کمک به کودکان دارای اختلالات یادگیری برای موفقیت در زندگی و مدرسه

کمک به کودکان دارای اختلالات یادگیری برای موفقیت در زندگی و مدرسه

 به عنوان والدین یا مراقب کودک ما ملزم به کمک به کودکان دارای اختلالات یادگیری برای موفقیت در زندگی و مدرسه هستیم. اگر تشخیص داده شود که کودک شما دارای اختلالات یادگیری است می توانید به آنها کمک کنید تا اعتماد به نفس شان بالا برود و در زندگی و مدرسه موفق شوند.

همه کودکان به محبت، تشویق و حمایت نیاز دارند و برای کودکانی که اختلالات یادگیری دارند؛ چنین تقویت مثبتی می تواند به آنها کمک کند که با احساس قوی ارزش، اعتماد به نفس و عزم راسخ بالا همراه باشند.

در جستجوی راه هایی برای کمک به کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری، به خاطر داشته باشید که به دنبال راه هایی برای کمک به آنها و البته خودتان هستید. وظیفه شما به عنوان والدین “درمان کردن” اختلالات یادگیری نیست، بلکه دادن ابزارهای اجتماعی  عاطفی به فرزندتان برای مقابله با چالش هاست. در طولانی مدت؛ مواجهه با چالشی مانند اختلال یادگیری و غلبه بر آن می تواند بر رشد قوی تر و انعطاف پذیرتر فرزند شما کمک کند. همیشه به خاطر داشته باشید که نحوه رفتار و پاسخ شما به چالش ها تاثیر زیادی روی فرزندتان دارد. یک نگرش خوب مشکلات مرتبط با اختلالات یادگیری را حل نمی کند، اما می تواند به کودک شما امید و اطمینان دهد که همه چیز می تواند بهبود پیدا کند و در نهایت موفق خواهد شد.

آنچه در این مقاله می خوانید

نکاتی برای مقابله با اختلالات یادگیری کودکان

اختلال یادگیری غیر قابل حل نیست: به خود یادآوری کنید که با موانعی روبرو هستند. شما به عنوان والدین به کودک خود بیاموزید که چگونه با این موانع کنار بیایند و بدون اینکه دلسرد یا تحت فشار قرار بگیرند. اجازه ندهید که آزمون ها، بوروکراسی مدرسه و کاغذبازی های بی پایان شما را از آنچه که واقعا مهم است منحرف کند و آن هم پشتیبانی عاطفی و اخلاقی فرزندتان است. تحقیقات خود را انجام دهید: تحقیقات خود را انجام دهید و از پیشرفت های جدید در برنامه های اختلالات یادگیری، درمان ها و تکنیک های آموزشی مطلع شوید. ممکن است وسوسه شوید که از راه حل های پیشنهاد شده توسط دیگران استفاده کنید، اما شما مهمترین متخصص فرزند ودتان هستید. بنابراین وقتی نوبت به پیدا کردن ابزارهای مورد نیاز برای یادگیری کودکان خود هستید ایت مسئولیت را به عهده بگیرید. مدافع فرزندتان باشید: ممکن است مجبور شوید بارها و بارها صحبت کنید تا کمک ویژه ای برای فرزندتان دریافت کنید. نقش خود را به عنوان والدین فعال بپذیرید و روی مهارت های ارتباطی خود کار کنید. ممکن است گاهی اوقات نامیدکننده باشد، اما با حفظ آرامش، منطقی بودن و در عین حال محکم بودن، می توانید تفاوت بزرگی برای فرزندتان ایجاد کنید. به خاطر داشته باشید که شما روی دیگران تاثیر می گذارید: فرزندتان از شما پیروی خواهد کرد. اگر به چالش های یادگیری با خوش بینی، سخت کوشی و حس شوخ طبعی برخورد کنید، احتمالا فرزندتان دیدگاه شما را با آغوش باز می پذیرد؛ یا حداقل چالش ها را به عنوان یک سرعت گیر می بیند تا یک مانع، انرژی خود را روی یادگیری آنچه که برای فرزندتان مفید است متمرکز کنید و آن را به بهترین شکل ممکن اجرا کنید. روی نقاط قوت تمرکز کنید و نه نقاط ضعف: کودک شمابا اختلال یادگیری تعریف نمی شود. اختلال یادگیری نشان دهنده یکی از نقاط ضعف است اما نقاط قوت بسیار بیشتری وجود دارد. روی استتعدادهای فرزندتان تمرکز کنید، زندگی و برنامه کودک شما نیابد حول محور اختلال یادگیری بچرخد. فعالیت هایی را که در آنها خوب هستند را پرورش دهید و زمان زیادی را به آنها اختصاص دهید. تشخیص اختلال یادگیری: با درک انواع مختلف اختلالات یادگیری و علائم آن، می‌توانید چالش‌های خاصی را که فرزندتان با آن مواجه است مشخص کنید و یک برنامه درمانی مؤثر پیدا کنید.

کمک به کودکان دارای اختلالات یادگیری برای موفقیت در زندگی و مدرسهکمک به کودکان دارای اختلالات یادگیری نکته 1: مسئولیت آموزش فرزندتان را به عهده بگیرید

در این عصر کاهش بودجه بی پایان و مدارس با هزینه های سنگین؛ نقش شما در آموزش فرزندتان مهمتر از همیشه است. عقب نشینی نکنید و اجازه ندهید شخص دیگری مسئولیت فراهم کردن وسایل مورد نیاز کودک شما برای یادگیری را به عهده بگیرد. شما می توانید و باید قش فعالی در تربیت فرزند خود داشته باشید. اگر نیاز آموزشی ثابت شده باشد، مدرسه طبق قانون موظف است یک برنامه آموزشی فردی (IEP) ایجاد کند که برخی از مزایای آموزشی را ارائه دهد، اما نه لزوماً طرحی که پیشرفت دانش‌آموز را به حداکثر برساند. والدینی که بهترین ها را برای فرزندان خود می خواهند ممکن است این استاندارد را ناامید کننده بدانند. درک قوانین آموزش ویژه و دستورالعمل های مدرسه برای خدمات به شما کمک می کند بهترین حمایت را از فرزند خود در مدرسه دریافت کنید. فرزند شما ممکن است واجد شرایط بسیاری از انواع مسکن و خدمات پشتیبانی باشد، اما ممکن است مدرسه خدماتی را ارائه نکند مگر اینکه شما آنها را درخواست کنید.

نکاتی برای برقراری ارتباط با مدرسه فرزندتان

اینکه یک مدافع پر سر و صدا برای فرزندتان باشید می تواند چالش برانگیز باشد. شما به مهارت های ارتباطی و مذاکره برتر و اعتماد به نفس برای دفاع از حق فرزندتان برای آموزش مناسب نیاز دارید. اهداف خود را روشن کنید: قبل از جلسات، آنچه که می خواهید انجام دهید را بنویسید. تصمیم بگیرید که چه چیزی مهمتر است و چه چیزی نیاز به مذاکره دارد. شنونده خوبی باشید: به مسئولان مدرسه اجازه دهید نظرات خود را توضیح دهند. اگر متوجه نمی‌شوید کسی چه می‌گوید، توضیح بخواهید. “منظور شما این است که…” می تواند به شما اطمینان دهد که هر دو طرف متوجه موضوع شده اید. راه حل های جدید ارائه دهید: شما این مزیت را دارید که بخشی از سیستم نیستید و ممکن است ایده های جدیدی داشته باشید. تحقیقات خود را انجام دهید و نمونه هایی از آنچه مدارس دیگر انجام داده اند را بیابید. تمرکز را حفظ کنید: سیستم مدرسه با تعداد زیادی از کودکان سر و کار دارد. شما فقط نگران فرزندتان هستد و به جلسه کمک می کنید تا روی فرزندتان متمرکز بماند. نام فرزندتان را مرتبا ذکر کنید، کلی گویی نکنید و در برابر اصرار به جنگیدن ها مقاومت کنید. آرام و مثبت بمانید: با فرض اینکه همه می خواهند کمک کنند، وارد جلسات شوید. اگر چیزی گفتید که از آن پشیمان هستید، خیی ساده عذرخواهی کنید و سعی کنید به مسیر خود بازگردید. به راحتی تسلیم نشوید: اگر از پاسخ مدرسه راضی نیستید دوباره امتحان کنید.

محدودیت های سیستم مدرسه را بشناسید

گاهی اوقات والدین این اشتباه را مرتکب می شوند که تمام وقت و انرژی خود را در مدرسه به عنوان راه حل اولیه برای اختلال یادگیری فرزندشان صرف می کنند. بهتر است بدانید که وضعیت مدرسه برای فرزشند شما احتمالا هرگز عالی نخواهد بود. مقررات بیش از حد و بودجه محدود به این معناست که خدمات و امکاناتی ه فرزند شما دریافت می کند، ممکن است دقیقا آن چیزی نباشد که شما برای او تصور می کنید و این احتمالا باعث نامیدی، عصبانیت و استرس شما می شود. سعی کنید تشخیص دهید که مدرسه تنها بخشی از راه حل فرزندتان خواهد بود و مقداری استرس را کاهش دهید. نگرش شما (حمایت، تشویق و خوش بینی) ماندگارترین تاثیر را بر فرزندتان خواهد داشت.

کمک به کودکان دارای اختلالات یادگیری نکته 2: نحوه یادگیری فرزندتان را به بهترین شکل مشخص کنید

هر شخصی (چه اختلال در یادگیری داشته باشد و چه نداشته باشد) سبک یادگیری منحصر به فرد خود را دارد. برخی از افراد با مشاهده یا خواندن، برخی دیگر با گوش دادن  برخی دیگر با انجام دادن، بهتر یاد می گیرند. شما می توانید با شناسایی سبک یادگیری اولیه به کودک دارای اختلال یادگیری کمک کنید. هنگامی که شما متوجه شدید کودکتان مطابق با چه سبکی بهتر یاد می گیرد، می توانید اقداماتی را انجام دهید تا مطمئن شوید که نوع یادگیری در کلاس درس و در طول مطالعه در خانه تقویت می شود. لیست زیر به شما کمک می کند تا متوجه شوید فرزندتان از چه طریقی بهتر یاد می گیرد: کمک به کودکان دارای اختلالات یادگیری برای موفقیت در زندگی و مدرسهیادگیری بصری
  • با مشاهده یا خواندن بهتر یاد می گیرد.
  • زمانی که مطلب به جای شفاهی به صورت بصری ارائه و آزمایش می شوند، بهتر یاد گرفته می شوند.
  • از یادداشت ها، نمودارها، نقشه ها و تصاویر استفاده می کنند.
  • ممکن است عاشق کشیدن، خواندن و نوشتن باشند و اغلب در املا خوب هستند.
یادگیری شنیداری
  • با گوش دادن بهتر یاد می گیرند
  • در محیط های آموزشی مبتنی بر سخنرانی و در گزارش ها و آزمون های شفاهی بهتر عمل می کنند.
  • از بحث های کلاس درس، دستورالعمل های گفتاری، گروه های مطالعه استفاده می کنند.
  • ممکن است عاشق موسیقی، زبان و حضور در صحنه باشند.
یادگیری حرکتی
  • با انجام دادن و حرک کردن بهترین ها را یاد می گیرند.
  • وقتی می توانند حرکت کنند، لمس کنند، کاوش کنند بهتر یاد می گیرند.
  • از فعالیت های عملی، کلاس های آزمایشگاهی، وسایل، اسکیت ها و سفرهای میدانی بهره خواهند برد.
  • ممکن است عاشق ورزش، نمایش، رقص، هنرهای رزمی و صنایع دستی باشند.
برای کودکان با یادگیری بصری
  • از کتاب ها، فیلم ها، سیستم ها، وسایل کمک آموزشی بصری و فلش کارت استفاده کنید.
  • یادداشت های دقیق، رنگی یا پر رنگ بنویسید.
  • خطوط کلی، نمودارها و فهرست ها را بسازید.
  • از نقاشی ها و تصاویر ترجیحا رنگی استفاده کنید.
  • در کلاس ها یادداشت برداری کنید.
برای کودکان با یادگیری شنوایی
  • یادداشت ها یا مطالب مطالعه را با صدای بلند بخوانید.
  • از تداعی کلمات و تکرار کلامی برای حفظ کردن استفاده کنید.
  • با دانش آموزان دیگر مطالعه کنید، مسائل را از طریق صحبت کردن حل کنید.
  • به کتاب های ضبط شده روی نوار یا سایر پادکست ها گوش دهید.
  • به سخنرانی ها گوش دهید.
برای کودکان با یادگیری حرکتی
  • آزمایش انجام دهید و به سفرهای علمی بپردازید.
  • از ابزارهای مطالعه مبتنی بر فعالیت، مانند ایفای نقش یا سختن الگو استفاده کنید.
  • در گروه های کوچک مطالعه کنید و به طور منظم استراحت کنید.
  • از بازی های حافظه و فلش کارت استفاده کنید.
  • با پخش موسیقی در پس زمینه مطالعه کنید.

کمک به کودکان دارای اختلالات یادگیری نکته 3: به جای موفقیت در مدرسه به موفقیت در زندگی فکر کنید

موفقیت برای افراد مختلف معنای متفاوتی دارد، اما امیدها و رویاهای شما برای فرزندتان احتمالا فراتر از یک گزارش خوب است. شاید امیدوار باشید که آینده فرزندتان شامل یک شغل رضایت بخش و روابط رضایت بخش، یا یک خانواده شاد و احساس رضایت باشد. نکته این است که موفقیت در زندگی – به جای موفقیت فقط در مدرسه – نه به تحصیلات، بلکه به چیزهایی مانند احساس سالم، تمایل به درخواست و پذیرش کمک، ادامه تلاش علیرغم چالش ها، بستگی دارد. توانایی ایجاد روابط سالم با دیگران و سایر ویژگی های که به آسانی نمی توان با نمره امتحانی بدست آورد را هدف قرار دهید.

شش مهارت برای موفقیت کودکان با اختلالات یادگیری در زندگی

یک مطالعه 20 ساله روی کودکان با اختلالات یادگیری تا سن بزرگسالی انجام شد و از این مطالعه 6 ویژگی موفقیت زندگی که در ادامه توضیح می دهیم شناسایی شد. با تمرکز روی این مهارت ها می توانید به کودکتان کمک کنید تا در زندگی موفق شود:

#1 خودآگاهی و اعتماد به نفس

برای کودکان با اختلالات یادگیری، خودآگاهی (دانش در مورد نقاط قوت، ضعف و استعدادهای ویژه) و اعتماد به نفس بسیار مهم است. کشمکش ها در کلاس می تواند باعث شود کودکان به توانایی های خود شک کنند و نقاط قوت خود را زیر سوال ببرند.
  • از فرزندتان بخواهید نقاط قوت و ضعف خود را لیست کند و در مورد نقاط قوت و ضعفی که نوشته است با فرزندتان صحبت کند.
  • فرزند خود را تشویق کنید تا با بزرگسالان با اختلالات یادگیری صحبت کند و در مورد چالش ها و همچنین نقاط قوت آنها سوال کنند.
  • با کودک خود روی فعالیت هایی کار کنید که در حد توانایی های او هستند. این به ایجاد احساس موفقیت و شایستگی کمک می کند.
  • به فرزند خود کمک کنید تا نقاط قوت و علایق خود را توسعه دهد. احساس اشتیاق و مهارت در یک زمینه ممکن است الهام بخش کار سخت در زمینه های دیگر نیز باشد.

#2 فعال بودن

یک فرد فعال قادر به تصمیم گیری و اقدام برای حل مشکلات یا دستیابی به اهداف است. برای افراد دارای ناتوانی های یادگیری، فعال بودن همچنین شامل حمایت از خود (به عنوان مثال، درخواست یک صندلی در جلوی کلاس) و تمایل به پذیرفتن مسئولیت انتخاب ها می شود.
  • با کودک دارای اختلالات یادگیری خود در مورد حل مسئله صحبت کنید و نحوه برخورد با مشکلات زندگی خود را به اشتراک بگذارید.
  • از فرزندتان بپرسید که چگونه با مشکلات برخورد می کند. مشکلات چه احساسی در آنها ایجاد می کند؟ چگونه تصمیم می گیرند که چه اقدامی انجام دهند؟
  • اگر فرزندتان در انتخاب و اقدام مردد است، سعی کنید موقعیت‌های «ایمن» را برای آزمایش فراهم کنید، مانند انتخاب چیزی که برای شام درست کند یا به راه‌حلی برای تداخلات برنامه ریزی فکر کنید.
  • مشکلات مختلف، تصمیمات احتمالی و نتایج را با فرزندتان در میان بگذارید. از فرزندتان بخواهید خودش تصمیم بگیرد.

#3 پشتکار

پشتکار به معنای انگیزه برای ادامه راه علیرغم چالش ها و شکست ها و انعطاف پذیری برای تغییر برنامه ها در صورت عدم موفقیت است. کودکان (یا بزرگسالان) با ناتوانی های یادگیری ممکن است به دلیل ناتوانی خود نیاز به کار سخت تر و طولانی تر داشته باشند.
  • با فرزندتان در مورد مواقعی صحبت کنید که او پشتکار داشته است – چرا به راه خود ادامه داد؟ داستان هایی را درباره زمانی که با چالش هایی روبرو شده اید و تسلیم نشده اید به اشتراک بگذارید.
  • در مورد معنای ادامه دادن حتی زمانی که کارها آسان نیستند بحث کنید. در مورد پاداش های کار سخت و همچنین فرصت های از دست رفته با تسلیم شدن صحبت کنید.
  • وقتی فرزند شما سخت کار کرده است، اما در رسیدن به هدف خود ناکام بوده است، در مورد احتمالات مختلف برای حرکت رو به جلو صحبت کنید.

#4 توانایی تعیین اهداف

توانایی تعیین اهداف واقع بینانه و دست یافتنی یک مهارت حیاتی برای موفقیت در زندگی است. همچنین شامل انعطاف پذیری برای انطباق و تنظیم اهداف با توجه به شرایط متغیر، محدودیت ها یا چالش ها می شود.
  • به فرزندتان کمک کنید تا چند هدف کوتاه مدت یا بلندمدت شناسایی کند و مراحل و جدول زمانی را برای رسیدن به اهداف یادداشت کند. به طور دوره ای بررسی کنید تا در مورد پیشرفت صحبت کنید و در صورت نیاز تنظیمات را انجام دهید.
  • در مورد اهداف کوتاه مدت و بلندمدت خود با فرزندتان صحبت کنید و همچنین اینکه در هنگام مواجهه با موانع چه می کنید.
  • وقتی فرزندتان به هدفی دست یافت، با او جشن بگیرید. اگر به نظر می رسد رسیدن به اهداف خاصی بسیار دشوار است، در مورد چرایی و چگونگی تنظیم برنامه ها یا اهداف برای امکان پذیر ساختن آنها صحبت کنید.

#5 درک نحوه درخواست کمک

سیستم های پشتیبانی قوی برای افراد دارای ناتوانی های یادگیری کلیدی است. افراد موفق می توانند در مواقعی که به کمک نیاز دارند درخواست کمک کنند و برای حمایت از دیگران کمک بگیرند.
  • به فرزندتان کمک کنید تا روابط خوب را پرورش دهد و ایجاد کند. معنای دوست و خویشاوند خوب بودن را مدل کنید تا فرزندتان بداند کمک و حمایت از دیگران به چه معناست.
  • نحوه درخواست کمک در موقعیت های خانوادگی را به فرزندتان نشان دهید.
  • نمونه هایی از افرادی که به کمک نیاز دارند، نحوه دریافت آن و اینکه چرا درخواست کمک خوب است را به اشتراک بگذارید. سناریوهای نقش آفرینی را که ممکن است به کمک نیاز داشته باشد به کودک خود ارائه دهید.

#6  توانایی کنترل استرس

اگر کودکان دارای اختلالات یادگیری یاد بگیرند که چگونه استرس را تنظیم کنند و خود را آرام کنند، برای غلبه بر چالش ها بسیار مجهزتر خواهند شد.
  • از کلمات برای شناسایی احساسات استفاده کنید و به کودک خود کمک کنید تا احساسات خاص را تشخیص دهد.
  • از کودک خود بپرسید که از چه کلماتی برای توصیف استرس استفاده می کند. آیا کودک شما تشخیص می دهد که چه زمانی احساس استرس می کند؟
  • فرزندتان را تشویق کنید تا فعالیت‌هایی را که به کاهش استرس کمک می‌کنند مانند ورزش، بازی، موسیقی یا نوشتن را شناسایی کند و در آنها شرکت کند.
  • از فرزندتان بخواهید فعالیت ها و موقعیت هایی که باعث ایجاد استرس در او می شود، را توصیف کند. سناریوها را بشکنید و در مورد چگونگی اجتناب از احساسات طاقت فرسا استرس و ناامیدی صحبت کنید.

شناخت استرس در کودکان با اختلالات یادگیری

مهم است که از راه های مختلفی که در آن استرس می تواند ظاهر شود آگاه باشید. ممکن است کودک شما زمانی که تحت استرس است، بسیار متفاوت از شما رفتار کند. برخی از علائم استرس آشکارتر هستند: بی قراری، مشکل در خواب، و نگرانی هایی که رفع نمی شوند. اما برخی از افراد – از جمله کودکان – وقتی استرس دارند کار را رها می کنند، فاصله می گیرند و کنار می کشند. نادیده گرفتن این نشانه ها آسان است، بنابراین مراقب هر رفتار غیرعادی باشید.

کمک به کودکان دارای اختلالات یادگیری نکته 4 : بر عادات سبک زندگی سالم تمرکز کنید

عادات غذا خوردن، خواب و ورزش کودک شما ممکن است حتی مهمتر از آن چیزی باشد که فکر می کنید. اگر کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری درست غذا بخورند و به اندازه کافی بخوابند و ورزش کنند، بهتر می توانند تمرکز کنند، و بهتر کار کنند: ورزش: ورزش نه تنها برای بدن، بلکه برای ذهن نیز مفید است. فعالیت بدنی منظم تفاوت زیادی در خلق و خو، انرژی و وضوح ذهنی ایجاد می کند. فرزندتان را تشویق کنید که بیرون برود، حرکت کند و بازی کند. به جای اینکه فرزندتان را خسته کنید و تکالیف مدرسه را کنار بگذارید، ورزش منظم در واقع به او کمک می کند تا در طول روز هوشیار باشد. ورزش همچنین یک پادزهر عالی برای استرس و ناامیدی است. خواب: اگر کودک شما به خوبی استراحت نکند، در یادگیری با مشکل مواجه خواهد شد. کودکان بیشتر از بزرگسالان به خواب نیاز دارند. به طور متوسط، کودکان پیش دبستانی بین 11 تا 13 ساعت در شب، کودکان راهنمایی حدود 10 تا 11 ساعت و نوجوانان و نوجوانان به 8 و نیم تا 10 ساعت خواب نیاز دارند. شما می توانید با تعیین زمان مشخصی برای خواب، مطمئن شوید که فرزندتان خواب مورد نیاز خود را دارد. نوع نور ساطع شده از صفحه نمایش های الکترونیکی (کامپیوتر، تلویزیون، تلفن و تبلت) باعث بی خوابی می شود. بنابراین شما می توانید با خاموش کردن تمام وسایل الکترونیکی حداقل یک یا دو ساعت قبل از خاموش شدن چراغ به خواب کودکان خود کمک کنید. رژیم غذایی: یک رژیم غذایی سالم و غنی از مواد مغذی به رشد و تکامل کودک شما کمک می کند. رژیم غذایی پر از غلات کامل، میوه ها، سبزیجات و پروتئین بدون چربی به تقویت تمرکز ذهنی کمک می کند. مطمئن شوید که کودک شما روز خود را با یک صبحانه خوب شروع می کند و بیش از چهار ساعت بین وعده های غذایی یا میان وعده ها فاصله نمی گذارد. این به حفظ سطح انرژی آنها کمک می کند.

کمک به کودکان دارای اختلالات یادگیری برای موفقیت در زندگی و مدرسهتشویق عادات عاطفی سالم

علاوه بر عادات جسمی سالم، می توانید کودکان را به داشتن عادات عاطفی سالم نیز تشویق کنید. آنها نیز مانند شما ممکن است از چالش های ناشی از اختلال یادگیری خود ناامید شوند. سعی کنید به آنها راه هایی برای ابراز خشم، ناامیدی یا احساس دلسردی بدهید. وقتی می خواهند صحبت کنند گوش کنید و محیطی برای بیان ایجاد کنید. انجام این کار به آنها کمک می کند تا با احساسات خود ارتباط برقرار کنند و در نهایت یاد بگیرند که چگونه خود را آرام کنند و احساسات خود را تنظیم کنند.

کمک به کودکان دارای اختلالات یادگیری نکته 5 : مراقب خودتان باشید

گاهی اوقات سخت ترین بخش پرورش کودک این است که به یاد داشته باشید که از خود مراقبت کنید. درگیر شدن با نیازهای فرزندتان آسان است، در حالی که نیازهای خود را فراموش می کنید. اما اگر مراقب خودتان نباشید، در خطر قرار می گیرید. مهم است که به نیازهای جسمی و عاطفی خود توجه کنید تا در فضایی سالم قرار بگیرید. اگر استرس دارید، خسته هستید و از نظر عاطفی تحلیل رفته اید، نمی توانید به فرزندتان کمک کنید. از طرف دیگر وقتی آرام و متمرکز هستید، بهتر می توانید با فرزندتان ارتباط برقرار کنید و به او کمک کنید آرام و متمرکز باشد. همسر، دوستان و اعضای خانواده شما می‌توانند هم تیمی‌های مفیدی باشند، اگر بتوانید راهی برای مشارکت دادن آنها پیدا کنید و یاد بگیرید که در مواقع نیاز کمک بخواهید، عالی خواهد بود.

نکاتی برای مراقبت از خود

راه های ارتباطی را با همسر، خانواده و دوستان خود باز نگه دارید. زمانی که نیاز به کمک دارید به آنها اطلاع دهید. با خوب غذا خوردن، ورزش و استراحت کافی مراقب خود باشید . به یک گروه حمایت از اختلال یادگیری بپیوندید. تشویق و نصیحتی که از والدین دیگر می گیرید می تواند ارزشمند باشد. در صورت امکان از معلمان، درمانگران و مربیان دعوت کنید تا مسئولیت‌های روزانه را به اشتراک بگذارند. یاد بگیرید چگونه استرس را در زندگی خود مدیریت کنید. روزانه زمانی را برای استراحت و رفع فشار برای خود اختصاص دهید.

در مورد اختلال یادگیری فرزندتان با خانواده و دوستانتان صحبت کنید

برخی از والدین اختلال یادگیری فرزندشان را مخفی نگه می دارند، که می تواند با احساس شرم یا گناه اشتباه گرفته شود. بدون اطلاع اعضای خانواده و دوستان ممکن است آنها فکر کنند که کودک شما تنبل است یا بیش فعال است. هنگامی که آنها از آنچه که د رحال وقوع است اطلاع داشته باشند می توانند از پیشرفت فرزندتان حمایت کنند. در داخل خانواده، خواهران و برادران ممکن است احساس کنند که خواهر یا برداری که با ختلال یادگیری مواجه است بیشتر مورد توجه قرار می گیرد و انضباط کمتری دارد. این می تواند منجر به ایجاد حس حسادت و یا نادیده گرفتن شدن آنها کند. والدین می توانند با اطمینان دادن به همه فرزندانشان که دوستشان دارند، کمک به انجام تکالیف، و با قرار دادن اعضای خانواده در هر روال خاصی برای کودک دارای ناتوانی یادگیری، به مهار این احساسات کمک کنند. منبع: helpguide

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *