نحوه استفاده از سوند ادرار برای سالمندان

کاتتر یا سوند ادرار وسیله پزشکی است که برای تخلیه مثانه استفاده می شود، درصورتی که بیمار قادر به انجام این کار به طور طبیعی نیست. کاتترها معمولاً یک کیسه تخلیه دارند تا ادرار را نگه دارند. برای بیماران بستری ممکن است کیسه ادرار از کنار تخت درآید. برای بیماران سرپایی، کیسه معمولاً با نوارهای الاستیک به پا متصل می شود.

در صورت لزوم می توان کیسه را در توالت خالی کرد. کاتتر ادراری یا سوند ادراری، لوله باریک، توخالی و انعطاف‌ پذیری است. به پروسه گذاشتن این لوله در علم پزشکی، کاتتراسیون یا سونداژ می‌گویند. کاتتریزاسیون متناوب شامل قرار دادن و بیرون آوردن کاتتر چند بار در روز است.

با این کار دیگر نیازی به استفاده از کاتتر تخلیه مداوم نیست. کاتتر های مجرای ادرار یا سوپراپیوبی ساکن معمولاً برای درمان احتباس ادرار در افرادی که به دلیل محدودیت مهارت در دست یا تغییر در شناخت، نمی توانند سوند زدایی متناوب تمیز (CIC) را انجام دهند، استفاده می شود. احتباس می تواند به دلیل مثانه نوروژنیک باشد که به طور رضایت بخشی تخلیه نمی شود یا به دلیل انسداد در مجرای مثانه ایجاد می شود.

افرادی که احتباس طولانی مدت ادرار دارند اغلب شامل افرادی هستند که آسیب نخاعی، بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS)، بزرگ شدن پروستات یا تصادفات عروقی مغزی دارند. از سوند های ادراری ساکن نیز می توان برای ارائه مراقبت های حمایتی برای افرادی که بی اختیاری شدید دارند و نمی توانند به غیر از این شرایط را مدیریت کنند، بیماری زود گذر و یا نیاز به درمان کوتاه مدت زخم های فشار دارند، استفاده شود. بسیاری از این شرایط با بالا رفتن سن شیوع آنها افزایش می یابد.

• بیشتر بخوانید: آموزش نحوه گذاشتن لگن برای سالمندان بیمار

پس یکی از گروه های هدف سونداژ، سالمندان هستند. سایر نشانه های کوتاه مدت شامل مراقبت های بعد از عمل، تزریق داخل مثانه و نظارت بر خروجی ادرار است. اما سوندهای ادراری با تعدادی از خطرات یا عوارض از جمله عفونت دستگاه ادراری، نشت، انسداد مکرر و کاتتریزاسیون طولانی مدت در ارتباط هستند. کاتتر های ساکن معمولاً در بیماران مسن با احتباس ادرار، بی اختیاری، زخم فشار و سرطان استفاده می شود، ظاهراً برای راحتی بیمار اما گاهی اوقات برای کاهش بار کارکنان مراقبت های بهداشتی. کاتتریزاسیون ساکن بیش از حد استفاده می شود.

کاتتر ها باید فقط برای نشانه های خاص و مستند وارد شوند. با توجه به خطرات موجود ، بعد از شکست سایر گزینه ها، کاتتریزاسیون فقط به عنوان آخرین چاره نشان داده می شود. وقتی استراتژی های مراقبت جایگزین در دسترس نباشند یا ناموفق باشند، باید استفاده از سوند مورد توجه قرار گیرد، در غیر این صورت تا حد امکان سونداژ توصیه نمی شود.‌

• بیشتر بخوانید : ادم ریه در سالمندان

سوند ادرار چیست؟

سوند یا کاتتر ادراری یک لوله توخالی، نیمه انعطاف پذیر است که ادرار را از مثانه جمع می کند و در یک کیسه تخلیه، نگهداری می کند. سوند های ادراری در اندازه ها و انواع مختلفی وجود دارند. آنها می توانند از موارد زیر ساخته شوند :

• لاستیک
• پلاستیک (پی وی سی)
• سیلیکون

وقتی کسی نمی تواند مثانه خود را تخلیه کند، سوند لازم است. اگر مثانه تخلیه نشود، ادرار می تواند جمع شود و منجر به فشار در کلیه ها شود. این فشار می تواند منجر به نارسایی کلیوی شود، که می تواند خطرناک باشد و منجر به آسیب دائمی به کلیه ها شود.

بیشتر سوندها لازم است تا زمانی که توانایی ادرار کردن خود را بدست آورید، که معمولاً مدت زمان کوتاهی است، باقی بمانند. افراد مسن و کسانی که آسیب دائمی یا بیماری شدید دارند ممکن است لازم باشد از سوند های ادرار برای مدت زمان طولانی تر یا به صورت دائمی استفاده کنند.

چرا از سوند ادرار استفاده می شود؟

معمولاً در موارد زیر، پزشک تشخیص می دهد که بهتر است از سوند ادراری استفاده شود :

• فرد نمی تواند ادرار کند
• فرد بی اختیاری ادرار داشته باشد
• فرد احتباس ادرار دارد

دلایلی که ممکن است فرد به تنهایی قادر به ادرار کردن نباشد، می تواند شامل موارد زیر باشد :

• مسدود شدن جریان ادرار به دلیل سنگ مثانه یا کلیه، لخته شدن خون در ادرار یا بزرگ شدن شدید غده پروستات
• جراحی بر روی غده پروستات
• جراحی در ناحیه تناسلی، مانند ترمیم شکستگی لگن یا برداشتن رحم
• آسیب به اعصاب مثانه
• آسیب نخاعی
• شرایطی که عملکرد ذهنی شما را مختل می کند، مانند زوال عقل
• داروهایی که توانایی فشار دادن عضلات مثانه را مختل می کنند، که باعث می شود ادرار در مثانه شما گیر کند
• اسپینا بیفیدا (نقص مادرزادی ستون فقرات که در آن بخشی از نخاع و مننژ آن از طریق شکاف در ستون فقرات در معرض دید قرار می گیرد. این اغلب باعث فلج اندام تحتانی، و گاهی اوقات نقص ذهنی می شود.)

انواع سوند ادرار

سه نوع اصلی سوند وجود دارد : 

• سوند های ساکن
• سوند های خارجی 
• سوند های کوتاه مدت

سوند ساکن (سوندهای مجاری ادرار)

سوند کاتتری است که در مثانه قرار دارد. همچنین ممکن است به عنوان کاتتر Foley شناخته شود. این نوع می تواند برای مدت زمان کوتاه و طولانی مفید باشد.

یک پرستار معمولاً یک سوند ساکن را از طریق مجرای ادرار وارد مثانه فرد سالمند می کند. گاهی اوقات، یک ارائه دهنده خدمات بهداشتی، سوند را از طریق یک سوراخ کوچک در شکم وارد مثانه می کند. این نوع سوند ساکن به عنوان کاتتر فوق لوله شناخته می شود.

یک بالون کوچک در انتهای سوند با آب باد می شود تا از سر خوردن لوله به بیرون از بدن جلوگیری کند. در صورت نیاز به برداشتن آن، بالون می تواند به راحتی تخلیه شود.

سوند های خارجی (کاتتر های کاندوم)

سوند خارجی، کاتتری است که در خارج از بدن قرار گرفته است. این معمولاً برای مردان سالمندی که مشکل احتباس ادرار ندارند اما دارای ناتوانی های جدی عملکردی یا ذهنی مانند زوال عقل هستند، ضروری است. دستگاهی که شبیه کاندوم است، سر آلت تناسلی را می پوشاند. یک لوله از دستگاه کاندوم به یک کیسه تخلیه منتهی می شود.

این سوند ها به طور کلی راحت ترند و خطر ابتلا به عفونت در آنها کمتر از سوند های ساکن است. کاتتر های خارجی معمولاً باید روزانه تعویض شوند، اما برخی مارک ها برای استفاده طولانی تر طراحی شده اند. اینها در مقایسه با سوند های خارجی که نیاز به برداشت و استفاده مجدد از آن دارند، باعث تحریک پوستی کمتری می شوند. یک پرستار متخصص در زخم، استومی و قیچی (WOCN)، می تواند به شما در ارائه این توصیه ها کمک کند.

سوند های کوتاه مدت (کاتترهای متناوب)

فرد ممکن است فقط برای مدت کوتاهی پس از جراحی تا تخلیه مثانه به سوند ادراری نیاز داشته باشد. پس از تخلیه مثانه، لازم است کاتتر کوتاه مدت خارج شود. ارائه دهندگان خدمات بهداشتی از این نوع سوند، به عنوان یک کاتتر داخل و خارج یاد می کنند.

در محیط خانه، افراد آموزش می بینند که سوند را خودشان شخصاً، یا با کمک یک مراقب استفاده کنند. این می تواند از طریق مجرای ادرار یا از طریق سوراخ ایجاد شده در قسمت تحتانی شکم برای کاتتریزاسیون، انجام شود.

• بیشتر بخوانید: اختلال بی اختیاری ادرار در سالمندان و راه‌های درمان آن

عوارض احتمالی سوند های ادراری چیست؟

طبق مقاله ای در BMC Urology، سوند های ادراری ساکن علت اصلی عفونت های ادراری مرتبط با مراقبت های بهداشتی (UTI) هستند. بنابراین، تمیز کردن منظم سوند ها برای جلوگیری از عفونت بسیار مهم است.

علائم UTI (عفونت ادراری) ممکن است شامل موارد زیر باشد :

• تب
• لرز
• سردرد
• ادرار کدر به دلیل چرک
• سوزش مجرای ادرار یا ناحیه تناسلی
• نشت ادرار از سوند
• وجود خون در ادرار
• ادرار بد بو
• کمردرد و درد

سایر عوارض استفاده از سوند های ادراری عبارتند از :

• واکنش آلرژیک به مواد استفاده شده در سوند، مانند حساسیت به لاتکس
• سنگ مثانه
• خون در ادرار
• آسیب به مجرای ادرار
• آسیب کلیه (با سوند های ساکن طولانی مدت)
• سپتی سمی یا عفونت مجاری ادراری، کلیه ها یا خون

چگونه باید از سوند های ادراری مراقبت شود؟

بررسی های سیستماتیک اخیر نشان می دهد، که برای راهنمایی عملکرد مربوط به مراقبت از سوند، به ویژه برای افرادی که دارای سوند های طولانی مدت هستند و نیاز به استفاده از آنها به طور نامحدود دارند، کمبود اطلاعات وجود دارد. بیشتر تحقیقات بر روی بیماران بستری در بیمارستان با استفاده از سوند کوتاه مدت متمرکز است و تعداد کمی آزمایش بالینی تصادفی (در کاربران کوتاه مدت یا طولانی مدت) انجام می شود.

سوند های یکبار مصرف و سوند های قابل استفاده مجدد در دسترس هستند. برای سوند های قابل استفاده مجدد، حتماً کاتتر و ناحیه ورود آن به بدن را با آب و صابون تمیز کنید تا خطر عفونت ادراری را کاهش دهید. سوند های یکبار مصرف دارای بسته بندی استریل هستند، بنابراین فقط بدن شما قبل از قرار دادن سوند به تمیز کردن نیاز دارد.

نکته مهم دیگری که باید به آن توجه داشته باشید این است که، باید آب کافی بنوشید تا ادرار شما شفاف یا فقط کمی زرد رنگ باشد. این به جلوگیری از عفونت کمک می کند.

کیسه تخلیه مورد استفاده برای جمع آوری ادرار را حداقل هر هشت ساعت و هر زمان که کیسه پر است، باید خالی کنید. برای تمیز کردن کیسه تخلیه، از یک بطری پلاستیکی سرنگ حاوی مخلوط سرکه و آب یا سفید کننده و آب استفاده کنید.

کاتتر سوپراپیوبی (بالای استخوان شرمگاهی) چیست؟

کاتتر سوپراپیپبی (که بعضاً SPC نیز نامیده می شود) وسیله ای است که اگر نمی توانید به تنهایی ادرار کنید، برای تخلیه ادرار در مثانه قرار می گیرد.

به طور معمول، یک سوند ادراری از طریق مجرای ادرار، لوله ای که معمولاً از آن ادرار می کنید، به مثانه شما وارد می شود. یک SPC چند اینچ زیر ناف یا شکم شما مستقیماً در مثانه، دقیقاً بالای استخوان شرمگاهی قرار می گیرد. این اجازه می دهد تا ادرار بدون عبور لوله از ناحیه تناسلی، تخلیه شود.

SPC ها معمولاً راحت تر از سوند های معمولی هستند؛ زیرا از طریق مجرای ادرار که پر از بافت حساس است، وارد نمی شوند. اگر مجرای ادرار قادر به نگه داشتن سوند نباشد، ممکن است پزشک از SPC استفاده کند.

اگر خودتان قادر به ادرار کردن نیستید، SPC ادرار را مستقیماً از مثانه خارج می کند. برخی از شرایطی که ممکن است شما را مجبور به استفاده از کاتتر کند شامل موارد زیر است :

• احتباس ادرار (نمی توانید به تنهایی ادرار کنید)
• بی اختیاری ادرار (نشت)
• افتادگی اندام لگن
• آسیب های ستون فقرات یا ضربه
• فلج پایین تنه
• مولتیپل اسکلروزیس (ام اس)
• بیماری پارکینسون
• هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH)
• سرطان مثانه

دلایل استفاده از SPC 

به چند دلیل ممکن است به شما جای سوند معمولی، SPC داده شود :

• به احتمال زیاد به عفونت مبتلا نمی شوید.
• بافت اطراف دستگاه تناسلی شما به احتمال زیاد آسیب نمی بیند.
• ممکن است مجرای ادرار بیش از حد آسیب دیده و حساس باشد و‌ نتواند سوند را در خود نگه دارد.
• شما به اندازه کافی سالم هستید که از نظر جنسی فعال باشید حتی اگر به سوند نیاز دارید.
• شما به تازگی مثانه، مجرای ادرار، رحم، آلت تناسلی یا اندام دیگری را که نزدیک مجرای ادرار شما قرار دارد، جراحی کرده اید.
• بیشتر یا تمام وقت خود را روی ویلچر می گذرانید، در این حالت مراقبت از کاتتر SPC راحت تر است.

SPC چگونه قرار داده می شود؟

پزشک شما در اولین دفعات بعد از تجویز سوند، سوند شما را وارد و تغییر می دهد. سپس، پزشک ممکن است به شما اجازه دهد از سوند خود در خانه مراقبت کنید.

در ابتدا، پزشک ممکن است از اشعه ایکس استفاده کند یا سونوگرافی را در ناحیه انجام دهد تا ناهنجاری های اطراف مثانه شما را بررسی کند.

اگر مثانه شما متسع باشد، پزشک شما از روش Stamey برای قرار دادن سوند استفاده می کند. این به آن معنا است که بیش از حد با ادرار پر شده است. در این روش، پزشک شما :

• ناحیه مثانه را با محلول ید و پاک کننده آماده می کند.
• با معاینه کردن ناحیه اطراف، مثانه شما را پیدا می کند.
• از بی حسی موضعی برای بی حسی ناحیه استفاده می کند.
• با استفاده از دستگاه Stamey یک کاتتر قرار می دهد. این کمک می کند تا کاتتر با یک قطعه فلز به نام obturator هدایت شود.
• هنگامی که کاتتر در مثانه شما قرار گرفته است، فلز را خارج می کند.
• یک بالون را در انتهای سوند با آب پر می کند تا از افتادن آن جلوگیری شود.
• ناحیه بی حس را پاک کرده و دهانه را بخیه می زند.

همچنین ممکن است پزشک کیسه ای به شما بدهد که به پای شما متصل است تا ادرار در آن تخلیه شود. در بعضی موارد، ممکن است خود کاتتر به راحتی دریچه ای داشته باشد که به شما امکان می دهد هر زمان که نیاز باشد، ادرار را در توالت تخلیه کنید.

آیا عوارض احتمالی وجود دارد؟

قرار دادن SPC یک روش کوتاه و ایمن است که معمولاً عوارض کمی دارد. در صورت تعویض دریچه قلب یا استفاده از داروهای رقیق کننده خون، ممکن است قبل از وارد کردن، پزشک مصرف آنتی بیوتیک را توصیه کند.

عوارض جزئی احتمالی قرار دادن SPC شامل موارد زیر است :

• ادرار به درستی تخلیه نمی شود
• نشت ادرار از سوند شما
• مقدار کمی خون در ادرار
• اگر پزشک متوجه هر عارضه ای شود که نیاز به درمان فوری دارد، شما ممکن است لازم باشد در کلینیک یا بیمارستان بمانید.
• تب شدید
• درد غیر طبیعی شکم
• عفونت
• ترشح از ناحیه وارد شدن یا مجرای ادرار
• خونریزی داخلی
• سوراخ در ناحیه روده
• سنگ یا تکه های بافت در ادرار شما

در صورت خارج شدن سوند در خانه، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید، زیرا لازم است دوباره تعبیه شود تا دهانه بسته نشود.

یک SPC معمولاً چهار تا هشت هفته قبل از تغییر یا برداشتن، داخل بدن می ماند. اگر پزشک شما معتقد باشد که می توانید دوباره خود به خود ادرار کنید، ممکن است زودتر خارج شود.

برای حذف SPC، پزشک شما :

• اطراف مثانه را با زیراندازها می پوشاند تا ادرار خارج نشود.
• ناحیه وارد کردن سوند را از نظر وجود تورم یا تحریک بررسی می کند.
• بالون  انتهای سوند را تخلیه می کند.
• سوند را دقیقاً در جایی که وارد پوست می شود، فشار می دهد و به آرامی آن را بیرون می کشد.
• ناحیه مورد نظر را تمیز و استریل می کند.
• دهانه را بخیه می زند.

باید و نباید ها

• هر روز 8 تا 12 لیوان آب بنوشید.
• کیسه ادرار خود را چندین بار در روز خالی کنید.
• هر زمان که کیسه ادرار خود را کنترل کردید، دستان خود را بشویید.
• محل قرار دادن را با آب گرم دو بار در روز تمیز کنید.
• وقتی سوند را تمیز کردید آن را بچرخانید تا به مثانه شما نچسبد.
• هر نوع پانسمان را روی ناحیه نگه دارید تا ناحیه محل قرار گرفته، بهبود یابد.
• لوله سوند را به بدن خود بچسبانید تا دچار لغزش یا کشیدگی نشود.
• برای جلوگیری از یبوست از غذا هایی استفاده کنید که حاوی فیبر هستند مثل، میوه و سبزیجات.
• هرگونه فعالیت جنسی منظم را ادامه دهید.
• از هیچ پودر یا کرم در اطراف محل قرارگیری سوند استفاده نکنید.
• برای مدت طولانی حمام نکنید و محل قرار دادن سوند را در آب غوطه ور نکنید.
• بدون پوشاندن ناحیه با پانسمان ضد آب، دوش نگیرید.
• در صورت افتادن سوند خود مجدداً آن را قرار ندهید.

SPC جایگزین راحت تری برای سوند معمولی است و به شما امکان می دهد فعالیت های عادی روزمره خود را بدون ناراحتی و درد ادامه دهید. همچنین اگر می خواهید این موضوع را خصوصی نگه دارید، پوشاندن آن با لباس نیز آسان است.

SPC ممکن است فقط به طور موقت پس از جراحی یا درمان برخی شرایط استفاده شود، اما ممکن است در برخی موارد لازم باشد که به طور دائمی ثابت بماند. در صورت نیاز به نگه داشتن کاتتر برای مدت طولانی با پزشک خود در مورد نحوه مراقبت و تغییر آن صحبت کنید.

مشکلات مرتبط با‌ سوند

از آنجا که سوند ادراری ساکن در دراز مدت به بیماری و مرگ و میر مرتبط کمک می کند، استفاده از کاتتر توسط مراکز خدمات پزشکی و بهداشتی (CMS) به دقت کنترل می شود.

افرادی که از سوند های طولانی مدت ادراری استفاده می کنند در معرض خطر بسیاری از عوارض جدی قرار دارند، برخی از آنها ممکن است تهدید کننده زندگی باشد، از جمله پیلونفریت، باکتری و سرطان مثانه. 

علاوه بر این، این افراد به علت انسداد مجاری ادرار، مستعد عفونت ها و بیماری هایی از جمله پروستاتیت در مردان، هستند.

به غیر از برداشتن سوند، موارد کمی برای جلوگیری از عفونت ادراری در این جمعیت در دسترس است. در حالی که تقریباً همه کسانی که بیش از 30 روز کاتتریزاسیون کرده اند باکتری در ادرارشان وجود دارد، وجود باکتری در بدن ممکن است بدون علامت باشد. اگر UTI علامت دار کنترل نشود و به سپسیس کشنده تبدیل شود، یک وضعیت تهدید کننده زندگی ممکن است ایجاد شود. علاوه بر این، درمان آنتی بیوتیکی پیشگیرانه امکان پذیر نیست زیرا مقاومت به دارو به راحتی افزایش می یابد. بنابراین، آنتی بیوتیک ها برای عفونت های علامت دار ذخیره می شوند.

کمک به سالمندانی که از سوند ادرار طولانی مدت استفاده می کنند

کاربران طولانی مدت سوند به راهنمایی احتیاج دارند، زیرا کیفیت زندگی آنها ممکن است به شدت تحت تأثیر مدیریت مناسب و موثر سوند قرار گیرد. تنظیم زندگی با چنین وسیله ای همیشه آسان نیست و غالباً یک سال یا بیشتر طول می کشد. پزشکان می توانند با کمک به افراد در انتخاب تجهیزات مناسب و ترویج بینش در مورد روند تنظیم، این کار را برای سالمندان تسهیل کنند.

انتخاب تجهیزات سوند ادرار برای سالمندان

اصطلاحات در مقایسه با سوندهای بلند مدت در مورد کوتاه مدت متفاوت است. هنوز این اطلاعات هنگام انتخاب کاتتر و تصمیم گیری در مورد تغییر هر چند وقت یکبار لازم است. به نظر می رسد تعاریف با توجه به هدف سازمان تعریف کننده متفاوت باشد. برای افرادی که به طور نامحدود از سوند ساکن استفاده می کنند، ضروری است که نوع مواد کاتتر با دقت در نظر گرفته شود.

در حالی که کاتتر های لاتکس با پوشش تفلون (پلی تترافلورواتیلن یا PTFE) ممکن است تا 28 روز در محل خود باقی بمانند، نشان داده شده است که کاتتر‌ های سیلیکونی (یا لاتکس روکش شده با سیلیکون) و هیدروژل برای کاهش اصطکاک در حین وارد کردن و جدا کردن، و در محل راحت تر هستند؛ بنابراین سوند های سیلیکون و هیدروژل توسط انجمن بین المللی تداوم (ICS) و همچنین تولید کنندگان برای استفاده طولانی مدت توصیه می شود.

ارزیابی گسترده ای از بیمار، خانواده و شرایط، اطلاعاتی را برای تصمیم گیری درباره تجهیزات مناسب تخلیه کاتتر، مانند کیسه های پا و تسمه های نگهدارنده کیسه فراهم می کند. 

عواملی که باید در نظر گرفته شود عبارتند از :

• قدرت ذهنی
• تحرک
• مهارت
• توانایی بینایی
• خصوصیات جسمی
• سبک زندگی
• ترجیحات شخصی
• اینکه آیا مراقبینی در این امر درگیر هستند یا خیر

به علاوه، استفاده کنندگان سوند و خانواده های آنها، باید بدانند که چه تجهیزاتی موجود است. نمایش تعدادی از کاتالوگ های مختلف تجهیزات ممکن است آنها را قادر به تصمیم گیری در مورد لوازم متناسب با سبک زندگی و توانایی های آنها کند. به عنوان مثال، افرادی که از مهارت دستی برخوردار نیستند ممکن است بخواهند چندین نوع گیره کیسه تخلیه را در نظر بگیرند یا آزمایش کنند تا یکی از مواردی را که کار کردن با دستشان آسان تر است، پیدا کنند.

برای افرادی که مرتباً بیرون می روند، مزایای تغییر حالت کیسه ای یک شبه به کیسه پا (یا کیسه شکم)، که در صورت لزوم قابل تخلیه است، باید در نظر گرفته شود. افزایش تحرک و فواید زیبایی پوشیدن کیسه پوشیده ممکن است از فواید بسته بودن کامل کیسه بیشتر باشد. 

در گذشته، اغلب به افراد آموزش داده می شد که کیسه های تخلیه ادرار را هر 3 روز  با محلول سرکه رقیق تمیز کنند، یا اگر آنها را تمیز نمی کنند، هر 1-2 هفته کیسه را عوض کنند. 

تحقیقات محدود در مورد آلودگی کیسه نشان می دهد که تمیز کردن روزانه با یک محلول سفید کننده رقیق (سفید کننده 1:10 / آب) می تواند در تمیز کردن کیسه های تخلیه و افزایش عمر کیسه به 1 ماه موثر باشد. 

استفاده از سفید کننده نیاز به ملاحظات ایمنی دارد، مانند دستکش، پیش بند یا لباس های قدیمی و محافظت از چشم.

در حالی که سفیدکننده می تواند باکتری های موجود در کیسه های تخلیه ادرار را بهتر از سرکه از بین ببرد، افرادی که قادر به استفاده از سفید کننده نیستند می توانند از محلول سرکه / آب 1: 4 استفاده کنند.

منابع: hmpgloballearningnetwork ؛ healthline و pubmed