در این مقاله قصد داریم در مورد حرف ها و رفتارهای غلطی که نباید با کودک انجام دهید صحبت کنیم. این سوالی است که احتمالاً همه ما بعد از یک روز خشن خصوصاً از خود پرسیده ایم : “آیا من پدر یا مادر بدی هستم؟”
این واقعیت که شما نگران این هستید که آیا والدین خوبی هستید و انتخاب های درستی دارید، نشانه خوبی است که یعنی در واقع پدر یا مادر بدی نیستید.
ما نگران تأثیرات طولانی مدت انتخاب های خود هستیم، خصوصاً وقتی صحبت از تعاملات منفی با فرزندانمان باشد.
هر پدر و مادری لحظاتی را که خونسردی خود را از دست داده اند، تجربه کرده اند. این کاملاً طبیعی است.
آزار جسمی، غفلت، سوء استفاده عاطفی و سو استفاده جنسی جدی ترین و آسیب زننده ترین ویژگی های رفتاری است که اکثر ما با والد بد بودن، برابر می دانیم. اینها مواردی است که باید بلافاصله با کمک تخصصی رفع شود.
اما فراتر از کودک آزاری و بی توجهی، مواردی نیز وجود دارد که والدین ممکن است انجام دهند یا بگویند، که می تواند حتی ناخواسته منجر به پیامدهای نامطلوب برای کودک شود. ارزیابی صادقانه از شیوه فرزندپروری همیشه کار ساده ای نیست. به همین دلیل مهم است که ابتدا رفتار را از شخص، جدا کنید.
اینکه بخواهید خود یا شخص دیگری را “پدر و مادر بد” بنامید چیزی نیست که بخواهید بر اساس تفاوت عقاید یا سبک فرزندپروری به آن بپردازید. همچنین مهم است که تشخیص دهیم بین داشتن یک لحظه بد و یک پدر و مادر بد بودن،تفاوت وجود دارد.
تأثیرات فرزند پروری بد چیست؟
کودکان بدون والدین مثبت بیشتر در معرض مشکلات روابط خود، افسردگی، اضطراب و پرخاشگری دیگر نتایج منفی هستند.
اثرات زیر نتیجه الگوی مداوم رفتار منفی است. آن زمان که به خاطر شکستن لیوان قهوه مورد علاقه خود به کودک نوپای خود فریاد زده اید، همان الگوی ثابت انتقاد یا خشونت فیزیکی نیست.
پدر و مادر بودن از نظر احساسی چالش برانگیز است. این همچنین یک مسئولیت عظیم است که نیاز به صبر، سازگاری، عشق، عطوفت و درک دارد.
به یاد داشته باشید که هرچه می خواهید یاد می گیرید و هر روز فرصتی برای شروع تازه است. با ابزارهای مناسب و با صبر و شکیبایی برای فرزندانمان – و خودمان – همه ما می توانیم والد مورد انتظار خود باشیم.
فراموش نکنید که همه ما به پشتیبانی نیاز داریم – بعضی روزها بیشتر از روزهای دیگر. اگر احساس فشار یا استرس بیش از حد دارید، از دوستان، همکاران، خانواده یا متخصصان بهداشت روان که به آنها اعتماد دارید، کمک، راهنمایی و مشاوره بگیرید.
اگر فرزندان خود را دوست دارید و می خواهید به آنها کمک کنید تا به یک فرد بزرگسال با ثبات، متفکر ، سازنده و دوست داشتنی تبدیل شوند ، در ادامه رفتار های غلطی که نباید با کودک انجام دهید یا به او بگویید، برای شما آورده شده است.
رفتار های غلطی که نباید با کودک انجام دهید
1- نادیده گرفتن مغز آنها
مغز آنها همه کارهایی را که انجام می دهند کنترل می کند – نحوه تفکر، رفتار و عمل آنها با دیگران. وقتی مغز آنها درست کار می کند، درست کار می کنند. وقتی آنها در مغز خود مشکل دارند، در زندگی خود نیز دچار مشکل می شوند. و اگر آنها در زندگی خود مشکلی دارند، شما در زندگی خود دچار مشکل می شوید. فناوری تصویربرداری از مغز به نام SPECT سلامت مغز را نشان می دهد.
2- به ندرت اوقات با کیفیتی را با آنها سپری می کنید
روابط به زمان خاصی نیاز دارند. موثر ترین تمرینی که می توانید انجام دهید این است که روزانه 20 دقیقه وقت با کیفیت با کودک خود بگذرانید – گوش دادن به آنها و انجام کاری که می خواهند انجام دهند (منطقی).
3- شنونده ضعیف
وقتی بچه های شما می خواهند با شما صحبت کنند، بیش از آنها صحبت نکنید. یاد بگیرید که یک شنونده فعال باشید. بگذارید آنها حرف خود را بگویند و سپس آنچه را شنیده اید تکرار کنند تا بدانند که آنها را شنیده اید.
4- استفاده کردن از القاب منفی یکی از رفتارهای غلطی که نباید با کودک انجام دهید
به فرزندتان نگویید، “تو آدم بدجنس و خرابکاری هستی.” این کار مفیدی نیست و آنها این نام ها و لقب های منفی را درونی می کنند و شروع به باور آنها می کنند.
5- بیش از حد به آنها آسان گرفتن
اجازه دادن به فرزندتان برای هر کاری که می خواهد انجام دهد ممکن است در لحظه او را “خوشحال” کند، اما در طولانی مدت می تواند مضر باشد. کودکان به مرزهای مشخصی نیاز دارند. کودکانی که بیشترین مشکلات روانی را دارند، معمولاً والدینی دارند که برای آنها حد و مرزی قائل نشده اند. محکم اما مهربان باشید.
6- عدم توانایی نظارت بر آنها یکی از رفتارهای غلطی که نباید با کودک انجام دهید
لوب های پیشانی مغز انسان – که در برنامه ریزی، قضاوت و کنترل ضربات و اتفاقات نقش دارند – تا حدود 25 سالگی کاملاً رشد نکرده اند. شما باید تا قبل از رشد مغز آنها، لوب های پیشانی فرزندان خود باشید. این به این معنی است که بررسی کنید بچه های شما چه کاری انجام می دهند و با چه کسی این کار را انجام می دهند. این به معنای والدین هلی کوپتر بودن نیست، بلکه به این معنی است که از آنها مراقبت می کنید.
7- همانطور که می گویم انجام دهید، نه مانند آنچه که من انجام می دهم
اگر الگوی ضعیفی باشید، بچه های شما این کار را می کنند و از شما پیروی می کنند. اگر بگویید، “سبزیجات خود را بخورید” اما خودتان دائماً آب نبات یا چیپس سیب زمینی می خورید، آنها احتمالاً غذاهایی را كه می بینند شما می خورید، انتخاب می كنند.
8- فقط متوجه شوید که آنها چه اشتباهی انجام می دهند (منفی بودن)
سعی کنید به کودکان خود هنگام تمیز کردن اتاق، اتمام تکالیف یا مسواک زدن، توجه کنید؛ نه فقط وقتی کار اشتباهی انجام می دهند.
9- نادیده گرفتن مسائل بهداشت روان آنان
به طور متوسط، 11 سال از زمان بروز علائم بیماری روانی در کودکان تا ارزیابی اول طول می کشد. این اشتباه است، مبارزه با علائم ADD / ADHD یا اضطراب و افسردگی می تواند بر توانایی آنها در موفقیت در مدرسه، دوستی و زندگی تأثیر منفی بگذارد.
10- نادیده گرفتن بهداشت روان خودتان از رفتارهای غلطی که نباید با کودک انجام دهید
اگر از یک بیماری روانی رنج می برید – چه PTSD، چه اختلال دو قطبی یا چیز دیگری – این می تواند فرزندان شما را ویران کند. این جمله را به خاطر بسپارید : “ابتدا ماسک اکسیژن خود را قرار دهید.” شما باید از خود مراقبت کنید و بهترین نسخه از خود باشید تا بهترین والدین باشید.
با بزرگ شدن کودکان، تأثیر پذیری و گیرایی آنها بیشتر می شود. آنچه ما به آنها می گوییم، در زندگی آنها تاثیر می گذارد؛ خواه برای چند ماه یا حتی یک عمر باشد. بنابراین مهم است همیشه مراقب آنچه که به فرزندانمان می گوییم باشیم تا اطمینان حاصل کنیم هرگز از سخنان ما، آسیبی نخواهند دید.
نحوه گفتگوی ما با فرزندان بر نحوه نگاه آنها به جهان و خودشان تأثیر می گذارد. بنابراین منطقی است که باید با آنها سالم صحبت کنیم تا به رشد آنها کمک کنیم و احساس حمایت و محبوبیت کنیم.
حرف های اشتباهی که نباید به کودک بگوییم
1- گریه نکن
تذکر به کودکان، برای جلوگیری از گریه باعث می شود که احساس کنند اشتباه می کنند و نباید احساساتشان را بروز دهند.شما اساساً احساسات آنها را بی اعتبار می کنید.
درعوض، سعی کنید بگویید: “چه اتفاقی افتاده؟ چرا گریه می کنی؟” – و نه به روشی خصمانه.
در این صورت، فرزند شما تمایل بیشتری برای برقراری ارتباط با احساسات خود دارد و در آینده مشکل را از قبل به شما می گوید.
2- من همه این کار ها را به خاطر شما انجام می دهم
درست است که والدین کارهای زیادی برای فرزندان خود انجام می دهند، اما یادآوری مداوم آن به فرزندان می تواند احساس بار را بیش از عشق داشته باشد.
در عوض، سعی کنید بگویید : “ما کارهایی را برای شما انجام می دهیم زیرا شما را دوست داریم، بنابراین لطفاً … را برای من انجام دهید.”
3- خوب است، اما می توانستی بیشتر تلاش کنی
اولاً ، از هر جمله ای که با “اما” همراه است، باید اجتناب شود زیرا معنی تعریف را از بین می برد. جشن پیروزی های کوچک راهی برای ایجاد انگیزه در کودکان برای انجام مداوم عملکرد خوب است. استفاده از کلمه “اما” به آنها این احساس را می دهد که واقعاً باعث افتخار شما نبوده اند و به اندازه کافی خوب عمل نکرده اند، که مطمئناً بیشتر از منافع، ضرر خواهد داشت.
در عوض، سعی کنید بگویید : “شما خوب عمل کردید و من به شما افتخار می کنم. شرط می بندم که شما بهتر و بهتر خواهید شد!”
4- آن را نخور وگرنه چاق می شوی!
این یک نه بزرگ است. این به کودکان می آموزد که بیش از حد نسبت به بدن خود آگاهی داشته باشند و باعث می شود هم سن و سالان خود را به دلیل خوردن برخی چیزها زیر سوال ببرند. تصویر بدن یک چیز فوق العاده حساس و شخصی است و ایجاد این برداشت از چنین سن باعث آسیب پذیری می شود.
در عوض، سعی کنید بگویید : “من فکر نمی کنم خوردن آن فکر خوبی باشد زیرا برای سلامتی، خیلی خوب نیست.”
5- این مسئله مهمی نیست، بچه نباش
این یکی از بدترین مواردی است که می توانید هنگام ناراحتی کودک خود بگویید. این احساسات آنها را باطل می کند و آنها را از گفتگو صریح با شما بی میل می کند. کودکان باید با برقراری ارتباط با احساسات خود راحت باشند.
درعوض، سعی کنید بگویید : “به من بگو چه احساسی داری و چرا چنین احساسی داری.”
گفتن این جمله به شما کمک می کند کودک خود را درک کنید و در صورت نیاز به صحبت به او بگویید که آنجا هستید.
6- آیا باید صد بار حرفم را تکرار کنم؟
با گفتن این جمله، فقط نشان می دهید که می خواهید نق بزنید و این رفتار شما، درست نیست.
درعوض، سعی کنید بگویید : “من قبلا این را به تو گفته ام، اما آیا می توانی لطفا …”
به این ترتیب باعث می شود كودكان احساس كنند كه باید رعایت كنند و باعث می شود، مجبور نباشید حرف های خود را تکرار کنید.
7- دختران / پسران بزرگ این کار را نمی کنند
یک مثال بسیار متداول در این مورد “دختران / پسران بزرگ گریه نمی کنند” است که معمولاً “گریه فقط مخصوص نوزادان” است. خواه گریه باشد، یا هر چیز دیگری برای این موضوع، بگذارید بچه ها، بچه باشند. اگر موردی وجود دارد که از آن ناراضی هستید، هرگز سن آنها را بهانه نکنید.
در عوض، سعی کنید بگویید : “من فکر نمی کنم انجام این کار ایده خوبی باشد.”
8- این فقط برای پسران / دختران است
محدود کردن دختران و پسران به آنچه می توانند و نمی توانند بر اساس جنسیت خود انجام دهند، به آنها می گوید که روش های خاصی برای رفتار پسران و برخی از رفتارهای دختران وجود دارد و در صورت عدم رعایت آنها، اشتباه است. این کودکان را در محدودیت ها قرار می دهد و آنها با اعتقاد به نقش های سمی جنسیتی جامعه بزرگ می شوند.
9- من از تو ناامید شده ام
این جمله می تواند بسیار آسیب زا باشد. بسیاری از مردم واقعاً بزرگ می شوند و معتقدند که برای خانواده خود ناامید کننده هستند زیرا در طول زندگی خود این موضوع را بی فکر به آنها می گویند.
در عوض سعی کنید بگویید : “من از اقدامات تو راضی نیستم. لطفاً از انجام … در آینده خودداری کن. “
10- بهتر است آنچه می گویم، انجام بدهی
بدون شک، این بیش از هر چیز دیگری شبیه تهدید است. استفاده از ترس برای نظم دادن به کودکان ناسالم است و معمولاً نتیجه معکوس دارد. به سادگی توضیح دهید که چرا دوست دارید کاری انجام شود و احتمال اینکه آنها رعایت شوند وجود دارد.
گاهی اوقات والدین بیش از حد به فرزندان خود کمک می کنند. بزرگسالان نمی توانند زندگی فرزندان خود را برای آنها زندگی کنند. وظیفه ما کمک به آنها برای رشد و به دست آوردن تجربه خود است و مهم است که در این کار زیاده روی نکنیم.
منابع: amenclinics، healthline، news24
بدون دیدگاه