مشکلات رفتاری سالمندان : از عصبانیت تا حمام نکردن سالمندان

در این مقاله قصد داریم در مورد 10 مشکل رفتاری سالمندان و نحوه برخورد با آنها  صحبت کنیم. اعضای خانواده ای که از عزیزان سالمند خود مراقبت می کنند گاهی احساس دیوانه شدن پیدا می کنند و یا از عصبانیت فریاد می زنند. این بدان خاطر است که مراقبین سالمندان با رفتارهای غیرعادی، سرکشی و رفتارهای ناپسند سالمندان مواجه می شوند. این مشکل حتی دامن پرستاران سالمند را می گیرد. پرستاران سالمندان اغلب با افراد سالخورده غیر منطقی، افرادی که با تغییرات شخصیتی مواجه هستند و عصبانیت های خلقی دارد و حتی دچار توهمات هستند سرو کار دارند. در برخی مواقع اینها نشان دهنده تغییرات شخصیتی در سالمندان است و در برخی موارد دیگر ممکن است علائم زمال عقل در حال پیشرفن، افسردگی یا عفونت دستگاه ادراری باشد.

چگونه با مشکل رفتاری سالمندان برخورد کنیم؟

در ادامه ما در مورد 10 مشکل رفتاری سالمندان و نحوه برخورد با آنها صحبت خواهیم کرد. همچنین به بررسی برخی از علل بالقوه ذهنی و فیزیکی خواهیم پرداخت:

سالمندان خشمگین و عصبانی

سن و بیماری می تواند ویژگی های شخصیتی سالمند را به طور ناخوشایندی تغییر دهند. به عنوان مثال، یک فرد تحریک پذیر ممکن است اغلب عصبانی شود، یا یک فرد بی حوصله ممکن است غیرقابل تحمل شود. متأسفانه، یک سالمند عصبانی پرستار یا مراقب اصلی خود را مورد هدف قرار می دهد.

نحوه برخورد با سالمندان خشمگین  عصبانی

سعی کنید علت اصلی عصبانیت سالمندان را شناسایی کنید. روند پیری آسان نیست. عصبانیت می‌تواند در سالمندانی که با دردهای مزمن، از دست دادن دوستان، مشکلات حافظه و با افزایش سن ایجاد شود.

بیماری آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل نیز می توانند باعث عصبانیت در سالمندان شوند. در مورد زوال عقل، مهم است که به یاد داشته باشید که بیمار کنترل کاملی بر گفتار یا اعمال خود ندارد. به عنوان یک مراقب یا پرستار سالمند، بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که آن را جدی نگیرید و مسئله را شخصی نکنید. روی نکات مثبت تمرکز کنید، نکات منفی را نادیده بگیرید و تا جایی که می توانید واکنش نشان ندهید. در هوای آزاد کمی قدم بزنید، کاری را که دوست دارید انجام دهید یا با یک دوست تماس بگیرید تا حالتان را بهتر کند.

سالمندان اغلب بدترین رفتار خود را با کسانی که بدانها نزدیک تر هستند (مانند اعضای خانواده) انجام می دهند.

در این مورد، استخدام پرستار سالمند شبانه روزی یا در نظر گرفتن استخدام پرستار روزانه سالمندان درمنزل می تواند بهتر باشد. به این معنا که سالندان ممکن است در مقابل غریبه ها عصبانیت خود را بروز ندهند. حتی زمانی که پرستار از سالمند شما در منزل مراقبت می کند شما هم می توانید استراحت لازم خود را داشته باشید.

• بیشتر بخوانید: 9 روش برای کاهش عصبانیت سالمندان مبتلا به زوال عقل

رفتار توهین آمیز سالمندان

گاهی اوقات فرد سالمند فردی که بیشترین تلاش را برای اطمینان از خوشبختی و رفاهش نمی کند را سرزنش و شماتت می کند. در صورت عدم کنترل خشم و نامیدی که در بالا توضیح داده شد این مشکل می تواند آنقدر شدید شود که منجر به سوء استفاده از مراقب شود.

داستان های آزار روحی، عاطفی و حتی فیزیکی اعضای خانواده هایی که از سالمندان نگهداری می کنند بسیار رایج است. در برخی موارد رفتار توهین آمیز ممکن است ناشی از یک بیماری روانی مانند اختلال شخصیت خودشیفته (NPD) یا اختلال شخصیت مرزی (PBD)  شود یا در موقعیت های دیگر، سالمد فرزندانی که بیشترین محبت را نشان می دهند را سرکوب می کنند زیرا به اندازی کافی برای انجام این کار احساس امنیت می کنند. آنها آگاهانه از فرزندانشان سوء استفاده نمی کنند بلکه نامیدی خود را به روشی ناسالم ابراز می کنند.

نحوه برخورد با رفتار توهین آمیز سالمندان

سعی کنید توضیح دهید که رفتار آنها چه احساسی در شما ایجاد می کند. با این حال، بسیاری از مراقبان با توهین کردن سالمندان عقب نشینی نمیکنند و دور نمی گیرند. اگر سوء استفاده کلامی یا احساسی است، با عقب نشینی برای مدتی به آنها کمک کنید تا بفهمند چقدر رفتارشان شما را ناراحت کرده است. اگر سالمند شما نیاز به نظارت و کمک دارد، برای انجام وظایف خود از یک پرستار سالمند کمک بگیرید. کنار گذاشتن خود از موقعیت ممکن است باعث شود که رفتار توهین آمیز قابل کنترل شود.

سالمندی که از حمام کردن یا دوش گرفتن امتناع می کنند

موضوع امتناع سالمندان از حمام کردن، تعویض لباس و رعایت بهداشت شخصی بسیار رایج تر از آن چیزی است که اکثر مردم فکر می کنند. همچنین برای افرادی که درخانواده  مسولیت نگهداری از سالمند  را بر عهده  دارند بسیار ناامید کننده است. گاهی اوقات علت حمام نکردن سالمندان افسردگی است، اما عامل دیگر می تواند تمایل به خودمختاری  سالمند باشد. با افزایش سن افراد کنترل زندگی خود از دست می دهند. با این حال، یک چیزی که آنها به طور کلی می توانند کنترل کنند این است که چگونه لباس می پوشند و چه زمانی دوش می گیرند. به نظر می رسد هر چه بیشتر از افراد مسن تر برای حمام کردن و پوشیدن لباس های تازه اصرار کنید، آنها بیشتر مقاومت می کنند.

کاهش حواس بینایی و بویایی نیز ممکن است به این مشکل کمک کند. با افزایش سن، حواس  پنجگانه ما ضعیف می شود، بنابراین سالمندان ممکن است بوی بدن خود را تشخیص ندهند یا متوجه نشوند که لباس هایشان چقدر کثیف است. اگر مشکلات حافظه داشته باشند، ممکن است زمان را از دست بدهند و حتی متوجه نشوند که از آخرین حمامشان چقدر گذشته است. در نهایت، ترس و ناراحتی می تواند نقش بزرگی در مقاومت آنها داشته باشد. بسیاری از افراد مسن دچار ترس از سرخوردن و افتادن در حمام می شوند و اغلب از درخواست کمک خجالت می کشند.

نحوه برخورد با سالمندانی که حمام نمی کنند

اولین قدم این است که مشخص شود چرا یک سالمند حمام کردن را متوقف کرده است. اگر علت افسردگی است، با پزشک در مورد راه حل هایی مانند درمان و داروهای ضد افسردگی صحبت کنید. اگر سالمند نمی خواهد یکی از اعضای خانواده به او در حمام کردن کمک کند ممکن است آماده باشد که یک پرستار برای حمام کردن کمک کند.

اگر یک سالمند از آب یا لیز خوردن در وان می ترسد، انواع مختلفی از صندلی های دوش، سر دوش های دستی، میله های دستی و سایر محصولات حمام سالمندان وجود دارد که می توانند ثبات و راحتی بیشتری را ارائه دهند. در مورد بیماران زوال عقلی که از حمام کردن می ترسند بسیار ملایم و صبور باشید.

تمام تلاش خود را برای تمیز نگه داشتن والدین خود انجام دهید، اما انتظارات خود را واقع بینانه نگه دارید. در پایان روز، ممکن است مجبور شوید استانداردهای خود را پایین بیاورید و تعریف خود را از تمیزی تنظیم کنید. حمام کردن یک یا دو بار در هفته معمولا برای سالمندان بدون مشکل بی اختیاری کافی است تا از تخریب پوست و عفونت جلوگیری شود.

دشنام بیش از حد، زبان توهین آمیز و رفتار نامناسب سالمندان

هنگامی که یک سالمند به طور ناگهانی شروع به بلند کردن صداو استفاده از الفاظ توهین آمیز یا گفتن چیزهای نامناسب می کند، اعضای خانواده اغلب گیج می شوند که چرا و چه کاری می توانند در مورد مشکل انجام دهند.

مراقبان و پرستاران داستان های بی شماری را در این مورد به اشتراک گذاشته اند که قبلاً رفتاری ملایم داشتند و به طور ناگهانی به آنها فحش می دادند یا آنها را با القاب توهین آمیز صدا می کردند. وقتی این طغیان‌های کلامی در خلوت اتفاق می ‌افتد، آزاردهنده است. و هنگامی که در ملاء عام بیان می شوند کاملا خجالت آور است.

• بیشتر بخوانید: دلایل پرخاشگری در سالمندان و راه حل‌هایی جهت درمان آن

نحوه برخورد با رفتار پرخاشگرانه در سالمندان

هنگامی که این رفتار غیرعادی از یک سالمند سر میزند و به تدریج بدتر می شود، علت احتمالی شروع بیماری آلزایمر یا شکل دیگری از زوال عقل است. اگر شروع کاملا ناگهانی باشد، عفونت دستگاه ادراری یکی دیگر از مقصران شایع است. UTI در سالمندان بسیار متفاوت از افراد جوان ظاهر می شود و علائم اغلب شامل تغییرات رفتاری مانند بی قراری است.

 می توانید سعی کنید قوانین پایه محکمی برای آنها وضع کنید. کاملاً روشن کنید که چنین زبانی را تحمل نخواهید کرد، به خصوص در محیط های عمومی. کمی احساس گناه ممکن است در درک این موضوع موثر باشد که رفتارشان برای دیگران غیرقابل قبول و توهین آمیز است. چیزی شبیه این را امتحان کنید: «پدر، اگر مامان الان اینجا بود، از تندخویی شما ناراحت می شد» یا «ش ما که نمی خواهید نوه‌هایتان اینطور صحبت‌ کردن شما را ببینند، درست است؟»

هنگامی که فحش و ناسزا شروع می شود، تکنیک دیگر استفاده از حواس پرتی است. این مساله ممکن است زمانی پایان یابد که آنها روی چیز دیگری متمرکز شوند، به ویژه برای بیماران زوال عقل. سعی کنید خاطرات خوشی را از روزهای قدیم برای سالمند تعریف کنید. سالمندها عاشق یادآوری خاطرات هستند و ترغیب آنها به تغییر موضوع و استفاده از حافظه بلندمدت آنها احتمالاً باعث می شود که هر چیزی را که در وهله اول باعث ایجاد تنش شده است را فراموش کنند. اگر هیچ یک از این راه حل ها جواب نداد، بهترین کار این است که یاد بگیرید این رفتار را جدی نگیرید. هنگامی که یک سالمند خشن می شود، عقب نشینی کنید، برای مدتی جلوی چشم نباشید و منتظر بمانید تا کاملا تخلیه شوند.

پارانویا، هذیان و توهم در سالمندان

پارانویا و توهم در سالمندان می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. سالمندان ممکن است اتهامات اشتباهی مبنی بر دزدی یا بدرفتاری داشته باشند، افراد و چیزهایی را ببینند که در آنجا نیستند، یا فکر کنند که کسی سعی دارد به آنها آسیب برساند. مشاهده این رفتارها برای مراقبین و پرستاران و تلاش برای اصلاح آنها می تواند خیلی دشوار باشد.

نحوه برخورد با سالمندان دارای توهم

توهمات و هذیان ها در سالمندان علائم هشدار دهنده جدی مبنی بر وجود یک مشکل جسمی یا روحی است. آنچه را که فرد سالمند شما تجربه می کند مدت زمان آن را یادداشت کنید تا بتوانید در اسرع وقت آن را با پزشک خود در میان بگذارید. این رفتار می توان با وجود چیزی به سادگی یک عارضه جانبی داروی جدیدی که مصرف می کنند، کم آبی بدن یا عفونت ادراری بوجود آمده باشد.

اغلب اوقات، پارانویا و توهم با زوال عقل همراه است. هنگامی که چنین است، به نظر می رسد پرستاران و مراقبان موافق هستند که بهترین کاری که می توان انجام داد این است که مطابق با جریان پیش آمده عمل  کنید. اعتبارسنجی یک تکنیک مقابله ای خوب است، زیرا آنچه که سالمندها می بینند، می شنوند یا تجربه می کنند برای آنها بسیار واقعی است. متقاعد کردن آنها بی نتیجه است و ممکن است آنها را بیشتر ناراحت کند. نگرانی های سالمندان را بپذیرید. اگر می ترسند یا آشفته هستند، مطمئن شوید که ایمن هستند و شما از این طریق به آنها کمک خواهید کرد.

رفتارهای وسواسی سالمندان

نگرانی در مورد زمان مصرف داروهایشان، بررسی مداوم پوست و هیپوکندری، همه اینها انواع رفتارهای وسواس گونه هستند که می توانند زندگی روزمره سالمندان و مراقبان آنها را مختل کنند. وسواس ها و اینگونه رفتارها گاهی به یک شخصیت با ذهنی  درگیر یا سابقه اختلال وسواس فکری اجباری (OCD) مربوط می شود.

نحوه برخورد با سالمندان وسواسی

به رفتارهای وسواسی و اجباری والدین خود به عنوان یک علامت نگاه کنید، نه نقص شخصیتی. رفتار وسواسی می تواند با چندین اختلال از جمله اضطراب، افسردگی، زوال عقل و سایر مسائل عصبی مرتبط باشد. مهم است که علائم سالمندان را با پزشک خود در میان بگذارید، به خصوص اگر در کیفیت زندگی و روال روزانه آنها اختلال ایجاد کند. مشاوره و یا دارو ممکن است راه حل مناسبی باشد.

مراقب چیزهایی باشید که رفتار وسواس گونه سالمندتان را تحریک می کند. اگر به نظر می رسد اجبار آنها مربوط به یک رویداد یا فعالیت خاص است، تا حد امکان از آن اجتناب کنید. گرچه باید در وسواس های فکری آنها شرکت نکنید. اگر در گذشته راجع به  این مسئله بحث کرده اید، فوراً این الگو را تغییر دهید. سعی کنید راه هایی برای به حداقل رساندن یا حذف محرک ها در صورت امکان پیدا کنید. به عنوان مثال، خارش و خشکی پوست ممکن است به اجبار سالمندان برای خاراندن دامن بزند. مرطوب نگه داشتن پوست آنها و پوشاندن لباس ممکن است این مشکل را به حداقل برساند. حواس پرتی و تغییر جهت نیز می تواند مفید باشد.

سالمندان با مشکل احتکار

هنگامی که یک سالمند احتکار می کند (تعداد زیادی از اقلام را جمع می کند و بعدها نمی تواند به یاد بیاورد که آنها را کجا گذاشته است)، احتمالا شروع آلزایمر یا زوال عقل می تواند مقصر باشد. این مشکل ممکن است باعث افزایش رفتار احتکار در شروع بیماری شود.

به عنوان مثال، سالخورده‌ای که قبلاً نگران پیری و افزایش دارایی خود بوده است، ممکن است شروع به جمع‌آوری اقلام «مفید» کنند و به‌ دلیل احساس نابود شدن در مورد آنچه در پیش است، با وسواس در پول خود صرفه‌جویی کنند. دیگران به اقلام دست نمی زنند زیرا می ترسند که خاطراتشان بدون شواهد ملموس از گذشته از بین برود.

نحوه برخورد با رفتارهای احتکار سالمندان

می توانید سعی کنید با فرد سالمند خود بحث کنید و حتی در مورد وسایلی که باید دور انداخته یا هدیه دهید صحبت کنید. داشتن یک جعبه حافظه یا یک سیستم سازمانی برای نگهداری «یادگاری های خاص» ممکن است به آرام کردن آشفتگی کمک کند. در صورت احتکار شدید، مداخله درمانی رفتاری و مشاوره خانواده در نحوه مقابله با فرد سالمند می تواند به شما کند. در برخی موارد، اگر رفتار سالمند منجر به شرایط زندگی ناامن یا غیربهداشتی شده باشد، ممکن است به کمک خدمات حفاظتی بزرگسالان نیاز داشته باشید. این متأسفانه در مورد سالمندان سرسخت مبتلا به زوال عقل که نمی توانند یا نمی خواهند مشکلات احتکار خود را برطرف کنند، رایج است.

امتناع از پذیرش پرستار سالمند خانگی

زمانی که خانواده تصمیم می‌گیرند پرستارهای خانگی را برای عزیزانشان استخدام کنند، نقطه عطف مهمی است، اما این طرح اغلب زمانی که سالمندان از اجازه دادن به پرستاران جدید به خانه‌هایشان خودداری می‌کنند، از مسیر خارج می‌شود. سایر سالمندان مدت زمان طولانی باید سپری شود تا از پرستاران خانگی در خانه استقبال کنند.

نحوه برخورد با سالمندانی که از مراقبین خانگی امتناع می کنند

استخدام پرستار خانگی نشان می دهد که خانواده آنها نمی توانند (یا نمی خواهند) مسئولبت مراقبت را به عهده بگیرند. همچنین میزان نیازهای آنها را بزرگتر می کند و باعث می شود احساس آسیب پذیری کنند. سعی کنید دلایل مقاومت در برابر مراقبت در خانه را که می تواند شامل ترس، خجالت، رنجش یا ترکیبی از این سه مورد باشد، درک کنید. با آنها در مورد احساساتشان صحبت کنید و با هم کار کنید تا راه حل هایی پیدا کنید که همه بتوانند با آنها زندگی کنند. به عنوان مثال، اگر مادر از فکر کردن به وارد شدن یک غریبه به خانه خود متنفر است، ابتدا ترتیبی دهید که او با پرستار در دفتر شرکت مراقبت در منزل یا در یک کافه برای صرف قهوه ملاقات کند.

از فرد سالمند خود بخواهید که به سادگی مراقبت های خانگی را به صورت موقت امتحان کند. شرکت‌های با تجربه مراقبت‌های خانگی می‌دانند که چگونه با چنین موقعیت‌هایی برخورد کنند، بنابراین از مشورت آنها دریغ نکنید. هنگامی که سالمند به داشتن شخصی در خانه عادت کند و به مراقب اعتماد کند،

خرج کردن بیش از حد یا صرفه جویی شدید سالمندان

دسته دیگری از سالمندان وجود دارند که در خرج کردن پول عادت های خاص خود را دارند. برخی از سالمندان بدهی پیدا می کنند، برخی دیگر قمار می کنند و برخی دیگر هم برای موسسات خیریه پول می فرستند این در حالی است که از هزینه کردن برای چیزهایی که واقعا به آنها نیاز دارند مانند دارو، هزینه پرستاری روزانه یا 24 ساعته خودداری می کنند. این موضوع مستقیماً با توانایی آنها در تصمیم گیری و زندگی مستقل مرتبط است. زمانی که سالمندان در برخی زمینه ها استقلال خود را از دست می دهند، اغلب سعی می کنند این شکست را به روش های دیگری جبران کنند. خرج کردن (یا پس انداز کردن) یکی از این راه هاست.

نحوه برخورد با سالمندانی که مدیریت مالی ندارند

اگر بخواهید به این موضوع رسیدگی کنید، سالمندان معمولاً اصرار دارند که مشکلی وجود ندارد. این پول آنهاست و می توانند آن را هر طور که می خواهند خرج کنند. آنها حق دارند امور مالی خود را مدیریت کنند، اما اگر صلاحیت ندارند (یا به زوال شناختی مشکوک هستید)، بسیار مهم است که با این موضوع مقابله کنید. برای بسیاری از سالمندان، سوء مدیریت پول یکی از اولین نشانه های زوال عقل است. اگر این موضوع برای مدت طولانی مورد توجه قرار نگیرد یا به آن رسیدگی نشود، می تواند تأثیر جدی بر نوع و میزان مراقبتی که یک سالمند در آینده نیاز دارد داشته باشد.

در صورتی که سالمند مشکل مدیریت مالی پیدا می کند می توانید از یک وکالتنامه برای رسیدگی به أمور مالی وی استفاده کنید. حتی آوردن یک شخص ثالث مانند مشاور مالی می تواند کمک کننده باشد. برای سالمندانی که بیش از حد خرج می کنند یک لیست از خریدهایشان در ماه یا سال تهیه کنید. گاهی أوقات آنها نیاز دارند تا لیست را ببینند.

از سوی دیگر رفتارهای احتکارکننده پول ممکن است نتیجه مشکلات عمیق دوران افسردگی و سایر سختی‌هایی باشد که تجربه کرده‌اند. سالمندانی که زمانی برای پرداخت صورت‌حساب‌ها و مراقبت از خانواده‌هایشان تلاش می‌کردند، احتمالاً نمی‌خواهند اعضای خانواده‌شان از طرف آنها دچار مشکلات مالی شوند. نشان دادن هزینه‌هایی که از جیب شما برای مراقبت از آنها می‌پردازید، ممکن است به باز کردن چشمان آنها کمک کند.

رفتار مطالبه گر و توجه طلب سالمندان

هنگامی که یکی از اعضای خانواده به یک پرستار تبدیل می شود، سالمند ممکن است این را به عنوان یک تعهد 24 ساعته در نظر بگیرد. با این حال، پرستاران  تعهدات و اولویت های دیگری مانند کار، خانواده و سلامت جسمی و روانی خود را دارند. سالمندانی که هنوز قادر به انجام کارهای خود هستند، می توانند به راحتی برای تمام نیازهای جسمی و عاطفی خود کاملاً به یک پرستار وابسته شوند. وقتی آنها واقعاً به کمک بیشتری نیاز دارند یک چیز است، اما وقتی این وابستگی انتخابی باشد، می‌تواند خواسته‌های آنها را ناامیدکننده ‌تر کند. برخی از سالمندان حتی تا آنجا پیش می روند که برنامه های پرستاران خود را برای هر فعالیتی غیر از ارائه مراقبت، از جمله کار، تعطیلات و اوقات فراغت خانواده، «خراب» می کنند. این غیر قابل قبول است.

نحوه بر خورد با سالمندان مطالبه گر

شما باید خود را در اولویت قرار دهید. اگر اجازه دهید مراقبت به راحتی می تواند به یک شغل تمام وقت تبدیل شود. تعیین حد و مرز با یک سالمند خواستار بسیار مهم است و عدم انجام این کار، دستور العملی برای فرسودگی شغلی مراقبین است.

هر کاری که لازم است انجام دهید تا سالمند خود را در فعالیت‌ها و رویدادهای اجتماعی که مستقیماً به شما مربوط نمی‌شود، درگیر کنید. بسته به توانایی‌هایشان، مراقبت روزانه سالمندان، باشگاه‌های کتاب، مراکز سالمندان، فرصت‌های داوطلبانه و کلاس‌های هنری، همگی می‌توانند گزینه‌های مناسبی برای جلب توجه یک سالمند بر روی چیزی غیر از توجه شما باشند. آنها احتمالاً لگد می زنند و جیغ می زنند، اما داشتن افراد دیگر برای تعامل با تنهایی، آنها را کمتر به شما وابسته می کند. اگر سالمند شما در خانه است، سایر اعضای خانواده، دوستان، یا یک همراه استخدام شده را دعوت کنید تا به طور منظم از شما دیدن کند و شما فرصت استراحت داشته باشید.

منابع: agingcare