در بعضی مواقع، همه بچه ها در توجه کردن، گوش دادن، آرام ماندن یا منتظر ماندن مشکل دارند. اما بچه های مبتلا به بیش فعالی تقریباً همیشه در این موارد مشکل دارند و نمی توانند مدتی ساکت و متمرکز باقی بمانند.
کودکان مبتلا به بیش فعالی عمداً این رفتار ها را نشان نمی دهند. ADHD نوعی بیماری است که توجه و خودکنترلی را تحت تأثیر قرار می دهد. به دلیل اختلال بیش فعالی، تمرکز کردن برای آنها دشوارتر است. ADHD همچنین می تواند بچه ها را بیش از بچه های هم سن و سال خود بی قرارتر کند.
کودکان مبتلا به بیش فعالی ممکن است شرایط سختی را در کنترل رفتار خود داشته و بیشتر دچار مشکل شوند. این می تواند انجام کارهایی مانند توجه در کلاس یا کنار آمدن با دیگران را دشوار کند.
ADHD مخفف اختلال کم توجهی و بیش فعالی است. این اصطلاح پزشکی برای مشکلات با توجه و خودکنترلی است که می تواند بچه ها را وادار به حرکت و بی قراری کند.
- بیشتر بخوانید: مدتیشن کودکان چیست و چه فوایدی دارد؟
علائم بیش فعالی کودکان چیست؟
کودکان مبتلا به ADHD ممکن است :
- در گوش دادن و توجه کردن مشکل دارند
- برای انجام کارها به یادآوری های زیادی احتیاج داشته باشند
- به راحتی حواس آنها پرت می شود
- به نظر حواس پرت می رسند
- بی نظم هستند و چیزها را گم می کنند
- بی حرکت نمی نشینند، نوبت را رعایت نمی کنند و صبور نیستند
- در انجام تکالیف یا کارهای دیگر شتاب زده هستند و یا اشتباهات سهل انگارانه انجام می دهند
- خیلی صحبت را قطع می کنند و در مواقعی که لازم نیست در کلاس صحبت می کنند یا سر و صدا می کنند
- کارهایی را که نباید انجام دهند، انجام می دهند حتی اگر می دانند که اشتباه است
- احساس بی قراری، بی حوصلگی، ناامیدی و بی حوصلگی دارند
- کودکان دارای بیش فعالی، قادر نیستند که به صورت مستمر بر روی یک فعالیت تمرکز کنند، مثلا هنگام انجام تکالیفشان، مدام از این شاخه به آن شاخه می پرند.
- وقتی صدایشان می زنند، هیچ واکنشی نشان نمی دهند
- نکته مهم در مورد این کودکان این مطلب است که والدین فکرمی کنند که کودکان در حال لجبازی هستند اما در حقیقت این کودکان صدای والدین را نمی شنوند که بخواهند پاسخ دهند یا به صحبت های پدر ومادرشان گوش فرا دهند
- از فعالیت هایی که نیاز به تلاش ذهنی دارند، خودداری می کنند، مثلا از درس خواندن گریزان هستند
- هنگامی که فعالیتی را انجام می دهند که از آن لذت می برند، ممکن است ساعت ها بنشینند وحتی اگر بمب هم در کنارشان منفجر شود، متوجه نمی شوند
- همیشه وسایل ضروری مورد نیازشان مانند مداد، جوراب و… را گم می کنند
- حرکت های محیطی مداوم حواسشان را پرت می کند، مثلا به صحبت های اطرافیان یا باز وبسته شدن در وپنجره توجه می کنند
کودکان مبتلا به بیش فعالی، حتی قبل از تولد هم ممکن است، علائم خود را بروز دهند، مثلا اگر از مادر در مورد دوران بارداری بپرسید، مادر می گوید : “جنبش های جنین در هنگام بارداری بسیار زیاد بود و بعد از تولد هم با کوچکترین محرک از خواب می پرید و به سروصدا حساس بود، حتی غذا خوردنش هم نظم نداشت.”
- کودکان بیش فعال، در تمام بازی ها تمایل دارند رییس باشند و در مورد بقیه تصمیم گیری کنند.
- کودکان بیش فعال، خیلی سریع می خندند و به سرعت هم به گریه می افتند
- کودکان درگیر بیش فعالی، دارای وضعیت هوشی خوبی هستند اما به علت بی دقتی وعدم تمرکزی که دارند، قادر به تمرین ومطالعه نیستند
- کودکان بیش فعال، زیاد صحبت می کنند.
- اگر کودکی تعداد زیادی از این علائم را داشته باشد و این مشکلات بیشتر اوقات اتفاق افتد، ممکن است مبتلا به ADHD باشد.
چگونه پزشکان تشخیص می دهند که کودک مبتلا به ADHD است؟
اگر والدین فکر می کنند ممکن است فرزندشان به ADHD مبتلا باشد، می توانند در این باره با پزشک صحبت کنند. هیچ آزمایش آزمایشگاهی یا آزمایش خون برای ADHD وجود ندارد. اما پزشکان آموزش دیده اند تا بدانند که به دنبال چه علائمی باید باشند.
اگر کودک را برای تشخیص بیش فعالی نزد پزشک ببرید، با پرسیدن سوالاتی درباره عادات و زندگی و … از کودک شما و بررسی علائم، می تواند تشخیص دهد که آیا کودک بیش فعال است یا خیر.
در مطالعاتی که انجام شده است، مشخص شده است که هنگام تولد، وزن این بچه ها کمتراز نرمال است. در صورتی که مادر در دوران بارداری، مواد مخدر مصرف کرده باشد، احتمال بیش فعالی بالاست. در صدماتی که به مغز وارد شده است، به خصوص 1 تا 3 سال اول که مغز در حال رشد است، احتمال بیش فعالی بیشتر است. در سنین بزرگسالی و در افرادی که بوکس کار می کنند و احتمال ضربه به سر وجود دارد، مشکلاتی نظیر تشنج، دمانس و بیش فعالی بیشتر است. محرومیت عاطفی شدید هم می تواند باعث بیش فعالی شود و در صورتی که کودک تحت حمایت عاطفی به خصوص از جانب مادر قرار بگیرد، علایم بیش فعالی برطرف می شود.
هیچ تست تشخیصی برای مشکلات روانپزشکی از جمله بیش فعالی وجود ندارد و تنها از طریق مصاحبه و معاینه فیزیکی قابل ارزیابی هستند. بنابراین مراقبت های پرستاری بعد از تشخیص بیماری، اصل مهمی محسوب می شود.
بیش فعالی کودکان چگونه درمان می شود؟
برای کمک به کودکان مبتلا به ADHD ، پزشکان ممکن است :
دارو تجویز کنند- پزشکان می توانند به کودکان دارویی بدهند که توانایی توجه، کاهش سرعت و تحمل بیشتر مغز را افزایش می دهد.
دوره های روان درمانی- درمانگران می توانند به بچه ها كمك كنند صبورتر باشند، با احساسات كنار بیایند و خود كنترلی پیدا كنند. آنها می توانند به بچه ها کمک کنند بهترین چیزها را در خود ببینند و بفهمند در چه چیزی مهارت دارند و چگونه از نقاط قوت خود استفاده کنند.
به والدین کمک کنند یاد بگیرند که چه کاری انجام دهند. والدین می توانند کارهایی برای کمک به کودکان در گوش دادن بهتر انجام دهند، مانند اینکه هر بار یک چیز را به بچه ها بگویند. آنها می توانند به بچه ها کمک کنند تا وسایل خود را در خانه نظم دهند. آنها می توانند تشویق، عشق و حمایت کنند.
فقط پزشکان و والدین نیستند که به کودکان مبتلا به ADHD کمک می کنند. بعضی اوقات مدارس به بچه ها یک طرح یادگیری به نام IEP می دهند که فقط برای آنها طراحی شده است.
معلمان همچنین می توانند این کارها را انجام دهند تا به کودکان مبتلا به ADHD در کلاس کمک کنند تا عملکرد خوبی داشته باشند :
- کارهای مدرسه را به بخش های مختلف تقسیم کنند
- به بچه ها کمک کنند وسایل خود را مرتب کنند.
- اطمینان حاصل کنند که بچه ها در جاهایی که احتمال حواس پرتی آنها کمتر است، مثل دور از پنجره یا درب، می نشینند.
- به بچه ها استراحت سریع دهند تا هنگام کلاس بلند شوند و حرکت کنند.
مواردی وجود دارد که کودکان مبتلا به ADHD می توانند برای کمک به خود نیز انجام دهند، مانند :
- خوردن غذای سالم
- خوابیدن به اندازه کافی
- فعالیت هر روزه
- تمرینات هوشیاری و تنفس
علل بیش فعالی در کودکان
بیش فعالیودکان در اثر تفاوت توانایی مغز در توجه، کاهش سرعت و صبر ایجاد می شود. مشخص نیست که چه عواملی باعث بروز این اختلافات مغزی می شود، اما پزشکان می دانند ADHD در ژن های فرد است. بیشتر کودکانی که بیش فعالی دارند، والدین یا بستگانشان نیز دارای بیش فعالی هستند.
ADHD به دلیل خوردن زیاد قند ایجاد نمی شود. این بیماری چیزی نیست که یک بچه از روی عمد انجام دهد.
داشتن ADHD گاهی اوقات دشوار است. بچه ها ممکن است بخاطر کارهایی که نمی توانند انجام دهند، سرزنش شوند – مانند گوش نکردن، از دست دادن تمرکز و … . این می تواند در آنها، احساس بدی نسبت به خودشان ایجاد کند. در بعضی مواقع، آنها ممکن است به اشتباه خود را به خاطر ADHD مقصر بدانند. اما ADHD تقصیر بچه نیست.
والدین، معلمان و درمانگران می توانند به بچه ها کمک کنند تا در توجه، کاهش سرعت و به دست آوردن خود کنترلی بهتر عمل کنند. آنها می توانند به بچه ها بیاموزند که از قدرت و انرژی خود به روش های خوب استفاده کنند. کودکان مبتلا به بیش فعالی می توانند توجه و خویشتن داری خود را بهبود بخشند، در مدرسه و فعالیت هایی که از آنها لذت می برند به خوبی عمل کنند و احساس خوبی در مورد خود داشته باشند.
پیش تر گفتیم که تغذیه نیز از عوامل تاثیر گذار در ADHD است. در ادامه ارتبط بیش فعالی کودک و تغذیه را، بررسی می کنیم.
- بیشتر بخوانید : افسردگی کودکان
بیش فعالی کودکان و و تغذیه
سلامتی، تغذیه و سبک زندگی، می تواند تفاوت چشمگیری در زندگی کودکان و بزرگسالان مبتلا به ADHD ایجاد کند.
برخی از غذاها می توانند علائم ADHD کودک شما را بدتر کنند. در اینجا مواردی که باید برای ایجاد یک رژیم غذایی ADHD بهتر بدانید، آورده شده است.
سالها است که پزشکان حدس می زنند که برخی از غذاها می توانند ارتباطی با اختلال بیش فعالی با کمبود توجه یا ADHD داشته باشند. تحقیقات زیادی در مورد یک رژیم غذایی مفید برای ADHD انجام شده است، اما متخصصان معتقد نیستند که غذاها در واقع باعث ADHD می شوند. آنچه که به نظر می رسد برخی از غذاها انجام می دهند، بدتر کردن علائم ADHD یا ایجاد رفتاری است که علائم مشابه ADHD را در کودکان ایجاد می کند.
برخی شواهد نشان می دهد که کودکان مبتلا به ADHD ممکن است مقدار کمی از اسیدهای چرب ضروری داشته باشند. با این حال، مطالعات اولیه به طور مداوم نتیجه نگرفته اند که مکمل اسیدهای چرب امگا 3 در رژیم های غذایی کودکان مبتلا به ADHD، باعث بهبود رفتار و علائم آنها می شود. اسیدهای چرب امگا 3 بر انتقال برخی از انتقال دهنده های عصبی (مواد شیمیایی مغز) تأثیر می گذارد. در حالی که تعادل اسیدهای چرب امگا 3 و اسیدهای چرب امگا 6 برای سلامتی بدن بهترین است، رژیم غذایی معمول حاوی امگا 3 های کمی است. برخی تحقیقات نشان می دهد که ADHD و کمبود امگا 3 دارای دو علامت هستند :
- تشنگی بیش از حد
- افزایش نیاز به دفع ادرار
در این زمینه تحقیق بیشتری مورد نیاز است. توصیه های غذایی عمومی برای کودکان شامل میوه ها و سبزیجات، غلات سبوس دار، لوبیا، گوشت بدون چربی و ماهی است. از متخصص تغذیه ADHD خود در مورد بهترین نوع ماهی برای کودک مبتلا به ADHD، سوال کنید.
بسیاری از والدین مطمئن نیستند که آیا مواد افزودنی و رنگ ها و مواد غذایی مصنوعی به افزایش علائم ADHD کمک می کنند یا خیر؟ اگرچه علل بیش فعالی هنوز مشخص نیست، شما می توانید منابع رنگ های مصنوعی و مواد افزودنی غذایی، از جمله نوشیدنی های شیرین شده با قند، آب نبات و غلات رنگارنگ را حذف کرده و بررسی کنید که آیا رفتار کودک شما بهبود می یابد یا خیر. محصولات غذایی فرآوری شده را از رژیم غذایی حذف کنید و در عوض یک رژیم غذایی کامل از غذاهای سالم و مغذی ارائه دهید تا وضعیت سلامتی کودک شما بهبود یابد.
توجه داشته باشید که مقادیر زیاد ویتامین و مواد معدنی برای کودک سمی است و می تواند با قرص های ADHD تداخل ایجاد کند. تا به امروز، شواهد معتبر کمی وجود دارد که نشان دهد ADHD با مکمل های غذایی قابل درمان است. باز هم فراموش نکنید که، هدف شما یک رژیم غذایی متعادل است که شامل انواع غذاهای تازه و کامل باشد.
در مورد کافئین و بیش فعالی چطور؟ به گفته فرانک بارنهیل، پزشک متخصص ADHD و نویسنده کتاب، کافئین زیاد و مصرف بیش از حد فست فودها و سایر غذاهای کم ارزش غذایی باعث می شود که کودکان رفتاری را نشان دهند که ممکن است با ADHD اشتباه گرفته شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد رژیم غذایی برای ADHD، با پزشک کودک خود در مورد مزایا و معایب آزمایش رژیم غذایی که مواد افزودنی غذایی را از بین می برد صحبت کنید تا ببینید آیا در رفتار کودک شما تغییری ایجاد می کند یا خیر. اطمینان حاصل کنید که پزشک یا متخصص تغذیه ADHD به نظارت بر برنامه رژیم کمک می کند. رژیم غذایی که بسیاری از غذاها را از بین ببرد می تواند ناسالم باشد زیرا ممکن است فاقد ویتامین ها و مواد مغذی لازم باشد.
بسیاری از بزرگسالان و والدین کودکان مبتلا به بیش فعالی مشتاق هستند که به عنوان بخشی از رژیم ADHD برای کمک به مدیریت علائم، غذاها و مکمل ها را امتحان کنند، اما آنها اغلب نمی دانند از کجا شروع کنند. در ادامه، نحوه یافتن غذای سالم برای کودکان و بزرگسالان را بررسی می کنیم.
غذاهای غنی از پروتئین – گوشت گاو، گوشت خوک، مرغ، ماهی، تخم مرغ، لوبیا ، آجیل، سویا و لبنیات کم چربی – ممکن است اثرات مفیدی بر علائم ADD داشته باشد.
غذاهای غنی از پروتئین توسط مغز برای ساختن انتقال دهنده های عصبی استفاده می شود، مواد شیمیایی آزاد شده توسط سلول های مغز برای برقراری ارتباط با یکدیگر هستند. پروتئین می تواند از افزایش قند خون جلوگیری کند که باعث افزایش بیش فعالی می شود. خوردن پروتئین به عنوان صبحانه به بدن در تولید انتقال دهنده های عصبی بیدار کننده مغز کمک می کند. ترکیب پروتئین با کربوهیدرات های پیچیده ای که سرشار از فیبر و قند کمی هستند به شما یا فرزندتان کمک می کند علائم ADHD را در طول روز بهتر مدیریت کنید، خواه از داروی ADD استفاده می کنید یا نه.
چیزی که بسیاری از مردم نمی دانند این است که خوردن کربوهیدرات های فرآوری شده ساده، مانند نان سفید یا وافل، تقریباً همان خوردن قند است! بدن شما این کربوهیدرات های فرآوری شده را به سرعت در گلوکز (قند) هضم می کند به طوری که تأثیر آن در واقع مشابه همان خوردن قند با قاشق است!
بدن با تولید انسولین و سایر هورمون هایی که قند را به سطح بسیار پایین می رسانند، باعث ترشح هورمون های استرس می شود. نتیجه؟ تا اواسط صبح، شما و فرزندتان دچار افت قند خون، تحریک پذیری و استرس شدید هستید. این می تواند علائم ADHD را بدتر کند یا باعث شود برخی از کودکان که ADHD ندارند مانند آنهایی که مبتلا به این بیماری هستند، رفتار کنند. داشتن یک ناهار ساده کربوهیدرات و کم پروتئین باعث بروز همین علائم در بعد از ظهر می شود.
در عوض، صبحانه ها و ناهارهایی را که سرشار از پروتئین، کربوهیدرات های پیچیده و فیبر هستند – مانند بلغور جو دوسر و یک لیوان شیر یا کره بادام زمینی روی یک تکه نان سبوس دار امتحان کنید. قندهای حاصل از این کربوهیدرات ها با سرعت بیشتری هضم می شوند، چون پروتئین، فیبر و چربی که با هم خورده می شوند منجر به آزاد شدن تدریجی و پایدار قند خون می شود. نتیجه؟ کودک می تواند در مدرسه تمرکز کند و رفتار بهتری داشته باشد.
امگا 3 می تواند جنبه های مختلفی از ADHD را بهبود بخشد : بیش فعالی، تکانشگری و تمرکز.
بدن ما نمی تواند آنها را بسازد. تحقیقات نشان می دهد که میزان کمبود امگا 3 در کودکان مبتلا به بیش فعالی نسبت به کودکان بدون ADHD وجود دارد. بنابراین ، مگر اینکه کودک شما ماهی خوار اختصاصی باشد ، برای دستیابی به سطوح سالم مجبورید که معمولاً با روغن ماهی مکمل تهیه کنید.
امگا 3 به شکل کپسول، مایع و جویدنی وجود دارد. آدامس ها و جویدنی ها متأسفانه روغن ماهی زیادی ندارند، بنابراین دادن دوز مناسب به کودک گران و وقت گیر است. اکثر بچه هایی که خیلی بزرگ نیستند و نمی توانند کپسول ها را ببلعند می توانند مایع را مصرف کنند، اگرچه شما باید در مصرف آنها خلاق باشید. می توانید آن را با آب پرتقال یا اسموتی مورد علاقه فرزندتان، مخلوط کنید.
بسیاری از والدین و متخصصان از نقش مهمی که آهن در کنترل علائم ADHD بازی می کند، بی اطلاع هستند.
اگر سطح آهن پایین است، زیر 35 است، با پزشک خود در مورد شروع مکمل آهن و / یا افزایش مصرف غذاهای غنی از آهن، که شامل گوشت قرمز بدون چربی، بوقلمون و مرغ، صدف و لوبیا است، صحبت کنید. سطح فریتین باید طی چند ماه دوباره بررسی شود.
روی و منیزیم نیز، دو ماده معدنی دیگر هستند که ممکن است نقش مهمی در کنترل علائم بیش فعالی داشته باشند. هر دو برای سلامتی طبیعی ضروری است و تعداد شگفت انگیزی از کودکان و بزرگسالان، با و بدون ADHD، به اندازه کافی آنها را دریافت نمی کنند. روی، انتقال دهنده عصبی دوپامین را تنظیم می کند.
از منیزیم همچنین برای انتقال دهنده های عصبی درگیر توجه و تمرکز استفاده می شود و اثر آرام بخشی بر مغز دارد. هنگام آزمایش سطح فریتین، از پزشک خود بخواهید میزان منیزیم و روی شما یا فرزندتان را بررسی کند.
در حالی که مطالعاتی در مورد اثرات هر دو ماده معدنی بر ADHD انجام شده است، اما نتایج به اندازه مطالعات انجام شده روی امگا 3 و آهن کاملاً مشخص نیست. برچسب های مواد غذایی را دقیق بخوانید. موضوع دیگری که باید به آن توجه کنید، حساسیت های غذایی است.
اولین قدم در جلوگیری از استفاده از مواد افزودنی، خواندن برچسب های مواد غذایی است تا زمانی که طیف گسترده ای از مواد غذایی بدون مواد افزودنی را پیدا کنید. در بیشتر موارد، غذاهای تازه و فرآوری نشده بهترین گزینه برای شما است، زیرا حاوی مواد افزودنی کمی هستند.
مهم است که بدانید کودکان مبتلا به بیش فعالی لزوما “به آلرژی غذایی” به معنای دقیق و پزشکی آن مبتلا نیستند. نتایج هنگام آزمایش آلرژی غذایی در این کودکان معمولاً منفی است. تنها راه برای دانستن اینکه آیا حساسیت های غذایی بر کودک شما تأثیر می گذارد، حذف برخی غذاها از مصرف روزانه و مشاهده واکنش او است. اگر کودک علائم آلرژی مانند تب یونجه، آسم، اگزما یا مشکلات دستگاه گوارش را نشان دهد، ممکن است حساسیت غذایی داشته باشد.
چندین گیاه برای مدیریت علائم بیش فعالی توصیه شده است، از جمله جینکو، گیاه خار مریم، رودیلا و جینسینگ. در مورد اکثر آنها ، به استثنای دو مورد، تحقیقات کمی صورت گرفته است.
محصولات گیاهی از نظر کیفیت بسیار متفاوت هستند و برخی حاوی آلاینده ها هستند. شما باید یک متخصص آگاه برای یافتن منابع قابل اطمینان از گیاهان خالص و استاندارد پیدا کنید.
در ادامه لیستی از غذاهایی که ممکن است با علائم ADHD مرتبط باشند، آورده شده است.
غذاهایی که بر بیش فعالی کودکان تاثیر می گذارد
1- از آب نبات در رژیم برای ADHD خودداری کنید
آب نبات پر از شکر و رنگ های مصنوعی است، ترکیب بدی برای کودکان مبتلا به ADHD است. در مطالعات نشان داده شده است که هر دو این مواد، بیش فعالی را تقویت می کنند. هاوارد پیپر، متخصص طب طبیعی و نویسنده رژیم های غذایی ADD و ADHD می گوید : “با محتوای بالای قند و رنگ مصنوعی، آب نبات کمک بزرگی به ADHD می کند!”
2- نوشابه، کافئین و شربت هایی با فروکتوز بالا باعث بروز علائم ADHD می شود
اگر بیش فعالی دارید، حذف نوشابه را در نظر بگیرید. (حتی اگر ADHD ندارید، نه گفتن به نوشابه ایده خوبی است.) این نوشیدنی ها غالباً دارای بسیاری از قندها و شیرین کننده های مشابهی هستند که آب نبات را به یک ایده بد برای بچه هایی که رژیم ADHD دارند، تبدیل می کند. و نوشابه و سودا دارای مواد دیگری است که علائم ADHD را بدتر می کند، درست مانند شربت با فروکتوز بالا و کافئین. دکتر بارنهیل می گوید : “مصرف زیاد قند و کافئین هر دو علائم بیش فعالی و حواس پرتی را به راحتی ایجاد می کند.” یک مطالعه در سال 2013 نشان داد که کودکان 5 ساله ای که نوشابه می نوشند، به احتمال بیشتری پرخاشگری و کناره گیری اجتماعی نشان می دهند.
3- میوه ها و سبزیجات منجمد ممکن است علائم ADHD را تشدید کند
سبزیجات منجمد که به طور بالقوه می توانند علائم ADHD را افزایش دهند.
اگرچه میوه ها و سبزیجات گزینه های سالم برای رژیم ADHD هستند، اما برخی از مارک های یخ زده حاوی رنگ های مصنوعی هستند، بنابراین همه برچسب های مواد غذایی را به دقت بررسی کنید. بارنهیل می گوید، برخی از غذاهای منجمد می توانند علائم ADHD را به یک دلیل دیگر تشدید کنند : “نشان داده شده است که غذاهایی که برای کنترل حشرات با ارگانوفسفات ترکیب می شوند، باعث بروز مشکلات رفتاری مبتنی بر نورولوژیک می شوند که ADHD و بسیاری از مشکلات رفتاری دیگر را ایجاد می کنند.”
4- کیک های خامه دار و روکش دار در رژیم غذایی برای ADHD
یک تکه کیک می تواند ADHD را در کودکان بدتر کند.
مخلوط کیک و روکش آن حاوی مقادیر زیادی قند و رنگ های مصنوعی است که می تواند منجر به بیش فعالی و سایر علائم ADHD شود. ناهید علی، دکترای تخصصی ADHD و نویسنده کتاب دیابت و شما، افزود که این محصولات اغلب با چندین شیرین کننده مصنوعی نیز مخلوط می شوند. وی می گوید : “هنگامی كه روکش و مخلوط كیك حاوی شیرین كننده های مصنوعی باشند، خطر علائم ADHD را بیش از شیرین كننده های طبیعی افزایش می دهند.”
5- نوشیدنی های انرژی زا می توانند علائم ADHD را در نوجوانان بدتر کنند
نوشیدنی های انرژی زا در بین بچه ها، به ویژه نوجوانان، محبوبیت بیشتری پیدا کرده است. متأسفانه، آنها همچنین یک گنجینه واقعی از ترکیباتی دارند که می توانند علائم ADHD را بدتر کنند : قند، شیرین کننده های مصنوعی، رنگ های مصنوعی، کافئین و سایر محرک ها. بارنهیل می گوید : “نوشیدنی های انرژی زا در لیست مواردی است که باعث می شود نوجوانان رفتارهای مشابهی از ADHD را نشان دهند.” آنها هیچ جایگاهی در رژیم غذایی ADHD ندارند.
6- در مورد خوردن ماهی و سایر غذاهای دریایی از یک متخصص تغذیه ADHD سوال کنید
ماهی، به طور بالقوه می تواند علائم ADHD را افزایش دهد
دکتر علی می گوید که خوردن ماهی و سایر غذاهای دریایی با مقادیر کمی جیوه می تواند علائم ADHD را در طولانی مدت تشدید کند. برخی از بدترین مجرمان کوسه، شاه ماهی، شمشیر ماهی و کاشی ماهی هستند. علی توضیح می دهد : “جیوه مانند سلولز هضم فوق العاده سختی دارد و می تواند با گذشت زمان در مغز جمع شود.” “این می تواند منجر به بیش فعالی شود.” با پزشک یا متخصص تغذیه ADHD در مورد بهترین نوع ماهی که باید در رژیم غذایی ADHD گنجانده شود، صحبت کنید.
7- علائم ADHD ممکن است در اثر حساسیت های غذایی ایجاد شود
شکلات، می تواند باعث حساسیت غذایی شود.
بسیاری از کودکان با حساسیت غذایی می توانند علائم ADHD را پس از قرار گرفتن در معرض غذاهای خاص نشان دهند. برخی از غذاهای رایج که می توانند باعث واکنش های بیش فعالی شوند شامل شیر، شکلات، سویا، گندم، تخم مرغ، لوبیا، ذرت، گوجه فرنگی، انگور و پرتقال می باشند. اگر مشکوک هستید که حساسیت غذایی ممکن است در بروز علائم بیش فعالی کودک شما نقش داشته باشد، درمورد آزمایش رژیم حذف با متخصص تغذیه یا دکتر ADHD خود صحبت کنید.
اختلال بیش فعالی یا ADHD، یکی از شایع ترین اختلالات ذهنی در دروران کودکی است.این بیماری معمولا در دوران کودکی تشخیص داده می شود و اغلب تا دوران بزرگسالی ادامه می یابد. کودکانی که مبتلا به این بیماری هستند 5 تا 12 درصد از کودکان محصل در مدارس را تشکیل می دهند. در سنین کودکی در پسران میزان بیماری 9-2 برابر دختران است، اما در بزرگسالان، این نسبت در جنسیت های مختلف، برابر می شود و در مورد پسران، رفتارهای هیجانی و در دختران، سکوت وانزوا معمولا غالب است.
منابع: kidshealth، everydayhealth، additudemag
بدون دیدگاه