نحوه استفاده از شیاف برای بزرگسالان

قبل از قرار دادن شیاف مقعدی، به تمیز کردن دست خود نیاز دارید. برای این کار، به شیاف به علاوه آب و صابون یا ضد عفونی کننده دست نیاز دارید. همچنین ممکن است به تیغ تمیز و تک لبه و ژل روان کننده نیاز داشته باشید.

• بیشتر بخوانید: نحوه استعمال شیاف برای کودکان و وظایف پرستار کودک در مورد آن

دستورالعمل استفاده از شیاف برای بزرگسالان

شما می توانید از این دستورالعمل ها برای استفاده از شیاف مقعدی، کمک بگیرید. اگر والد یا پرستار کودک یا سالمند هستید، می توانید از این مراحل برای دادن شیاف به کودک یا بزرگسال دیگر نیز استفاده کنید. اگر در استفاده از شیاف مقعدی برای خود مشكلی دارید، از شخصی بخواهید برای كمك به شما این مراحل را طی کند.

آماده سازی

شیاف را به آرامی فشرده و بررسی کنید که آیا برای استفاده محکم است یا خیر. اگر اینطور نیست، با نگه داشتن آن در زیر آب سرد در حالی که هنوز در داخل جلد مخصوصش قرار دارد، شیاف سفت خواهد شد. همچنین می توانید آن را برای چند دقیقه در یخچال قرار دهید.

در صورت امکان به دستشویی بروید و روده های خود را خالی کنید.

دستانتان رو با آب و صابون بشویید. اگر آب و صابون در دسترس نیست، می توانید به جای آن از ضد عفونی کننده دست نیز استفاده کنید. دستان خود را با یک حوله تمیز یا یک دستمال کاغذی، خشک کنید.

لباس های خود را درآورید.

شیاف را از داخل بسته بندی اش خارج کنید. در صورت نیاز به برش شیاف، آن را از طول، به دقت با تیغ تمیز و تک لبه برش دهید.

برای مرطوب کردن لبه شیاف، یک ژل روان کننده مانند ژل K-Y استفاده کنید. اگر ژل روان کننده در دسترس نبود، با مقدار کمی آب قسمت مقعدی خود را مرطوب کنید.

قرار دادن شیاف

در حالت صحیح قرار بگیرید. می توانید با یک پا روی صندلی بایستید. همچنین می توانید دراز بکشید و پای بالایی خود را کمی به سمت شکم خم کرده و پای پایین را صاف قرار دهید. اگر شیاف را به شخص دیگری می دهید، ممکن است بهتر باشد او را در موقعیت دوم، قرار دهید.

برای سهولت در قرار دادن شیاف، نباید بدن خود را‌  سفت نگه دارید.

ابتدا شیاف را در ابتدای باریک راست روده قرار دهید. به آرامی اما محکم، شیاف را از کنار اسفنکتر عبور دهید. اسفنکتر دهانه عضلانی رکتوم (مقعد) است. برای بزرگسالان، آن را به اندازه یک اینچ فشار دهید. برای کودکان، بسته به اندازه آنها، آن را از نیم اینچ تا یک اینچ فشار دهید. و برای نوزادان، آن را در حدود نیم اینچ فشار دهید.

قسمت تکمیلی

به مدت 15 دقیقه با پاهای بسته بنشینید یا دراز بکشید. اگر شیاف را به کودک می دهید، ممکن است لازم باشد باسن او را به آرامی بسته نگه دارید.

تمام مواد استفاده شده را در سطل زباله بریزید.

دستان خود را بلافاصله با آب و صابون بشویید.

نکات مفید برای استفاده از شیاف در بزرگسالان

در صورتی که شیاف ملین باشد، سعی کنید بعد از قرار دادن شیاف روده های خود را تا یک ساعت خالی نکنید. همچنین به مدت یک ساعت از ورزش یا حرکت زیاد خودداری کنید.

شیاف ها را در جای خنک نگهداری کنید تا از ذوب شدن آن جلوگیری شود. اگر در برچسب دارو گفته شده، آنها را در یخچال نگه دارید.

برای جلوگیری از تماس انگشتان هنگام قرار دادن شیاف، می توانید از دستکش لاتکس استفاده کنید.

برای جلوگیری از بریدگی و خراشیدگی هنگام قرار دادن شیاف، در نظر بگیرید که ناخن های خود را کوتاه کنید.

برای نرم شدن شیاف، از استفاده از ژل نفتی مانند وازلین خودداری کنید. این نوع ژل بعد از قرار دادن شیاف می تواند مانع حل شدن آن شود.

اگر شیاف بعد از قرار دادن آن بیرون بیاید، ممکن است علت این باشد که، شیاف را به اندازه کافی به داخل راست روده فشار نداده اید.شیاف را حتما به اسفنکتر که دهانه عضلانی مقعد است، فشار دهید.

این مراحل باید قرار دادن شیاف مقعدی را آسان و بدون درد کند. اگر سوالی دارید یا در قرار دادن شیاف مشکل دارید، باید با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

چه زمانی شیاف رکتوم استفاده می شود؟

شیاف رکتال ممکن است برای رساندن داروهای خاص به روده استفاده شود. این داروها شامل ملین ها و داروهایی برای درمان بواسیر داخلی است. شیاف رکتال همچنین می تواند در صورت از بین رفتن دارو در دستگاه گوارش (GI) هنگام مصرف از طریق دهان، استفاده شود. اگر بیمار در دستگاه GI فوقانی خود انسداد داشته باشد که از حرکت داروهای خوراکی در دستگاه GI جلوگیری کند یا بیمار حالت تهوع داشته باشد و نتواند از راه دهان دارو را مصرف کند، شیاف راه حل مشکل است. همچنین می توان از شیاف برای درمان تشنج استفاده کرد، زیرا در طی آن، بیمار قادر به مصرف دارو از طریق دهان، نمی باشد.

تفاوت تنقیه و شیاف برای بزرگسالان

تفاوت قابل توجهی بین شیاف و تنقیه وجود دارد، گرچه هر دو در برخی موارد برای درمان یبوست استفاده می شوند. تنقیه مایعی است که با استفاده از یک نازل متصل به کیسه پلاستیکی یا پارچه ای به رکتوم وارد می شود. مایع از این طریق این دستگاه به داخل راست روده وارد می شود تا یبوست های گاه به گاه برطرف شود یا بیماران برای جراحی آمادهش وند. شیاف یک داروی جامد یا نیمه جامد کوچک است و متداول ترین آنها از گلیسرین ساخته می شود و برای رفع یبوست استفاده می شود، گرچه داروهای دیگری نیز ممکن است به شکل شیاف تولید شوند.

شیاف برای بزرگسالان

در بیشتر موارد تنقیه و شیاف برای موارد بسیار مشابه استفاده می شود و به روشی مشابه عمل می کند. هم مایع موجود در تنقیه و هم گلیسرین موجود در شیاف های ملین، مدفوع سفت شده را روان ی کنند تا راحت تر دفع شوند. تنقیه ها معمولا در پاکسازی کل روده موثرتر عمل می کنند زیرا دسترسی دورتر را فراهم می آورند و حاوی داروی بیشتری هستند. با این حال، ملین های شیاف برای سالمندان معمولا بی خطر هستند و می توانند برای مدت طولانی تری با عوارض جانبی کمتر استفاده شوند. گلیسرین گرچه جامد است اما به سرعت در داخل راست روده جذب می شود و مدفوع سخت را روان سازی می کند.

مهم است که بیمارن از تنقیه و شیاف به طور همزمان استفاده نکنند مگر اینکه توسط پزشک تجویز شده باشد. گرچه تنقیه زیاد انجام شود می تواند به روده بزرگ آسیب برساند. شیاف ها به طور کلی توسط بدن جذب نمی شوند، اما باعث تحریک رکتوم می شوند و این خود می تواند منجر به مشکلاتی شوند. اگر ناحیه رکتوم اغلب با شیاف تحریک شود، دفع مدفوع بدون محرک اضافی ممکن است دشوار شود. این می تواند منجر به وابستگی به ملین های شیاف شود.

هم شیاف و هم تنقیه ممکن است برای موارد مختلف استفاده شود. از همان نوع کیسه و دستگاه نازلی که برای تسکین یبوست استفاده می شود؛ ممکن است برای شستشوی واژن برای دفع عفونت ها هم استفاده شود. شیاف ها می توانند حاوی انواع مختلفی از داروها باشند و ممکن است برای درمان برخی بیماری ها یا شرایط دیگر استتفاده شوند.

اگر علائم یبوست ادامه پیدا کند یا بدتر شود، بیماران باید مصرف همه داروها را قطع کرده و با پزشک مشورت کنند. در بیشتر موراد، شیاف ها به غیر از ناراحتی خفیف بلافاصله بعد از قرار دادن، علامتی ندارند.  تنقیه ممکن است باعث گرفتگی خفیف شکم و اصرار شدید برای تخلیه روده داشته باشد. اگر یبوست همراه با گرفتگی شدید شکمی، خون در مدفوع، حالت تهوع، استفراغ یا تب باشد، هیچ یک از این دو درمان نباید استفاده شوند.

بسیاری از مردم اصطلاح تنقیه و شیاف را به جای یکدیگر استفاده می کنند. آنها می توانند کاربردها و نتایج مشابهی داشته باشند، اما متفاوت عمل می کنند. درک تفاوت شیاف و تنقیه به شما کمک می کند تا راه حل مناسب را انتخاب کنید.

تنقیه مایع را به رکتوم شما وارد می کند تا روده شما را تحریک کند. آنها اغلب برای از بین بردن یبوست استفاده می شوند.

شیاف قرص یا پلاگینی است که وارد رکتوم، مجرای ادرار یا واژن می شود. با گرمای بدن شما ذوب می شود و داروی موجود را به کل سیستم بدن شما می رساند.

• بیشتر بخوانید: آیا سالمندان بیشتر در معرض خطر ابتلا به ایلئوس قرار دارند؟ علل، تشخیص، درمان انسداد روده

تنقیه برای بزرگسالان

تنقیه در دو نوع پاکسازی و احتباس وجود دارد. تنقیه پاکسازی ماده ای را به داخل روده وارد می کند که حرکات روده را تحریک می کند. این بیشتر برای کمک به افرادی است که نمی توانند از شر یبوست نجات پیدا کنند.

متخصصان پزشکی می توانند تنقیه احتباسی را تجویز کنند. به عنوان مثال، پروکتوکلیز راهی برای آبرسانی مجدد به افرادی است که نمی توانند از درمان داخل وریدی استفاده کنند. تنقیه های احتباسی معمولاً حدود 15 دقیقه قبل از شستشو در سیستم شما می مانند. این دوره زمان کافی برای ورود ویتامین ها، مواد معدنی یا دارو به سیستم شما را تضمین می کند.

نحوه تجویز تنقیه

با رعایت دقیق دستورالعمل ها می توانید در خانه خودتان را تنقیه انجام دهید. با این حال، به شدت مراقب باشید و مطمئن شوید که از ابزارهای جدید و استریل شده استفاده می کنید، در غیر این صورت باکتری های مضر را وارد روده خود می کنید.

شیاف ها می توانند حاوی انواع مختلفی از داروها باشند و ممکن است برای درمان مجموعه ای از بیماری ها مانند یبوست و عفونت استفاده شوند.

قبل از اینکه خود را تنقیه کنید تا حد امکان استراحت کنید. دستورالعمل ها را دنبال کنید و به آرامی حرکت کنید تا از آسیب به رکتوم یا روده بزرگ جلوگیری کنید. اگر آن را به درستی انجام دهید، هیچ دردی احساس نخواهید کرد – فقط کمی ناراحتی جزئی تا اجابت مزاج خواهید داشت.

عوارض جانبی احتمالی تنقیه

افرادی که یبوست را تجربه می کنند می توانند از تنقیه برای تقویت حرکت روده استفاده کنند. سایر افراد متوجه می شوند که تنقیه به دفع سموم از سیستم آنها کمک می کند، اگرچه هیچ مدرک پزشکی برای حمایت از این موضوع وجود ندارد. صرف نظر از دلایلی که برای استفاده از تنقیه دارید، نمی خواهید این کار را اغلب انجام دهید.

استفاده از تنقیه باعث اختلال در سیستم بدن شما می شود. شما مواد جدیدی را به بدن خود وارد می کنید، سلامت روده خود را مختل می کنید و برنامه معمولی حرکت روده خود را کنار می گذارید.

برخی از محلول‌های تنقیه شامل موادی هستند که روده‌های شما را تحریک می‌کنند تا حرکت را تقویت کنند. این روش در اعتدال شدید مؤثر است، اما برخی از محتویات اسیدی در صورت استفاده زیاد از آنها می تواند به روده شما آسیب برساند.

• بیشتر بخوانید: کیسه استومی چیست؟ مراقبت از سالمندان دارای کیسه استومی

نحوه استفاده از شیاف برای سالمندان

قبل از قرار دادن شیاف برای سالمندان باید سعی کنید روده خود را به طور کامل تخلیه کنید. این مرحله تضمین می کند که قبل از نیاز به اجابت مزاج، زمان بیشتری برای جذب دارو خواهید داشت. اگر قبل از قرار دادن شیاف مدفوع نکنید ، تحریک ممکن است باعث دفع مدفوع و از دست دادن دارو شود.

می توانید یک روان کننده به شیاف اضافه کنید تا آن را به آرامی وارد کنید. روان کننده تاثیر منفی بر تحویل دارو نخواهد داشت. پای خود را روی یک صندلی قرار دهید یا به پهلو دراز بکشید تا شیاف را به آرامی وارد روده کنید. حداقل 15 دقیقه ثابت بمانید تا زمان حل شدن داشته باشید.

عوارض جانبی احتمالی شیاف برای سالمندان

شیاف ها قرار نیست اغلب استفاده شوند، بنابراین عوارض جانبی کمتری وجود دارد. با این حال، باید بدانید که اگر پس از قرار دادن شیاف خیلی سریع حرکت کنید، ممکن است مقداری از دارو نشت کند تاثیر کامل را دریافت نکنید. همچنین ممکن است هنگام قرار دادن شیاف برای سالمندان سوزش تجربه شود.

کدام یک را باید انتخاب کنیم؟ شیاف یا تنقیه؟

تصمیم گیری بین تنقیه یا شیاف یک انتخاب شخصی است. ممکن است با یکی نسبت به دیگری راحت تر باشید. به خاطر داشته باشید که اگر یبوست را درمان می کنید، می توانید از هر دو گزینه استفاده کنید. اما همیشه بهتر است که قبل از استفاده با پزشک خود مشورت کنید. متخصصان می توانند به شما توصیه کنند که کدام گزینه برای شما بهتر است.

منابع: healthline و thehealthboard

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]