نحوه تزریق انسولین به سالمندان دیابتی

در این مقاله قصد داریم در مورد نحوه تزریق انسولین به سالمندان دیابتی صحبت کنیم. انسولین هورمونی است که به سلول ها کمک می کند از گلوکز (قند) برای انرژی استفاده کنند. این به عنوان یک “کلید” عمل می کند و به قند اجازه می دهد از خون به داخل سلول برود. در دیابت نوع 1، بدن انسولین نمی سازد. در دیابت نوع 2، بدن به درستی از انسولین استفاده نمی کند، که می تواند منجر به عدم توانایی لوزالمعده در تولید انسولین کافی – یا بسته به پیشرفت بیماری – انسولین برای رفع نیازهای بدن شود.

دیابت معمولاً با رژیم غذایی و ورزش کنترل می شود و در صورت نیاز داروها از جمله انسولین به آن اضافه می شود. اگر سالمند شما دیابت نوع 1 دارد، تزریق انسولین مادام العمر ضروری است. این ممکن است در ابتدا دشوار به نظر برسد، اما شما می توانید با حمایت پزشک خود، عزم راسخ و کمی تمرین یاد بگیرید که انسولین را با موفقیت تجویز کنید.

برای تزریق انسولین، باید سرنگ مناسب را با مقدار مناسب انسولین پر کنید، تصمیم بگیرید کجا تزریق کنید و بدانید که چگونه تزریق کنید.

آماده شدن برای تزریق انسولین

نام و دوز هر دارویی که باید تزریق کنید را بدانید. نوع انسولین باید با نوع سرنگ مطابقت داشته باشد:

انسولین استاندارد حاوی 100 واحد در 1 میلی لیتر است. این انسولین U-100 نیز نامیده می شود. اکثر سرنگ های انسولین برای دادن انسولین U-100 به شما علامت گذاری شده اند. هر بریدگی کوچک روی یک سرنگ استاندارد انسولین 1 میلی لیتر یا 1 واحد انسولین است.

انسولین های غلیظ تری مانند U-500 و U-300 هم در دسترس هستند. از آنجایی که یافتن سرنگ های U-500 ممکن است دشوار باشد، ممکن است پزشک  شما دستورالعمل هایی را برای استفاده از انسولین U-500 با سرنگ های U-100 به شما ارائه دهد. سرنگ های انسولین با انسولین غلیظ در حال حاضر به طور گسترده در دسترس هستند. انسولین غلیظ را با هیچ انسولین دیگری مخلوط یا رقیق نکنید.

برخی از انواع انسولین را می توان در یک سرنگ با یکدیگر مخلوط کرد، اما بسیاری از آنها را نمی توان مخلوط کرد. در این مورد با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. برخی از انسولین ها اگر با انسولین های دیگر مخلوط شوند، اثری ندارند.

اگر در دیدن علائم روی سرنگ مشکل دارید، با پزشک  یا CDE خود صحبت کنید. ذره‌بین‌هایی در دسترس هستند که روی سرنگ شما بسته می‌شوند تا علائم را راحت‌تر ببینید.

بسیاری از انواع انسولین در یک سیستم تزریقی به نام قلم انسولین عرضه می شوند. از پزشک  خود بپرسید که آیا قلم انسولین برای شما خوب است یا خیر.

سایر نکات کلی:

• همیشه سعی کنید از همان برندها و انواع لوازم استفاده کنید.
• از انسولین تاریخ مصرف گذشته استفاده نکنید.
• انسولین باید در دمای اتاق قرارداده شود. اگر آن را در یخچال یا کیسه کولر نگهداری کرده اید، 30 دقیقه قبل از تزریق آن را خارج کنید. پس از شروع استفاده از یک ویال انسولین، می توان آن را به مدت 28 روز در دمای اتاق نگه داشت.
• لوازم خود را جمع آوری کنید: انسولین، سوزن، سرنگ، دستمال مرطوب الکلی، و ظرفی برای سوزن ها و سرنگ های استفاده شده.

مکان هایی که انسولین تزریق می کنید ممکن است به نوع سرنگ یا قلم انسولین از پیش پر شده ای که استفاده می کنید بستگی داشته باشد. هر بار که انسولین تزریق می کنید، این محل های تزریق روی پوست شما باید چرخانده شوند.

شما می‌توانید انسولین را به روش‌های مختلف، با استفاده از سرنگ، قلم‌های پلاستیکی انسولین از پیش پر شده یا با وسیله‌ای به نام پمپ انسولین مصرف کنید. بسته به آن روش زایمان، ممکن است نقاط مختلف بدن خود را بچرخانید تا بهترین نیازهای خود را در زندگی با دیابت برآورده کنید.

• بیشتر بخوانید: فواید، عوارض و طریقه مصرف قرص گلی بنکلامید برای سالمندان دیابتی

راه های مختلفی برای مصرف انسولین وجود دارد که شامل سرنگ، قلم انسولین، پمپ انسولین و جت انژکتور می شود. پزشک به شما کمک می کند تا تصمیم بگیرید کدام روش برای شما بهترین است. سرنگ ها همچنان یک روش رایج برای تحویل انسولین هستند. آنها کم هزینه ترین گزینه هستند و اکثر شرکت های بیمه آنها را پوشش می دهند.

محل تزریق انسولین

انسولین به صورت زیر جلدی تزریق می شود که به معنای داخل لایه چربی زیر پوست است. در این نوع تزریق از یک سوزن کوتاه برای تزریق انسولین به لایه چربی بین پوست و عضله استفاده می شود.

انسولین باید به بافت چربی درست زیر پوست شما تزریق شود. اگر انسولین را عمیق‌تر به عضله‌تان تزریق کنید، بدنتان آن را خیلی سریع جذب می‌کند، ممکن است طولانی‌تر نباشد و تزریق معمولاً دردناک‌تر است. این می تواند منجر به کاهش سطح گلوکز خون شود.

افرادی که روزانه انسولین مصرف می کنند باید محل تزریق خود را بچرخانند. این مهم است زیرا استفاده از همان نقطه در طول زمان می تواند باعث لیپودیستروفی شود. در این شرایط، چربی یا تجزیه می شود یا در زیر پوست تجمع می یابد و باعث ایجاد توده یا فرورفتگی می شود که در جذب انسولین اختلال ایجاد می کند.

می توانید به نواحی مختلف شکم خود بچرخانید و محل های تزریق را حدود یک اینچ از هم دور نگه دارید. یا می توانید انسولین را به سایر قسمت های بدن از جمله ران، بازو و باسن تزریق کنید.

شکم

محل ترجیحی برای تزریق انسولین شکم شماست. انسولین در آنجا سریعتر و قابل پیش بینی تر جذب می شود و دسترسی به این قسمت از بدن شما نیز آسان است. محلی را بین پایین دنده ها و ناحیه شرمگاهی انتخاب کنید و از ناحیه 2 اینچی اطراف ناف خود فاصله بگیرید.

همچنین باید از نواحی اطراف جای زخم، خال یا لکه های پوستی خودداری کنید. اینها می توانند در نحوه جذب انسولین توسط بدن شما اختلال ایجاد کنند. همچنین از شر رگ های خونی شکسته و رگ های واریسی دوری کنید.

ران

می توانید تزریق را در نواحی بالایی و بیرونی ران خود، حدود 4 اینچ از بالای ساق پا و 4 اینچ از زانو به بالا تزریق کنید.

بازو

از ناحیه چربی در پشت بازو، بین شانه و آرنج خود استفاده کنید. در قسمت بالایی بازوها از قسمت گوشتی کنار و پشت بازوها استفاده کنید. از عضله در شانه اجتناب کنید. به اندازه سه تا چهار انگشت از آرنج فاصله بگیرید.

قسمت بیرونی باسن را تزریق کنید.

نحوه تزریق انسولین

قبل از تزریق انسولین حتما کیفیت آن را بررسی کنید. اگر در یخچال بود، اجازه دهید انسولین شما به دمای اتاق برسد. اگر انسولین کدر است، محتویات را با چرخاندن ویال بین دستان خود برای چند ثانیه مخلوط کنید. مراقب باشید ویال را تکان ندهید. انسولین کوتاه اثر که با انسولین دیگر مخلوط نشده است نباید کدر باشد. از انسولین دانه دار، غلیظ یا تغییر رنگ استفاده نکنید.

برای تزریق ایمن و مناسب مراحل زیر را دنبال کنید:

 مرحله 1

وسایل را جمع آوری کنید:

• ویال دارو
• سوزن و سرنگ
• پدهای الکلی
• گاز پانسمان
• بانداژ
• محفظه مقاوم در برابر سوراخ شدن برای دفع صحیح سوزن و سرنگ

ابتدا دست های خود را کاملا با صابون و آب گرم بشویید. حتما پشت دست ها، بین انگشتان و زیر ناخن هایتان را بشویید. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری توصیه می‌ شود که 20 ثانیه زمان لازم است.

مرحله 2

سرنگ را به صورت عمودی نگه دارید (با سوزن در بالا) و پیستون را به سمت پایین بکشید تا نوک پیستون به اندازه دوزی که قصد تزریق دارید برسد.

مرحله 3

درپوش ها را از ویال و سوزن انسولین بردارید. اگر قبلاً از این ویال استفاده کرده اید، درپوش بالای آن را با یک سواب الکلی پاک کنید.

مرحله 4

سوزن را به درپوش فشار دهید و پیستون را به سمت پایین فشار دهید تا هوای سرنگ به داخل بطری برود. هوا جایگزین مقدار انسولینی است که شما خارج می کنید.

مرحله 5

با نگه داشتن سوزن در ویال، ویال را وارونه کنید. پیستون را به سمت پایین بکشید تا قسمت بالای پیستون سیاه به دوز صحیح روی سرنگ برسد.

مرحله 6

اگر حباب هایی در سرنگ وجود دارد، به آرامی روی آن ضربه بزنید تا حباب ها به سمت بالا بروند. سرنگ را فشار دهید تا حباب ها دوباره داخل ویال آزاد شوند. دوباره پیستون را پایین بکشید تا به دوز صحیح برسید.

مرحله 7

ویال انسولین را پایین بگذارید و سرنگ را مانند یک دارت نگه دارید و انگشت خود را از پیستون جدا کنید.

مرحله 8

محل تزریق را با یک پد الکلی پاک کنید. قبل از وارد کردن سوزن، اجازه دهید چند دقیقه در هوا خشک شود.

مرحله 9

برای جلوگیری از تزریق به عضله، قسمت 1 تا 2 اینچی پوست را به آرامی نیشگون بگیرید. سوزن را با زاویه 90 درجه وارد کنید. پیستون را تا انتها فشار دهید و 10 ثانیه صبر کنید. با سوزن های کوچکتر، ممکن است به فرآیند نیشگون گرفتن نیاز نباشد.

مرحله 10

بلافاصله پس از فشار دادن پیستون و برداشتن سوزن، پوست گیر کرده را آزاد کنید. محل تزریق را مالش ندهید. ممکن است بعد از تزریق متوجه خونریزی جزئی شوید. در این صورت، با گاز به ناحیه مورد نظر فشار کمی وارد کنید و در صورت لزوم آن را با باند بپوشانید.

مرحله 11

سوزن و سرنگ استفاده شده را در ظرف مقاوم در برابر سوراخ شدن قرار دهید.

نحوه نگهداری از انسولین

از داروساز خود بپرسید که چگونه باید انسولین خود را نگهداری کنید تا خراب  نشود. هرگز انسولین را در فریزر قرار ندهید. در روزهای گرم آن را در ماشین خود نگهداری نکنید.

برای تزریق راحت تر و موثرتر، نکات زیر را دنبال کنید:

• می توانید قبل از استفاده از الکل، پوست خود را با یک تکه یخ برای چند دقیقه بی حس کنید.
• هنگام استفاده از سواب الکلی، قبل از تزریق به خودتان صبر کنید تا الکل خشک شود. ممکن است کمتر نیش بزند.
• از تزریق در ریشه موهای بدن خودداری کنید.
• از پزشک خود بخواهید نموداری برای پیگیری محل های تزریق شما ارائه دهد.

دور انداختن سوزن ها، سرنگ ها و لانست ها

بر اساس گزارش آژانس حفاظت از محیط زیست، در جهان، مردم سالانه بیش از 3 میلیارد سوزن و سرنگ استفاده می کنند. این محصولات برای افراد دیگر خطرناک هستند و باید به درستی دور ریخته شوند.

هنگام خرید سرنگ انسولین باید به چند نکته توجه داشت.

• سرنگ های انسولین یکبار مصرف هستند و برای یک بار مصرف در نظر گرفته شده اند. این به اطمینان از استریل بودن سوزن ها کمک می کند تا از خطر عفونت ناشی از سوزن های استفاده شده جلوگیری شود.
• همچنین مهم است که محل های تزریق را بچرخانید تا از لیپو هیپرتروفی یا رسوب غیرطبیعی چربی در زیر پوست جلوگیری شود. این یک عارضه شایع با تزریق روزانه انسولین است.
• انسولین به صورت تزریق زیر جلدی – یا درست زیر پوست – تزریق می‌شود، بنابراین سوزن وارد ماهیچه نمی‌شود، که می‌تواند بر سطح قند خون شما تأثیر بگذارد.
• بهترین اندازه سرنگ برای شما بستگی به دوز انسولین شما دارد. از آنجایی که دوز انسولین شما ممکن است تغییر کند، بسته به سطح قند خون شما افزایش یا کاهش یابد، ممکن است برای تنظیم دوز در صورت نیاز به چندین اندازه سرنگ نیاز داشته باشید.
• خود سوزن های انسولین نیز در اندازه ها و ضخامت های مختلفی وجود دارند.

اندازه سرنگ های انسولین چیست؟

سرنگ های انسولین در اندازه های مختلف برای ارائه دوزهای مختلف انسولین وجود دارند.

خطوط اعداد در یک سرنگ انسولین که بر حسب میلی لیتر (mL) اندازه گیری می شود، نشان دهنده موارد زیر است:

سرنگ های 0.3 میلی لیتری برای دوزهای انسولین زیر 30 واحد انسولین هستند و در فواصل 1/2 واحد یا 1 واحد شماره گذاری می شوند.

سرنگ های 0.5 میلی لیتری برای 30 تا 50 واحد انسولین هستند و در فواصل 1 واحدی شماره گذاری می شوند.

1.0 – میلی لیتر برای دوزهای بیش از 50 واحد انسولین است و در هر بازه 2 واحد شماره گذاری می شود.

 اندازه بشکه میزان انسولین سرنگ را تعیین می‌کند و سوزن‌سنج ضخامت سوزن را تعیین می‌کند. سوزن‌های نازک‌تر ممکن است برای برخی افراد برای تزریق راحت‌تر باشد.

 طول یک سوزن تعیین می کند که تا چه اندازه به داخل پوست شما نفوذ کند. سوزن های انسولین فقط باید درست زیر پوست شما برود و داخل ماهیچه ها نباشد. سوزن های کوتاه تر برای جلوگیری از وارد شدن به عضله ایمن تر هستند.

چگونه می دانید از چه اندازه سرنگ انسولین استفاده کنید؟

سرنگ های انسولین در اندازه های مختلف با گزینه های مختلف طول سوزن عرضه می شوند.

• اندازه صحیح به دوز انسولین و سطح راحتی شما با اندازه سوزن بستگی دارد. مهم است که اندازه صحیح را انتخاب کنید تا دوز کامل انسولین را در یک بار تزریق کنید و از اشتباه در دوز استفاده از سرنگ اشتباه جلوگیری کنید.
• اگر دوزهای متفاوتی در روز بدهید، ممکن است به چندین سرنگ نیاز داشته باشید. به عنوان مثال، 35 واحد در صبح و 10 واحد در شب به این معنی است که شما به یک سرنگ 0.3 میلی لیتری و یک سرنگ 0.5 میلی لیتری برای هر دوز نیاز دارید.
• اگر نیاز به تنظیم روزانه دوز بر اساس سطح قند خون شما باشد، سرنگ‌ها انعطاف‌پذیری بیشتری دارند.
• اگر دوز مصرفی شما نزدیک به حداکثر ظرفیت سرنگ است، ممکن است بخواهید اندازه آن را افزایش دهید تا از مشکل در کار با سرنگ جلوگیری کنید.

در مورد تزریق انسولین پایه

انسولین پایه معمولاً در طول روز بین وعده های غذایی و در طول شب تولید می شود.

گلوکز (قند خون) زمانی که شما در حالت ناشتا هستید یا بعد از غذا هستید توسط کبد ساخته و آزاد می شود. انسولین پایه به سلول های بدن اجازه می دهد تا از این گلوکز برای انرژی استفاده کنند و سطح قند خون را در محدوده طبیعی نگه دارند.

سالمندان و افراد مبتلا به دیابت نوع 2 ممکن است انسولین کافی یا  کلا انسولین تولید نکنند. آنها اغلب از مصرف انسولین طولانی اثر، که عملکرد انسولین پایه را تقلید می کند، سود می برند.

اگر برای مدیریت دیابت نوع 2 از تزریق انسولین طولانی اثر استفاده می کنید، روال های خاصی وجود دارد که باید آنها را دنبال کنید تا این انسولین به بهترین نحو عمل کند.

 نکته 1: یک برنامه خواب داشته باشید

هدف از انسولین پایه حفظ سطح قند خون ثابت در طول دوره های ناشتا است. در حالت ایده آل، انسولین پایه باید حداکثر 30 میلی گرم در دسی لیتر (mg/dL) تغییر ایجاد کند که سطح قند خون ثابت باشد و در محدوده هدف شما در طول زمان خواب باشد. به همین دلیل است که ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به احتمال زیاد به شما توصیه می کند که انسولین پایه را در شب، ترجیحاً قبل از خواب تزریق کنید.

توصیه می شود که سالمندان تزریق را در یک زمان منظم انجام دهند. ثابت نگه داشتن ساعات خواب به شما و پزشکتان کمک می کند تا عملکرد انسولین در بدنتان را هنگام خواب و در طول روز کنترل کنید. این امر ضروری است تا بتوانید پنجره زمانی کارکرد انسولین را پیش بینی کنید.

نکته 2: قلم در مقابل سرنگ

انسولین طولانی اثر به شکل مایع موجود است و تنها راه ورود آن به بدن تزریق آن است. دو راه برای تزریق انسولین به بدن وجود دارد: سرنگ و قلم.

 سرنگ

 سرنگ ها با توجه به مقدار انسولین و اندازه سوزن متفاوت هستند. آنها از پلاستیک ساخته شده اند و پس از یک بار استفاده باید دور انداخته شوند.

به طور سنتی، سوزن های مورد استفاده در انسولین درمانی 12.7 میلی متر (میلی متر) طول داشتند. تحقیقات اخیر منبع معتبر نشان می دهد که سوزن های کوچکتر 8 میلی متری، 6 میلی متری و 4 میلی متری صرف نظر از توده بدن به همان اندازه موثر هستند. این بدان معناست که تزریق انسولین نسبت به گذشته درد کمتری دارد

اگر از سرنگ استفاده می کنید، قبل از تزریق از ایجاد حباب در داخل سرنگ خودداری کنید. در حالی که حباب‌های سرنگ مضر نیستند، اما می‌توانند باعث کم‌دوز شوند. با انگشت خود روی کنار سرنگ کلیک کنید تا حباب ها ناپدید شوند.

انسولین طولانی اثر نباید با انواع دیگر انسولین مخلوط شود مگر اینکه:

شما مستقیماً توسط پزشک خود دستور داده اید که این کار را انجام دهید

شما در حال حاضر انواع انسولین را با هم مخلوط می کنید و یک رژیم ثابت دارید

قلم های انسولین

قلم های انسولین یک کارتریج از پیش پر شده دارند که حاوی انسولین است. سوزن ها نازک و کوتاه هستند. این کمی راحتی را فراهم می کند، زیرا برای جلوگیری از تزریق به عضلات، نیازی به فشار دادن پوست در محل تزریق نیست.

اگر از قلم انسولین استفاده می کنید، از قلم هایی که حاوی توده های شناور در داخل کارتریج هستند اجتناب کنید. یک کارتریج انسولین را می توان در عرض دو تا چهار هفته بدون یخچال استفاده کرد، بنابراین همیشه قبل از استفاده از قلم، تاریخ انقضا را بررسی کنید.

نکته 3: خود نظارت کنید

همیشه سطح قند خون خود را بررسی کنید تا بتوانید بفهمید و پیگیری کنید که چگونه برخی چیزها بر آنها تأثیر می گذارد: مثلاً ورزش، انواع مختلف غذا و زمان مصرف وعده های غذایی. این همچنین به شما کمک می کند تا سطح قند خون خود را در طول روز بر اساس فعالیت های خود پیش بینی کنید.

با نظارت صحیح و منظم خود می توانید از تجربه عوارض جانبی سطح بسیار پایین یا بسیار بالا قند خون جلوگیری کنید. خود نظارتی همچنین به شما کمک می کند تا در مورد دوز انسولین خود تصمیم درستی بگیرید.

نکته 4: محل تزریق را بچرخانید

محل تزریق انسولین می تواند تاثیر زیادی بر درمان و سطح قند خون شما داشته باشد. وقتی انسولین در نواحی مختلف بدن تزریق می‌شود، با سرعت‌های متفاوتی وارد جریان خون می‌شود. تزریق انسولین در صورتی که در شکم تزریق شود سریع‌ترین و زمانی که در ران یا باسن تزریق شود کندتر است.

اکثر افراد مبتلا به دیابت انسولین طولانی اثر را در شکم تزریق می کنند زیرا آنها فقط یک یا دو بار در روز نیاز دارند. اطمینان حاصل کنید که از ناحیه اطراف ناف خودداری کنید و هر بار دقیقاً در همان محل تزریق نکنید.

تزریق مکرر انسولین در همان ناحیه می تواند باعث ایجاد توده های سفت شود. این به عنوان لیپو هیپرتروفی شناخته می شود. این توده های سخت به دلیل وجود رسوبات چربی ایجاد می شوند. در دراز مدت، آنها می توانند سرعت جذب انسولین را تغییر دهند.

نکته 5: همیشه با متخصص غدد خود مشورت کنید

دوزهای پایه انسولین استاندارد نیستند. آنها به سطح قند خون شما بستگی دارند. مطمئن شوید که با متخصص غدد خود کار می کنید تا بفهمید چه دوزی از انسولین پایه برای شما مناسب است.

برای یک دوز خاص، اگر سطح گلوکز خون شما از زمان خواب تا بیدار شدن در محدوده 30 میلی گرم در دسی لیتر باشد، دوز شما به احتمال زیاد خوب است.

اگر سطح گلوکز شما بیش از این مقدار افزایش یابد، باید با پزشک خود صحبت کنید تا دوز خود را افزایش دهید. سپس باید آزمایش را تکرار کنید تا سطح قند خون خود را کنترل کنید.

اگر گلوکز قبل از خواب شما بسیار بالا است، ممکن است لازم باشد این دوز انسولین یا یکی از دوزهای دارویی خود را در زمان غذا تنظیم کنید.

شما باید به تنظیم و همچنین تکرار آزمایشات قند خون خود ادامه دهید تا زمانی که سطح قند خون شما در شب یا در طول دوره های ناشتا به طور معقولی ثابت شود.

نکته 6: می‌توانید از سوزن‌ها دوباره استفاده کنید، اما…

بسیاری از افرادی که دیابت دارند برای صرفه جویی در هزینه از سوزن های خود مجددا استفاده می کنند. اگرچه این کار خطراتی را به همراه دارد و توصیه نمی شود، اما به طور کلی تا حدی قابل قبول در نظر گرفته می شود – به خصوص اگر فقط برای استفاده شخصی باشد. هرگز سوزن مشترک نکنید.

اگر قصد استفاده مجدد از سوزن ها و لانست ها را دارید، مطمئن شوید که پوشش را روی دستگاه لانست و سرنگ قرار داده اید. سعی نکنید سوزن را بازیابی کنید، زیرا می توانید خودتان را فشار دهید. همچنین، سوزن را با الکل تمیز نکنید، زیرا می تواند پوشش سیلیکونی سوزن را از بین ببرد.

سوزن را پس از پنج بار استفاده، یا اگر خم شده است یا به چیزی غیر از پوست شما برخورد کرده است، دور بیندازید. وقتی سوزن ها را از بین می برید، مطمئن شوید که آنها را در یک ظرف پلاستیکی بزرگ و سخت که به درستی برچسب گذاری می کنید قرار دهید. این ظرف را طبق دستورالعمل های بهداشتی محل زندگی خود دور بیندازید.

نکته 7: سبک زندگی سالم را حفظ کنید

با پذیرش یک سبک زندگی سالم، حساسیت بدن خود به انسولین را بهبود بخشید. ورزش زیاد و خوردن وعده های غذایی منظم به پزشک کمک می کند تا با استفاده از انسولین درمانی پایه، یک رژیم مدیریت دیابت ثابت ایجاد کند.

ورزش منظم یا انجام سایر فعالیت های بدنی می تواند به جلوگیری از افزایش شدید سطح قند خون  سالمند شما کمک کند. اگرسالمند فقط به صورت پراکنده ورزش می کند، تعیین اینکه بدن سالمند شما چگونه به تنظیم انسولین مورد نیاز سالمند شما پاسخ می دهد دشوار است.

در همین حال، خوردن وعده‌های غذایی متعادل به طور منظم می‌تواند به حفظ قند خون ثابت و جلوگیری از افزایش سرعت کمک کند.

توسعه روتین تزریق انسولین برای سالمندان بسیار مهم است و رعایت آن به شما کمک می کند در مدیریت سطح قند خون  سالمند خود موفق باشید.

خدمات پرستاری در منزل برای سالمندان دیابتی با تزریق انسولین در مرکز خدمات پرستاری شکوفایی

یکی از خدمات برای سالمندانی که مبتلا به دیابت هستند ، تزریق انسولین است و برای استخدام یک پرستار ماهر شما می توانید از موسسه پرستاری خدماتی شکوفایی پرستار استخدام کنید. پرستار سالمند دیابتی کنترل قند خون فرد سالمند را برعهده دارد . همچنین استفاده از دستگاه و تست قند خون برای سنجش میزان قند خون سالمند دیابتی را برعهده دارد. بنابراین بیماران سالمند دیابتی را می توانید با  خیال راحت به پرستاری که از موسسه ی خدمات شکوفایی استخدام کرده اید بسپارید.