مهمترین مشکلات جنسی در سالمندان چیست و چگونه باید بر آنها غلبه کرد؟ تمایلات جنسی روشی است که ما از نظر جنسی تجربه کرده و ابراز می کنیم. این شامل احساسات، تمایلات، اعمال و هویت است و می تواند انواع مختلفی از لمس یا تحریک فیزیکی را شامل شود. صمیمیت احساس نزدیکی و پیوند در یک رابطه است که می تواند با یا بدون یک جزء فیزیکی رخ دهد. مهمترین مشکلات جنسی در سالمندان و نحوه غلبه بر آنها چیزی است که در این مطلب به آن می پردازیم. افزایش سن تغییراتی را در زندگی به ارمغان می آورد که می تواند فرصت هایی را برای افراد مسن ایجاد کند تا معنای جنسیت و صمیمیت برای آنها را دوباره تعریف کنند. برخی از افراد مسن برای هر دو رابطه جنسی و صمیمی تلاش می کنند، برخی به یکی بدون دیگری راضی هستند و برخی دیگر ممکن است از این نوع ارتباطات اجتناب کنند.
چالش ها و فرصت های رایج مرتبط با سالمندی و رویکرد هایی برای در نظر گرفتن حداکثر استفاده از موقعیت های فردی در این زمینه ها شامل می شود.
چه تغییراتی با افزایش سن انتظار می رود؟
تمایلات جنسی اغلب تحت تأثیر وضعیت عاطفی و فیزیکی فرد قرار می گیرد. احساس شما از لحاظ جسمی ممکن است بر آنچه که می توانید انجام دهید و احساس عاطفی شما ممکن است بر آنچه می خواهید انجام دهید، تأثیر بگذارد.
بسیاری از زوج های مسن‌تر نسبت به زمانی که جوان‌تر بودند، در زندگی جنسی خود رضایت بیشتری پیدا می کنند. آنها ممکن است حواس پرتی کمتری داشته باشند، زمان و حریم خصوصی بیشتری داشته باشند و هیچ نگرانی برای باردار شدن نداشته باشند. آنها همچنین ممکن است بهتر بتوانند آنچه را که می خواهند و نیاز دارند بیان کنند، که می تواند فرصتی برای صمیمیت و ارتباط بیشتر باشد. اما اینجا مسئله مهمترین مشکلات جنسی در سالمندان و نحوه غلبه بر آنها هم مطرح می شود که کم اهمیت نیست.
پیری طبیعی همچنین تغییرات فیزیکی را به همراه دارد که گاهی اوقات می تواند توانایی داشتن و لذت بردن از رابطه جنسی را مختل کند. با افزایش سن، بدن ما تغییر می کند، از جمله وزن، پوست و تون عضلانی. برخی از افراد مسن در بدن پیر خود احساس راحتی نمی کنند. آنها ممکن است نگران باشند که شریک زندگی آنها دیگر آنها را جذاب نبیند. شرایط سلامتی می‌تواند مشکلات جسمی همراه با استرس و نگرانی ایجاد کند که می تواند مانع صمیمیت یا لذت بردن از یک زندگی جنسی کامل شود.
تغییرات جنسی رایج سالمندان
دو تغییر رایجی که افراد مسن تجربه می کنند مربوط به اندام های جنسی است. واژن می تواند کوتاه و باریک شود و دیواره های واژن نازک تر و سفت تر شوند. برای اکثر افراد، روان بودن واژن کمتر خواهد بود و ممکن است زمان بیشتری طول بکشد تا واژن به طور طبیعی خودش را روان کند. این تغییرات می تواند انواع خاصی از فعالیت های جنسی مانند دخول واژینال را دردناک یا کمتر مطلوب کند.
با افزایش سن، ناتوانی جنسی (که به آن اختلال نعوظ یا ED نیز گفته می شود) نیز شایع تر می شود. ED از دست دادن توانایی داشتن و حفظ نعوظ است و نعوظ ممکن است به اندازه قبل محکم یا خوب نباشد. ED اگر هر چند وقت یکبار اتفاق بیفتد مشکلی ایجاد نمی کند، اما اگر اغلب رخ می دهد، با پزشک خود صحبت کنید.
یائسگی تغییر دیگری است که ممکن است بر روابط جنسی و صمیمیت در افراد مسن تأثیر بگذارد. در دوران گذار یائسگی یک زن، که می تواند چند سال طول بکشد و پس از 12 ماه پریود نشدن به پایان برسد، ممکن است علائم مختلفی وجود داشته باشد. اینها می توانند شامل گرگرفتگی، مشکل در رابطه و خواب ماندن و تغییرات خلقی باشند. میل به رابطه جنسی ممکن است افزایش یا کاهش یابد. زنانی که از هورمون درمانی برای درمان گرگرفتگی یا سایر علائم یائسگی استفاده می کنند، ممکن است افزایش قابل توجهی در علاقه و میل جنسی داشته باشند.
چه چیزی باعث مشکلات جنسی در سالمندان می شود؟
برخی از بیماری ها، ناتوانی ها، دارو ها و جراحی ها می توانند بر توانایی شما در داشتن رابطه جنسی و لذت بردن از آن تأثیر بگذارند.
الکل بیش از حد می تواند باعث مشکلات نعوظ در مردان و به تاخیر انداختن ارگاسم در زنان شود.
آرتروز و درد مفاصل ناشی از آرتریت می تواند تماس جنسی را ناخوشایند کند. ورزش، دارو ها و احتمالاً جراحی تعویض مفصل ممکن است به تسکین این درد کمک کند. استراحت، حمام آب گرم و تغییر موقعیت یا زمان فعالیت جنسی می تواند مفید باشد.
درد مزمن می تواند در صمیمیت اختلال ایجاد کند. همچنین می تواند باعث خستگی و کسالت شود و انرژی یا علاقه کمی به رابطه جنسی باقی بگذارد. درد مزمن نباید بخشی از افزایش سن باشد و اغلب قابل درمان است. اما برخی از دارو های ضد درد بر عملکرد جنسی تأثیر می گذارند. در صورت داشتن عوارض جانبی از هر دارویی، همیشه با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.
افراد مبتلا به برخی از اشکال زوال عقل ممکن است علاقه بیشتری به رابطه جنسی و نزدیکی فیزیکی نشان دهند، اما ممکن است نتوانند قضاوت کنند که چه رفتار جنسی مناسب است. افراد مبتلا به زوال عقل شدید ممکن است همسر یا شریک زندگی خود را نشناسند اما همچنان تمایل به تماس جنسی داشته باشند. آنها حتی ممکن است گاهی این کار را با شخص دیگری جستجو کنند. دانستن اینکه چگونه با این وضعیت کنار بیایید می تواند گیج کننده و دشوار باشد. صحبت با پزشک، پرستار یا مددکار اجتماعی با آموزش مراقبت از زوال عقل ممکن است مفید باشد.
عدم علاقه به فعالیت هایی که قبلاً از آن لذت می بردید، مانند صمیمیت و فعالیت جنسی، می تواند از علائم افسردگی باشد. اگر فکر می‌کنید افسرده هستید، با پزشک خود در مورد درمان های احتمالی که بیشتر با میل تداخل نمی کنند، صحبت کنید.
سایر عوامل ایجاد کننده مشکلات جنسی در سالمندان
دیابت یکی از بیماری هایی است که می تواند باعث ED شود. در بیشتر موارد، درمان دارویی می تواند کمک کننده باشد. هنگامی که دیابت به خوبی کنترل نشود، می تواند منجر به عفونت های قارچی شود که می تواند باعث خارش و تحریک شود و رابطه جنسی را ناخوشایند یا نامطلوب کند.
تنگ شدن و سفت شدن رگ ها می تواند رگ های خونی را تغییر دهد تا خون آزادانه جریان نداشته باشد. برای برخی ممکن است برانگیختگی بیشتر طول بکشد و ممکن است داشتن یا حفظ نعوظ دشوار باشد. در نتیجه، این می تواند رسیدن به ارگاسم را دشوار کند. افرادی که دچار حمله قلبی شده اند یا شریک زندگی آنها ممکن است بترسند که رابطه جنسی باعث بروز یک حادثه قلبی عروقی دیگر شود. حتی اگر فعالیت جنسی به طور کلی بی خطر است، همیشه توصیه های پزشک خود را دنبال کنید.
از دست دادن کنترل مثانه یا نشت ادرار با افزایش سن بیشتر شایع است. فشار اضافی بر روی شکم در حین رابطه جنسی می تواند باعث نشت ادرار شود. با تغییر وضعیت یا تخلیه مثانه قبل و بعد از رابطه جنسی می توان به این امر کمک کرد. خبر خوب این است که بی اختیاری ممکن است با درمان های پزشکی، آموزش کنترل مثانه و تغییرات رفتاری و سبک زندگی درمان شود.
برخی از دارو ها می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند که در رابطه جنسی اختلال ایجاد می کنند، مانند ED، مشکل در انزال، مشکل در برانگیختگی و ارگاسم، کاهش میل جنسی و خشکی واژن. دارو هایی که می توانند این مشکلات را ایجاد کنند عبارتند از برخی از دارو های فشار خون، آنتی هیستامین ها، دارو های ضد افسردگی و دارو های دیگر بیماری های روانی، آرام بخش ها، دارو های بیماری پارکینسون یا سرطان، سرکوب کننده های اشتها، و دارو های ضد زخم. اگر هر یک از این عوارض جانبی را تجربه کردید، با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا داروی دیگری وجود دارد که بتوانید مصرف کنید.
چه مشکلات دیگری سبب بروز مشکلات جنسی در سالمندان می شود؟
بزرگسالان دارای اضافه وزن یا چاقی در معرض خطر افزایش مشکلات نعوظ هستند.
بیماری پیرونی این اختلالی است که در آن بافت اسکار زیر پوست آلت تناسلی تشکیل می شود و بافت های اطراف را می کشد و باعث خمیدگی یا انحنای آلت، معمولاً در حین نعوظ می شود. انحنای آلت تناسلی می تواند نعوظ را دردناک کند و ممکن است مقاربت جنسی را دردناک، دشوار یا غیرممکن کند. اگر تحت تأثیر بیماری پیرونی هستید، گزینه های درمانی را با پزشک در میان بگذارید.
توانایی رابطه جنسی گاهی اوقات تحت تأثیر سکته مغزی قرار می گیرد. تغییر در وضعیت یا شرایط پزشکی ممکن است به افراد مبتلا به ضعف مداوم یا فلج کمک کند تا رابطه جنسی داشته باشند. برخی از افراد مبتلا به فلج از کمر به پایین هنوز هم می توانند ارگاسم و لذت را تجربه کنند.
هر نوع جراحی می تواند باعث نگرانی شود، و این می تواند زمانی که سینه ها یا نواحی تناسلی درگیر هستند، مانند جراحی های ذکر شده در زیر، نگران‌کننده‌تر باشد. بیشتر افراد می توانند به زندگی جنسی که قبل از جراحی از آن لذت می بردند بازگردند. برای برخی، این نوع جراحی ها حتی ممکن است به آنها کمک کند تا گزینه های زندگی جنسی خود را افزایش دهند.
هیسترکتومی جراحی است که برای برداشتن رحم به دلیل درد، خونریزی، فیبروم یا دلایل دیگر انجام می شود. اغلب، زمانی که فرد مسن تر است، تخمدان ها نیز در طی این روش برداشته می شوند. تصمیم گیری در مورد انجام این جراحی می تواند هم زنان و هم همسرانشان را در مورد زندگی جنسی آینده خود نگران کند. اگر در مورد تغییراتی که ممکن است در هیسترکتومی تجربه کنید نگران هستید، با متخصص زنان یا جراح خود صحبت کنید. همچنین ممکن است بخواهید با افرادی که این روش را انجام داده اند صحبت کنید.
ماستکتومی برداشتن تمام یا بخشی از پستان است که اغلب به دلیل سرطان سینه یا پیشگیری از سرطان است. این جراحی ممکن است باعث شود برخی از افراد علاقه جنسی خود را از دست بدهند، یا ممکن است احساس کمتر خواستنی بودن یا عدم جذابیت داشته باشند.
پروستاتکتومی جراحی است که تمام یا بخشی از پروستات را برداشته می شود، معمولاً به دلیل سرطان یا بزرگ شدن پروستات. ممکن است باعث بی اختیاری ادرار یا ED شود. اگر به این عمل نیاز دارید، قبل از جراحی در مورد نگرانی های خود با پزشک خود صحبت کنید.
آیا آنقدر پیر هستید که نگران رابطه جنسی ایمن نباشید؟
سن شما را از بیماری های مقاربتی (STDs) محافظت نمی کند. افراد مسنی که از نظر جنسی فعال هستند ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری هایی از جمله سیفلیس، سوزاک، عفونت کلامیدیا، تبخال تناسلی، هپاتیت B، زگیل تناسلی و تریکومونازیس باشند.
افرادی که از نظر جنسی فعال هستند، صرف نظر از سنشان، ممکن است در معرض خطر ابتلا به HIV، ویروسی که باعث ایدز می شود، باشند. در واقع، تعداد افراد مسن مبتلا به HIV/AIDS در حال افزایش است. اگر شما یا شریک زندگیتان بیش از یک شریک جنسی داشته باشید، در صورت داشتن رابطه جنسی محافظت نشده، یا اگر شما یا شریک زندگیتان سوزن مشترک داشته باشید، در معرض خطر ابتلا به HIV/AIDS هستید.
برای محافظت از خود، همیشه در حین رابطه جنسی مقعدی یا واژینال از کاندوم استفاده کنید و در حین رابطه جنسی دهانی از سد دندانی یا سایر روش های مانع استفاده کنید.
با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد راه های محافظت از خود در برابر بیماری های مقاربتی و عفونت ها در طول معاینات منظم خود و در صورت داشتن هر گونه نگرانی بین ویزیت ها صحبت کنید. به یاد داشته باشید، شما هرگز آنقدر پیر نیستید که در معرض خطر قرار نگیرید.
آمار های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) نشان داده است که بزرگسالان بالای 50 سال به طور مداوم حدود نیمی از جمعیت مبتلایان به HIV تشخیص داده شده در ایالات متحده را تشکیل می دهند. از آنجایی که سن هیچ فردی را در برابر بیماری های مقاربتی محافظت نمی کند، ضروری است که افراد مسن و مراقبان آنها خود را در مورد خطرات بیماری های مقاربتی آموزش دهند.
عوامل موثر در افزایش بیماری های مقاربتی در افراد مسن
روند های جدید در پزشکی راه حل هایی را برای اختلال نعوظ ارائه کرده است. این دارو ها مردان بیشتری را قادر می سازد تا در طول سال های پیری خود به فعالیت جنسی بپردازند. با توجه به CDC، موارد STD در بزرگسالان بالای 50 سال در دهه 2000 به طور قابل توجهی نسبت به میانگین در همین گروه سنی ثبت شده در دهه 1990 افزایش یافته است.همچنین افراد مسن کمتر احتمال دارد که خود را در معرض خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی بدانند. بسیاری از افراد مسن ممکن است در دوران جوانی آموزش رسمی جنسی ایمن را دریافت نکرده باشند. آموزش جنسی ایمن و پیشگیری از STD در دهه 1980 زمانی که HIV/AIDS کشف شد رایج شد. در طی آن دوره زمانی، بسیاری از سالمندان فعلی متاهل و میانسال بودند و ممکن است فرصتی برای دریافت همان آموزش دریافت شده توسط بزرگسالان جوان در آن زمان نداشته باشند. بدون این آموزش، افراد مسن ممکن است مزایای سلامتی درگیر شدن در رابطه جنسی ایمن و محافظت شده را حتی بدون نگرانی از بارداری متوجه نشوند.
نگرانی برای بزرگسالان مسن مبتلا به STD
برخی از افراد مسن ممکن است خجالت بکشند که از پزشک بخواهند برای بیماری های مقاربتی آزمایش شوند. به همین دلیل، احتمال کمتری دارد که در مراحل اولیه بیماری STD تشخیص داده شوند و نمی توانند از دارو های موجود برای درمان در مراحل اولیه بهره مند شوند. بسیاری از بیماری های مقاربتی علائمی ندارند، بنابراین بسیاری از افراد مسن نیز تا زمانی که آسیب جدی و احتمالاً دائمی رخ ندهد، متوجه نمی شوند که آلوده هستند. این معمولا در مورد HIV/AIDS در افراد مسن رخ می دهد. پزشکان همچنین ممکن است علائم اولیه عفونت HIV – خستگی، ضعف و تغییرات حافظه – را به عنوان علائم پیری یا بیماری دیگر به اشتباه تشخیص دهند. خود افراد مسن نیز ممکن است به همین دلیل این علائم را نادیده بگیرند. با این حال، افراد مسن‌تری که مبتلا به ایدز تشخیص داده شده‌اند، طبق CDC، میزان مرگ و میر بالاتری دارند، که احتمالاً به دلیل مشکلات پیچیده‌ای مانند بیماری قلبی، دیابت یا پیری سیستم ایمنی است، بنابراین تشخیص دقیق آن ها در اسرع وقت بسیار مهم است.
تمایلات جنسی و آنچه در مورد مشکلات جنسی در سالمندان باید بدانید
تغییرات فیزیکی طبیعی که با افزایش سن رخ می دهد می تواند لذت جنسی را برای شما دشوار کند. با این حال، مردان و زنان ممکن است تغییرات متفاوتی را تجربه کنند. با این حال، وقتی صحبت از تمایلات جنسی به میان می آید، این بدان معنا نیست که همسالان شما فعالیت جنسی خود را کاهش می دهند. بر اساس مطالعه طولی در مورد پیری، 60 درصد از مردان بین 70 تا 80 سال از نظر جنسی فعال هستند و 34 درصد از زنان در همان گروه سنی از نظر جنسی فعال هستند.
علاوه بر این، یک مطالعه توسط کمیسیون ملی پیری نشان داد که زنان بالای 70 سال رابطه جنسی را رضایت‌بخش‌تر از آنها در 40 سالگی می دانند.
اگر شما هر یک از تغییرات زیر را تجربه می کنید – یا شریک زندگی شما در حال تجربه است – اگر می خواهید زندگی جنسی خود را ادامه دهید یا بهبود بخشید، راه حل هایی وجود دارد.
تغییرات در زنان: برخی از زنان ممکن است متوجه شوند واژن آنها کمتر از گذشته چرب شده است. این می تواند به دلیل نازک شدن و باریک شدن دیواره های واژن باشد که با افزایش سن اتفاق می افتد. یک روان کننده مبتنی بر آب می تواند به این مشکل کمک کند. اگر متوجه شدید که با وجود اقدامات خانگی همچنان این مشکل رایج جنسی را تجربه می کنید، با پزشک خود صحبت کنید.
تغییرات در مردان: برای برخی از مردان، ناتوانی جنسی می تواند با افزایش سن به یک مشکل تبدیل شود. برای بسیاری از مردان، این مشکل گاهی اوقات اتفاق می افتد، اما اگر به طور مکرر اتفاق می افتد، با پزشک خود صحبت کنید.
علائم STD که سالمندان باید بدانند
علائم کلامیدیا:
- احساس سوزش هنگام ادرار کردن
- ترشح از آلت تناسلی یا واژن
- در مردان: درد یا سوزش در اطراف دهانه مجرای ادرار یا درد یا تورم در یک یا هر دو بیضه
- در زنان: درد هنگام مقاربت
علائم سوزاک:
- ممکن است در اوایل علائم خفیف ایجاد کند یا اصلاً علائمی نداشته باشد
- در مردان: درد همراه با ادرار و/یا ترشح از آلت تناسلی
- در زنان: درد همراه با ادرار و/یا ترشح از واژن. لکه بینی یا خونریزی نیز ممکن است
علائم سیفلیس:
- زخمی در ناحیه تناسلی، دهان یا لب که در عرض 3 تا 12 هفته بهبود می یابد
- گاهی اوقات یک غده لنفاوی متورم در نزدیکی محل زخم
- تب، از دست دادن اشتها، حالت تهوع و خستگی در 12 هفته پس از ظهور زخم شروع می شود.
- بثورات پوستی بدون خارش روی دست یا پا
درمان STD در سالمندان
درمان بزرگسالان بالای 65 سال برای بیماری های مقاربتی ممکن است نیاز به ملاحظات خاصی در مورد وضعیت سلامت عمومی فرد و دارو های فعلی داشته باشد. به طور کلی آنتی بیوتیک ها می توانند این عفونت ها را درمان کنند. همچنین باید به شرکای جنسی خود اطلاع دهید تا بتوانند با پزشک خود مشورت کنند. معمولاً شرکای هر کسی که به کلامیدیا، سوزاک یا سیفلیس مبتلا می‌شود، حتی اگر علائمی از خود نشان نداده باشد، نیاز به درمان دارند. بسیاری از افراد مبتلا به کلامیدیا پس از مصرف آنتی بیوتیک دچار عفونت مجدد می شوند. از پزشک خود بپرسید که آیا باید بعد از سه ماه مجدداً آزمایش شوید تا مطمئن شوید که عاری از عفونت هستید.
افراد مسن لزوما نباید از صمیمیت فیزیکی صرفاً برای جلوگیری از ابتلا به بیماری اجتناب کنند، حتی اگر پرهیز از رابطه جنسی مطمئن ترین راه برای جلوگیری از عفونت است. اگر قصد دارید رابطه جنسی جدیدی را آغاز کنید، این راهکارها را برای پیشگیری از STD امتحان کنید:
از برقراری روابط جنسی با چندین شریک جنسی خودداری کنید، زیرا این امر خطر ابتلا به STD را افزایش می دهد.
در مورد برنامه های خود با پزشک یا متخصص زنان خود گفتگوی صریح داشته باشید. پزشک می تواند سلامت جنسی فعلی شما را ارزیابی کند.
منابع: benrose؛ kendalathome، healthgrades و nia.nih
بدون دیدگاه