انواع و علت لرزش در سالمندان

علت لرزش در سالمندان چیست؟ آیا لرزش در سالمندان طبیعی است؟ ضرورت استخدام پرستار سالمند مبتلا به لرزش؟ در بعضی موارد، لرزش همزمان با بالا رفتن سن به وجود می آید. اما ایده خوبی به نظر می رسد که علت آن را مورد بررسی قرار دهید. شايعترين علل لرزش در سالمندان ، مربوط به عملکرد طبيعی (فيزيولوژيک) بدن و اختلال آن با داروهای خاص و مشکلات پزشکی است. علل دیگر، شامل اختلالات پاتولوژیک مغز و سیستم عصبی هستند.

استعلام قیمت پرستار سالمند

لرزش فیزیولوژیکی شایعترین علت لرزش در سالمندان است. این لرزش طبیعی است و همه افراد در سالمندی با آن مواجه خواهند شد و این نشان دهنده ریتم طبیعی کنترل عضلات سیستم عصبی است

تماس با ما

آنچه در این مقاله می خوانید

انواع لرزش در سالمندان

لرزش در سالمندان می تواند:

طبیعی (فیزیولوژیک)
غیر طبیعی (پاتالوژیک)، ناشی از اختلال یا عوارض دارو

باشد.

لرزش ها معمولا بر اساس زمان وقوع می توانند دسته بندی شوند:

لرزش در حال استراحت: که همانطور که از نامیش پیداست در حالت استراحت رخ می دهد.
لرزش در حال حرکت: زمانی رخ می دهد که بخشی از بدن حرکت می کند.

لرزش های در حال حرکت شامل موارد زیر می شوند:

لرزش هدف: با حرکت به سمت هدف (مثلا دست بردن به یک لیوان) ایجاد می شود.
لرزش جنبشی: در پایان حرکت به سمت هدف یا در حین هر حرکت ارادی مانند حرکت مچ دست به بالا و پایین یا بستن و باز کردن چشم ها ظاهر می شود.
لرزش وضعیتی: با نگه داشتن یک اندام در حالت کشیده ایجاد می شود.

انواع لرزش در سالمندان را می توان بر اساس عواملی که باعث آنها می شود به دسته های زیر طبقه بندی کرد:

فیزیولوژیک (لرزش های طبیعی که همه افراد تا حدی دارند)

ضروری (یک اختلال ارثی رایج که به ندرت علائم دیگری ایجاد می کند)
مخچه (ناشی از آسیب به بخشی از مغز به نام مخچه )
ثانویه (ناشی از اختلال یا دارو)
روان‌زا (ناشی از عوامل روان‌شناختی)

سایر خصوصیات مهم لرزش عبارتند از:

تکان دادن چقدر سریع است (فرکانس): آهسته تا سریع
حرکت چقدر گسترده است (دامنه): ریز تا درشت
هر چند وقت یکبار لرزش رخ می دهد: متناوب تا ثابت
چقدر شدید است
چقدر سریع ظاهر می شود: ناگهانی تا تدریجی

لرزش فیزیولوژیک

لرزش فیزیولوژیک لرزش طبیعی است که هر فردی تا حدی به آن مبتلا است. به عنوان مثال، دستان بیشتر افراد، زمانی که دراز هستند، معمولاً کمی می لرزند. چنین لرزش خفیف و سریعی منعکس کننده کنترل دقیق لحظه به لحظه عضلات توسط اعصاب است. در بیشتر افراد، لرزش به سختی قابل توجه است. با این حال، یک لرزش طبیعی ممکن است تحت شرایط خاصی بیشتر قابل توجه باشد و ممکن است افراد را نگران کند. به عنوان مثال، لرزش ممکن است زمانی که افراد:

احساس استرس یا اضطراب دارند
کمبود خواب دارند
الکل یا آرامش بخش هایی مانند بنزودیازپین یا مواد مخدر مصرف می کنند
کافئین مصرف می کنند
مصرف داروهای خاصی مانند تئوفیلین و آلبوترول (که برای درمان آسم و بیماری مزمن انسداد ریه یا COPD استفاده می شوند)، کورتیکواستروئیدها یا آمفتامین ها و غیره
اختلالاتی مانند پر کاری تیروئید که باعث ایجاد علائم دیگری می شوند

بیشتر ظاهر شود.

لرزش اساسی

لرزش اساسی ناشی از مشکل در سیستم عصبی است، اما افراد مبتلا به این لرزش به ندرت علائم دیگری از اختلال عملکرد سیستم عصبی ( علائم عصبی ) دارند. علت نامشخص است، اما این لرزش اغلب در خانواده ها رخ می دهد.

لرزش اساسی معمولا در اوایل بزرگسالی شروع می شود اما می تواند در هر سنی شروع شود. لرزش به آرامی با افزایش سن بیشتر می شود. بنابراین، گاهی اوقات به اشتباه لرزش پیری نامیده می شود. لرزش معمولاً بازوها و دست ها را درگیر می کند و گاهی اوقات سر را نیز درگیر می کند. هنگامی که سر را تحت تأثیر قرار می دهد، افراد ممکن است به نظر برسند که گویی سرشان را با علامت بله تکان می دهند یا سرشان را با علامت نه تکان می دهند. این لرزش ها معمولاً با دراز نگه داشتن اندام (در مقابل جاذبه زمین) یا با حرکت دادن اندام بدتر می شوند.

معمولاً لرزش اساسی خفیف باقی می ماند. با این حال، می تواند دردسرساز و شرم آور باشد. می تواند روی دست تأثیر بگذارد و استفاده از ظروف را دشوار کند. در برخی افراد، لرزش به مرور زمان بدتر می شود و در نهایت منجر به ناتوانی می شود. علائم ممکن است شبیه علائم بیماری پارکینسون باشد و گاهی اوقات لرزش اساسی به اشتباه به عنوان بیماری پارکینسون تشخیص داده می شود. به ندرت، افراد مبتلا به بیماری پارکینسون و لرزش اساسی هستند.

لرزش استراحت

لرزش در حالت استراحت زمانی رخ می دهد که عضلات در حال استراحت هستند. حتی زمانی که فرد کاملاً آرام است، دست یا پا می لرزد. هنگامی که فرد عضلات آسیب دیده را حرکت می دهد، لرزش کمتر قابل توجه می شود یا ناپدید می شود. لرزش های استراحت اغلب آهسته و خشن هستند.

این لرزش‌ها زمانی ایجاد می‌شوند که سلول‌های عصبی در بخشی از مغز به نام گره های بازال مختل شوند. عقده های پایه به شروع و صاف کردن حرکات عضلانی مورد نظر (ارادی) کمک می کنند. چنین اختلالاتی معمولاً ناشی از بیماری پارکینسون یا اختلالاتی که علائم مشابه بیماری پارکینسون ( پارکینسونیسم ) را ایجاد می کنند.

با این حال، لرزش در حالت استراحت نیز می تواند ناشی از استفاده از داروهایی باشد که می توانند بر این قسمت از مغز تأثیر بگذارند، مانند داروهای ضد روان پریشی و برخی از داروهای مورد استفاده برای تسکین حالت تهوع.

لرزش در هنگام استراحت ممکن است از نظر اجتماعی خجالت‌آور باشد، اما از آنجایی که وقتی افراد سعی می‌کنند کاری انجام دهند (مانند نوشیدن یک لیوان آب)، از بین می‌روند، معمولاً در فعالیت‌های روزانه اختلال ایجاد نمی‌کنند.

لرزش عمدی

این لرزش در طول یک حرکت هدفمند رخ می دهد، مانند زمانی که دست را به سمت جسمی حرکت می دهید. افراد ممکن است جسم را به دلیل لرزش بیندازند. با نزدیکتر شدن افراد به جسم مورد نظر، لرزش های عمدی بدتر می شود. این لرزش ها نسبتاً آهسته و گسترده (درشت) هستند.

لرزش عمدی ناشی از آسیب مخچه، بخشی از مغز است که مسئول تعادل و هماهنگی است. بنابراین، لرزش مخچه و لرزش عمدی ممکن است به عنوان مترادف استفاده شود.

علل شایع لرزش عمدی عبارتند از:

برخی اختلالات ارثی که مخچه را تحت تأثیر قرار می دهند (به نام آتاکسی ها )
اسکلروز چندگانه

سایر اختلالات و داروها نیز می توانند باعث اختلال در کارکرد مخچه شوند که منجر به لرزش عمدی می شود که از این بین می توان به موارد زیر اشاره کرد:

سکته
تومور
اعتیاد به الکل
استفاده بیش از حد از داروهای آرام بخش یا داروهای ضد تشنج

لرزش وضعیتی

این نوع لرزش زمانی آشکارتر است که یک اندام در موقعیتی قرار گیرد که نیاز به مقاومت در برابر نیروی جاذبه دارد، مانند زمانی که افراد دست های خود را دراز می کند. شایع ترین لرزش های وضعیتی عبارتند از:

لرزش اساسی
لرزش فیزیولوژیک (طبیعی).
لرزش پیچیده

لرزش پیچیده لرزشی است که دارای ویژگی های بیش از یک نوع لرزش است.

علل شایع لرزش های پیچیده عبارتند از:

عوامل روانی
آسیب گسترده عصبی مانند آسیب ناشی از دیابت یا سندرم گیلن باره

علل لرزش در سالمندان

بسیاری از اختلالات می توانند باعث لرزش در سالمندان شود. در بیشتر مواقع علت لرزش فیزیولوژیکی ، لرزش اساسی، بیماری پارکینسون، سکته مغزی یا مولتیپل اسکلروزیس که بر قسمت هایی از مغز که حرکت را کنترل می کند تاثیر می گذارد، به دلیل بیماری شدید کبدی، به دلیل ترک الکل، به دلیل پر کاری غده تیروئید، به دلیل اختلالات ارثی که مخچه را درگیر می کند (مانند آتاکسی فریدریش و آتاکسی های نخاعی مخچه ای، به علت استفاده از برخی از داروها یا قرار گرفتن در معرض مواد سمی خاص، لرزش روانی و موارد دیگر می باشد. گاهی اوقات بیش از یک علت برای لرزش وجود دارد. به عنوان مثال یک فرد ممکن است لرزش اساسی و بیماری پاکینسون داشته باشد.

ویژگی های لرزش در سالمندان

در ابتدا دستها را تحت تاثیر قرار می دهد، اما لرزش می تواند در بازوها و همچنین تمام گروه های عضلانی وجود داشته باشد.

لرزش خوب و سریع، یک لرزش به اصطلاح موضعی و عمل است، به این معنی که پزشک می تواند آن را با حرکت خاصی ببیند.

شما می توانید این نوع لرزش را هنگام اشاره به یک شی یا یک کلمه بر روی کاغذ مشاهده کنید.

یکی از انواع لرزش در سالمندان لرزش فیزیولوژیک افزایش یافته است

لرزش فیزیولوژیک معمولا به سختی قابل مشاهده است، اما در افراد سالمند تحت شرایط خاصی ممکن است اتفاق افتد مانند:

اضطراب، افسردگی، ترس و سایر عوامل استرس را مانند سوء استفاده از سالمندان برخی داروهای خاص، دارو و سایر مشکلات پزشکی این شرایط می تواند لرزش فیزیولوژیکی اساسی را افزایش دهد. اگر لرزش چشم گیر باشد، درمان آن به علت لرزش بستگی دارد.

محرومیت از خواب، خستگی، تب باعث لرزش فیزیولوژیکی در سالمند می شود

داروها علت لرزش در سالمندان

همانند افراد جوانتر، داروهایی که سیستم عصبی مرکزی را تحت تأثیر قرار می دهند، می توانند در افراد سالخورده لرزش ایجاد کنند یا لرزش فیزیولوژیکی را بیشتر نمایان سازند. با توجه به مدلین پلاس، داروها و مواد دیگر که می توانند لرزش های فیزیولوژیک را افزایش دهند عبارتند از

داروهای تجویزی، مانند:

تئوفیلین یا آلبوترول (که برای درمان آسم استفاده می شود)
اپینفرین ( کات کولامین)
کورتیکواستروئیدها (برای درمان انواع اختلالات پزشکی مورد استفاده قرار می گیرند)
داروهای ضد تشنج (آنتی کون والسانت)، مانند دپاکوت
درمان اختلالات خلقی، از جمله لیتیوم، داروهای ضد افسردگی (برای مثال زولوفت یا پروزاک) و داروهای ضد ویروسی
استفاده بیش از حد، عوارض جانبی، و یا ترک داروهای خاصی که سیستم عصبی مرکزی را کاهش می دهند مانند بنزودیازپین ها و مواد مخدر
سوء مصرف یا ترک مصرف الکل یا نیکوتین
سوء مصرف، عوارض جانبی یا ترک کافئین یا داروهای تفریحی مثل کوکائین و متامفتامین
سوء مصرف مواد یا اعتیاد هم، باعث ایجاد لرزش پاتولوژیک بوسیله تاثیرات زیان آور دائمی روی سیستم عصبی مرکزی می شود. این مواد شامل الکل، مواد اعتیادآور، کوکائین و متامفتامین هستند.

درمان لرزش های ناشی از دارو در سالمندان

مهار کردن لرزش ناشی از دارو به منظور درمان سوء مصرف دارو و یا حذف و یا تنظیم دوز داروهای تجویزی، هدایت می شود. افراد سالمند نسبت به مواد مخدر، آسیب پذیرتر هستند و احتمال بیشتری وجود دارد که داروهای تجویز شده دیگری را که منجر به لرزش می شوند، مصرف کنند. آنها از داروهای کمتری و کوچکترین دوز لازم برخوردار می شوند.

بیماری های جسمی علت لرزش در سالمندان

بیماری های سیستمیک(جسمی) که بر مغز و سیستم عصبی محیطی تأثیر می گذارد، می تواند موجب لرزش یا افزایش لرزش فیزیولوژیک در سالمندان شود. بیماری های جسمی شامل اختلالات متابولیکی، هورمونی یا سمی مانند:

بیماری کبد یا کلیه
یا قند خون پایین (هیپوگلیسمی)
اکسیژن خون پایین (آنسفالوپاتی آنوکسیک)
علاٸم فعالیت بیش از حد غده تیروئید (هپاتیت تروئیدیسم)
فعالیت بیش از حد غده پاراتیروئید (hyperparathyroidism)
مسمومیت با فلزات سنگین مانند جیوه یا سرب
لرزشی که با تکان خوردن و حرکت کردن رخ می دهد، می تواند پیچیده و متغیر باشد.

ارزیابی لرزش در سالمندان

اطلاعات زیر می تواند به افراد در تصمیم گیری در مورد نیاز به ارزیابی پزشک کمک کند و به آنها کمک کند تا بدانند در طول ارزیابی چه انتظاری داشته باشند.

علائم هشدار دهنده:

علائم زیر نگرن کننده خواهد بود
لرزش هایی که ناگهانی شروع می شوند.
لرزش در افرادی که زیر 50 سال سن دارند و هیچ خویشاوندی ندارند که لرزش اساسی داشته باشند.
سایر علائم عصبی مانند تغییر در وضعیت ذهنی، ضعف عضلانی، تغییر در نحوه راه رفتن فرد و مشکل در صحبت کردن
ضربان قلب سریع و بی قراری

لرزش در سالمندان : چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

افرادی که علائم هشدار دهنده دارند باید فورا به پزشک مراجعه کنند.

افراد بدون علائم هشدار دهنده باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنند.

اگر فرد زیر 50 سال سن دارد و سابقه خانوادگی لرزش اساسی ندارد باید به پزشک مراجعه کند. ارزیابی توسط پرشک برای اطمینان از اینکه علت اختلال یا داروی دیگری نیست مهم است.

کاری که یک پرشک انجام می دهد

پزشک ابتدا سوالاتی در مورد علائم و سابقه پزشکی فرد می پرسد و سپس معاینه فیزیکی انجام می دهد. آنچه پزشکان در طول شرح حال و معاینه فیزیکی پیدا می کنند اغلب علت و آزمایشاتی که ممکن است نیاز به انجام باشد را مشخص می کند.

پزشک در مورد لرزش سوال می کند که :

لرزش به تدریج یا ناهانی شروع می شود
کدام قسمت های بدن تحت تاثیر قرار می گیرد
چه چیزی باعث لرزش می شود (مانند حرکت، ایستادن یا استراحت)
چه چیزی آن را تسکین یا بدتر می کند (مانند الکل، کافئین، استرس یا اضطراب)

اگر لرزش به طور ناگهانی شروع شود، پزشکان در مورد رویدادهایی که ممکن است باعث آن شده باشد (مانند آسیب اخیر یا استفاده از یک داروی جدید) سوال می کنند.

پزشکان سابقه پزشکی گذشته فرد را مرور می کنند و به دنبال شرایط مرتبط با لرزش هستند. آنها در مورد لرزش در بستگان نزدیک می پرسند. آنها داروهای مصرف شده را بررسی می کنند و در مورد استفاده از کافئین ، الکل، و داروهای تفریحی می پرسند (به ویژه اینکه آیا فرد اخیراً مصرف چنین موادی را متوقف کرده است).

پزشکان معاینه فیزیکی انجام می دهند و توجه خاصی به معاینه عصبی (از جمله نحوه راه رفتن فرد) دارند. پزشکان توجه می کنند که کدام قسمت های بدن تحت تأثیر لرزش قرار گرفته است. آنها مشاهده می کنند که حرکات لرزش در موقعیت های مختلف چقدر سریع است:

زمانی که قسمت‌های آسیب‌دیده بدن در حال استراحت هستند و زمانی که کاملاً حمایت می‌شوند (مثلاً دست‌ها در دامان فرد)

در حالی که فرد موقعیت های خاصی را حفظ می کند (مانند بازوها را دراز نگه می دارد)

در حالی که فرد در حال راه رفتن یا انجام وظایف با قسمت آسیب دیده بدن است

کیفیت صدای فرد ممکن است بررسی شود.

پزشکان معمولاً می‌توانند نوع لرزش را بر اساس ویژگی‌های آن و نتایج سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی تشخیص دهند – برای مثال،

لرزش هایی که به تدریج ایجاد می شوند: معمولاً لرزش فیزیولوژیک یا اساسی

لرزش وضعیتی که به طور ناگهانی شروع می شود: احتمالاً عوامل روانی، یک سم، یک اختلال (مانند پرکاری تیروئید)، قطع مصرف الکل یا داروی دیگری (مانند آرام بخش)، یا استفاده از دارویی که باعث لرزش می شود.

لرزش در سالمندان

بسیاری از افراد مسن فکر می کنند که ایجاد لرزش بخشی از پیری طبیعی است و ممکن است به دنبال مراقبت پزشکی نباشند. با این وجود، افراد مسن باید با پزشک خود صحبت کنند، که می تواند از آنها سؤال کند و معاینه فیزیکی برای بررسی علل احتمالی لرزش انجام دهد. سپس پزشکان ممکن است راهبردها یا احتمالاً داروهایی را برای کاهش لرزش توصیه کنند.

همچنین، افراد مسن بیشتر احتمال دارد داروهایی مصرف کنند که باعث لرزش می شوند و در برابر عوارض جانبی این داروها آسیب پذیرتر هستند. بنابراین، هنگام تجویز چنین داروهایی برای افراد مسن، پزشکان سعی می کنند کمترین دوز موثر را تجویز کنند. چنین دوزی ممکن است کمتر از دوزهای مورد استفاده برای درمان بزرگسالان جوان باشد. پزشکان در صورت امکان از مصرف داروهای آنتی کولینرژیک در افراد مسن خودداری کنند.

لرزش می تواند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی افراد مسن را تحت تاثیر قرار دهد و در عملکرد آنها اختلال ایجاد کند، به خصوص اگر آنها دارای سایر اختلالات جسمی یا ذهنی باشند. فیزیوتراپیست ها و کاردرمانگران می توانند راهبردهای مقابله ای ساده ای ارائه دهند و وسایل کمکی ممکن است به افراد مسن کمک کند تا کیفیت زندگی خود را حفظ کنند.

بیماری پارکینسون یکی از علل شایع لرزش در سالمندان

بیماری پارکینسون، همچنین یک علت شایع لرزش پاتولوژیک در افراد سالمند است که شرایطی است که اکثر مردم، زمانی که یک سالمند لرزان را می بینند، به آن توجه نشان می دهند، هرچند که بسیار شایع تر از یک لرزش اساسی است. بیماری پارکینسون همچنین می تواند در جوانان به صورت بیماری ارثی رخ دهد.

ویژگی های پارکینسون عبارتند از:

پارکینسون در افراد بالای 60 سال اتفاق می افتد و در مردان بیشتر از زنان است.

بر طبق نظريه عصبی بالينی پیری، لرزش يا لرزش اساسی، ناشی از آسيب آهسته سلولهای عصبی در توده سیاه مغز است.

از بین رفتن سلول های عصبی، باعث کاهش دوپامین در گانگلیس های پایه می شود (که به کنترل حرکت خوب کمک می کند)، در انتقال سیگنال های مغز به عضلات دخالت می کند.

لرزش پارکینسون مانند داروهای ضد پیری و داروهای ضد تهوع است که بر روی گانگلیس های پایه تاثیر می گذارد.

علائم معمولا در دست ها شروع می شود، اما همچنین می تواند بر صدا، چانه، پا و سایر قسمتهای بدن تاثیر بگذارد

علائم لرزش در سالمندان ناشی از پارکینسون

بر خلاف لرزش اساسی، لرزش در بیماری پارکینسون، زمانی اتفاق می افتد که قسمت آسیب دیده بدن به جای حرکت، در حالت استراحت قرار دارد. تکان های بیماری پارکینسون معمولی که از لرزش اساسی متفاوت هستند موارد زیر را شامل می شوند:

چرخاندن تسبیح – چرخاندن انگشت شست روی انگشت اشاره
نگه داشتن بدن به صورت سفت و سخت (سفتی) با وضعیت خمیده
در حین راه رفتن به این سو و آن سو رفتن

لرزش آهسته و ناهنجار پارکینسون، با حرکت کردن افزایش می یابد. بنابراین بر خلاف لرزش اساسی بر عملکرد ها و فعالیت های روزانه اثر نمی گذارد. تعدادی از افرادی که بیماری پارکینسون دارند نیز لرزش همزمان با حرکت دارند. علاوه بر این، گاهی اوقات لرزش های اساسی و بیماری پارکینسون، ممکن است با هم ظاهر شوند، هرچند که وقوع هر دو با هم به ندرت اتفاق می افتد.

درمان لرزش در سالمندان ناشی از پارکینسون

درمان انتخابی برای بیماری پارکینسون داروی دوپامین، لوودوپا است. گزینه های دیگر شامل داروهای ضد قارچی و داروهایی هستند که دوپامین را در نواحی مغز افزایش می دهند.

لرزش مخچه علت لرزش در سالمندان

مخچه که در پایه مغز قرار دارد مسئول برقراری تعادل و هماهنگی است. بیماری هایی که باعث اختلال در مخچه می شوند، می توانند باعث لرزش مخچه شوند.

شايعترين علل آن فلج چندگانه، سکته مغزي و آسيب مغزي است. علل دیگر عبارتند از:

آبسه، تومور، یا اختلالات تحلیل برنده ارثی
مصرف بیش از حد الکل و داروهای آرام بخش و ضد انعقاد یا داروهای دیگر

علائم لرزش مخچه

هنگامی که بیمار حرکت می کند می توانید لرزش مخچه را مشاهده کنید. این یک لرزش به این معنی است که این لرزش، در انتهای جنبش هدایت کننده ظاهر می شود، مانند لمس بینی با انگشت یا نگه داشتن یک فنجان. علاوه بر این، افراد آسیب دیده قادر به انجام حرکات سریع و متناوب مانند لمس کردن انگشت با بینی یا لمس انگشت بوسیله انگشت نیستند و در پیاده روی و حفظ تعادل دچار مشکل می شوند.

علائم می تواند یک طرفه باشد، بر روی آن قسمت هایی از بدن که بوسیله مخچه آسیب دیده است، تحت تاثیر قرار می گیرد. یا دو طرفه باشد، اگر اختلال دو طرفه وجود داشته باشد.

هیچ داروی موثر برای لرزش مخچه وجود ندارد. فیزیوتراپی، درمان شغلی و کمک درمانی می تواند توانایی فرد در عملکرد را بهبود بخشد.

درمان لرزش در سالمندان

هر علت خاصی از لرزش در صورت امکان درمان می شود – به عنوان مثال، با قطع دارویی که باعث لرزش می شود یا با درمان پرکاری تیروئید. بیماری پارکینسون را می توان با لوودوپا و سایر داروها درمان کرد.

برای لرزش خفیف، نیازی به درمان نیست. اگر لرزش آزاردهنده شود، برخی اقدامات ساده می تواند کمک کند:

محکم گرفتن اشیاء و نگه داشتن آنها نزدیک به بدن برای جلوگیری از افتادن آنها
اجتناب از موقعیت های ناراحت کننده
اجتناب از سایر شرایطی که باعث لرزش می شود (مانند مصرف کافئین ، کمبود خواب، یا خستگی)
استفاده از وسایل کمکی طبق دستور کاردرمانگر

برخی داروها می‌توانند باعث ایجاد یا تشدید انواع مختلف لرزش شوند. الکل و سایر آرام بخش ها، گاهی اوقات تنها زمانی که در دوزهای پایین تجویز شوند، ممکن است لرزش اساسی و فیزیولوژیک را سرکوب کنند.