد و بتوانيد گاهى فعاليتهاى فيزيكى بچه ها را جايگزين رفتارهاى آرام و بى سر و صدايشان كنيد (و برعكس).
• تا جاى ممكن برنامه ها و روند فعاليتهاى روزمره را دنبال كنيد. براى مثال، شام را در زمان مقرر به بچه ها بدهيد، ازآنها بخواهيد تكاليف و كارهاى معمولشان را انجام دهند و اجازه دهيد تا پس از اتمام تكاليفشان مشغول بازيهاى ويدئويى يا كامپيوترى شوند، البته اگر هميشه اين كارها را طبق دستور العمل والدين انجام مى دهند.

• چيزهايى را كه نبايد در دسترسشان باشند يا برايشان محدوديتى اعمال شده است، در دسترس و جلوى چشمشان نگذاريد.
• منصف باشيد. بين بچه ها تبعيض قائل نشويد.
• اگر قرار است تغييرى در فعاليتى ايجاد شود، پيشاپيش آنهارا مطلع كنيد.  پذيرش اينگونه تغييرات براى بسيارى از بچه ها دشوار است، بالاخص اگر مواردى باشند كه خوشايندشان نيستند. براى مثال، اگر وقت خواب نزديك است، به آنها بگوييد: ”پانزده دقيقه ديگر، وقت خواب است.“
• سعى كنيد شرايط را براى آنهاخوشايند كنيد. مثبت و مشوق باشيد. بچه ها رفتار شما را دنبال مى كنند.

اصلاح رفتار بد كودك بدون انتقاد و ايراد

وقتى بچه ها مرتكب رفتار نامناسبى مي شوند، ترديد نداشته باشيد كه مى دانند شما از آن رفتار ناراحت مى شويد و نه از خود بچه ها. آنها بايد بدانند كه تحت هر شرايطى دوستشان داريد حتى اگر رفتار خوبى نداشته باشند. وقتى به يك رفتار بد واكنش نشان مى دهيد، بازخورد مثبتى داشته باشيد و محترمانه و به شكلى مثبت از آنها بخواهيد تا دست از آن رفتار برداشته يا اصلاحش كنند. پرستار كودك هرگز و هرگز نبايد بچه را تكان دهد، او را بزند، تنبيه كند، در اتاقى حبس كند يا مسخره كند.

هنگام بد رفتارى كودك، شما به عنوان پرستارش، سه گزينه داريد:

• هيچ كارى نكنيد
• چيزى بگوييد
• از لحاظ فيزيكى كارى انجام دهيد

هر يك از اين سه گزينه در موقعيتهاى گوناگون بهترين نتيجه را در بر دارند.

هيچ كارى نكنيد. رفتار بد كودك را نديده بگيريد البته اگر اين چشم پوشي خطرى به همراه نداشته باشد. اين كار زمانى مناسب است كه كودك مى خواهد توجه شما را بخود جلب كند. براى مثال، اگر با جيغ و گريه و فرياد قشقرق به راه می اندازد اما به خودش آسيبى نمى رساند، ناديده اش بگيريد.

 

چيزى بگوييد. به او بگوييد چه كارى را انجام دهد و چه كارى را انجام ندهد. اين كار بيشترین مشكلات رايج در امر پرستاری از کودک را برطرف مى كند.

• آرام و خونسرد باشيد و تن صدايتان هم خنثى باشد حتى اگر كودك در حال جيغ كشيدن است. داد زدن شما فقط شرايط را بدتر مى كند.
• به كودك توضيح دهيد كه چرا رفتارش نامناسب است.
• يك جايگزين مناسب پيشنهاد كنيد. اگر كودك واقعا مى خواد مشغول بازى ويدئويى شود اما اجازه ندارد، به او پيشنهاد يك بازى ديگر بدهيد.
• از عبارت ”وقتى … آن وقت“ استفاده كنيد. براى مثال، ”وقتى اسباب بازيهايت را جمع كردى، آن وقت مى توانى كتاب بخوانى.“

از لحاظ فيزيكى كارى انجام دهيد.

عملى انجام دهيد كه رفتار بد كودك را متوقف كند.

• اگر بچه در حال صدمه زدن به بدن خودش يا ديگران است، بيدرنگ او را متوقف كنيد. اگر سعى دارد شما را بزند، با ملايمت اما قاطعانه دستش را بگيريد و بگوييد: “اجازه نمى دهم من را بزنى. اگر از دستم عصبانى هستى، حرف بزن و بگو.”
• تغيير مكان دهيد. براى مثال، اگر كودك گريه مى كند و مى گويد كه نمى تواند با تخته اسكيتش بازى كند، سعى كنيد او را به داخل خانه بياوريد.
• از لحاظ فيزيكى، موقعيت را تغيير دهيد. اگر بچه مى خواهد اسباب بازى پرت كند، آن را برداشته و از محل خارج كنيد. حواس او را به يك اسباب بازى يا چيزى ديگر جلب كنيد (بالاخص نوپايان).

پيامدها رفتار های پرستار كودك و کمکهای پرستار به کودک 

اقدام به كارهاى مناسب براى تقويت رفتار مثبت و نيز اقدام در برابر بد رفتارى كودكان، در بيشتر موقعيتها مؤثر هستند. گاهى اوقات شما بايد از پيامدها استفاده كنيد تا مطمئن شويد كه بچه ها از قوانين پيروى مى كنند.

در بيشتر موارد، هنگام مصاحبه با والدين در مى يابيد كه بايد از چه پيامدهايى استفاده كنيد. در برخى موارد، ممكن است خود شما متوجه شويد كه استفاده از چه پيامدى براى اعمال قوانين مؤثر است:

به طور كلى، پيامدها بايد به ترتيب زير مورد استفاده قرار بگيرند:

پيامدهاى طبيعى

پيامدهاى طبيعى، نتايج طبيعى يك عمل هستند. براى مثال، به كودك كمى كيك داده ايد و به او گفته ايد: “پشت ميز بنشين و كيك را بخور وگرنه روى زمين مى افتد و گربه آن را خواهد خورد و ديگر كيك نداری.” اگر كودك ميز را ترك كند و كيك روى زمين بيفتد، پيامد طبيعى اين است كه گربه اش كيك را مى خورد. در صورتى از پيامدهاى طبيعى استفاده كنيد كه بيخطر باشند و مطمئن هستيد كه بچه ها پيشاپيش از آنها آگاه هستند.

پيامدهاى منطقى

پيامدهاى منطقى نتايجى هستند كه ارتباطى تنگاتنگ با يك عمل دارند. براى مثال، خواهر بزرگتر بلوك هاى خانه سازى برادر كوچكش را كه در حال بازى با آنها است به هم مى ريزد و بازى او را خراب مى كند. از او بخواهيد كه به برادرش كمك كند تا دوباره خانه را بسازد. استفاده از اين نوع پيامد فقط زمانى مؤثر است كه نوعى بد رفتارى رخ داده باشد.

محروم سازى

محروم سازى براى بچه هاى مدرسه اى يا پيش دبستانى كارآيى دارد نه براى نوپايان. كودك قانونى را كه برايش توضيح  داده ايد زير پا مى گذارد. به او اجازه ندهيد كارى را كه دوست دارد انجام دهد، كارى مثل تماشاى تلوزيون يا بازيهاى ويدئويى.

ايجاد وقفه

ايجاد وقفه پيامدى است با اين معنا: كودك را از يك موقعيت خارج كرده و او را براى مدتى كوتاه در يك مكان ساكت قرار دهيد. مكانى را انتخاب كنيد كه مطمئن هستيد مى توانيد از آنجا و در تمام اوقات او را ببينيد يا صدايش را بشنويد.

• بیشتر بخوانید: مراقبت از کودک بیش فعال

اين روش براى نوپايانِ تقريبا بزرگتر و پيش دبستانى هاى بسيار شلوغ و سرشار از شيطنت مؤثر است اما نبايد به شكلى مفرط از آن استفاده كنيد. به ازاى هر يك سال از سن كودك، يك دقيقه او را در يك مكان آرام قرار دهيد. براى مثال، يك كودك چهار ساله بايد چهار دقيقه در يك جاى آرام بماند و نه بيشتر.

كج خلقى

كج خلقى نوعى طوفان ناگهانى رفتارى است: ناله كردن، گريه كردن، جيغ زدن، لگد زدن، مشت زدن و حبس كردن نفس. اين نوع از رفتارها در كودكان پيش دبستانى و نوپايان متداول است زيرا مى خواهند كنترل زندگى خود را در دست بگيرند. بچه ها در اين سن از مهارتهاى گفتارى براى بيان احساسات خود برخوردار نيستند و حس نا اميدى يا خشم خود را با كج خلقى نشان مى دهند. هنگامى كه كودك خسته، گرسنه يا ناراحت است و تلاش دارد تا توجه شما را به خود جلب كند از كج خلقى بهره مى برد.

هرگز كودكان را تكان ندهيد!(پرستار كودك و کمکهای پرستار به کودک )

تكان دادن شديد بچه ها در هنگام خشم يا ناراحتى مى تواند موجب آسيبهاى بسيار جدى يا مرگ آنها بشود. براى مثال، سر شير خوارگان سنگين اما ماهيچه هاى گردنشان ضعيف است. اگر او را با شدت تكان دهيد، سر به جلو و عقب حركت كرده و آسيبهايى جبران ناپذير مى بيند.تكان دادن بچه ها منجر به مشكلاتى از قبيل آسيبهاى مغزى تا مرگ مى شود. به ياد داشته باشيد كه ميزان خشم يا ناراحتى شما هر چه كه باشد حق نداريد كودك يا طفل شير خوار را تكان دهيد.

راههايى براى پيشگيرى از كج خلقى بچه ها و پرستار كودك و کمکهای پرستار به کودک

• انعطاف پذير باشيد.
• به بچه هايى كه پرستاريشان به عهده شماست توجه مثبت داشته باشيد.
• مطمئن شويد كه به حد كافى بازى مى كنند و فعاليت فيزيكى دارند.
• نگذاريد تا بيش از حد گرسنه يا خسته شوند.
• به آنها كمك كنيد تا مديريت خشمشان را ياد بگيرند.
• به آنها اجازه دهيد تا انتخاب كنند و كنترل انتخابشان را تا حدى در اختيار داشته باشند.
• قبل از اينكه كج خلقيشان به بالاترين حد برسد، با انجام كارى حواسشان را پرت كنيد.
• قوانين اصولى و واضحى را مشخص و از آنها پيروى كنيد. بچه ها اين امر را مى فهمند.
• اشياء يا وسائل ممنوع را از ديد آنها پنهان كنيد تا در حين بدخلقى آسيبى به خودشان نرسانند.
• اسباب بازى يا بازى هاى بچه ها بايد مناسب سنشان باشد.

كارهايى كه پرستار كودك مى تواند هنگام بروز كج خلقى كودكان انجام دهد:

• خونسردى خود را حفظ كنيد. بچه ها حفظ خونسردى را از شما ياد مى گيرند.
• هر جا كه ممكن است، بدخلقى آنها را ناديده بگيريد. مراقب باشيد كه به خودشان يا ديگران آسيبى نرسانند.
• به صحبت كودكان گوشدهيد و سعى كنيد بفهميد كه علت ناراحتيشان چيست.
• تشويقشان كنيد تا احساسات خود را به زبان بياورند.
• به وضوح و با حفظ آرامش، قوانين را اجرا كنيد.
• به آنهااجازه دهيد تا بين دو گزينه، دست به انتخاب بزنند.
• در زمان کج خلقی، وقفه اى ايجاد كنيد. براى مثال همراه با كودك مشغول فعاليتى ديگر شويد يا به محلى ديگر برويد.
• در صورت لزوم، كودك را به جاى ديگرى منتقل كنيد و براى چند دقيقه (مطابق با سن) او را تنها بگذاريد اما كاملا مراقبش باشيد.

پس از اتمام كج خلقى، كودك را بابت كنترل احساساتش تشويق و تحسين كنيد. شما به عنوان پرستار كودك بايد درك كنيد كه بچه ها مجاز به ابراز احساساتشان هستند، حتى خشم، اما بدخلقىِ ناشى از خشم براى خودِ كودكان مفيد نيست. احساسات قوى دليل خوبى براى بد رفتارى نيستند.

پرستار كودك و کمکهای پرستار به کودک

وقتى بچه هاى بزرگتر خشمگين هستند، در را به هم مى كوبند يا به آن لگد مى زنند. بچه هاى دبستانى آنقدر بزرگ هستند كه منظورشان را با بدخلقى بيان نكنند. اگر يك كودك دبستانى دچار كج خلقى شد، به او زمان بدهيد تا خودش را كنترل كند و سپس تلاش كنيد تا بفهميد چرا احساس كرده است كه بدخلقيش كار درستى بوده است.

درباره بد خلقى كودكى كه به مدرسه مى رود گزارشى تهيه كنيد و هنگام بازگشت والدينش آن را در اختيارشان بگذاريد.

منبع: harvard