نحوه مراقبت و پرستاری از سالمند با پوکی استخوان فرایند پیچیده ای است که هر کسی از آن اطلاع ندارد. ایجاد یک برنامه مراقبت و پرستاری کلی برای بیماران پوکی استخوان مستلزم درک کامل و تشخیص برخورد و نگهداری بیماران این بیماری است. در مورد تشخیص های رایج پرستاری برای پوکی استخوان و نحوه استفاده از این راه حل ها برای بهبود وجلوگیری از روند این بیماری باید آموزش ببینید.
اقدامات پرستاری شامل:
- افزایش تحرک بدنی
- بهینه سازی تعادل غذایی
- پیشگیری از مسمومیت
- افزایش دانش بیمار
- تجویز داروها و پشتیبانی دارویی
پوکی استخوان چیست؟
پوکی استخوان یک اختلال متابولیک استخوان است که در آن سرعت تحلیل استخوان سرعت پیدا می کند در حالی که سرعت تشکیل استخوان کاهش می‌یابد و باعث کاهش توده استخوانی می‌شود. استخوان های مبتلا به این بیماری نمک های کلسیم و فسفات را از دست می دهند و در نتیجه متخلخل، شکننده و به طور غیر طبیعی در برابر شکستگی آسیب پذیر می شوند. پوکی استخوان ممکن است شروع یک بیماری ( اولیه) یا واکنش و دنباله رو (ثانویه) به یک بیماری زمینه ای باشد. پوکی استخوان اولیه معمولاً پوکی استخوان پس از یائسگی نامیده می شود زیرا معمولاً در زنان یائسه ایجاد می شود. پوکی استخوان ثانویه زمانی رخ می دهد که یک بیماری زمینه ای، کمبود یا دارو باعث پوکی استخوان شود.
پوکی استخوان شایع ترین بیماری متابولیک استخوان است. تا زمانی که شکستگی استخوان رخ ندهد از نظر بالینی آشکار نمی شود و به همین دلیل گاهی اوقات به عنوان “بیماری خاموش” نامیده می شود. دو سوم شکستگی های مهره بدون درد هستند، اگرچه مراجعین ممکن است از وضعیت خمیده و کاهش قد ناشی از آن شکایت داشته باشند .
پوکی استخوان یک نگرانی جدی برای سلامتی است، زیرا می تواند منجر به شکستگی، درد مزمن و ناتوانی شود. پیشگیری و تشخیص زودهنگام در مدیریت روند این بیماری بسیار مهم و کلیدی است. هدف مدیریت پزشکی پوکی استخوان کاهش یا جلوگیری از تحلیل رفتن استخوان بیشتر، کنترل درد و جلوگیری از شکستگی های اضافی است.
مدیریت کردن روند بیماری و نحوه پرستاری از سالمند با پوکی استخوان
مدیریت کردن روند بیماری و نحوه پرستاری از سالمند با پوکی استخوانبرنامههای مراقبت پرستاری برای پرستاری کردن از بیماران سالمند مبتلا به پوکی استخوان باید بر ارتقای تحرک و فعالیت، کاهش خطر افتادن و شکستگی، مدیریت درد، آموزش به متخصصین در مورد تغذیه و مکمل‌ها و پیشگیری از عوارض بیشتر متمرکز باشد.
اولویت های پرستاری از سالمند با پوکی استخوان
اولویت های پرستاری از سالمندان با پوکی استخوان به شرح زیر است:
- تراکم استخوان و خطر شکستگی را ارزیابی کنید
- درد را مدیریت کنید و تحرک را تسهیل کنید
- حمایت عاطفی و آموزش ارائه دهید
- از رعایت برنامه درمانی اطمینان حاصل کنید
- یک محیط امن برای پیشگیری از سقوط ایجاد کنید
- ارائه آموزش در مورد اصلاح سبک زندگی
- همکاری با تیم های بین رشته ای
ارزیابی پرستاری از سالمند با پوکی استخوان
داده های ذهنی و عینی زیر را ارزیابی کنید:
- از دست دادن قد در طول زمان و ایجاد حالت خمیده (کیفوز یا قوز دواگر)
- شکستگی هایی که با حداقل تروما یا آسیب های کم انرژی، به ویژه در ستون فقرات، لگن، مچ دست، یا دنده ها رخ می دهد.
- کمردرد که معمولاً در اثر شکستگی های فشاری مهره ها ایجاد می شود.
- کاهش تراکم استخوان یا استئوپنی که از طریق آزمایش تراکم مواد معدنی استخوان (BMD) تشخیص داده می شود.
- شکنندگی استخوان
- ضعیف شدن استخوان ها در طول زمان
- عقب رفتن لثه یا از دست دادن دندان
- تغییر در وضعیت و فرم بدن، با انحنای قابل توجه ستون فقرات
- تحرک محدود یا از دست دادن تحرک به دلیل شکستگی و شکنندگی استخوان
- افزایش حساسیت به شکستگی حتی با سقوط یا تصادف جزئی
ارزیابی عوامل مرتبط با علت پوکی استخوان:
- از دست دادن استخوان
- درد
- شکستگی
- ناتوانی در تحمل وزن
- کلسیم و ویتامین D ناکافی
- سارکوپنیا
- سمیت دارویی، تداخلات با داروهای تجویز شده (بیس فسفونات ها)
- پلی داروسازی
- سوء مصرف مسکن
تشخیص های پرستاری از سالمند با پوکی استخوان
تشخیص‌های پرستاری روشی استاندارد برای تشخیص، اولویت‌بندی و رسیدگی به نیازها و پاسخ‌های خاص بیماران سالمند در رابطه با پوکی استخوان، شامل مشکلات واقعی و پرخطر، ارائه می‌کنند. که شامل شناسایی مسائل سلامت فعلی یا بالقوه است.
اهداف پرستاری
اهداف و نتایج مورد انتظار پرستاری از بیماران پوکی استخوان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- بیمار تحرک عملکردی خود را تا زمانی که ممکن است در محدوده محدودیت های روند بیماری حفظ می کند.
- با پیشرفت بیماری، بیمار در صورت وجود، چند عارضه مرتبط با بی حرکتی خواهد داشت.
- بیماردریافت کافی کلسیم و ویتامین D را نشان خواهد داد.
- بیمار توده عضلانی و قدرت از دست رفته را به دست خواهد آورد.
- بیمار می تواند داروها را در مقادیر صحیح در زمان های صحیح تجویز کند و علائم یا علائم تداخل دارویی یا سمیت را نشان نخواهد داد.
- بیمارقادر خواهد بود درک دقیقی از نیاز به یک ارائه دهنده پزشکی برای کنترل مراقبت را بیان کند.
- بیمار ویا خانواده بیمار قادر خواهند بود درک درستی از همه داروها، اثرات آنها، عوارض جانبی و تداخلات دارویی احتمالی را به صورت شفاهی بیان کنند.
- پرستار ویا خانواده با نگهداری داروها در محل امن، از ایجاد محیطی امن برای بیمار تبعیت خواهند کرد.
مداخلات و اقدامات پرستاری از سالمند با پوکی استخوان
مداخلات درمانی و اقدامات پرستاری برای بیماران مبتلا به پوکی استخوان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
افزایش تحرک بدنی
بیماران سالمند مبتلا به پوکی استخوان به دلیل اثرات از دست دادن استخوان، درد و شکستگی بر روی سیستم اسکلتی، تحرک بدنی دچار اختلال می شوند. با کاهش تراکم استخوان، استخوان ها ضعیف تر و مستعد شکستگی می شوند که می تواند حرکت را محدود کرده و باعث درد شود.
توانایی عملکردی بیمار را برای تحرک ارزیابی کنید و تغییرات را یادداشت کنید.
این مشکلات را شناسایی می کند و به ایجاد یک برنامه مراقبت کمک می کند.
میزان بی حرکتی ناشی از آسیب یا درمان را ارزیابی کنید و به درک بیمار از بی حرکتی توجه کنید.
پوکی استخوان باعث درد مزمن، کاهش عملکرد فیزیکی و مشارکت در فعالیت های اجتماعی و اختلال در کیفیت زندگی مرتبط با سلامت به دلیل افسردگی می شود .یعنی شخص مبتلا به این بیماری دچار افسردگی می شود.
فشار خون (BP) را با از سرگیری فعالیت کنترل کنید. به گزارش های سرگیجه توجه کنید.
افت فشار خون وضعیتی یک مشکل رایج به دنبال استراحت طولانی مدت در بستر است و ممکن است به مداخلات خاصی نیاز داشته باشد.
عادات دفع را زیر نظر داشته باشید و روال منظم روده را یادداشت کنید. در صورت امکان روی کمد کنار تخت قرار دهید .
استراحت در رختخواب، استفاده از مسکن ها و تغییر در عادات غذایی می تواند باعث کند شدن پریستالتیک و ایجاد یبوست شود. اقدامات پرستاری که هضم را تسهیل می کند ممکن است از عوارض به اینکه بیمار دچار یبوست شود جلوگیری یا محدود کند.
خطر شکستگی ناشی از پوکی استخوان بیمار مبتلا به پوکی استخوان را ارزیابی کنید.
برای غربالگری و شناسایی وجود عوامل خطر شناخته شده برای پوکی استخوان و شکستگی ناشی از پوکی استخوان باید یک شرح حال کامل گرفته شود.
تمرینات حرکتی را در هر نوبت انجام دهید.
این به جلوگیری از انقباض مفصل و آتروفی عضلانی کمک می کند. بیماران مبتلا به شکستگی لگن ممکن است کاهش تحمل وزن در سمت شکسته یا الگوی راه رفتن آنتالژیک را نشان دهند .
هر دو ساعت یکبار و در صورت نیاز بیمار را تغییر مکان دهید.
از تروکانتر یا رول های دستی ویا بالش برای حفظ تراز مفصل استفاده کنید. در صورت لزوم، آتل های کف پا و مچ را تهیه کنید.
این از بدشکلی های اسکلتی عضلانی جلوگیری می کند. اینها همچنین برای حفظ وضعیت عملکردی اندام‌ها، دست‌ها و پاها و جلوگیری از عوارض (انقباض، افتادگی پا) مفید هستند.
در صورت امکان، با استفاده از کمک کافی به بیمار سالمند در راه رفتن کمک کنید.
استفاده از وسایل کمکی مانند کمربند راه رفتن، کمربند راه رفتن و تیم های چند نفره ممکن است باری را که بر دوش کارکنانی که به طور معمول جابجایی بیمار را انجام می دهند کاهش دهد .
برای مراجعینی که نمی توانند وزن را تحمل کنند از بالابرهای مکانیکی استفاده کنید و حداقل روزانه به آنها کمک کنید از رختخواب خارج شوند.
تا حد امکان از محدودیت ها خودداری کنید.
عدم فعالیت ناشی از استفاده از مهارها ممکن است ضعف عضلانی و تعادل ضعیف را افزایش دهد.
به خانواده در مورد تمرینات ROM، روش های انتقال بیماران از تخت به صندلی چرخدار و چرخش در فواصل معمول آموزش دهید.این امر از عوارض بی حرکتی جلوگیری می کند و به اعضای خانواده کمک می کند تا برای مراقبت در منزل آمادگی بهتری داشته باشند.
مشارکت در فعالیت های محیط های محرک یا تفریحی را تشویق کنید. یک محیط محرک (رادیو، تلویزیون، روزنامه ها، دارایی های شخصی، تصاویر، ساعت، تقویم، ملاقات های خانواده و دوستان) را حفظ کنید.
استفاده از تمرینات ایزومتریک را که با اندام سالم شروع می شود را با بیمار انجام بدهید.
ایزومتریک،عضلات را بدون خم شدن مفاصل یا حرکت اندام منقبض می کند و به حفظ قدرت و توده عضلانی کمک می کند.
آموزش و تشویق استفاده از پوزیشن ذوزنقه و “پوزیشن پست” برای شکستگی اندام تحتانی.
این حرکت ناراحتی ناشی از صاف ماندن در رختخواب را کاهش می دهد. “وضعیت پست” شامل قرار دادن پای آسیب ندیده روی تخت با زانو خم شده در حالی که ذوزنقه را گرفته و بدن را از روی تخت بلند می کند، می باشد.
در اسرع وقت با استفاده از ویلچر، واکرو عصا امکان حرکت کردن بیمار را فراهم کنید و به آن کمک کنید.
تحرک زودهنگام عوارض استراحت در بستر (فلبیت) را کاهش می دهد و باعث بهبود و عادی سازی عملکرد اندام می شود.
یک رژیم غذایی سرشار از پروتئین، کربوهیدرات، ویتامین و مواد معدنی ارائه دهید و محتوای پروتئین را تا بعد از اولین حرکت روده محدود کنید.
در حضور آسیب‌های اسکلتی- عضلانی، مواد مغذی مورد نیاز برای بهبودی به سرعت تخلیه می‌شوند، که اغلب منجر به کاهش وزن بین ۲۰ تا ۳۰ کیلو در طول کشش اسکلتی می‌شود. این می تواند تأثیر عمیقی بر توده عضلانی، توان و قدرت بیمارداشته باشد.
با یک متخصص طب فیزیکی، کاردرمانی یا توانبخشی مشورت کنید.
این امر در ایجاد فعالیت های فردی و برنامه های ورزشی مفید است. بیمار ممکن است به کمک طولانی مدت برای حرکت، تقویت، و فعالیت های تحمل وزن و همچنین استفاده از وسایل کمکی (واکر، عصا) نیاز داشته باشد.
مراجعه کننده یا فرد بیمار (SO) ممکن است برای مقابله با واقعیت وضعیت فعلی، پیش آگهی، بی حرکتی طولانی مدت و از دست دادن کنترل درک شده نیاز به درمان شدیدتری داشته باشد. بیمار ممکن است ترس (به ویژه از افتادن یا شکستگی)، افسردگی و سایر پیامدهای روانی را تجربه کنند. هنگامی که بار کلی پوکی استخوان در نظر گرفته می شود، این پیامدها اغلب دست کم گرفته می شوند .
اقداماتی را برای تسکین درد شکستگی انجام دهید.
در مراجعینی که شکستگی پوکی استخوان را تجربه کرده اند، اولین هدف توانبخشی کنترل درد است. می توان از مسکن های خوراکی استفاده کرد. روش‌های تسکین درد غیردارویی مانند بسته‌های داغ مرطوب و تحریک الکتریکی پوستی نیز باید در نظر گرفته شوند .
بهینه سازی تعادل غذایی
تغذیه به دلیل دریافت ناکافی کلسیم و ویتامین D که برای حفظ سلامت استخوان ضروری است، یک مسئله رایج برای بیماران مبتلا به پوکی استخوان است. پوکی استخوان باعث می شود استخوان ها شکننده و پوک تر شوند و بدون کلسیم و ویتامین D کافی، بدن نمی تواند استخوان های قوی بسازد یا حفظ کند. در نتیجه، مراجعین مبتلا به پوکی استخوان ممکن است خطر بیشتری برای شکستگی و سایر عوارض مرتبط با سلامت استخوان داشته باشند.
وزن و قد مشتری را ارزیابی کنید.
این برای تعیین شاخص توده بدنی (BMI) مشتری و تشخیص اینکه آیا مشتری کم وزن است و همچنین در ارزیابی خطر از دست دادن استخوان و شکستگی راهنمایی می کند.
مصرف رژیم غذایی مشتری را ارزیابی کنید.
این امر برای تعیین اینکه آیا بیمار کالری و مواد مغذی کافی برای رفع نیازهای بدن مصرف می کند یا خیر.
سابقه شکستگی های بیمار را ارزیابی کنید، اسکن تراکم استخوان انجام دهید و علائم از دست دادن یا شکنندگی استخوان را بررسی کنید.
وضعیت های تغذیه ای ضعیف، مانند بی اشتهایی عصبی، به شدت با از دست دادن استحکام استخوان مرتبط است. عوامل تغذیه ای و غدد درون ریز به از دست دادن استحکام استخوان کمک می کنند. به طور خاص، حالت های استروژن پایین، که از وزن کم بدن ناشی می شود، منجر به کاهش قابل توجه استحکام استخوان می شود.
مصرف روزانه توصیه شده برای کلسیم را رعایت کنید.
زنان پیش از یائسگی (19 تا 50 سال) روزانه به 1500 میلی گرم کلسیم نیاز دارند. پس از یائسگی، نیاز روزانه 1200 میلی گرم است.
در مورد اهمیت قرار گرفتن کافی در معرض نور خورشید برای جلوگیری از کمبود ویتامین D آموزش دهید.
قرار گرفتن کافی در معرض نور خورشید برای جلوگیری از کمبود ویتامین D بسیار مهم است زیرا نور خورشید منبع اصلی ویتامین D است. این ویتامین نقش مهمی در حفظ سلامت استخوان ها، تنظیم جذب کلسیم و حمایت از عملکرد سیستم ایمنی دارد. بیمار باید روزانه حداقل 15 دقیقه بیرون باشد.
ا گر بیماردر معرض نور خورشید بسیارمحدود قرار می گیرد، مکمل ویتامین D را توصیه کنید.
به بیمار آموزش دهید تا تمرینات ملایم و آرام را انجام دهد.
ورزش می تواند به ساخت استخوان های قوی و کاهش سرعت تحلیل استخوان کمک کند.
مصرف الکل را محدود کنید
مصرف بیش از دو نوشیدنی الکلی در روز ممکن است باعث کاهش تشکیل استخوان و کاهش توانایی بدن برای جذب کلسیم شود.
ارائه آموزش در مورد رژیم غذایی متعادل.
یک رژیم غذایی برای بیماران مبتلا به پوکی استخوان باید بر تامین مقادیر کافی کلسیم، ویتامین D و سایر مواد مغذی ضروری که متابولیسم اسکلتی را پشتیبانی می کنند، تمرکز کند.
مصرف کافئین را محدود کنید.
تعداد نوشیدنی های کافئین دار را به حدود دو تا سه فنجان قهوه در روز محدود کنید.
بیمار را به یک متخصص تغذیه معرفی کنید.
یک متخصص تغذیه رژیم غذایی بیمار را ارزیابی می کند و یک رژیم غذایی متعادل و غنی از مواد مغذی ایجاد می کند که متناسب با نیازها و اهداف خاص آنها باشد.
اطلاعاتی در مورد منابع ویتامین D و کلسیم ارائه دهید.
منابع غذایی خوب ویتامین D شامل تخم مرغ، جگر، کره، ماهی های چرب و غذاهای غنی شده مانند شیر و آب پرتقال است. منابع غذایی خوب کلسیم شامل محصولات لبنی، ساردین، آجیل، تخمه آفتابگردان، توفو، سبزیجاتی مانند شلغم و غذاهای غنی شده مانند آب پرتقال است.
افزایش مصرف پروتئین را بیشتر کنید.
بسیاری از مطالعاتی که به بررسی تأثیر پروتئین بر حفظ عضلات و پیشرفت سارکوپنی می پردازند، نقش اساسی آنها را در پیشگیری از این بیماری تأیید می کنند. رژیم غذایی متشکل از حداقل 1.0 تا 1.2 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز برای افراد مسن سالم و 1.2 تا 1.5 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای افراد مسن مبتلا به بیماری مزمن یا حاد را پیشنهاد می کند. الگوهای غذایی، مانند رژیم مدیترانه‌ای، احتمالاً تأثیر مثبتی بر حفظ ماهیچه‌ها دارند.
پیشگیری از مسمومیت
بیماران مبتلا به پوکی استخوان به دلیل عوامل مختلفی از جمله پلی داروسازی، سوء مصرف داروهای ضد درد و استفاده از بیس فسفونات ها در معرض خطر مسمومیت هستند. پلی داروسازی یا استفاده از چندین دارو می تواند خطر تداخلات دارویی و مسمومیت را افزایش دهد. سوء استفاده از مسکن ها، به ویژه با داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، می تواند منجر به خونریزی دستگاه گوارش و سایر عوارض شود. بیس فسفونات ها، اگرچه در درمان پوکی استخوان موثر هستند، اگر طبق دستور مصرف نشوند، می توانند مسمومیت ایجاد کنند.
نتایج آزمایشگاهی را برای سطوح سمیت، عدم تعادل الکترولیت‌ها و سایر عوامل مرتبط با مشخصات دارویی بیمار را بررسی کنید.
افراد مسن معمولاً در مقایسه با بیماران جوان تر، در معرض خطر مرگ و میر بالاتری در مواجهه با یک ترکیب بالقوه سمی هستند.
بیمار سالمند ویا خانواده سالمند را تشویق کنید تا از یک پرستارسالمند برای هماهنگی مراقبت ها استفاده کنند.
داروها را طبق دستور تجویز کنید، با آگاهی از هرگونه تداخلی که ممکن است امکان پذیر باشد.
اغلب اوقات، مراجعین مسن‌تر از چندین دارو استفاده می‌کنند و داروهای مورد استفاده در درمان پوکی استخوان می‌توانند با داروهای دیگر تداخل داشته باشند و باعث کاهش یا تشدید سایر اقدامات شوند. مصرف گلوکوکورتیکوئید یکی از علل اصلی پوکی استخوان ثانویه است زیرا باعث ایجاد پوکی استخوان می شود. علاوه بر گلوکوکورتیکوئیدها، داروهایی که معمولاً تجویز می شوند مانند آنتی اسیدها ممکن است تراکم مواد معدنی استخوان را کاهش دهند .
دستورالعمل استفاده از داروها، مقدار، دفعات، تعداد دوزها و دفعات مصرف داروها، و در چه شرایطی باید مصرف شوند.
متخصصان باید مداخلات تجویزی را برای جایگزینی یا حذف داروهای افزایش‌دهنده خطر سقوط (FRID) یا داروهای نامناسب انجام دهند.
به پرستار سالمند ویا خانواده بیمار سالمند خود یادآوری کنید که داروها را در مکانی امن و دور از بالین سالمند نگهداری کنند.
مراجعین مسن ممکن است مقداری از دست دادن حافظه داشته باشند، فراموش کنند که قبلاً دارو مصرف کرده‌اند و دوز مصرفی را دو برابر کنند. اغلب، مراجعین مسن تر، داروهای خود را روی میز کنار تخت خود نگه می دارند تا از بیدار شدن در شب جلوگیری کنند. اگر مراجعه کننده از نظر شناختی به شدت دچار اختلال باشد، داروها باید دور از دسترس آنها قرار گیرند و فقط تحت نظارت مستقیم تجویز شوند .
افزایش دانش بیمار
عدم آگاهی در بین مراجعین مبتلا به پوکی استخوان به دلیل عواملی مانند ترس از از دست دادن بیشتر استخوان و شکستگی، وجود عوارض قابل پیشگیری و عدم بیان شفاهی مشکل و درخواست اطلاعات رایج است. بیماران مبتلا به پوکی استخوان ممکن است به دلیل اضطراب و عدم اطمینان در مورد پیش آگهی خود در پرسیدن سؤال یا جستجوی اطلاعات در مورد وضعیت خود مردد باشند. علاوه بر این، عوارض قابل پیشگیری مانند افتادن و شکستگی ممکن است به دلیل عدم آگاهی و درک از بیماری رخ دهد.
ارزیابی دانش بیمار از بیماری، رژیم غذایی، دارو و برنامه ورزشی برای جلوگیری از پیشرفت زوال استخوان.
این مبنایی برای آموزش و تکنیک هایی برای ارتقای انطباق فراهم می کند. این بیماری معمولاً تا زمانی که 24 تا 40 درصد کلسیم استخوان از بین نرود تشخیص داده نمی شود. علیرغم اثرات نامطلوب پوکی استخوان، این وضعیتی است که اغلب نادیده گرفته می شود و تحت درمان قرار نمی گیرد، تا حد زیادی به این دلیل که اغلب از نظر بالینی خاموش است قبل از اینکه به شکل شکستگی ظاهر شود.
درک بیماراز پوکی استخوان را ارزیابی کنید.
بیشتر افراد مبتلا به پوکی استخوان تا زمانی که یک شکستگی حاد رخ ندهد، تشخیص داده نمی شوند. شکستگی در مراجعین مبتلا به پوکی استخوان ممکن است پس از حداقل ضربه یا بدون آسیب رخ دهد. غربالگری افراد در معرض خطر و مراجعین با عوامل خطر کم یا بدون پوکی استخوان.
از تصویر بدن و تغییرات سبک زندگی پشتیبانی کنید.
این به بیمار کمک می کند تا با مزمن بودن بیماری و شکستگی های احتمالی که باعث درد و بی حرکتی می شود کنار بیاید. فاکتورهای تغذیه ای شامل مصرف پروتئین کافی و مکمل کلسیم و ویتامین D مناسب است. بیماران همچنین باید وزن ایده آل بدن خود را حفظ کنند، زیرا کمبود وزن با افزایش بروز از دست دادن استخوان و شکستگی ارتباط دارد.
ورزش باعث تقویت استخوان ها می شود.ورزش های هوازی کم تاثیر، مانند پیاده روی و دوچرخه سواری، به طور کلی توصیه می شود.
به بیمار در مورد تغذیه و دریافت کلسیم آموزش دهید.
کلسیم کافی به پیشگیری از پوکی استخوان در زنان با جثه کوچک، افزایش سن، آسیایی ها و قفقازی ها کمک می کند.
به بیماربیاموزید که کربنات کلسیم موثرترین شکل کلسیم است.
به بیماران آموزش دهید که مکمل ویتامین D برای بیمارانی که در معرض نور خورشید قرار ندارند توصیه می شود.
روش های انجام فعالیت های روزمره زندگی (ADL) و اجتناب از بلند کردن، خم شدن یا حمل اجسام سنگین را به بیماران آموزش دهید.
این امر از آسیبی که می تواند با پوکی استخوان با کمترین ضربه ایجاد شود، جلوگیری می کند.
به بیمار ویا خانواده بیمار در مورد تجویز کلسیم، ویتامین D، استروژن و سایر درمان های دارویی برای پوکی استخوان آموزش دهید.
این یک جایگزین برای کلسیم است و به کاهش تحلیل استخوان کمک می کند.
به بیمار در مورد دارو برای پوکی استخوان، عوارض جانبی و نیاز به آزمایش های بعدی آموزش دهید.
یک بیمار آگاه احتمالاً به رژیم دارویی پایبند است و عوارض جانبی را گزارش می کند.
به بیمار و یا خانواده بیماردر مورد استفاده از وسایل کمکی و اقدامات احتیاطی ایمنی که برای حفظ تحرک در دسترس هستند آموزش دهید.
این امر از ضربه یا شکستگی بیشتر ناشی از سقوط ناشی از عدم حمایت جلوگیری می کند.
به مشتری در مورد تمرینات تحمل وزن آموزش دهید.
ورزش های تحمل وزن به افزایش تراکم استخوان کمک می کند و از تحلیل استخوان جلوگیری می کند.
بر اهمیت غربالگری پوکی استخوان در بین مردان تاکید کنید.
اطلاعاتی در مورد پیشگیری از پوکی استخوان ارائه دهید.
پیشگیری اولیه از پوکی استخوان از دوران کودکی شروع می شود.
تجویز داروها و پشتیبانی دارویی
درمان دارویی پوکی استخوان معمولاً شامل استفاده از داروهایی مانند بیس فسفونات ها، تعدیل کننده های انتخابی گیرنده استروژن (SERM) یا دنوزوماب برای کاهش سرعت تحلیل استخوان، افزایش تراکم استخوان و کاهش خطر شکستگی است.
آلندرونات : بیس فسفونات ها فعالیت استئوکلاست ها را مهار می کنند.
ریزدرونات: ریزدرونات ممکن است یک بار در روز یا هر هفته مصرف شود. این یک عامل ضد جذب قوی است که بر معدنی شدن استخوان تأثیر نمی گذارد. این دارو برای درمان و پیشگیری از پوکی استخوان پس از یائسگی، پوکی استخوان مردانه و پوکی استخوان ناشی از گلوکوکورتیکوئید تایید شده است .
زولدرونیک اسید: زولدرونات یک بار در سال تزریق می شود. زولدرونیک اسید با تغییر فعالیت استئوکلاست ها و با مهار آندوژن طبیعی و همچنین واسطه های تخریب استخوان ناشی از تومور، جذب استخوان را مهار می کند. با این حال، این دارو در بیماران مبتلا به نارسایی شدید کلیوی منع مصرف دارد.
رالوکسیفن: یک تعدیل کننده انتخابی گیرنده استروژن است. اثرات مثبتی بر تراکم مواد معدنی استخوان دارد و می توان آن را در هر زمانی از روز مصرف کرد.
مکمل ویتامین D: مکمل‌های ویتامین D برای افرادی که در عرض‌های جغرافیایی شدید شمالی یا جنوبی زندگی می‌کنند و در معرض نور خورشید محدود هستند، مورد نیاز است.
کربنات کلسیم: کربنات کلسیم در معده اسیدی بهتر جذب می شود. بزرگسالان 19 تا 50 سال باید روزانه 1000 میلی گرم کلسیم عنصری و افراد بالای 51 سال باید روزانه 1200 میلی گرم کلسیم مصرف کنند.
بدون دیدگاه