تاثیر بازی بر رشد کودک، سلامت، و سعادت کودکان

تاثیر بازی بر رشد کودک، سلامت، و سعادت کودکان

تاثیر بازی بر رشد کودک، سلامت، و سعادت کودکان – چرا بازی کردن برای کودکان مهم است؟ بازی به فعالیتی گفته می‌شود که آزادانه انتخاب شود، به طور ذاتی برانگیخته شود، و به طور شخصی هدایت شود. بازی کردن فعالیتی جدی نیست، اما شخصی که مشغول به بازی کردن است مشتاقانه جذب بازی می شود.  

برای کمک به رشد کودک پرستار کودک می خواید: باما تماس بگیرید تماس فوری با شکوفایی

 هدف خاصی در بازی وجود ندارد مگر خود بازی. بازی رفتار خاصی  نیست، ولی شامل هر گونه فعالیتی است که چهار چوب ذهنی شیطنت آمیز داشته باشد.

 (براون)، روانپزشکی است که عقیده دارد، بازی کردن پایه و اساس همه، هنرها،  بازیها، کتاب ها، ورزش ها، فیلها، مدها، سرگرمی ها، و آنچه ما تمدن می نامیم، است( براون ۲۰۰۹).

تاثیر بازی بر رشد کودک، سلامت، و سعادت کودکان

تاثیر بازی بر رشد کودک، سلامت، و سعادت کودکان

برایان اسمیت که نظریه پرداز بازی است، اظهار  میکند، که نقطه مقابل بازی کردن، کار کردن نیست بلکه  افسردگی است.

همه انواع بازی ها، از دوران نوزادی تا دوران بزرگسالی نقش اساسی در روند رشد کودکان دارند. بازی، لنزی است که کودکان از طریق آن می توانند زندگی خود و دیگران را تجربه کنند.

چنانچه کودکان از بازی کردن محروم شوند، هم در کوتاه مدت و هم در بلندمدت دچار رنجش میشوند. حمایت بزرگسالان و ایجاد بستری مناسب برای بازی کردن کودکان به حد کافی، و فراهم آوردن وسایل بازی برای کودکان باعث می شود تا آنها بهترین شانس را داشته باشند تا  در اینده به افراد سالم، شاد، و مفید در جامعه تبدیل شوند.

تاثیر بازی بر رشد کودک و مغز کودکان

رفتاری که در بسیاری از گونه‌های جانوری مشاهده می‌شود، باید مزایای  تکاملی داشته باشد، در غیر این صورت از« گزینش طبیعی» حذف خواهد شد.

تاثیر بازی بر رشد کودک، سلامت، و سعادت کودکان

تاثیر بازی بر رشد کودک، سلامت، و سعادت کودکان

مزایای بازی کردن چه چیزهایی هستند؟

 بازی، رشد و تکامل مغز را افزایش میدهد. ارتباطات عصبی جدیدی را بنا میکند و فرد بازی کننده را باهوش‌تر می‌کند.

 توانایی درک کودک از وضعیت عاطفی دیگران را افزایش میدهد و سازگاری او با شرایط متغیر را بهبود می بخشد.

 بازی باعث رشد سریع مغز می شود، از آنجایکه مغز  بزرگسالان هم توانایی یادگیری و رشد مدارهای عصبی را  دارا می باشد، آنها هم می‌توانند به بازی کردن بپردازند. برایان اسمیت، نظریه پرداز بازی، معتقد است که کودکان در بدو تولد با نورون های عصبی عظیمی که ظرفیت‌ آنها بیش از حد است متولد می شوند،و چنانچه این نورونها مورد استفاده قرار نگیرند، از بین می روند.

هنگامی که کودکان در حال بازی کردن هستند، پایه های عصب شناختی خویش را گسترش می‌دهند و این امر توانایی حل مسئله،زبان، و خلاقیت آنها را ممکن می سازد. آنها همچنین در حین بازی یاد می‌گیرند که چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنند.

فوائد بازی کردن کودکان

چگونه بدن و ماهیچه هایشان را تحت کنترل خود قرار دهند، و چگونه در مورد مفاهیم انتزاعی فکر کنند. کودکان از طریق بازی کردن می‌آموزند که چگونه یاد بگیرند .

آنچه کودکان بواسطه بازی کردن می اموزند، اطلاعات  خاصی نیست، بلکه یک مجموعه ذهنی کلی به سمت حل مسئله است که شامل خیالبافی و هم انعطاف پذیری است.

کودکان ذره ذره رفتارها را با هم ترکیب می کنند تا  راه حل های جدیدی برای مشکلات بیابند و این نیازمند بازسازی فکر و عمل آنهاست.

 کودکانی که با بازی کردن برانگیخته نشده اند و فرصت های کمی برای کاوش و جستجو در محیط پیرامون خود داشته اند قادر نیستند تا ارتباطات عصبی خود وگذرگاهی  که برای یادگیری اتی انها لازم است را بطور کامل به هم متصل کنند( اسمیت ۱۹۹۷).

 ما در بازی کردن می توانیم موقعیت هایی را تجسم کنیم که حتی هرگز قبلا با آنها مواجه نشده ایم و از این موقعیت ها ،چیزهایی  جدیدی یاد بگیریم.

تاثیر بازی بر رشد کودک، سلامت، و سعادت کودکان

تاثیر بازی بر رشد کودک، سلامت، و سعادت کودکان

 جک پانکسپ، دانشمند علوم عصب شناسی به این نتیجه دست یافت که بازی کردن باعث تولید پروتئینی در قشر پیشین مغز می‌شود  که مسئولیت سازماندهی، کنترل، و برنامه ریزی آینده را بر عهده دارد.

در یک تحقیق که در آن حیوانات هر روز به مدت 2ساعت با اشیایی بازی می کردند، در نهایت تغییراتی در وزن و بهره وری  مغز انها مشاهده شد.

بازی کردن، فایده های فوری و آنی دارد

بازی کردن، فایده های فوری و آنی دارد. مثلاً باعث بهبود عملکرد قلب و عروق می شود.

 فایده های بلندمدت هم دارد که شامل حس خوب اخلاق مداری می باشد. مقاله هایی در انجمن روانشناختی آمریکا به بررسی تاثیرات مثبت بازی کردن پرداخته بودند.

  متعارف ترین نظریه این است که  کودکان به بازی کردن در مهارتهای می‌پردازند  که در بزرگسالی به آنها نیازمندند. اما برخی از متفکران معتقدند که بازی کردن چیزی بیش از این است.

از تاثیرات فوری بازی کردن، بهبود عملکرد  قلب و عروق و متعادل سازی دقیق مهارت های حرکتی است. از تاثیرات بلند مدت بازی هم، آماده سازی کودکان برای مواجه شدن با امور غیرمنتظره و تقویت حس اخلاق مداری آنهاست.

 اما چگونگی تاثیر بازی بر رشد کودک تحقق می یابد؟

 انجام یک بازی موفقیت‌آمیز، نیازمند« هوش عاطفی» است تا هیجانات و اهداف طرف مقابل درک شود. بازی کردن به  کودکان، انصاف و اعتدال را می آموزد. یادگیری درستی و انصاف از بازی اجتماعی سالم، آغاز می شود.( ازار ۲۰۰۲).

 دکتر(آری براون) متخصص اطفال تاکید می کند که بازی های برنامه ریزی نشده ،بهترین شیوه برای بر  انگیختن رشد کودکان هستند.

زمانی که نوزادان با اسباب بازی هایشان بازی می کنند( بازی های طراحی نشده)، مشغول یادگیری شیوه های حل مسئله، تفکر خلاق، تکامل قدرت استدلال، و مهارت های حرکتی خود هستند.

بازی های اختیاری همچنین به کودکان می‌آموزد که  چگونه خودشان را سرگرم کنند که این خود مسلما مهارت ارزشمندی است( آکادمی متخصصان کودک آمریکا، ۲۰۱۱).

 بازی و تکامل کودکان

 بازی در رشد و تکامل کودکان امری ضروری است زیرا در سلامت شناختی، جسمانی ،اجتماعی و عاطفی کودکان و نوجوانان نقش مهمی دارد.

تاثیر بازی بر رشد کودک، سلامت، و سعادت کودکان

تاثیر بازی بر رشد کودک، سلامت، و سعادت کودکان

بازی کردن برای والدین نیز فرصتی فراهم می آورد تا کاملاً درگیر کودکان خود شوند. علیرغم مزایای حاصله از بازی کردن کودکان و والدین،  مدت زمان بازی  بین انها به طور چشمگیری کاهش پیدا کرده است.

کودکان نسل امروز نسبت به نسل گذشته، از حمایت کمتری برای بازی کردن برخوردار هستند، و این تا حدودی به خاطر سبک زندگی شتابزده، تغییرات در ساختار خانواده ها، توجه  فزاینده به  تحصیلات و فعالیت های گوناگون است.

 فایده های بازی کردن کودکان در زندگی چیست؟

 بر طبق گفته های فرد دونالدس، متخصص درمانگر،  به کودکانی که اجازه داده شده تا منابع بازی خود را افزایش دهند، فایده های زیادی نصیبشان می‌شوند. 

بازی باعث رشد و تکامل خلاقیت و تجسم کودکان شده و  توانایی های بالقوه  انها را به حداکثرمی رساند. بازی کردن باعث شادی کودکان می شود که خود برای عزت نفس و سلامت آنها ضروری است.

 فایده های عاطفی- رفتاری بازی کردن:

  • کاهش ترس، اضطراب، استرس و کج خلقی
  • ایجاد  خوشی و شادی، صمیمیت، عزت نفس و تسلط
  • بهبود انعطاف پذیری عاطفی و  انتقاد پذیری
  • افزایش آرامش، قدرت تحمل، سازگاری و توانایی کنارآمدن با تغییرات
  • التیام رنجش های احساسی
تاثیر بازی بر رشد کودک، سلامت، و سعادت کودکان

تاثیر بازی بر رشد کودک، سلامت، و سعادت کودکان

فایده های اجتماعی بازی کردن:

  • افزایش همدلی، دلسوزی، و اشتراک گذاری
  • دادن حق انتخاب
  • پایه ریزی ارتباطات بر اساس مشمول سازی و نه محروم سازی
  • تقویت مهارت های غیر کلامی
  • افزایش توجه و وابستگی

 فایده های فیزیکی بازی کردن:

  • ایجاداحساسات مثبت که باعث بهبود عملکرد سیستم ایمنی و قلب و عروق می شود
  • کاهش استرس، خستگی،آسیبها و افسردگی
  • افزایش جنب و جوش ،چابکی،  هماهنگی، تعادل، انعطاف پذیری و بهبود کاوشگری حرکتی

 نتایج به دست آورده از یافته های بیش از ۴۰ تحقیق نشان میدهد که:

 بازی به طور قابل ملاحظه‌ای با تفکر حل مسئله خلاق، رفتار اشتراکی، تفکر منطقی، نمره ها ی هوش، و محبوبیت گروه های هم سن و سال مرتبط است.

 بازی کردن با افزایش سازگاری، تقویت زبان و کاهش مشکلات اجتماعی و عاطفی، رشد اولیه کودکان را از ۳۳ درصد به ۶۷ درصد افزایش می دهد( فیشر ۱۹۹۲).

 همانطور که ژان پیاژه ، زیست شناسی تکاملی اشاره کرده بود، ما می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که هم خوشحالی ها، امور خوشایند و ناخوشایند در زندگی کودک بر سر عروسک های او خالی می شود(پیاژه  ۱۹۶۲).

 نقش اسباب بازی

تاثیر بازی بر رشد کودک، سلامت، و سعادت کودکان

تاثیر بازی بر رشد کودک، سلامت، و سعادت کودکان

 کودکان می توانند برای مدت طولانی با اسباب بازی هایشان مشغول به بازی کردن شوند .

هنگامی که آنها، اشیا و وسایل مناسب در  اختیار داشته باشند، می توانند برای مدت طولانی به آن مشغول شوند. بر طبق تحقیقاتی که در خانه انجام گرفته، قدرتمندترین  عاملهایی که در دوران نوزادی و پیش دبستانی کودکان با رشد شناختی آنها مرتبط است ، وسایل بازی و کیفیت ارتباط  مادر با کودک است.

 در دسترس بودن وسایل و امکانات بازی در دوران نوزادی با اندازهIQV سه سالگی کودک در ارتباط است. کودکانی که به طیف وسیعی از اسباب بازی ها دسترسی دارند،صرفنظر از جنسیت، نژاد و طبقه اجتماعی آنها، به بالاترین سطح عملکرد  عقلانی می رسند.(تراولی ۱۹۸۵، ۱۹۷۵).

 در یک تحقیق به کودکان پیش دبستانی  اجازه  دسترسی به اسباب‌بازی‌هایی به منظور انجام بازی های اجتماعی داده شد و در نتیجه  تعامل اجتماعی آنها افزایش یافت( دریسکل ۲۰۰۹).

 به وفور مشخص شده که بازی کردن نقش مهمی در سلامت و رشد کودکان ایفا میکند.

 اما علیرغم این موضوع که بازی کردن برای کودکان بسیار مفید است، فرصت ها و ترغیب کودکان به انجام  بازیهای ازاد  به طور فزاینده ای، کاهش یافته است. کارشناسان رشد کودک و متخصصان آموزشی  به شدت خواهان گنجاندن بازی در آموزش های اولیه کودکان هستند (الکیند۲۰۰۷، فیشر ۲۰۱۱).

  آنچه شما در مدت یک ساعت بازی کردن از یک شخص کشف می‌کنید خیلی بیش از یک سال مکالمه با آن فرد است. ( افلاطون)

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *