عفونت گوش در سالمندان : علل و عوامل خطر، علائم، تشخیص و پیشگیری

What is the Source of Ear Infections in Seniors

عفونت گوش در سالمندان به اندازه عفونت گوش در کودکان شایع نیست؛ اما می تواند مشکل جدی تری را ایجاد کند. برای جلوگیری از هر گونه عارضه علائم عفونت گوش در سالمندان باید توسط پزشک تشخیص داده شود. برخی موقعیت ها و اقدامات برخی از افراد را بیشتر از سایرین در معرض خطر عفونت گوش قرار می دهد. با این حال چندین اقدام مفید برای پیشگیری و درمان عفونت گوش در سالمندان وجود دارد.

توجه داشته باشید که این مقاله برای افزایش اطلاعات مراقبان و پرستار سالمندان در نظر گرفته شده است. توصیه می شود از خوددرمانی خودداری کنید.

اهمیت درمان عفونت گوش در سالمندان

  • عفونت گوش در سالمندان و بزرگسالان را نباید نادیده گرفت. در کودکان خردسال، عفونت گوش به ندرت عواقب جدی دارد، اما در سالمندان می تواند به شنوایی آسیب برساند.

علاوه بر این، عفونت گوش در سالمندان در صورت عدم درمان می تواند به قسمت دیگری از بدن سرایت کند.

باید با پزشک مشورت کرد تا:

  • علائم دردناک را از بین ببرید
  • عفونت را به طور موثر درمان کنید
  • نحوه جلوگیری از بروز مجدد عفونت را بیابید.

قسمت های گوش

گوش عضوی ظریف از بدن انسان است. حساس است، بنابراین فرد باید مراقب گوش خود باشد. گوش علاوه بر مسئولیت شنوایی، به فرد کمک می کند تا تعادل خود را حفظ کند.

قسمت های اصلی گوش عبارتند از:

گوش بیرونی – وظیفه اصلی آن دریافت امواج صوتی است.

گوش میانی – وظیفه اصلی آن اجازه دادن به ارتعاشات صدا در طبل گوش است.

 گوش داخلی – این قسمت حاوی مایع است و سیگنال های الکتریکی را به مغز می فرستد.

قسمت های دیگری از گوش مانند موها و استخوانچه ها هم وجود دارند. در فرایند پیچیده شنیدن صدا، هر قسمت از گوش وظیفه ای به عهده دارد.

عفونت گوش در سالمندان : علل و عوامل خطر، علائم، تشخیص و پیشگیریمراقبت از گوش

مراقبت از گوش مهم است و شامل موارد زیر است:

 اجتناب از وارد کردن اشیاء نوک تیز در گوش

 تمیز کردن ملایم

گوش ندادن به صداهای خیلی بلند

زمانی که سالمند دچار عفونت گوش است مراقب باشید. توجه داشته باشید که آیا علائم در حال بهبود یا بدتر شدن هستند.

اگر فرد احساس بهتری ندارد باید دوباره به پزشک مراجعه کند.

عفونت گوش در سالمندان را نادیده نگیرید. مراقبت از عفونت گوش می تواند از جدی تر شدن مشکل جلوگیری کند و از شنوایی فرد محافظت کند.

علائم عفونت گوش در سالمندان

علائم عفونت گوش سالمندان ممکن است شامل تغییرات شنوایی، سرگیجه و درد باشد.

عفونت گوش در سالمندان : علل و عوامل خطر، علائم، تشخیص و پیشگیری

گوش بخش پیچیده ای از بدن است که از چندین بخش مختلف تشکیل شده است. عفونت گوش می توانید به هر یک از این بخش ها سرایت کند و علائم مختلفی را ایجاد کند. سه قسمت اصلی گوش به عنوان

  • گوش داخلی
  • گوش میانی
  • گوش بیرونی

شناخته می شود. عفونت بیشتر در گوش میانی و گوش خارجی دیده می شود. گوش داخلی کمتر دیده می شود و گاهی اوقات نشانه بیماری زمینه ای دیگر است.

علائم عفونت گوش در سالمندان بسته به محل متفاوت است و می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • التهاب و درد
  • حساسیت به لمس
  • تغییر در شنوایی
  • حالت تهوع
  • استفراغ
  • سرگیجه
  • تب
  • سردرد
  • تورم گوش
  • ترشحات گوش

ترشحات گوش نشانه مشکل جدی تری است و باید فورا توسط پزشک معاینه شود.

عفونت گوش میانی سالمندان

گوش میانی ناحیه ای است که مستقیماً پشت پرده گوش قرار دارد. عفونت گوش میانی معمولاً زمانی ایجاد می‌شود که باکتری‌ها یا ویروس‌های دهان، چشم‌ها و مجرای بینی در پشت پرده گوش گیر می‌افتند که منجر به درد و احساس گرفتگی گوش است.

برخی از افراد ممکن است مشکل شنوایی داشته باشند، زیرا پرده گوش ملتهب آنقدر که لازم است به صدا حساس نیست. همچنین مایع یا چرک در پشت پرده گوش تجمع پیدا می کند که می تواند شنوایی را دشوارتر کند. ممکن است احساس شود که گوش آسیب دیده زیر آب قرار گرفته است.

اگر پرده گوش به دلیل ایجاد فشار ناشی از عفونت پاره شود، ممکن است مایع از گوش خارج شود.

تب و خستگی عمومی نیز می تواند همراه با عفونت گوش میانی باشد.

عفونت گوش خارجی در سالمندان

گوش خارجی از مجرای گوش در قسمت بیرونی پرده گوش تا دهانه بیرونی خود گوش امتداد پیدا می کند.

عفونت گوش خارجی می تواند با بثورات خارش دار در قسمت بیرونی گوش شروع شود. مجرای گوش گرم و تاریک مکان مناسبی برای انتشار میکروب ها است و ممکن است در نتیجه عفونت گوش خارجی ایجاد شود.

عفونت گوش بیرونی همچنین می تواند در نتیجه تحریک یا آسیب مجرای گوش ناشی از اشیاء خارجی مانند ناخن، پنبه یا گوش پاک کن باشد.

علائم شایع شامل گوش یا مجرای گوش دردناک، متورم و حساس به لمس است. ممکن است پوست قرمز و گرم شود تا زمانی که عفونت از بین برود.

علل و عوامل خطر عفونت گوش در سالمندان

عفونت گوش ممکن است توسط ویروس ها یا باکتری ها ایجاد شود و در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند شایع تر است.

عفونت گوش در سالمندان معمولاً توسط میکروب هایی مانند ویروس ها، قارچ ها یا باکتری ها ایجاد می شود. روشی که فرد مبتلا می شود اغلب نوع عفونت را تعیین می کند.

افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف یا التهاب در ساختار گوش هستند، ممکن است بیش از دیگران مستعد ابتلا به عفونت گوش باشند. دیابت یکی دیگر از عوامل خطر است که می تواند افراد را بیشتر در معرض عفونت گوش در سالمندان قرار دهد.

افراد مبتلا به بیماری های پوستی مزمن، از جمله اگزما یا پسوریازیس ، ممکن است مستعد ابتلا به عفونت گوش خارجی نیز باشند.

علت عفونت گوش میانی در سالمندان

سرماخوردگی، آنفولانزا و آلرژی می تواند منجر به عفونت گوش میانی شود. سایر مشکلات تنفسی فوقانی، مانند عفونت سینوس یا گلو، می تواند منجر به عفونت گوش میانی شود، زیرا باکتری ها از طریق مجاری متصل به لوله های استاش راه خود را باز می کنند.

شیپورهای استاش از گوش به حلق و بینی متصل می شوند و وظیفه کنترل فشار در گوش را بر عهده دارند. موقعیتشان باعث می شود که میکروب ها آنها را مورد هدف قرار دهد.

لوله های استاش عفونی می توانند متورم شوند و از تخلیه مناسب جلوگیری کنند که در جهت علائم عفونت گوش میانی موثر است.

افرادی که سیگار می کشند یا در اطراف فرد سیگاری هستند نیز ممکن است بیشتر به عفونت گوش میانی مبتلا شوند.

علت عفونت گوش خارجی در سالمندان

یکی از عفونت های رایج گوش خارجی به عنوان گوش شناگر شناخته می شود. افرادی که زمان زیادی را در آب می گذرانند ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به این نوع عفونت گوش خارجی باشند.

آبی که پس از شنا یا حمام در مجرای گوش می نشیند، مکان مناسبی برای تکثیر میکروب ها ایجاد می کند. به همین دلیل، آب تصفیه نشده ممکن است بیشتر باعث عفونت گوش خارجی شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

عفونت گوش در سالمندان در بسیاری از موارد خود به خود برطرف می شود، بنابراین گوش درد جزئی ممکن است نگران کننده نباشد.

اگر علائم در عرض 3 روز بهبود نیافته باشد معمولاً باید به پزشک مراجعه شود. در صورت بروز علائم جدید، مانند تب یا از دست دادن تعادل، باید فوراً به پزشک مراجعه شود.

هر نشانه ای از ترشح از گوش نیز مستلزم مراجعه به پزشک است.

عفونت گوش در سالمندان : علل و عوامل خطر، علائم، تشخیص و پیشگیریتشخیص عفونت گوش در سالمندان

پزشکان برای تشخیص صحیح باید تاریخچه پزشکی فرد را بدانند. آنها در مورد علائمی که رخ داده است و همچنین داروهایی که فرد مصرف می کند سؤال می کنند.

پزشک ممکن است از ابزاری به نام اتوسکوپ برای بررسی پرده گوش و مجرای گوش برای علائم عفونت استفاده کند. این روش ممکن است با یک پاف کوچک هوا همراه باشد.

پزشکان نحوه واکنش پرده گوش به فشار هوا را بررسی می کنند که می تواند به تشخیص عفونت گوش میانی کمک کند.

رفتار

بسته به علت، برخی از عفونت ها بدون درمان برطرف می شوند. علائم ممکن است در این مدت مدیریت شوند و پزشک ممکن است درمان های دیگری را برای تسریع روند بهبود توصیه کند.

آنتی بیوتیک ها و سایر نسخه ها

بر اساس (CDC)  استفاده از آنتی بیوتیک های خوراکی برای درمان عفونت گوش ممکن است در موارد خاصی از عفونت گوش میانی و خارجی توصیه نشود.

درمان به علت و شدت عفونت و سایر مشکلات سلامتی که ممکن است فرد داشته باشد بستگی دارد. آنتی بیوتیک ها در برابر عفونت گوش ناشی از ویروس ها موثر نیستند.

قطره های گوش تجویزی ممکن است راهی باشد که پزشک برخی از عفونت های گوش را درمان می کند. گاهی اوقات می توان از قطره های گوش تجویزی برای درمان علائم درد استفاده کرد.

داروهای مناسب عفونت گوش در سالمندان

داروها، از جمله استامینوفن (تیلنول) و ایبوپروفن (ادویل)، به بسیاری از سالمندان مبتلا به عفونت گوش کمک می کنند تا درد همراه با التهاب را درمان کنند.

داروهای ضد احتقان یا آنتی هیستامین ها مانند سودوافدرین (Sudafed) یا دیفن هیدرامین (Benadryl) نیز ممکن است به تسکین برخی علائم کمک کنند، به ویژه آنهایی که در اثر مخاط اضافی در شیپور استاش ایجاد می شود.

داروهایی مانند این ممکن است به خلاص شدن از درد عفونت گوش کمک کنند، اما خود عفونت را درمان نمی کنند.

درمانهای خانگی عفونت گوش در سالمندان

قطره گوش

قطره های گوش که ممکن است به عفونت گوش کمک کنند را می توان خریداری کرد یا در خانه تهیه کرد.

قطره های گوش بدون نسخه ممکن است در درمان موارد خفیف گوش شناگر مفید باشد. قطره های گوش را می توان در خانه تهیه کرد یا بدون نسخه خریداری کرد.

به گفته متخصصان گوش، با تهیه مخلوطی از نصف الکل و نصف سرکه سفید می توان یک ترکیب ساده در خانه تهیه کرد. استفاده از چند قطره در گوش می تواند به خشک شدن مجرای گوش و حمایت از روند بهبود کمک کند.

این قطره ها همچنین نباید در افرادی که دارای لوله های گوش (T-tubes)، آسیب دیدگی پرده گوش یا جراحی های خاص گوش هستند، استفاده شود.

اگر عفونت بهتر نشد یا علائم دیگری ایجاد شد، فرد باید استفاده از قطره ها را متوقف کند و به پزشک خود مراجعه کند.

قطره های گوش را نباید در گوش هایی که ترشح دارند استفاده کرد مگر اینکه پزشک تجویز کرده باشد.

ترشحات گوش یا خون نشانه یک عارضه بزرگتر مانند پارگی پرده گوش است که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

کمپرس کردن

یک کمپرس گرم ممکن است به کاهش فشار ایجاد شده در گوش نیز کمک کند. استفاده از کمپرس به مدت 20 دقیقه در حین استراحت می تواند به کاهش درد کمک کند. این را می توان همراه با سایر درمان های درد، از جمله داروهای بدون نسخه انجام داد.

جلوگیری از عفونت گوش در سالمندان

برخی از اقدامات ساده روزمره به جلوگیری از بسیاری از عفونت های گوش کمک می کند. برخی از نکات بهداشتی اولیه و انتخاب سبک زندگی نیز از پیشگیری حمایت می کند.

ترک سیگار گام مهمی در پیشگیری از عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی و گوش است. سیگار مستقیماً به بافت های ظریف این قسمت از بدن آسیب می رساند و همچنین اثربخشی سیستم ایمنی بدن را کاهش می دهد. همچنین باعث ایجاد التهاب می شود.

گوش بیرونی باید پس از شنا یا حمام به خوبی تمیز و خشک شود. کارشناسان توصیه می کنند از گوش گیر استفاده کنید تا در وهله اول از ورود آب به گوش جلوگیری کنید. گرفتن آب با حوله و خشک کردن گوش و مو بلافاصله بعد از شنا نیز می تواند کمک کننده باشد.

فرد نباید از گوش پاک کن یا اشیاء دیگر برای تمیز کردن گوش استفاده کند، زیرا می تواند به مجرای گوش و پرده گوش آسیب برساند و منجر به عفونت شود.

شستن مرتب دست ها می تواند به جلوگیری از انتشار میکروب هایی که ممکن است باعث عفونت گوش شوند کمک کند. هر کسی که سعی در پیشگیری از عفونت گوش در سالمندان دارد باید از قرار دادن انگشتان خود در گوش یا نزدیک آن خودداری کند.

افراد مبتلا به آلرژی باید تا حد امکان از محرک های آلرژی خود اجتناب کنند تا التهاب و تجمع مخاطی را که می تواند منجر به عفونت شود، کاهش دهند.

درمان آلرژی‌های فصلی و بیماری‌های پوستی از دیگر اقدامات ضروری برای پیشگیری از عفونت گوش در سالمندان هستند.

چشم انداز

عفونت گوش در سالمندان می تواند منجر به عواقب جدی از جمله کاهش شنوایی در صورت عدم کنترل شود. عفونت درمان نشده ممکن است به سایر قسمت های بدن نیز سرایت کند.

هر گونه عفونت مشکوک گوش باید توسط پزشک تشخیص داده شود. افرادی که سابقه عفونت مکرر گوش دارند باید توسط متخصص گوش ویزیت شوند.

راهنمایی پزشک می تواند به فرد کمک کند تا علائم خود را کاهش دهد و عفونت را درمان کند و همچنین اقداماتی را برای جلوگیری از عود مجدد عفونت انجام دهد.

منابع: medicalnewstoday و thepinesrehab

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *